Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van bessen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 22 RCT’s met in totaal 1251 deelnemers. De gemiddelde leeftijd varieerde tussen 21.5 tot 65.5 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant met 0.21 mmol/L [WMD = -0.21 mmol/L, 95% BI = -0.34 tot -0.07, p = 0.003, I2 = 62.5%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, de systolische bloeddruk significant met 2.72 mmHg [WMD = -2.72 mmHg, 95% BI = -5.32 tot -0.12, p = 0.04, I2 = 38%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het BMI significant met 0.36 kg/m² [WMD = -0.36 kg/m², 95% BI = -0.54 tot -0.18, p  0.00001] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het nuchter glucosegehalte significant met 0.10 mmol/L [WMD = -0.10 mmol/L, 95% BI = -0.17 tot -0.03, p = 0.004] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het HbA1c-gehalte significant met 0.20% [WMD = -0.20%, 95% BI = -0.39 tot -0.01, p = 0.04] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het TNF-α-gehalte significant met 0.99 ρg/mL [WMD = -0.99  ρg/mL, 95% BI = -1.96 tot -0.02, p = 0.04] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel bessen gedurdende 8 weken of langer, het LDL-cholesterolgehalte significant verlaagde terwijl het HDL-cholesterol (goed cholesterol) significant verhoogde. 

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel blauwe bosbessen het LDL-cholesterolgehalte significant verlaagde terwijl het HDL-cholesterol significant verhoogde. 

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel zwarte frambozen het totale cholesterol- en LDL-cholesterolgehalte significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel bessen, met name blauwe bosbessen en zwarte frambozen gedurende 8 weken of langer, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of Berries Consumption on Cardiovascular Risk Factors: A Meta-analysis with Trial Sequential Analysis of Randomized Controlled Trials by Huang H, Chen G, […], Xue X.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4804301/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over fruit en hart- en vaatziekten.
 

Onderzoeksvraag:
Wat zijn de risicofactoren van blaaskanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden voor het krijgen van blaaskanker:
een significant verhoogde kans van 214% voor het roken;
een significant verhoogde kans van 83% voor de ex-rokers;
een significant verhoogde kans van 90% voor het roken van sigaretten;
een significant verhoogde kans van 90% voor het roken van pijp;
een significant verhoogde kans van 130% voor het roken van cigaar;
een significant verhoogde kans van 52% voor het slikken van antioxidanten;
een significant verhoogde kans van 10% voor het hebben van obesitas;
een significant verhoogde kans van 22% voor het eten van veel bewerkt vlees;
een significant verhoogde kans van 72% voor tabak-werkers;
een significant verhoogde kans van 58% voor verf-werkers;
een significant verhoogde kans van 53% voor schoorsteenvegers.
een significant verlaagde kans van 14% voor het hebben van een hoog activiteitsniveau;

een significant verlaagde kans van 39% voor een hoog seleniumgehalte;
een significant verlaagde kans van 25% voor een hoog vitamine D-gehalte;
een significant verlaagde kans van 18% voor een hoge vitamine A-inname;
een significant verlaagde kans van 18% voor een hoge vitamine E-inname;
een significant verlaagde kans van 16% voor een hoge folaat-inname;
een significant verlaagde kans van 23% voor een hoge fruit-inname;
een significant verlaagde kans van 17% voor een hoge groente-inname;
een significant verlaagde kans van 15% voor een hoge citrusfruit-inname;
een significant verlaagde kans van 16% voor een hoge kruisbloemige groente-inname;

Oorspronkelijke titel:
Modifiable risk factors for the prevention of bladder cancer: a systematic review of meta-analyses by Al-Zalabani AH, Stewart KF, [...], Zeegers MP.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27000312

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker, vitamines en mineralen, het eten van vlees en het uitvoeren van lichamelijke activiteiten.  
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van appels de kans op het krijgen van kanker?

Er was geen publicatie bias.

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 20 patiënt-controle studies en 21 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van longkanker significant met 25% [OR = 0.75, 95% BI = 0.63-0.88, p = 0.001, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van longkanker significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.84-0.94, p 0.001, I2 = 53%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 34% [OR = 0.66, 95% BI = 0.54-0.81, p 0.001, I2 = 55%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van borstkanker significant met 21% [OR = 0.79, 95% BI = 0.73-0.87, p 0.001, I2 = 1%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van maag-darmkanker significant met 50% [OR = 0.50, 95% BI = 0.36-0.69, p 0.001, I2 = 90%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers concludeerden dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van longkanker verlaagde. Verder verlaagde het dagelijks eten van veel appels mogelijk de kans op het krijgen van dikke darmkanker, borstkanker en maag-darmkanker. Mogelijk omdat dit verlaagde risico niet terug werd gevonden in cohort studies.   

