Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van anthocyanen de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 RCT’s met in totaal 472 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van anthocyanen de systolische bloeddruk niet significant met 1.15 mmHg [WMD = 1.15 mmHg, 95% BI = -3.17 tot 5.47, I2  =  56%] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het slikken van anthocyanen de diastolische bloeddruk niet significant met 1.06 mmHg [WMD = 1.06 mmHg, 95% BI = -0.71 tot 2.83, I2 =  0%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van anthocyanen de bloeddruk niet verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effect of Anthocyanins on Blood Pressure: A PRISMA-Compliant Meta-Analysis of Randomized Clinical Trials by Zhu Y, Bo Y, […], Qiu C.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27082604

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het verlagen van de bloeddruk.
Anthocyanen zijn flavonoïden. Vind hier meer studies over flavonoïden.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het hebben van overgewicht de kans op het krijgen van een beroerte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 prospectieve cohort studies die de buikomtrek (WC) analyseerden met in totaal 11775 mensen met een beroerte onder 405411 deelnemers, 10 prospectieve cohort studies die de taille-heupverhouding (WHR) analyseerden met in totaal 10625 mensen met een beroerte onder 407074 deelnemers en 7 prospectieve cohort studies die de taille-hoogte verhouding (WHtR) analyseerden met in totaal 6163 mensen met een beroerte onder 272269 deelnemers

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 12 cohort studies dat het hebben van een grote buikomtrek (WC) de kans op het krijgen van een beroerte significant met 28% [SRR = 1.28, 95% BI = 1.18-1.40, I2 = 15.6%, p = 0.291] verhoogde.

De onderzoekers vonden in 7 cohort studies dat het hebben van een grote taille-hoogte verhouding (WHtR) de kans op het krijgen van een beroerte significant met 49% [SRR = 1.49, 95% BI = 1.24-1.78, I2 = 52.6%, p = 0.049] verhoogde.

De onderzoekers vonden in 10 cohort studies dat het hebben van een grote taille-heupverhouding (WHR) de kans op het krijgen van een beroerte significant met 32% [SRR = 1.32, 95% BI = 1.21-1.44, I2 = 0.0%, p = 0.761] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van de buikomtrek met 10 cm de kans op het krijgen van een beroerte significant met 10% [RR = 1.10, 95% BI = 1.07-1.14, I2 = 31.7%, p = 0.138] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van de taille-hoogte verhouding met 0.05 punt de kans op het krijgen van een beroerte significant met 13% [RR = 1.13, 95% BI = 1.07-1.19, I2 = 55.8%, p = 0.035] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van de taille-heupverhouding met 0.1 punt de kans op het krijgen van een beroerte significant met 16% [RR = 1.16, 95% BI = 1.06-1.27, I2 = 75.2%, p = 0.000] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het hebben van een grote buikomtrek (WC) de kans op het krijgen van een ischemische beroerte significant met 41% [SRR = 1.41, 95% BI = 1.21-1.56] verhoogde. Echter, dit verhoogde risico was niet significant voor hemorragische beroerte.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het hebben van een grote taille-heupverhouding (WHR) de kans op het krijgen van een ischemische beroerte significant met 35% [SRR = 1.35, 95% BI = 1.21-1.50] verhoogde. Echter, dit verhoogde risico was niet significant voor hemorragische beroerte.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het hebben van een grote taille-hoogte verhouding (WHtR) de kans op het krijgen van een ischemische beroerte significant met 55% [SRR = 1.55, 95% BI = 1.37-1.76] verhoogde. Echter, dit verhoogde risico was niet significant voor hemorragische beroerte.

De onderzoekers vonden een non-lineair positief verband tussen de taille-heupverhouding (WHR) en het risico op het krijgen van een beroerte.

