Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het hebben van een hoog calciumgehalte in het lichaam de kans op het krijgen van borstkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 3 prospectieve cohort studies met in totaal 21048 deelnemers. De gemiddelde follow-up duur was 17 jaar. Het calciumgehalte varieerde tussen 1.00 en 3.72 mmol/L.

Er was geen publicatie bias. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoog serum calciumgehalte in het lichaam de kans op het krijgen van borstkanker significant met 20% [RR = 0.80, 95% BI = 0.66-0.97, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoog serum calciumgehalte in het lichaam de kans op het krijgen van borstkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Serum Calcium and the Risk of Breast Cancer: Findings from the Swedish AMORIS Study and a Meta-Analysis of Prospective Studies by Wulaningsih W, Sagoo HK, [...], Van Hemelrijck M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5037765/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over borstkanker en calcium.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van co-enzym Q10 de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT’s met in totaal 920 deelnemers. De gemiddelde dosering was 260 mg co-enzym Q10 per dag. De gemiddelde follow-up duur was 11 weken.

De subgroepenanalyses konden de heterogeniteit tussen de studies niet wegnemen.  
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van co-enzym Q10 het nuchter glucosegehalte significant [SMD = -0.20 mg/dL, 95% BI = -0.38 tot -0.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van co-enzym Q10 en het HbAc-gehalte [SMD = -0.05%, 95% BI = -0.22 tot 0.12] en het nuchter insulinegehalte [SMD = 0.12 pmol/L, 95% BI = -0.21 tot 0.44].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van 260 mg co-enzym Q10 per dag gedurende 11 weken het nuchter glucosegehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of Coenzyme Q10 Supplementation on Diabetes Biomarkers: a Systematic Review and Meta-analysis of Randomized Controlled Clinical Trials by Moradi M, Haghighatdoost F, […], Azadbakht L.

Link:
http://www.ams.ac.ir/AIM/NEWPUB/16/19/8/0012.pdf

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en co-enzym Q10.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van rood- en bewerkt vlees de kans op het krijgen van alvleesklierkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 28 studies met in totaal 3143777 deelnemers, waarvan 11325 mensen die roodvlees aten en 2904866 deelnemers, waarvan 9955 mensen die bewerkt vlees aten.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat roodvleesconsumptie vergeleken met geen roodvleesconsumptie, de kans op het krijgen van alvleeskierkanker significant verhoogde [p = 0.02]. Echter, dit significante verhoogde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat bewerkt vleesconsumptie vergeleken met geen bewerkt vleesconsumptie, de kans op het krijgen van alvleeskierkanker significant verhoogde [p 0.01]. Echter, dit significante verhoogde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat elke verhoging met 100 gram roodvlees per dag, de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant verhoogde [p = 0.01].

De onderzoekers vonden in cohort studies dat elke verhoging met 50 gram bewerkt vlees per dag, de kans op het krijgen van alvleesklierkanker niet significant verhoogde [p = 0.90].

De onderzoekers vonden in cohort studies dat roodvleesconsumptie vergeleken met geen roodvleesconsumptie, de kans op het krijgen van alvleeskierkanker in mannen significant verhoogde [p 0.01]. Echter, dit significante verhoogde risico werd niet teruggevonden in vrouwen [p = 0.61].

De onderzoekers vonden in cohort studies dat bewerkt vleesconsumptie vergeleken met geen bewerkt vleesconsumptie, de kans op het krijgen van alvleeskierkanker in mannen significant verhoogde [p 0.01]. Echter, dit significante verhoogde risico werd niet teruggevonden in vrouwen [p = 0.88].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van roodvlees en bewerkt vlees de kans op het krijgen van alvleesklierkanker onder mannen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Association Between Consumption of Red and Processed Meat and Pancreatic Cancer Risk-a Systematic Review and Meta-analysis by Zhao Z, Yin Z, […], Zhao Q.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27693521

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en vleesconsumptie.

Een alternatief voor roodvlees is witvlees. Kip, gevogelte en vis zijn witvlees.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van fyto-oestrogenen de kans op het krijgen van prostaatkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 patiënt-controle studies en 2 cohort studies met in totaal 11346 mensen met prostaatkanker en 140177 mensen zonder prostaatkanker.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van daidzeïne de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 15% [OR = 0.85, 95% BI = 0.75-0.96] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van genisteïne de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 13% [OR = 0.87, 95% BI = 0.78-0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van glyciteïne de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 11% [OR = 0.89, 95% BI = 0.81-0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van totale isoflavonen de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 7% [OR = 0.93, 95% BI = 0.84-1.04] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van equol de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 14% [OR = 0.86, 95% BI = 0.66-1.14] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van totale lignanen de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 5% [OR = 1.05, 95% BI = 0.54-2.04] verhoogde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van secoisolariciresinol de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 2% [OR = 1.02, 95% BI = 0.83-1.24] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het eten van matairesinol de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 9% [OR = 0.91, 95% BI = 0.75-1.11] verlaagde. Niet significant want OR van 1 zat in de 95% BI van 0.75 tot 1.11. OR van 1 wil zeggen, er is geen risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van enterolactone de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 6% [OR = 0.94, 95% BI = 0.73-1.20] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van coumestrol de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 11% [OR = 0.89, 95% BI = 0.76-1.06] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat daidzeïne, genisteïne en glyciteïne (de 3 belangrijskte isoflavonen) via voeding de kans op het krijgen van prostaatkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Phytoestrogens and risk of prostate cancer: an updated meta-analysis of epidemiologic studies by Zhang Q, Feng H, […], Yuan M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27687296

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over prostaatkanker en sojaconsumptie.