Oorspronkelijke titel:
Apple intake and cancer risk: a systematic review and meta-analysis of observational studies by Fabiani R, Minelli L and Rosignoli P.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27000627

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en het eten van fruit.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamine D de bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 studies die de systolische bloeddruk van 1134 patiënten met suikerziekte type 2 analyseerden en 13 studies die de diastolische bloeddruk van 793 patiënten met suikerziekte type 2 analyseerden.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de systolische bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2 niet significant met 0.121 mmHg [95% BI = -0.355 tot 0.113, p = 0.311, I2 = 74.2%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de diastolische bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2 significant met 0.160 mmHg [95% BI = -0.298 tot -0.022, p = 0.023, I2 = 0.0%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine D de diastolische bloeddruk maar niet de systolische bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of vitamin D on blood pressure in patients with type 2 diabetes mellitus by Lee KJ and Lee YJ.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26902507

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2, vitamine D en het verlagen van de bloeddruk.

 

Onderzoeksvraag:
Verlagen lichamelijke activiteiten het CRP-gehalte (een biomerker voor ontstekingen in het lichaam)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 43 studies met in total 3575 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat lichamelijke activiteiten het CRP-gehalte significant met 0.53 mg/L [WMD = -0.53 mg/L, 95% BI = -0.74 tot -0.33] verlaagden.

De onderzoekers vonden geen significant verschil [p = 0.20] tussen het CRP-gehalte van gezonde mensen en mensen met hart- en vaatziekten.

De onderzoekers concludeerden dat lichamelijke activiteiten het CRP-gehalte van zowel gezonde mensen als mensen met hart- en vaatziekten verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Effects of exercise on c-reactive protein in healthy patients and in patients with heart disease: A meta-analysis by Hammonds TL, Gathright EC, […], Hughes JW.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26916454

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over chronische ziekten en lichamelijke activiteiten.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van verzadigd vet de kans op het krijgen van een beroerte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 prospectieve studies met 11074 mensen met een beroerte onder 476569 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie de kans op het krijgen van een beroerte significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.82-0.96] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie de kans op het krijgen van een fatale beroerte significant met 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.59-0.94] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie de kans op het krijgen van een beroerte onder Oost-Aziaten significant met 21% [RR = 0.79, 95% BI = 0.69-0.90] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden onder niet Oost-Aziaten.

De onderzoekers vonden dat een verzadigd vetconsumptie tot 25 gram per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 19% [RR = 0.81, 95% BI = 0.71-0.92] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor 25 gram verzadigd vet en hoger per dag.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie, de kans op het krijgen van een beroerte onder mannen significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.75-0.96] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor vrouwen.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie, de kans op het krijgen van een beroerte bij een BMI minder 24 significant met 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.65-0.87] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor BMI van 24 en hoger.

De onderzoekers concludeerden dat een verzadigd vetconsumptie tot 25 gram per dag, de kans op het krijgen van een fatale beroerte onder mannen met een BMI tot 24 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Can dietary saturated fat be beneficial in prevention of stroke risk? A meta-analysis by Cheng P, Wang J, [...], Zhang H.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26979840

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over (verzadigd) vet en het verlagen van een beroerte.

25 gram verzadigd vet per dag komt overeen met een dieet/producten met 11.3 En% verzadigd vet. Welke producten uit de supermarkt maximaal 11.3 En% verzadigd vet bevatten, kunt u hier opzoeken.
Welke maaltijden maximaal 11.3 En% verzadigd vet bevatten, kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van alcohol de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 prospectieve observationele studies met in totaal 706716 deelnemers (275711 mannen en 431005 vrouwen), waarvan  31621 mensen met suikerziekte type 2.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies een non-lineair verband tussen het drinken van alcohol en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [p-trend 0.001, p-non-lineair 0.001].  

De onderzoekers vonden zowel in mannen als vrouwen een non-lineair verband tussen het drinken van alcohol en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [mannen: p-trend 0.001, p-non-lineair 0.001 en vrouwen: p-trend 0.001, p-non-lineair 0.001].  