De onderzoekers concludeerden dat het hebben van een grote buikomtrek (WC), een grote taille-heupverhouding (WHR) of een grote taille-hoogte verhouding (WHtR) de kans op het krijgen van een beroerte, met name een een ischemische beroerte verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Measures of Abdominal Adiposity and Risk of Stroke: A Dose-Response Meta-analysis of Prospective Studies by Zhong CK, Zhong XY, […], Zhang YH.

Link:
http://www.besjournal.com/Articles/Archive/2016/No1/201601/t20160127_124873.html

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het verlagen van een beroerte en overgewicht.

Mensen met overgewicht hebben een grote buikomtrek (WC), een grote taille-heupverhouding (WHR) en een grote taille-hoogte verhouding (WHtR).

 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een hoge ijzerinname de kans op het krijgen van dikke darmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 artikelen met in totaal 3318 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel ijzer de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 17% [SRR = 0.83, 95% BI = 0.71-0.98, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge ijzerinname (via voeding en voedingssupplementen) de kans op het krijgen van dikke darmkanker niet significant met 7% [SRR = 0.93, 95% BI = 0.62-1.42] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel heem-ijzer de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 23% [SRR = 1.23, 95% BI = 1.03-1.48] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van ijzer de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 27% [SRR = 0.73, 95% BI = 0.54-0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het ijzergehalte in het bloed en de kans op het krijgen van dikke darmkanker [serum ferritinegehalte: SRR = 1.16, 95% BI = 0.81-1.66, serum ijzergehalte: SRR = 1.02, 95% BI = 0.75-1.38 en serum transferrinegehalte: SRR = 1.01, 95% BI = 0.82-1.50].

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van non-heemijzer als het slikken van ijzer de kans op het krijgen van dikke darmkanker verlaagde terwijl het eten van heemijzer de kans op het krijgen van dikke darmkanker verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Iron intake, serum iron indices and risk of colorectal adenomas: a meta-analysis of observational studies by Cao H, Wang C, […], Tu S.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26956572

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over dikke darmkanker en ijzer.
Ijzer komt in voeding in 2 vormen voor: non-heemijzer en heemijzer. Ijzer in voedingssupplementen is altijd non-heemijzer. Heemijzer zit voornamelijk in vlees. Non-heemijzer zit voornamelijk in plantaardige producten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van luteïne de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten en suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 31 longitudinale studies, 33 cross-sectionele studies en 3 interventiestudies met in totaal 387569 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat zowel het eten van veel luteïne als het hebben van een hoog luteïnebloedwaarde de kans op het krijgen van coronaire hartziekten significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.80-0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat zowel het eten van veel luteïne als het hebben van een hoog luteïnebloedwaarde de kans op het krijgen van een beroerte significant met 18% [RR = 0.82, 95% BI = 0.72-0.93] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat zowel het eten van veel luteïne als het hebben van een hoog luteïnebloedwaarde de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.60-0.92] verlaagde. Echter, het verlaagde risico was niet significant voor het krijgen van suikerziekte type 2 [RR = 0.97, 95% BI = 0.77-1.22]. 

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van veel luteïne als het hebben van een hoge luteïnebloedwaarde zowel de kans op het krijgen van coronaire hartziekten als het krijgen van het metabole syndroom mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat dit overzichtsartikel geen cohort studies bevatte.

Oorspronkelijke titel:
The effects of lutein on cardiometabolic health across the life course: a systematic review and meta-analysis by Leermakers ET, Darweesh SK, […], Franco OH.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26762372