De voornaamste phyto-oestrogenen zijn de isoflavonen, lignanen en coumestanen.

De drie belangrijkste isoflavonen zijn genisteïne, daïdzeïne en glyciteïne. Isoflavonen zitten in soja en sojaproducten.
Deze maaltijden bevatten veel isoflavonen.

Equol is een metaboliet van daidzeïne die sommige mensen in de darmen produceren.

De lignanen uit lijnzaad (secoisolariciresinol diglycoside, matairesinol) worden na de inname door de enzymen van de dikke darmbacteriën (bètaglucosidases) omgezet in de lichaamseigen lignanen (enterolactone, enterodiol).

Coumestanen zijn o.a. coumestrol, wedelolacton en plicadine. Courmestannen zitten in sojabonen, spruitjes, spinazie en alfalfa.  
 

Onderzoeksvraag:
Wat zijn de risicofactoren van serrated darmpoliepen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 43 studies. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het roken van veel tabak de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant met 147% [RR = 2.47, 95% BI = 2.12-2.87] verhoogde. Het risico was hoger voor sessiel serrated darmpoliepen dan voor hyperplastische serrated darmpoliepen.

De onderzoekers vonden dat het drinken van veel alcohol de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant met 33% [RR = 1.33, 95% BI = 1.17-1.52] verhoogde. Het risico was hoger voor sessiel serrated darmpoliepen dan voor hyperplastische serrated darmpoliepen.

De onderzoekers vonden dat een hoog BMI de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant met 40% [RR = 1.40, 95% BI = 1.22-1.61] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het eten van zowel veel vet als vlees de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van niet-steroïde ontstekingsremmers de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant met 33% [RR = 0.77, 95% BI = 0.65-0.92] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van veel niet-steroïde ontstekingsremmers de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant met 33% [RR = 0.77, 95% BI = 0.65-0.92] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van veel aspirine de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant met 19% [RR = 0.81, 95% BI = 0.67-0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van zowel folaat, calcium als vezels de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen significant verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen lichamelijke activiteiten of hormonentherapie en de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van veel niet-steroïde ontstekingsremmers en aspirine en een hoge inname van zowel folaat, calcium als vezels de kans op het krijgen van serrated darmpoliepen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Lifestyle Risk Factors for Serrated Colorectal Polyps: a Systematic Review and Meta-analysis by Bailie L, Loughrey MB and Coleman HG.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27639804

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over dikke darmkanker.

Een poliep in de dikke darm is een woekering van het slijmvlies van de dikke darm. Ongeveer 5-20% van alle mensen boven de vijftig jaar hebben last van poliepen. De meeste poliepen zijn verreweg goedaardig en zullen ook altijd goedaardig blijven. Echter, poliepen kunnen ook onrustige cellen bevatten en op den duur uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: dikke darmkanker.

“Poliepen met tanden” oftewel serrated poliepen worden ook wel goedaardige darmpoliepen genoemd. Ze heten zo omdat ze de vorm van zaagtanden onder de microscoop vertonen. Echter, goedaardige poliepen in de dikke darm zijn niet zo onschuldig als altijd werd gedacht want zij kunnen net zo goed tot dikke darmkanker leiden. Er zijn drie vormen van serrated poliepen:

1. de hyperplastische poliep;
2. de serrated poliep (met dysplastische kenmerken van het epitheel) en;
3. de gemengde poliepen.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van knoflook de kans op het krijgen van dikke darmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 patiënt-controle studies en 7 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van knoflook de kans op het krijgen van dikke darmkanker niet verlaagde [OR = 0.93, 95% BI = 0.82-1.06, p = 0.281, I2 = 83.6%, p ≤ 0.001].

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van knoflook de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 37% verlaagde [gecombineerde RR = 0.63, 95% BI = 0.48-0.82, p = 0. 00, I2 = 75.6%, p ≤ 0.001]. Echter, dit significante verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van knoflook de kans op het krijgen van dikke darmkanker niet verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Garlic consumption and colorectal cancer risk in man: a systematic review and meta-analysis by Chiavarini M, Minelli L and Fabiani R.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25945653

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over dikke darmkanker en allium groenten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van flavan-3-olen (flavanolen) de kans op het krijgen van kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 25 patiënt-controle studies en 18 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van flavan-3-olen (flavanolen) de kans op het krijgen van kanker significant met 6.5% [RR = 0.935, 95% BI = 0.891-0.981, I2 = 46.837%] verlaagde. De Egger’s funnel plot toonde publicatie bias (de afwezigheid van negetieve studies) aan.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van flavan-3-olen (flavanolen) de kans op het krijgen van rectale kanker significant met 16.2% [RR = 0.838, 95% BI = 0.733-0.958, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van flavan-3-olen (flavanolen) de kans op het krijgen van zowel keel- als strottehoofdkanker significant met 24.1% [RR = 0.759, 95% BI = 0.581-0.993, I2 = 0%] verlaagde. 

