Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van groenten en fruit de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 prospectieve cohort studies. De studieduur varieerde tussen 4 en 24 jaar.  

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel fruit vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 9% [RR = 0.91, 95% BI = 0.87-0.96, I2 = 11.2%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bosbessen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.66-0.84] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel donkergroene bladgroenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 13% [RR = 0.87, 95% BI = 0.81-0.93, I2 = 0.0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel geelgekleurde groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 28% [RR = 0.72, 95% CI 0.57-0.90] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel kruisbloemige groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 18% [RR = 0.82, 95% BI = 0.67-0.99] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel fruit, vooral bessen, maar ook donkergroene bladgroenten, gele groenten, kruisbloemige groenten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Higher intake of fruits, vegetables or their fiber reduces the risk of type 2 diabetes: A meta‐analysis by Wang PY, Fang JC, [...],Xie SY.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4718092/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en groenten en fruit.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van zuivelproducten de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 31 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van zuiveproducten de kans op het krijgen van een beroerte significant met 9% [SRRE = 0.91, 95% BI = 0.83 - 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van kaas de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 18% [SRRE = 0.82, 95% BI = 0.72 - 0.93] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van kaas de kans op het krijgen van een beroerte significant met 13% [SRRE = 0.87, 95% BI = 0.77 - 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van calcium uit zuivelproducten de kans op het krijgen van een beroerte significant met 31% [SRRE = 0.69, 95% BI = 0.60 - 0.81] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van zuivelproducten de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, met name een beroerte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dairy consumption and CVD: a systematic review and meta-analysis by Alexander DD, Bylsma LC, […], Fryzek JP.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26786887

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en het verlagen van een beroerte.
 

Onderzoeksvraag:
Het bewijs uit epidemiologische studies over de relatie tussen serum vitamine D-concentraties en reumatoïde artritis (RA) is inconsistent en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt een hoge serum vitamine D-bloedwaarde de kans op het krijgen van reumatoïde artritis?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 observationele studies met 2148 reumatoïde artritis-patiënten en 1991 gezonde controles.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het serum vitamine D-bloedwaarde van reumatoïde artritis-patiënten significant met 16.52 nmol/L [95% BI = -18.85 tot -14.19 nmol/L, I2 = 46%, p = 0.04] lager lag ten opzichte van gezonde mensen.

De onderzoekers vonden een negatieve relatie tussen het serum vitamine D-bloedwaarde (25OHD) en de ziekte activiteitsindex [25OHD versus de activiteitsindex DAS28 van reumotoïde artritis: r = -0.13, 95% BI = -0.16 tot -0.09 en 25OHD versus het C-reactieve proteïne: r = -0.12, 95% BI = -0.23 tot -0.00].

De onderzoekers concludeerden dat een lage serum vitamine D-bloedwaarde de kans op het krijgen van reumatoïde artritis verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Serum Vitamin D Level and Rheumatoid Arthritis Disease Activity: Review and Meta-Analysis by Lin J, Liu J, […], Chen W.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4709104/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine D.
Lees hier meer over overzichtsartikel, 95% BI en significant.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een hoge blootstelling aan selenium de kans op het krijgen van kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 patiënt-controle studies, 14 cohort studies, 19 geneste patiënt-controle studies, 5 patiënt-cohort studies en 5 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge blootstelling aan selenium de kans op het krijgen van kanker significant met 22% [gepoolde OR = 0.78, 95% BI = 0.73-0.83, Q = 423.52, p = 0.000, I2 = 73.3%, Begger’s test zc = 2.55, p = 0.011 en Egger’s test t = -2.61, p = 0.010] verlaagde. Er was publicatie bias.