De onderzoekers vonden dat het licht drinken van alcohol de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 17% [RR = 0.83, 95% BI = 0.73-0.95, p = 0.005] verlaagde.   

De onderzoekers vonden dat het matig drinken van alcohol de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 26% [RR = 0.74, 95% BI = 0.67-0.82, p 0.001] verlaagde.   

De onderzoekers vonden geen verband tussen het overmatig drinken van alcohol en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2.

De onderzoekers concludeerden dat een lichte tot matige alcoholconsumptie de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Association between alcohol consumption and the risk of incident type 2 diabetes: a systematic review and dose-response meta-analysis by Li XH, Yu FF, […], He J.

Link:
http://ajcn.nutrition.org/content/103/3/818.abstract

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en alcoholconsumptie.

Een lichte tot matige alcoholconsumptie komt in de praktijk overeen met 1-3 glazen alcohol per dag.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van foliumzuur de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder mensen met een ontstekingsdarmziekte (IBD)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 studies met in totaal 4517 patiënten.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van foliumzuur de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder mensen met een ontstekingsdarmziekte (IBD) significant met 42% [gepoolde HR = 0.58, 95% BI = 0.37-0.80, I2 = 29.7%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van foliumzuur de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder mensen met een ontstekingsdarmziekte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Folic Acid Supplementation May Reduce Colorectal Cancer Risk in Patients With Inflammatory Bowel Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis by Burr NE, Hull MA and Subramanian V.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26905603

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over dikke darmkanker en foliumzuur.

De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa worden geclassificeerd als inflammatoire darmziekten oftewel ontstekingsdarmziekte en kunnen worden gekenmerkt door chronische ontsteking van het maagdarmkanaal.

De ziekte van Crohn is een chronische ontsteking die meestal voorkomt in de dunne en/of dikke darm, die vaak tussen het vijftiende en dertigste levensjaar de eerste klachten geeft.

Colitis ulcerosa of kortweg colitis is een chronische ontsteking van de dikke darm.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van koffie de kans op het krijgen van mondkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 patiënt-controle studies en 4 cohort studies met in totaal 5021 mondkankerpatiënten en 2832706 mensen zonder kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van veel koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van mondkanker significant met 37% [OR = 0.63, 95% BI = 0.52-0.75] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het drinken van veel koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van mondkanker significant met 40% [OR = 0.60, 95% BI = 0.49-0.74] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het drinken van veel koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van mondkanker significant met 34% [OR = 0.66, 95% BI = 0.45-0.98] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van veel koffie de kans op het krijgen van mondkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Coffee consumption associated with reduced risk of oral cancer: a meta-analysis by Li YM, Peng J and Li LZ.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26972538

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en koffieconsumptie.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt granaatappelsap het CRP-gehalte (een biomerker voor ontstekingen in het lichaam)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 RCT’s met 216 deelnemers in de granaatappelsapgroep en 211 in de controle groep.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat granaapappelsap het CRP-gehalte niet significant met 0.22 mg/L [WMD = -0.22 mg/L, 95% BI = -0.45 tot 0.01, p = 0.061] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het effect van granaatappelsap op het CRP-gehalte niet afhankelijk was van de duur van de suppletie [slope = 0.003, 95% BI = -0.005 tot 0.011, p = 0.444].

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van granaatappelsap het CRP-gehalte niet verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of supplementation with pomegranate juice on plasma C-reactive protein concentrations: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Sahebkar A, Gurban C,[…], Serban MC.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26922037

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over chronische ziekten.