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van flavan-3-olen (flavanolen) de kans op het krijgen van borstkanker significant met 11.5% [RR = 0.885, 95% BI = 0.790-0.991, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van flavan-3-olen (flavanolen) de kans op het krijgen van maagkanker onder vrouwen significant met 26.7% [RR = 0.633, 95% BI = 0.468-0.858] verlaagde.

De onderzoekers vonden in het meta-regressie model geen dosisafhankelijk verband tussen het eten van flavan-3-olen (flavanolen) en de kans op het krijgen van kanker.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van flavan-3-olen (flavanolen) de kans op het krijgen van kanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat er publicatie bias was en het verlaagde risico niet werd teruggevonden in cohort studies.

Oorspronkelijke titel:
Flavan-3-ols consumption and cancer risk: A meta-analysis of epidemiologic studies by Lei L, Yang Y, [...], Yang J.

Link:
http://www.impactjournals.com/oncotarget/index.php?journal=oncotarget&page=article&op=view&path[]=12017&path[]=38034

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en flavonoïden.
Flavanolen zitten in peren, appels, bosbessen, aardbeien, perziken, chocolade en thee.

Onderzoeksvraag:
Is er een verband tussen het eten van eiwitten en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 prospectieve cohort studies met in totaal 505624 deelnemers, waarvan 37918 mensen met suikerziekte type 2. De follow-up duur varieerde tussen 5 en 24 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel eiwitten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 9% [gepoolde RR = 1.09, 95% BI = 1.06-1.13] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel dierlijke eiwitten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 19% [gepoolde RR = 1.19, 95% BI = 1.11-1.28] verhoogde. Dit significante verhoogde risico bleef gelijk in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel plantaardige eiwitten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet significant met 5% [gepoolde RR = 0.95, 95% BI = 0.89-1.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel plantaardige eiwitten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder vrouwen significant met 7% [gepoolde RR = 0.93, 95% BI = 0.85-1.00] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel plantaardige eiwitten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder Amerikanen significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.84-0.97] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel dierlijke eiwitten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogde, terwijl veel plantaardige eiwitten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder vrouwen en Amerikanen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary protein intake and risk of type 2 diabetes: results from the Melbourne Collaborative Cohort Study and a meta-analysis of prospective studies by Shang X, Scott D, […], Sanders KM.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27629053

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en eiwitten.

Deze maaltijden bevatten plantaardige eiwitten.

Een enkele wetenschappelijke studie over een bepaald onderwerp zegt niet zoveel maar een overzichtsartikel (=een verzameling van wetenschappelijke studies over een bepaald onderwerp) van cohort of patënt-controle studies geeft antwoord op de volgende vraag:
”Moet ik mijn voedingspatroon veranderen of niet?”.
Op grond van het hier bovenstaande overzichtsartikel kan geconcludeed worden dat een voedingspatroon met veel dierlijke eiwitten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogde.
Een voedingspatroon met veel dierlijke eiwitten is een voedingspatroon met 25-35 En% dierlijke eiwit. Een voedingspatroon met 25-35 En% dierlijke eiwit bestaat voornameljik uit producten met 25-35 En% dierlijke eiwit of het gemiddelde van de dagelijks gegeten producten bevatten 25-35 En% dierlijke eiwit. Welke producten uit de supermarkt 25-35 En% (dierlijke/plantaardige) eiwit bevatten, kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van anthocyaninen of bessen de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 3 cohort studies over de inname van anthocyaninen met in totaal 200894 deelnemers waarvan 12611 mensen met suikerziekte type 2 en 5 cohort studies over de consumptie van bessen met in totaal 194019 deelnemers waarvan 13013 mensen met suikerziekte type 2.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van anthocyaninen de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.80-0.91, I2 = 14.5%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van bessen de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 18% [RR = 0.82, 95% BI = 0.76-0.89, I2 = 48.6%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 7.5 mg anthocyaninen per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 5% [RR = 0.95, 95% BI = 0.93-0.98, I2 = 0.00%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 17 gram  bessen per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 5% [RR = 0.95, 95% BI = 0.91-0.99, I2 = 0.00%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel anthocyaninen (minimaal 7.5 mg anthocyaninen per dag) en veel bessen (minimaal 17 gram  bessen per dag) de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Associations of dietary intakes of anthocyanins and berry fruits with risk of type 2 diabetes mellitus: a systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Guo X, Yang B, [...], Li D.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27530472

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en fruitconsumptie.