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over luteïne, hart- en vaatziekten en het metabole syndroom.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van koffie zowel de kans op het krijgen van chronische leverziekten als leverkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 prospectieve cohort studies die leverkanker analyseerden met 3414 gevallen van leverkankker en 6 prospectieve cohort studies die chronische leverziekten analyseerden met 1463 gevallen van chronische leverziekten.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een lage koffieconsumptie de kans op het krijgen van leverkanker significant met 22% [RR = 0.78, 95% BI = 0.66-0.91] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het regelmatig drinken van koffie de kans op het krijgen van leverkanker significant met 34% [RR = 0.66, 95% BI = 0.55-0.78] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge koffieconsumptie de kans op het krijgen van leverkanker significant met 50% [RR = 0.50, 95% BI = 0.43-0.58] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 kopje koffie per dag, de kans op het krijgen van leverkanker significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.81-0.90] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een lage koffieconsumptie de kans op het krijgen van chronische leverziekten significant met 28% [RR = 0.72, 95% BI = 0.59-0.88] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het regelmatig drinken van koffie de kans op het krijgen van chronische leverziekten significant met 38% [RR = 0.62, 95% BI = 0.47-0.82] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge koffieconsumptie de kans op het krijgen van chronische leverziekten significant met 65% [RR = 0.35, 95% BI = 0.22-0.56] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 kopje koffie per dag, de kans op het krijgen van chronische leverziekten significant met 26% [RR = 0.74, 95% BI = 0.65-0.83] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van koffie zowel de kans op het krijgen van chronische leverziekten als leverkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Coffee and the risk of hepatocellular carcinoma and chronic liver disease: a systematic review and meta-analysis of prospective studies by Bravi F, Tavani A, […], La Vecchia C.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27111112

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en koffieconsumptie.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van soja-isoflavonen het nuchter bloedsuikergehalte, het nuchter insulinegehalte en de HOMA-IR waarde van menopauzale vrouwen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 RCT’s met in totaal 1529 menopauzale vrouwen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in het random effect model dat het nuchter bloedsuikergehalte van menopauzale vrouwen in de isoflavonen-groep significant 0.22 mmol/L [95% BI = -0.38 tot -0.07 mmol/L] lager was dan in de placebogroep.

De onderzoekers vonden in het random effect model dat het nuchter insulinegehalte van menopauzale vrouwen in de isoflavonen-groep significant 0.43 μIU/mL [95% BI = -0.71 tot -0.14 μIU/mL] lager was dan in de placebogroep.

De onderzoekers vonden in het random effect model dat de HOMA-IR waarde van menopauzale vrouwen in de isoflavonen-groep significant 0.52 [5% BI = 0.76 tot -0.28] lager was dan in de placebogroep.

De onderzoekers concludeerden dat er een causaal verband bestond tussen soja-isoflavonen, met name genisteïne en het verlagen van het nuchter bloedsuikergehalte, het nuchter insulinegehalte en de HOMA-IR waarde van menopauzale vrouwen.

Oorspronkelijke titel:
Soy isoflavones and glucose metabolism in menopausal women: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Ke F, Hui D, [...], Fuer L.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27004555

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en isoflavonen.

Deze maaltijd is isoflavonenrijk.

Suikerpatiënten hebben een hoog nuchter bloedsuikergehalte, een hoog nuchter insulinegehalte en een hoge HOMA-IR waarde.

Bij de HOMA-IR test (Homeostasis Model of Assessment - Insulin Resistance test) wordt het nuchter serum glucosegehalte vermenigvuldigd met het nuchter serum insulinegehalte en gedeeld door 22.5. Er is sprake van insulineresistentie bij een waarde groter dan 2.71.
 

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met obesitas baat bij het volgen van een koolhydratenarm dieet?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met een dieet van 10 En% koolhydraten en 7 RCT’s met een dieet van 40 En% koolhydraten met in totaal 1416 mensen met obesitas.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het volgen van een laag koolhydratendieet het lichaamsgewicht significant met 0.70 kg [95% BI = -1.07 tot -0.33] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het volgen van een laag koolhydratendieet het vetpercentage significant met 0.77 kg [95% BI = -1.55 tot -0.32] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het volgen van een laag koolhydratendieet gedurende minimaal 12 maanden het vetpercentage significant met 0.57 kg [95% BI = -1.05 tot -0.09] verlaagde. Echter, het verlaagde niet significant het lichaamsgewicht [-0.44 kg, 95% BI = -0.94 tot 0.07].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het volgen van een laag koolhydratendieet met 10 En% koolhydraten, het vetpercentage significant met 0.97 kg [95% BI = -1.50 tot -0.44] verlaagde. Echter, het verlaagde vetpercentage was niet significant bij  het volgen van een laag koolhydratendieet met 40 En% koolhydraten [-0.43 kg, 95% BI = -1.15 tot 0.33].