C-reactive protein (CRP) is een acute fase eiwit. Het wordt gemaakt in de lever en wordt een paar uur na ontsteking verspreid in de bloedbaan. Verhoogde waarden worden onder andere gevonden na een hartaanval, tijdens infectie en na een chirurgische ingreep. CRP wordt vaak bepaald om te controleren op aanwijzingen voor ontsteking. Chronische ziekten worden veroorzaakt door teveel ontstekingen in het lichaam.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van flavonolen de kans op het krijgen van slokdarm- en maagkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 prospectieve cohort studies en 8 patiënt-controle studies met in totaal 4593 kankerpatiënten en 519378 mensen zonder kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van slokdarmkanker niet significant met 12% [OR = 0.88, 95% BI = 0.73-1.08] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker significant met 20% [OR = 0.80, 95% BI = 0.70-0.91] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van slokdarmkanker niet significant met 10% [OR = 0.90, 95% BI = 0.61-1.34] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker niet significant met 8% [OR = 0.92, 95% BI = 0.72-1.18] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van non-cardia maagkanker significant verlaagde. Echter, dit verlaagde risico was niet significant voor cardia maagkanker.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker onder vrouwen maar niet onder mannen significant verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker onder rokers maar niet onder niet-rokers significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker, met name non-cardia maagkanker onder vrouwelijke rokers mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het verlaagde risico niet significant was in cohort studies.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Flavonols Intake and Risk of Esophageal and Gastric Cancer: A Meta-Analysis of Epidemiological Studies by Xie Y, Huang S and Su Y.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4772054/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker.

De belangrijkste bronnen van flavonolen zijn thee, wijn en uien. Flavonolen zijn flavonoïden.

 

Onderzoeksvraag:
Is er een verband tussen PUFA’s en de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 prospectieve cohort studies met in totaal 56204 deelnemers waarvan 20497 mensen met een verhoogde bloeddruk. De follow-up duur varieerde tussen 3 en 20 jaar.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 20 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk niet significant met 2% [gepoolde RR = 0.98, 95% BI = 0.94-1.03, p voor trend = 0.23] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van vis de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk niet significant met 4% [SRR = 0.96, 95% BI = 0.81-1.14, I2 = 44.70%] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel PUFA’s vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk niet significant met 20% [SRR = 0.80, 95% BI = 0.58-1.10, I2 = 79.30%] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoge PUFA-bloedwaarde vergeleken met een lage, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk significant met 37% [SRR = 0.67, 95% BI = 0.55-0.83, I2 = 47.40%] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoge DHA-bloedwaarde vergeleken met een lage, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk significant met 36% [SRR = 0.64, 95% BI = 0.45-0.88] verlaagde. Echter, dit beschermende effect werd niet teruggevonden voor een hoge DHA-consumptie via voeding [SRR = 0.80, 95% BI = 0.58-1.10].

De onderzoekers concludeerden dat een hoge PUFA- en DHA-bloedwaarde de bloeddruk verlaagden. Echter de bloeddruk werd niet verlaagd door het eten van veel PUFA of DHA.

Oorspronkelijke titel:
Fish, Long-Chain n-3 PUFA and Incidence of Elevated Blood Pressure: A Meta-Analysis of Prospective Cohort Studies by Yang B, Shi MQ, [...], Li D.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4728669/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over PUFA’s, DHA en het verlagen van de bloeddruk.
PUFA’s zijn alfa-linoleenzuur, EPA en DHA. Welke vissen veel EPA en DHA bevatten, kunt u hier opzoeken.
Een hoge PUFA of DHA-bloedwaarde wordt verkregen door veel PUFA’s of DHA via voeding en/of voedingssupplementen binnen te krijgen.

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met het metabole syndroom (het voorstadium van suikerziekte type II) baat bij krachttraining?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat krachttraining de systolische bloeddruk van mensen met het metabole syndroom significant met 4.08 mmHg [95% BI = -1.33 tot -6.82, p 0.01, I2 = 0%] verlaagde.

Echter, de onderzoekers vonden geen significante verlaging voor krachttraining en
het nuchter glucosegehalte [-0.04 mmol/L, 95% BI = -0.12 tot 0.21, p > 0.05, I2 = 0%];
het HDL-cholesterolgehalte [0.00, 95% BI = -0.05 tot 0.04, p > 0.05, I2 = 0%];
het triglyceridengehalte [-0.03, 95% BI = -0.14 tot 0.20, p > 0.05, I2 = 0%];
de diastolische bloeddruk [-1.39 mmHg, 95% BI = -0.19 tot 2.98, p = 0.08, I2 = 0%] en
de buikomtrek [-1.09 cm, 95% BI = -0.12 tot 2.30, p = 0.08, I2 = 0%].

De onderzoekers vonden dat krachttraining de kans op doodgaan aan een beroerte en hartziekte bij mensen met het metabole syndroom significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat krachttraining de systolische bloeddruk, doodgaan aan een beroerte en hartziekte bij mensen met het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Resistance training reduces systolic blood pressure in metabolic syndrome: a systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials by Lemes ÍR, Ferreira PH, […], Júnior NJ.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26964146

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer studies over het metabole syndroom, suikerziekte type II en krachttraining.  