Onderzoeksvraag:
Observationele studies suggereren een verband tussen het slikken van B-vitamines en het risico op het krijgen van kanker, echter dit verband blijft controverseel. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het slikken van B-vitamines de kans op het krijgen van kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 18 RCT’s met in totaal 74498 deelnemers, waarvan 16 RCT’s die 4103 kankergevallen rapporteerden, 6 RCT’s die 731 sterfgevallen aan kanker rapporteerden en 15 RCT’s die 7046 sterfgevallen rapporteerden.

De follow-up duur varieerde tussen 2.0 en 7.3 jaar. De dosering van foliumzuur varieerde tussen 0.4 en 40 mg per dag, van vitamine B6 tussen 3.0 en 250 mg per dag en van vitamine B12 tussen 20 en 2000 μg per dag.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van B-vitamines de kans op het krijgen van kanker niet significant met 4% [RR = 1.04, 95% BI = 0.98-1.10, p  =  0.216] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van B-vitamines de kans op doodgaan aan kanker niet significant met 5% [RR = 1.05, 95% BI = 0.90-1.22, p  =  0.521] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van B-vitamines de kans op het krijgen van huidmelanomen (huidkanker) significant met 53% [RR = 0.47, 95% BI = 0.23-0.94, p  =  0.032] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van B-vitamines en de totale mortaliteit [RR = 1.00, 95% BI = 0.94-1.06, p =  0.952].

De onderzoekers concludeerden dat er geen verband bestond tussen het slikken van B-vitamines en de kans op het krijgen van kanker of doodgaan aan kanker. Echter, het slikken van B-vitamines verlaagde wel de kans op het krijgen van huidmelanomen (huidkanker).

Oorspronkelijke titel:
Effect of vitamin B supplementation on cancer incidence, death due to cancer, and total mortality. A PRISMA-compliant cumulative meta-analysis of randomized controlled trials by Zhang SL, Chen TS, […], Zhou YH. 

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4979769/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en B-vitamines.

Melanoom is een vorm van huidkanker die ontstaat uit de moedervlek.
Ongeveer 5% van alle Nederlandse huidkankerpatiënten heeft melanoom. Andere vormen van huidkanker zijn: basaalcelcarcinoom (ongeveer 80%), plaveiselcelcarcinoom (ongeveer 15%) en merkelcelcarcinoom (minder dan 1%).

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van eieren en gevogelte de kans op het krijgen van non-Hodgkin lymfoom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 patiënt-controle studies en 3 prospectieve cohort studies met in totaal 11271 mensen met non-Hodgkin lymfoom.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel gevogelte vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van non-Hodgkin lymfoom niet significant met 4% [RR = 1.04, 95% BI = 0.86-1.27, I2 = 84.0%] verhoogde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel eieren vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van non-Hodgkin lymfoom niet significant met 15% [RR = 1.15, 95% BI = 0.87-1.51, I2 = 85.3%] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van gevogelte of eieren de kans op het krijgen van non-Hodgkin lymfoom niet verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Lack of association of poultry and eggs intake with risk of non-Hodgkin lymphoma: a meta-analysis of observational studies by Dong Y and Wu G.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27405484

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en vleesconsumptie.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van citrusvruchten de kans op het krijgen van maagkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 cohort studies.
De follow-up duur varieerde tussen 4.5 en 11 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van citrusvruchten de kans op het krijgen van maagkanker significant met 13% [sES = 0.87, 95% BI = 0.76-0.99, I2 = 69.6%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van citrusvruchten de kans op het krijgen van cardia maagkanker significant met 33% [sES = 0.67, 95% BI = 0.55-0.81, I2 = 46.1%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten 100 gram citrusvruchten per dag de kans op het krijgen van cardia maagkanker significant met 40% [sES = 0.60, 95% BI = 0.44-0.83] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van citrusvruchten (minimaal 100 gram per dag) de kans op het krijgen van maagkanker, met name cardia maagkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary intakes of citrus fruit and risk of gastric cancer incidence: an adaptive meta-analysis of cohort studies by Bae JM and Kim EH.

Link:
http://e-epih.org/journal/view.php?doi=10.4178/epih.e2016034

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over fruitconsumptie en kanker.
Citrusvruchten zijn sinaasappel, citroen, mandarijn, limoen en grapefruit.


 

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met suikerziekte type 2 en mensen met het metabole syndroom baat bij de suppletie van soja-eiwitten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT’s met in totaal 203 mensen in de soja-eiwitten groep en 207 mensen in de niet soja-eiwitten groep (de zogenaamde placebo-groep). De suppletie-duur varieerde tussen 8 weken tot 4 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat suppletie met soja-eiwitten:
-het nuchter plasma glucosegehalte significant verlaagde [WMD = -0.207, 95% BI = -0.374 tot -0.040, p = 0.015];
-het nuchter serum insulinegehalte significant verlaagde [WMD = -0.292, 95% BI = -0.496 tot -0.088, p = 0.005];
-de HOMA-IR waarde significant verlaagde [WMD = -0.346, 95% BI = -0.570 tot -0.123, p = 0.002];
-de diastolische bloeddruk significant verlaagde [WMD = -0.230, 95% BI = -0.441 tot -0.019, p = 0.033];
-het LDL-cholesterolgehalte significant verlaagde [WMD = -0.304, 95% BI = -0.461 tot -0.148, p = 0.000];
-het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [WMD = -0.386, 95% BI = -0.548 tot -0.225, p = 0.000];
-het CRP-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.510, 95% BI = -0.722 tot -0.299, p = 0.000] in mensen met suikerziekte type 2 en mensen met het metabole syndroom.