De onderzoekers vonden dat een hoog serum/plasma bloedseleniumgehalte de kans op het krijgen van kanker significant met 25% [gepoolde OR = 0.75, 95% BI = 0.69-0.82, I2 = 78.8%] verlaagde. Er was publicatie bias maar de funnel plot was symmetrisch.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het serum/plasma bloedseleniumgehalte met 10 ug/L de kans op het krijgen van kanker significant met 5% [95% BI = 0.94-0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het teennagelseleniumgehalte met 0.1 ug/g de kans op het krijgen van kanker met 6% [OR = 0.94, 95% BI = 0.92-0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoog teennagelseleniumgehalte de kans op het krijgen van

kanker significant 26% [OR = 0.74, 95% BI = 0.62-0.87, Q = 70.95, p = 0.000, I2 = 56.3% Begger’s test zc = 0.05, p = 0.961 en Egger’s test t = 0.52, p = 0.605] verlaagde. Er was geen publicatie bias.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van selenium en het verlaagde risico op het krijgen van kanker [gepoolde OR = 0.91, 95% BI = 0.80-1.03, I2 = 55.4%]. Er was geen publicatie bias. Geen verband want OR van 1 zat in de 95% BI van 0.80 tot 1.03. OR van 1 wil zeggen, er is geen risico.  

De onderzoekers concludeerden dat zowel een hoog teennagelseleniumgehalte als een hoog serum/plasma bloedseleniumgehalte de kans op het krijgen van kanker verlaagde. Echter, het slikken van selenium verlaagde niet de kans op het krijgen van kanker.

Oorspronkelijke titel:
Selenium Exposure and Cancer Risk: an Updated Meta-analysis and Meta-regression by Cai X, Wang C, [...], Wang F.

Link:
http://www.nature.com/articles/srep19213

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over selenium en kanker.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het toedienen van L-carnitine het Lp(a) bloedconcentratie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCTs met 200 deelnemers in de L-carnitine groep en 175 in de controle groep. De dosering varieerde tussen 3 gram L-carnitine per week tot 4 gram L-carnitine per dag. De suppletie-duur varieerde tussen 1 tot 24 weken.

Er was publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het toedienen van L-carnitine het Lp(a) bloedconcentratie signficant met 8.82 mg/dL [95% BI = -10.09 tot -7.55, p  0.001] verlaagde.

Dit verlaagde risico was alleen significant via het slikken van L-carnitine [WMD = -9.00 mg/dL, 95% BI = -10.29 tot -7.72, p  0.001] maar niet via de intraveneuze route [WMD = -2.91 mg/dL, 95% BI = -10.22 tot 4.41, p = 0.436].

Verder was dit verlaagde risico onafhankelijk van de dosis [slope = -0.30,  95% BI = -4.19 tot 3.59, p = 0.878] en de duur van de therapie [slope = 0.18, 95% BI = -0.22 tot 0.59, p = 0.374].

De onderzoekers vonden dat het toedienen van L-carnitine ook het totale cholesterolgehalte signficant met 9.49 mg/dL [95% BI = -17.07 tot -1.92, p = 0.014] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat toedienen van L-carnitine via de mond het Lp(a) bloedconcentratie mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat er sprake was van publicatie bias.

Oorspronkelijke titel:
Impact of L-carnitine on plasma lipoprotein(a) concentrations: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Serban MC, Sahebkar A, […], Banach M.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4709689/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en L-carnitine.
Een hoog gehalte aan lipoproteïne(a), afgekort Lp(a), is een risicofactor voor het optreden van hart- en vaatziekten. Lp(a) is een lipoproteïne dat sterk lijkt op het “slechte” LDL-cholesterol.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van kruisbloemige groenten of citrusvruchten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 prospectieve cohort studies met in totaal 306723 deelnemers waarvan 16544 mensen met suikerziekte type 2. De studieduur varieerde tussen 4.6 en 24 jaar.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 4 cohort studies dat het eten van veel kruisbloemige groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 16% [SRR = 0.84, 95% BI = 0.73 tot 0.96, I2 = 54.4%] verlaagde.
Dit verlaagde risico was onafhankelijk van roken, alcoholgebruik, BMI en lichamelijke activiteiten (de risicofactoren van hart- en vaatziekten).

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van citrusvruchten en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [SRR = 1.02, 95% BI = 0.96 tot 1.08, I2 = 0%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel kruisbloemige groenten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Consumption of citrus and cruciferous vegetables with incident type 2 diabetes mellitus based on a meta-analysis of prospective study by Jia X, Zhong L, [...], Sun S.

Link:
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1751991815001825

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2.
Kruisbloemige groenten zijn verschillende soorten kolen, broccoli en spruitjes.