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van chocolade de kans op het krijgen van een ischemische hartziekte (coronaire hartziekte)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 prospectieve cohort studies met in totaal 6851 mensen met een ischemische hartziekte.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel chocolade vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een ischemische hartziekte significant met 10% [95% BI = 0.82-0.97, I2 = 24.3%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel chocolade de kans op het krijgen van een ischemische hartziekte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Chocolate consumption and risk of myocardial infarction: a prospective study and meta-analysis by Larsson SC, Åkesson A, […], Wolk A.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26936339

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten.

Onderzoeksvraag:
Hebben patiënten met suikerziekte type 2 baat bij het slikken van chromium?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 14 RCT’s met in totaal 875 deelnemers. De leeftijd varieerde tussen 30 en 83 jaar en een follow-up duur van 8 tot 24 weken. De chromiumdosering varieerde tussen 126 microgram en 1000 microgram.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van chromium afkomstig van gist, biergist of als chromiumpicolaat het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte type 2 niet significant [chromiumpicolaat = -0.60%, 95% BI = -1.27 tot 0.07, I2 = 78%, n = 392] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van chromium afkomstig van gist of als chromiumpicolaat en chromiumchloride het nuchter bloedglucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 niet significant verlaagde.

Echter, de onderzoekers vonden dat het slikken van chromium afkomstig van biergist het nuchter bloedglucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 19.23 mg/dL [95% BI = -35.30 to -3.16, I2 = 21%, n = 137] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van chromium afkomstig van biergist het nuchter bloedglucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 verlaagde. Dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor de andere vormen van chromiumsupplementen.

Oorspronkelijke titel:
Effect of chromium supplementation on glycated hemoglobin and fasting plasma glucose in patients with diabetes mellitus by Yin RV and Phung OJ.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4430034/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en chromium.
Mensen met suikerziekte type 2 hebben een hoog nuchter bloedglucosegehalte.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van groenten en fruit de kans op het krijgen van een heupfractuur?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 1 patiënt-controle studie en 4 cohort studies met in totaal 330417 deelnemers waarvan 6779 mensen met heupfracturen. De gemiddelde follow-up duur varieerde tussen 4 en 14.2 jaar.

Wegens te weinig studies was het niet mogelijk om publicatie bias op te sporen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van zowel veel groenten als fruit de kans op het krijgen van een heupfractuur niet significant met 21% [OR = 0.79, 95% BI = 0.61-1.03, p = 0.028, I2 = 84.7%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel fruit de kans op het krijgen van een heupfractuur niet significant met 13% [OR = 0.87, 95% BI = 0.74-1.04, p = 0.119, I2 = 73.0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel groenten de kans op het krijgen van een heupfractuur significant met 25% [OR = 0.75, 95% BI = 0.61-0.92, p = 0.005, I2 = 79.6%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel groenten maar niet fruit de kans op het krijgen van een heupfractuur mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het niet mogelijk was om publicatie bias uit te sluiten.

Oorspronkelijke titel:
Increased intake of vegetables, but not fruits, may be associated with reduced risk of hip fracture: A meta-analysis by Luo SY, Yan Li Y, […], Songa JK.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4726403/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het eten van groenten en fruit en ouderdom.
 
Wanneer in een overzichtsartikel publicatie bias niet uitgesloten kan worden, moet de conclusie voorzichtig geïnterpreteerd worden.

Onderzoeksvraag:
Velaagt het eten een laag vet-dieet of een laag koolhydraten-dieet het gewichtsverlies bij mensen met het metabole syndroom (het voorstadium van suikerziekte type II)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 13 RCT’s met in totaal 2017 patiënten met het metabole syndroom.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met het controle dieet, dat het volgen van een laag vet-dieet (29 En% ± 2%) het C-reactieve proteïnegehalte van patiënten met het metabole syndroom [SMD = -0.98, 95% BI = -1.6 tot -0.35, p = 0.002] significant verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het volgen van een laag koolhydraten-dieet (23 En% ± 10%) het lichaamsgewicht van patiënten met het metabole syndroom [SMD = -0.33, 95% BI = -0.63 tot -0.03, p = 0.004] significant verlaagde.  