De onderzoekers vonden dat suppletie met soja-eiwitten gedurende minimaal 6 maanden het nuchter plasma glucosegehalte, het LDL-cholesterolgehalte en het CRP-gehalte significant verlaagde.

De onderzoekers vonden dat suppletie met soja-eiwitten gedurende maximaal 6 maanden het nuchter serum insulinegehalte en de HOMA-IR waarde significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat mensen met suikerziekte type 2 en mensen met het metabole syndroom baat hadden bij de suppletie van soja-eiwitten omdat soja-eiwitten de risicofactoren van hart- en vaatziekten verbeterden.

Oorspronkelijke titel:
Soy Protein Supplementation Reduces Clinical Indices in Type 2 Diabetes and Metabolic Syndrome by Zhang XM, Zhang YB and Chi MH.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4800359/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2, hart- en vaatziekten, het verlagen van het cholesterolgehalte en de sojaconsumptie.

Deze maaltijden bevatten veel soja-eiwitten.

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met suikerziekte type 2 baat bij de suppletie van probiotica?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat probiotica-inname het nuchter plasma glucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 15.92 mg/dL [95% BI = -29.75 tot -2.09] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat probiotica-inname het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 0.54% [95% BI = -0.82 tot -0.25] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat probiotica-inname, bestaande uit verschillende stammen het nuchter plasma glucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 35.41 mg/dL [95% BI = -51.98 tot -18.89] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat probiotica-inname gedurende minimaal 8 weken het nuchter plasma glucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 20.34 mg/dL [95% BI = -35.92 tot -4.76] verlaagde.
Echter, de verlaging van het nuchter plasma glucosegehalte was niet significant bij probiotica-inname tot 8 weken.

De onderzoekers vonden dat probiotica-inname de HOMA-IR waarde van mensen met suikerziekte type 2 significant met 1.08 punten [95% BI = -1.88 tot -0.28] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat probiotica-inname het nuchter insulinegehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 1.35 mIU/L, 95% BI = -2.38 tot -0.31] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat mensen met suikerziekte type 2 baat hadden bij het slikken van probiotica van verschillende stammen gedurende minimaal 8 weken.

Oorspronkelijke titel:
Effect of probiotics on glucose metabolism in patients with type 2 diabetes mellitus: A meta-analysis of randomized controlled trials by Zhang Q, Wu Y and Fei X.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26987497

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en probiotica.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van bepaalde voeding de kans op het krijgen van een Barrett-slokdarm?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 patiënt-controle studies en 2 cohort studies.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van fruit de kans op het krijgen van een Barrett-slokdarm niet significant met 35% [OR = 0.65, 95% BI = 0.37-1.13] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van groenten de kans op het krijgen van een Barrett-slokdarm significant met 55% [OR = 0.45, 95% BI = 0.29-0.71] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van verzadigd vet de kans op het krijgen van een Barrett-slokdarm niet significant met 25% [OR = 1.25, 95% BI = 0.82-1.91] verhoogde. Niet significant omdat OR van 1 in de 95% BI van 0.82 tot 1.91 zat. OR van 1 wil zeggen, er is geen risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van roodvlees de kans op het krijgen van een Barrett-slokdarm niet significant met 15% [OR = 0.85, 95% BI = 0.61-1.17] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van bewerkt vlees de kans op het krijgen van een Barrett-slokdarm niet significant met 3% [OR = 1.03, 95% BI = 0.73-1.46] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van groenten, maar niet fruit, verzadigd vet, roodvlees of bewerkt vlees de kans op het krijgen van een Barrett-slokdarm verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary fruit, vegetable, fat, and red and processed meat intakes and Barrett's esophagus risk: a systematic review and meta-analysis by Zhao Z, Pu Z, [...], Zhao Q.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4891687/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en groenten en fruit.

Een Barrett-slokdarm is een premaligne aandoening. Dit betekent dat er in het Barrettslijmvlies een hogere kans is op het ontstaan van kanker dan in ander slijmvlies. Met andere woorden, een Barrett-slokdarm geeft een hoger risico op het krijgen van slokdarmkanker. Ongeveer 3-5% van alle mensen met een Barrett-slokdarm zal op den duur slokdarmkanker krijgen. Een Barrett-slokdarm komt vooral voor bij blanke mannen die ouder zijn dan 50 jaar. Vaak hebben zij langdurig klachten van brandend maagzuur gehad. De Barrett-slokdarm begint altijd onderaan in de slokdarm op de plaats waar de slokdarm over gaat in de maag.