De onderzoekers concludeerden dat het volgen van een laag koolhydratendieet, met name met 10 En% koolhydraten het vetpercentage van mensen met obesitas verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Impact of low-carbohydrate diet on body composition: meta-analysis of randomized controlled studies by Hashimoto Y, Fukuda T, […], Fukui M.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27059106

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer studies over het hebben van overgewicht en koolhydraten.

Een dieet met 10-40 En% koolhydraten is een dieet dat voornamelijk uit producten met 10 tot 40 En% koolhydraten bestaat of het gemiddelde van alle dagelijks gegeten producten bevat 10 tot 40 En% koolhydraten. Welke producten uit de supermarkt 10 tot 40 En% koolhyraten bevatten, kunt u hier opzoeken. 10 En% koolhydraten wil zeggen dat het aantal gram koolhydraten 10% bijdraagt aan het total caloriegehalte van de desbetreffende maaltijd of het desbetreffende product.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het hebben van een laag lichamelijk activiteitenniveau de kans op het krijgen van astma bij kinderen en adolescenten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 3 cohort studies (met 549 kinderen die astma kregen onder in totaal 6037 deelnemers) en 8 cross-sectionele studies.

Er was heterogeniteit onder de studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies dat het hebben van een laag lichamelijk activiteitenniveau, de kans op het krijgen van astma bij kinderen en adolescenten in het fixed model significant met 35% [OR = 1.35, 95% BI = 1.13-1.62, I2 = 60.6%] verhoogde. Echter, het verhoogde risico in het random model was niet significant [OR = 1.32, 95% BI = 0.95-1.84].

De onderzoekers concludeerden dat het hebben van een laag lichamelijk activiteitenniveau, de kans op het krijgen van astma bij kinderen en adolescenten mogelijk verhoogde. Mogelijk omdat er sprake was van heterogeniteit tussen de studies.

Oorspronkelijke titel:
Childhood asthma and physical activity: a systematic review with meta-analysis and Graphic Appraisal Tool for Epidemiology assessment by Lochte L, Nielsen KG, […], Platts-Mills TA.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4836150/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over de positieve kanten van het hebben van een hoog lichamelijk activiteitenniveau.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van magnesium de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 cohort studies met in totaal 10313 sterfgevallen aan hart- en vaatziekten onder 449748 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel magnesium de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten onder vrouwen significant met 16% verlaagde. Onder mannnen was dat 8%.

De onderzoekers vonden nadat gecorrigeerd te hebben voor de leeftijd en het BMI, dat elke verhoging met 100 mg magnesium per dag de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten onder vrouwen significant met 24-25% verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 100 mg magnesium per dag de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten, met name onder vrouwen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dose-response relationship between dietary magnesium intake and cardiovascular mortality: A systematic review and dose-based meta-regression analysis of prospective studies by Fang X, Liang C, […], Cao Y.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27053099

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over magnesium en hart- en vaatziekten.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van soja de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten of beroerte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 prospectieve cohort studies en 6 patiënt-controle studies met in totaal 4954 gevallen met een beroerte en 7616 gevallen met hart- en vaatziekten.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel soja vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een beroerte niet significant met 8% [SRR = 0.92, 95% BI = 0.70-1.10, I2 = 29.4%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel soja vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten niet significant met 3% [SRR = 0.97, 95% BI = 0.74-1.27, I2 = 62.7%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van veel soja vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 46% [SRR = 0.54, 95% BI = 0.34-0.87, I2 = 79.3%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico was niet significant in cohort studies.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van veel soja vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 34% [SRR = 0.66, 95% BI = 0.56-0.77, I2 = 0%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico was niet significant in cohort studies.