De onderzoekers vonden dat het volgen van een laag koolhydraten-dieet (23 En% ± 10%) het insulinegehalte van patiënten met het metabole syndroom [SMD = -0.33, 95% BI = -0.63 tot -0.03, p = 0.03] significant verlaagde. 

De onderzoekers concludeerden dat patiënten met het metabole syndroom baat hadden bij het volgen van een laag vet-dieet (29 En% ± 2%) of een laag koolhydraten-dieet (23 En% ± 10%).

Oorspronkelijke titel:
Effects of different dietary approaches on inflammatory markers in patients with metabolic syndrome: A systematic review and meta-analysis by Steckhan N, Hohmann CD, […], Cramer H.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26706026

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer studies over het metabole syndroom en suikerziekte type II.

Een laag vet-dieet (29 En% ± 2%) is een dieet met voornamelijk producten met 29 En% vet of anders gezegd de dagelijks gegeten producten moeten gemiddeld 29 En% ± 2% vet bevatten. Welke producten uit de supermarkt 29 En% vet bevatten kunt u hier opzoeken. Deze maaltijden bevatten maximaal 30 En% vet.

Een laag koolhydraten-dieet (23 En% ± 10%) is een dieet met voornamelijk producten met 23 En% koolhydraten of anders gezegd de dagelijks gegeten producten moeten gemiddeld 23 En% ± 10% koolhydraten bevatten. Welke producten uit de supermarkt 29 En% koolhyraten bevatten kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Velaagt het eten van zuivelproducten de kans op het krijgen van overgewicht/obesitas bij kinderen en adolescenten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 prospectieve cohort studies met 46011 kinderen en adolescenten met een gemiddelde follow-up duur van 3 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel zuivelproducten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van overgewicht/obesitas significant met 38% [OR = 0.62, 95% BI = 0.49-0.80] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 portie zuivel per dag, de kans op het krijgen van overgewicht/obesitas significant met 13% [OR = 0.87, 95% BI = 0.74-0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 portie zuivel per dag, het vetpercentage niet significant met 35% [β = 0.65, 95% BI = -1.35 tot 0.06, p = 0.07] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het dagelijks eten van veel zuivelproducten de kans op het krijgen van overgewicht/obesitas bij kinderen en adolescenten verlaagde.                      

Oorspronkelijke titel:
Long-term association between dairy consumption and risk of childhood obesity: a systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Lu L, Xun P, […], Cai W.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26862005

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer studies over overgewicht.

1 portie zuivel komt overeen met 250 ml melk, 50 gram kaas, 175 gram yoghurt of 200 ml zuiveldrank.

 

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met atopische dermatitis baat bij pre- en probiotica?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte  6 RCT’s (behandelingsstudies) met 369 kinderen in de leeftijd tussen 0 maand en 14 jaar en 2 RCT’s (preventiestudies) met 1320 kinderen (tot 6 maanden in de ene studie en tot 3 dagen in de andere studie).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 6 behandelingsstudies dat een behandeling met synbiotica (een mengsel van pre- en probiotica) gedurende 8 weken de SCORAD-index met 6.56 punten [95% BI = -11.43 tot -1.68, p = 0.008, I2 = 77.1%] verlaagde.
Echter, dit beschermende effect werd alleen gevonden in een mengsel van gemengde probioticastammen [WMD = -7.32, 95% BI = -13.98 tot -0.66, p = 0 .03] en bij kinderen vanaf 1 jaar [WMD = -7.37, 95% BI = -14.66 tot -0.07, p = 0.048].

De onderzoekers vonden in 2 preventiestudies dat een behandeling met synbiotica (een mengsel van pre- en probiotica) de kans op het krijgen van atopische dermatitis niet significant met 56% [gepoolde RR = 0.44, 95% BI = 0.11 tot 1.83, p = 0.26] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een behandeling met synbiotica (een mengsel van pre- en probiotica met gemengde stammen) gedurende 8 weken de symtomen van atopische dermatitis vanaf 1 jaar verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
Synbiotics for Prevention and Treatment of Atopic Dermatitis: A Meta-analysis of Randomized Clinical Trials by Chang YS1, Trivedi MK, […], García-Romero MT.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26810481

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over probiotica.

Atopische dermatitis (AD) of atopisch eczeem is een immuun-gemedieerde ontsteking van de huid, waarbij vaak een aanzienlijke genetische component aanwezig is. Jeuk is het belangrijkste symptoom.