Sinds augustus 2016 kan aan de hand van de genetische opmaak van de cellen in de slokdarm de kans op slokdarmkanker op de lange termijn voorspelt worden. Dit wordt gezien als een doorbraak in het kankeronderzoek bij patiënten met een Barrett-slokdarm.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van flavonoïden de kans op het krijgen van slokdarmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 1 cohort studie en 6 patiënt-controle studies met in toaal 2629 mensen met slokdarmkanker en 481193 mensen zonder slokdarmkanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel flavonoïden vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van slokdarmkanker niet significant met 22% [OR = 0.78, 95% BI = 0.59-1.04] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel anthocyaninen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 40% [OR = 0.60, 95% BI = 0.49-0.74, I2 = 41.8%, p = 0.112] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel flavanonen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 35% [OR = 0.65, 95% BI = 0.49-0.86] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel flavonen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 22% [OR = 0.78, 95% BI = 0.64-0.95, I2 = 0%, p = 0.743] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel anthocyaninen, flavanonen en flavonen de kans op het krijgen van slokdarmkanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat dit overzichtsartikel slechts 1 cohort studie kende.

Oorspronkelijke titel:
Flavonoids, Flavonoid Subclasses, and Esophageal Cancer Risk: A Meta-Analysis of Epidemiologic Studies by Cui L, Liu X, […], Sun C.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4924191/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over flavonoïden.

De kleur van de meeste vruchten, bessen en bloemen bestaat uit een mengsel van anthocyanen en anthocyanidines. De hoogste gehalten aan anthocyanen worden gevonden in bessensap, rode wijn, bessen en druiven.
Flavanonen komen voor in citrusvruchten.
De belangrijkste bronnen van flavonolen en flavonen zijn thee, wijn en uien.


 

Onderzoeksvraag:
Is er een relatie tussen het eten van nitraat/nitriet en de kans op het krijgen van kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 cohort studies en 38 patiënt-controle studies met in toaal 60627 mensen met kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel nitraat vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van maagkanker significant met 22% [RR = 0.78, 95% BI = 0.67-0.91, I2 = 42.3%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel nitriet vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van volwassen glioom significant met 21% [RR = 1.21, 95% BI = 1.03-1.42] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel nitriet vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van schildklierkanker significant met 52% [RR = 1.52, 95% BI = 1.12-2.05] verhoogde.

De onderzoekers vonden geen significante associaties tussen het eten van nitraat/nitriet en de kans op het krijgen van borstkanker, blaaskanker, dikke darmkanker, slokdarmkanker, niercelkanker, non-Hodgkin lymfoom, eierstokkanker en alvleesklierkanker.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel nitraat de kans op het krijgen van maagkanker verlaagde terwijl het eten van veel nitriet de kans op het krijgen van schildklierkanker en volwassen glioom (hersentumor) verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Association between dietary nitrate and nitrite intake and sitespecific cancer risk: evidence from observational studies by Xie L, Mo M, [...], Zhu J.

Link:
http://www.impactjournals.com/oncotarget/index.php?journal=oncotarget&page=article&op=view&path[]=10917&path[]=34571

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker.

Nitraatrijke groenten zijn andijvie, rode bieten, snijbiet, bleekselderij, Chinese kool, koolrabi, paksoi, postelein, raapstelen, waterkers, alle soorten sla, spinazie, spitskool en venkel.

Nitriet wordt als conserveermiddel (als E250 natriumnitriet) gebruikt in vlees en vleeswaren. Het verlengt de houdbaarheid van de producten. E250 zit bijvoorbeeld in hotdogs, rookworsten, ham, spek, salami, boterhamworst, paté, gerookte kipfilet en diepvriespizza's. Verder bevatten biologische vleeswaren bevatten E250.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van lycopeen de kans op het krijgen van dikke darmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 observationele studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel lycopeen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van dikde darmkanker niet significant met 6% [RR = 0.94, 95% BI = 0.80-1.10] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel lycopeen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van colonkanker significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.81-0.96] verlaagde. Echter, er werd geen dosisafhankelijke relatie gevonden. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel lycopeen de kans op het krijgen van colonkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Lycopene Consumption and Risk of Colorectal Cancer: A Meta-Analysis of Observational Studies by Wang X, Yang HH, [...], Chen ZH.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27472298

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over dikke darmkanker.
Er zijn 2 soorten dikke darmkanker:

1. colonkanker
2. rectumkanker

Het eten van lycopeen is zeker niet hetzelfde als het slikken van lycopeen. De conclusie van het hier bovenstaande overzichtsartikel houdt praktisch in dat uw dagelijkse voedingspatroon meer lycopeen moet bevatten, wilt u de kans op het krijgen van colonkanker verkleinen.

Deze maaltijden bevatten veel lycopeen. Lycopeen is een carotenoïde.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het drinken van suikergezoete dranken en fruitdranken de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 cohort studies met 38253 mensen met overgewicht en 10126754 personenjaren.

Er was sprake van publicatie bias en residual confounding voor dranken gezoet met zoetstoffen en voor fruitdranken.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden nadat gecorrigeerd te hebben voor vetlijvigheid dat elke verhoging met 1 portie suikergezoete dranken per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 13% [95% BI = 1.06-1.21, I2 = 79%] verhoogde. Zonder correctie voor vetlijvigheid was het verhoogde risico 18% [95% BI = 1.09-1.28, I2 = 89%].