Eén van de belangrijkste kenmerken van atopische dermatitis is dat ze verloopt in opstoten. Dat betekent dat de ziekte altijd aanwezig is, ook als de huidletsels tijdelijk verdwijnen. De opstoten worden gekenmerkt door droge of vochtige rode plekken en door hevige jeuk.

Atopische dermatitis kan voorkomen op afgegrensde zones zoals gezicht of knieën, maar kan in sommige gevallen ook een groot deel van het lichaam betreffen.

Bij mensen met atopische dermatitis is het bovenste laagje van de huid mogelijk anders van samenstelling waardoor de bescherming tegen uitdroging en tegen het binnendringen van allerlei stoffen of bacteriën minder goed is. Door deze gestoorde barrièrefunctie houdt de huid onvoldoende vocht vast, waardoor een droge huid ontstaat. De droge huid is kenmerkend voor atopische dermatitis en wordt beschouwd als een belangrijke oorzakelijke factor.

Het beloop van atopisch eczeem kan sterk variëren. Bij veel kinderen verdwijnt het eczeem na het tweede jaar, bij anderen zal de intensiteit afnemen in de schooltijd. Soms is het eczeem jarenlang verdwenen om (tijdelijk) weer op te spelen op jongvolwassen leeftijd. Het eczeem kan ook blijven bestaan tot op volwassen leeftijd en pas afnemen na het 40 tot 50ste jaar.

Atopische dermatitis is ongeneeslijk.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt een vitamine D-tekort de kans op het krijgen van zwangerschapsdiabetes?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 20 observationele studies met in totaal 16515 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een vitamine D-tekort tijdens de zwangerschap, de kans op het krijgen van een zwangerschapsdiabetes significant met 45% [RR 1.45, 95% BI = 1.15-1.83, p 0.001] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat een vitamine D-tekort tijdens de zwangerschap, de kans op het krijgen van een zwangerschapsdiabetes verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Association between vitamin D status and the risk of gestational diabetes mellitus: a meta-analysis by Lu M, Xu Y, […], Zhang M.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26825733

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine D en zwangerschap.
De beste en goedkoopste manier om een vitamine D-tekort op te lossen, is door het slikken van vitamine D-supplementen.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van coënzym Q10-supplementen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCT’s met 206 deelnemers in de coënzym Q10-groep en 203 deelnemers in de placebo-groep.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van coënzym Q10-supplementen het plasma Lp(a)-gehalte significant verlaagde [WMD = -3.54mg/dL, 95% BI = -5.50 tot -1.58, p 0.001].
Dit effect was het meest robust in studies met een hoger baseline Lp(a)-gehalte [slope = -0.44, 95% BI = -0.80 tot -0.08, p = 0.018].

De onderzoekers vonden dat het slikken van coënzym Q10-supplementen geen effect had op het cholesterol- en triglyceridengehalte.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van coënzym Q10-supplementen het plasma Lp(a)-gehalte verlaagde, met name in patiënten met een plasma Lp(a)-gehalte ≥30mg/dL.

Oorspronkelijke titel:
Supplementation with coenzyme Q10 reduces plasma lipoprotein(a) concentrations but not other lipid indices: A systematic review and meta-analysis by Sahebkar A, Simental-Mendía LE, […], Pirro M.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26836888

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en coënzym Q10.

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met atopische dermatitis baat bij het slikken van vitamine D?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de symptomen van atopische dermatitis significant verbeterde [MD = -5.81, 95% BI = -9.03 tot -2.59, p = 0.0004, I2 = 50%].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine D de symptomen van atopische dermatitis verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
Vitamin D and Atopic Dermatitis: A Systematic Review and Meta-Analysis by Gaeun K and Ji-Hyun B.

Link:
http://www.nutritionjrnl.com/article/S0899-9007%2816%2900077-0/abstract

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine D.

Atopische dermatitis (AD) of atopisch eczeem is een immuun-gemedieerde ontsteking van de huid, waarbij vaak een aanzienlijke genetische component aanwezig is. Jeuk is het belangrijkste symptoom.

Eén van de belangrijkste kenmerken van atopische dermatitis is dat ze verloopt in opstoten. Dat betekent dat de ziekte altijd aanwezig is, ook als de huidletsels tijdelijk verdwijnen. De opstoten worden gekenmerkt door droge of vochtige rode plekken en door hevige jeuk.

Atopische dermatitis kan voorkomen op afgegrensde zones zoals gezicht of knieën, maar kan in sommige gevallen ook een groot deel van het lichaam betreffen.

Bij mensen met atopische dermatitis is het bovenste laagje van de huid mogelijk anders van samenstelling waardoor de bescherming tegen uitdroging en tegen het binnendringen van allerlei stoffen of bacteriën minder goed is. Door deze gestoorde barrièrefunctie houdt de huid onvoldoende vocht vast, waardoor een droge huid ontstaat. De droge huid is kenmerkend voor atopische dermatitis en wordt beschouwd als een belangrijke oorzakelijke factor.

Het beloop van atopisch eczeem kan sterk variëren. Bij veel kinderen verdwijnt het eczeem na het tweede jaar, bij anderen zal de intensiteit afnemen in de schooltijd. Soms is het eczeem jarenlang verdwenen om (tijdelijk) weer op te spelen op jongvolwassen leeftijd. Het eczeem kan ook blijven bestaan tot op volwassen leeftijd en pas afnemen na het 40 tot 50ste jaar.

Atopische dermatitis is ongeneeslijk.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van avocado de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 RCT’s. De hoeveelheid avocado varieerde tussen 136 en 300 gram per day.
Er was geen publicatie bias.   

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het dagelijks eten van avocado het totale cholesterolgehalte significant met 18.80 mg/dL [95% BI = -24.56 tot -13.05, I2 = 46.9%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het dagelijks eten van avocado het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant met 16.50 mg/dL [95% BI = -22.91 tot -10.10; I2 = 72.5%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het dagelijks eten van avocado het triglyceridengehalte significant met 27.20 mg/dL [95% BI = -44.41 tot -9.99, I2 = 91.1%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het dagelijks eten van avocado het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) niet significant met 0.18 mg/dL [95% BI = -3.23 tot 2.88, I2 = 84.8%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het dagelijs eten van 136-300 gram avocodo het totale cholesterol-, triglyceriden- en LDL-cholesterolgehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Impact of avocado-enriched diets on plasma lipoproteins: A meta-analysis by Peou S, Milliard-Hasting B and Shah SA.

Link:
http://www.lipidjournal.com/article/S1933-2874%2815%2900427-4/pdf

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en het verlagen van het cholesterolgehalte.
Hartpatiënten hebben een hoog triglyceriden- en LDL-cholesterolgehalte.

Deze maaltijden zijn geschikt voor hartpatiënten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagde het drinken van koffie de kans op het krijgen van levercirrose?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 cohort studies en 4 patiënt-controle studies met in totaal 1990 mensen met levercirrose onder 432133 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose significant met 44% [gepoolde RR = 0.56, 95% BI = 0.44-0.68, I2 = 83.3%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose significant met 42% [gepoolde RR = 0.58, 95% BI = 0.41-0.76, I2 = 91.1%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose significant met 48% [gepoolde RR = 0.52, 95% BI = 0.40-0.63, I2 = 0.0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van alcoholgerelateerde levercirrose significant met 38% [gepoolde RR = 0.62, 95% BI = 0.51-0.73, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op doodgaan aan levercirrose significant met 45% [gepoolde RR = 0.55, 95% BI = 0.35-0.74, I2 = 90.3%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van minimaal 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Systematic review with meta-analysis: coffee consumption and the risk of cirrhosis by Kennedy OJ, Roderick P, […], Parkes J.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26806124

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het drinken van koffie.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van veel eieren de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 cohort studies met 8911 mensen met suikerziekte type 2 onder 219979 deelnemers.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel eieren vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet significant met 9% [95% BI = 0.99-1.20, I2 = 73.6%] verhoogde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel eieren vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder Amerikanen significant met 39% [95% BI = 1.21-1.60, I2 = 45.4%] verhoogde. Echter, dit significant verhoogde risico werd niet teruggevonden in andere bevolkingsgroepen. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van minimaal 3 eieren per week, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder Amerikanen significant verhoogde. Echter, dit significant verhoogde risico werd niet gevonden in andere bevolkingsgroepen.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van minimaal 3 eieren per week, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder Amerikanen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Egg consumption and risk of type 2 diabetes: a meta-analysis of prospective studies by Djoussé L Khawaja OA and Gaziano JM.

Link:
http://ajcn.nutrition.org/content/103/2/474.abstract

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2.