De onderzoekers vonden nadat gecorrigeerd te hebben voor vetlijvigheid dat elke verhoging met 1 portie dranken gezoet met zoetstoffen per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 8% [95% BI = 1.02-1.15, I2 = 64%] verhoogde. Zonder correctie voor vetlijvigheid was het verhoogde risico 25% [95% BI = 1.18-1.33, I2 = 70%].

De onderzoekers vonden nadat gecorrigeerd te hebben voor vetlijvigheid dat elke verhoging met 1 portie fruitdranken per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 7% [95% BI = 1.01-1.14, I2 = 51%] verhoogde. Zonder correctie voor vetlijvigheid was het verhoogde risico echter niet significant [5%, 95% BI = 0.99-1.11, I2 = 58%].

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van suikergezoete dranken (minimaal 1 portie per dag) de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogde. Het drinken van dranken gezoet met zoetstoffen en fruitdranken verhoogde mogelijk de kans op het krijgen van suikerziekte type 2. Mogelijk omdat in deze studies sprake was van publicatie bias en residual confounding.

Oorspronkelijke titel:
Consumption of sugar sweetened beverages, artificially sweetened beverages, and fruit juice and incidence of type 2 diabetes: systematic review, meta-analysis, and estimation of population attributable fraction by Imamura F, O'Connor L, […], Forouhi NG.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4853528/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en koolhydraten.

1 portie drank in dit overzichtsartikel komt overeen met 250 ml.

 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van vet de kans op het krijgen van baarmoederkanker?  

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 cohort studies en 14 patiënt-controle studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat elke 10 En% totale vetinname de kans op het krijgen van baarmoederkanker significant met 5% [p = 0.02] verhoogde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat elke 10 gram verzadigd vetinname per 1000 kcal de kans op het krijgen van baarmoederkanker significant met 17% [p 0.001] verhoogde.

De onderzoekers vonden in 3 cohort studies met in totaal 3503 vrouwen met baarmoederkanker onder 524583 deelnemers dat het eten van enkelvoudig onverzadigde vetzuren de kans op het krijgen van baarmoederkanker significant met 16% [OR = 0.84, 95% BI = 0.73-0.98] verlaagde. Echter, er werd geen significant verband gevonden voor meervoudig onverzadigde vetzuren en linolzuur.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van enkelvoudig onverzadigde vetzuren de kans op het krijgen van baarmoederkanker verlaagde. Verder verhoogden zowel totale vet- als verzadigd vetinname via voeding mogelijk de kans op het krijgen van baarmoederkanker. Mogelijk omdat dit verband alleen gevonden werd in patiënt-controle studies.

Oorspronkelijke titel:
Dietary fat intake and endometrial cancer risk: A dose response meta-analysis by Zhao J, Lyu C, [...], Gao Y.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27399120

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vetinname en kanker.

10 gram verzadigd vetinname per 1000 kcal komt in de praktijk overeen met een dieet met 9 En% verzadigd vet. Een dieet met 9% verzadigd vet wil zeggen dat het dieet voornamelijk uit producten met 9 En% verzadigd vet bestaat of het gemiddelde van uw dagelijks gegeten producten bevat 9 En% verzadigd vet. Welke producten uit de supermarkt maximaal 9 En% verzadigd vet bevatten, kunt u hier opzoeken.

Deze maaltijden leveren maximaal 9 En% verzadigd vet.

Welke producten veel enkelvoudig onverzadigde vetzuren bevatten, kunt u hier opzoeken. Enkelvoudig onverzadigde vetzuren zitten o.a. in olijfolie, lijnzaadolie, pindaolie en sesamolie.

 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van magnesium de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesium de HOMA-IR waarde significant met 0.67 punt [WMD = -0.67, 95% BI  -1.20 tot -0.14, p = 0.013] verlaagde.
Echter, het slikken van magnesium verlaagde niet het plasma glucosegehalte [WMD = -0.20 mmol/L, 95% BI = -0.45 tot 0.05, p = 0.119], HbA1c-gehalte [WMD = 0.018 mmol/L, 95% BI = -0.10 tot 0.13, p = 0.756] en het insulinegehalte [WMD = -2.22mmol/L, 95% BI = -9.62 tot 5.17, p = 0.556].

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesium gedurende 4 maanden of langer de HOMA-IR waarde [p = 0.001] en het nuchter glucosegehalte [p 0.001] significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van magnesium gedurende 4 maanden of langer de HOMA-IR waarde en het nuchter glucosegehalte van zowel gezonde als suikerpatiënten verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials on the effects of magnesium supplementation on insulin sensitivity and glucose control by Simental-Mendía LE, Sahebkar A, […], Guerrero-Romero F.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27329332

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over magnesium en suikerziekte type 2.

Deze maaltijden zijn magnesiumrijk.
 

Onderzoeksvraag:
Bestaat er een dosisafhankelijke relatie tussen de seleniumbloedwaarde en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 3 longitudinale studies en 2 cross-sectionele studies met in totaal 13460 deelnemers.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een seleniumbloedwaarde tussen 97.5 en 132.5 μg/L de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde. Echter de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 nam toe bij een seleniumbloedwaarde onder 97.5 μg/L en boven 132.5 μg/L.

De onderzoekers vonden dat een hoge seleniumbloedwaarde vergeleken met een lage, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 63% [OR = 1.63, 95% BI = 1.04-2.56, p = 0.033, I2 = 70.3%] verhoogde.

De onderzoekers vonden een non-lineair dosisafhankelijke relatie tussen de seleniumbloedwaarde en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2.

De onderzoekers concludeerden dat een seleniumbloedwaarde tussen 97.5 en 132.5 μg/L de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde. Echter, zowel onder  97.5 als boven 132.5 μg/L nam het risico toe.

Oorspronkelijke titel:
Association between serum selenium level and type 2 diabetes mellitus: a non-linear dose–response meta-analysis of observational studies by Wang XL, Yang TB, [...], Zeng C.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4855440/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over selenium en suikerziekte type 2.

Deze maaltijd bevat veel selenium.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een hoog bloedgehalte van de verschillende carotenoïden de kans op het krijgen van longkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 prospectieve cohort studies met 3603 patiënten met longkanker onder 458434 deelnemers. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 5 studies dat elke verhoging van het bloed alfa-caroteengehalte met 5 μg/100 mL de kans op het krijgen van longkanker significant met 34% [RR = 0.66, 95% BI = 0.55-0.80] verlaagde. Significan wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden in 9 studies dat elke verhoging van het bloed beta-caroteengehalte met 20 μg/100 mL de kans op het krijgen van longkanker significant met 16% [RR = 0.84, 95% BI = 0.76-0.94] verlaagde. Significant want RR van 1 zat niet in de 95% BI van 0.76 tot 0.94. RR van 1 wil zeggen, er is geen risico.

De onderzoekers vonden in 4 studies dat elke verhoging van het bloed totale carotenoïdengehalte met 100 μg/100 mL de kans op het krijgen van longkanker significant met 36% [RR = 0.66, 95% BI = 0.54-0.81] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 8 studies dat elke verhoging van het bloed retinolgehalte met 70 μg/100 mL de kans op het krijgen van longkanker significant met 19% [RR = 0.81, 95% BI = 0.73-0.90] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het verband tussen zowel bloed beta-caroteengehalte als het bloed retinolgehalte en het verlaagde risico op het krijgen van longkanker was alleen significant in mannen maar niet in vrouwen.  

De onderzoekers vonden een non-lineair verband tussen zowel het bloed beta-caroteengehalte, het bloed beta-cryptoxanthinegehalte als het bloed lycopeengehalte en het verlaagde risico op het krijgen van longkanker.

Er was te weinig gegevens om een analyse uit te kunnen voeren waarbij gecorrigeerd werd het risicofactor roken.

De onderzoekers concludeerden dat een hoog bloedgehalte aan verschillende carotenoïdentypen zoals, alfa- en beta-caroteengehalte de kans op het krijgen van longkanker verlaagde. Echter, het roken (belangrijkste risicofactor voor het krijgen van longkanker) kon niet als confounder uitgesloten worden.

Oorspronkelijke titel:
Blood concentrations of carotenoids and retinol and lung cancer risk: an update of the WCRF-AICR systematic review of published prospective studies by Abar L, Vieira AR, […], Norat T.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27384231

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over carotenoïden en kanker.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van cholesterol de kans op het krijgen van borstkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 cohort studies en 3 patiënt-controle studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel cholesterol vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van borstkanker significant met 29% [95% BI = 1.06-1.56] verhoogde.

De onderzoekers vonden een nonlineair verband tussen het eten van cholesterol en het krijgen van borstkanker. Echter, dit verband werd pas significant boven 370 mg cholesterol per dag. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van minimaal 370 mg cholesterol per dag de kans op het krijgen van borstkanker verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Systematic review and meta-analysis suggest that dietary cholesterol intake increases risk of breast cancer by Li C, Yang L, [...], Jiang W.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27333953

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over borstkanker en cholesterol.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van antioxidanten de kans op het krijgen van alvleesklierkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 18 studies.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge inname van selenium via voeding de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 53% [OR = 0.47, 95% BI = 0.26-0.85] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van vitamine C via voeding de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 32% [OR = 0.68, 95% BI = 0.57-0.80] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van vitamine E via voeding de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 30% [OR = 0.70, 95% BI = 0.62-0.81] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van β-caroteen via voeding de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 26% [OR = 0.74, 95% BI = 0.56-0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van β-cryptoxanthine via voeding de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 30% [OR = 0.70, 95% BI = 0.56-0.88] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel selenium, vitamine C en E, beta-caroteen en beta-cryptoxanthine de kans op het krijgen van alvleesklierkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Association between intake of antioxidants and pancreatic cancer risk: a meta-analysis by Chen J, Jiang W, […], Cai J.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27356952

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en antioxidanten.

Selenium, vitamine C en E, beta-caroteen en beta-cryptoxanthine zijn antioxidanten.

Deze maaltijden bevatten veel vitamine C.