De onderzoekers vonden geen verband tussen soja-isoflavonen en de kans op het krijgen van een beroerte of hart- en vaatziekten.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel soja zowel de kans op het krijgen van een beroerte als hart- en vaatziekten mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het verlaagde risico niet significant was in cohort studies.

Oorspronkelijke titel:
Soy Consumption with Risk of Coronary Heart Disease and Stroke: A Meta-Analysis of Observational Studies by Lou D, Li Y, […], Wang H.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26974464

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over soja, het verlagen van een beroerte en hart- en vaatziekten.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het drinken van alcohol borstkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 patiënt-controle studies en 18 cohort studies met in totaal 21149 vrouwen met borstkanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van veel alcohol vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van borstkanker significant met 36% verhoogde.

De onderzoekers vonden dat 5 g alcohol per dag afkomstig van wijn, de kans op het krijgen van borstkanker significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van alcohol (boven 5 gram per dag) de kans op het krijgen van borstkanker verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Dose-Dependent Associations between Wine Drinking and Breast Cancer Risk - Meta-Analysis Findings by Chen JY, Zhu HC, […], Sun XC.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27039752

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over borstkanker en alcohol.
1 standaardglas alcohol levert 10 gram alcohol. De Gezondheidsraad advieseert sinds maart 2016 maximaal 1 glas alcohol per dag.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het hebben van overgewicht of obesitas de kans op het krijgen van reuma?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 cohort studies, 7 patiënt-controle studies en 1 geneste patiënt-controle studie met in totaal 13562 reumapatiënten onder 400609 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het hebben van overgewicht de kans op het krijgen van reuma niet significant met 5% [RR = 1.05, 95% BI = 0.97-1.13] verhoogde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het hebben van obesitas de kans op het krijgen van reuma significant met 21% [RR = 1.21, 95% BI = 1.02-1.44, I2  =  66.3%, p  =  0.001] verhoogde. Significant want RR van 1 zat niet in de 95% BI van 1.02 tot 1.44. RR van 1 betekent geen risico.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het BMI met 5 kg/m² de kans op het krijgen van reuma significant met 13% [RR = 1.13, 95% BI = 1.01-1.26] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het hebben van obesitas de kans op het krijgen van reuma onder vrouwen significant met 26% [RR = 1.26, 95% BI = 1.12-1.40] verhoogde. Het risico voor het hebben van overgewicht was 11% [RR = 1.11, 95% BI = 1.00-1.23].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat elke verhoging van het BMI met 5 kg/m² de kans op het krijgen van reuma onder vrouwen significant met 12% [RR = 1.12, 95% BI = 1.07-1.18) verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het hebben van obesitas de kans op het krijgen van seronegatieve reuma significant met 47% [RR = 1.47, 95% BI = 1.11-1.96] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het BMI met 5 kg/m² de kans op het krijgen van seronegatieve reuma significant met 21% [RR = 1.21, 95% BI = 1.06-1.39] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het hebben van obesitas (BMI>30) en niet overgewicht de kans op het krijgen van seronegatieve reuma onder vrouwen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Body Mass Index and Risk of Rheumatoid Arthritis: A Meta-Analysis of Observational Studies by Feng J, Chen Q, […], He J.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4779014/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het hebben van obesitas en reuma.

Reuma of reumatoïde artritis (RA) is een onstekingsproces. Gedurende dit proces wordt de structuur van de eiwitten veranderd doordat citrulline aan het eiwit wordt gekoppeld. Het immuunsysteem van het lichaam maakt antistoffen tegen lichaamseigen eiwitten die veel citrulline bevatten. Deze antistoffen worden anti-CCP antistoffen genoemd. Gewoonlijk maakt het afweersysteem antistoffen (of antilichamen) aan om de ongewenste ziekteverwekkers onschadelijk te maken. In dit geval leiden deze antistoffen echter tot het ziektebeeld reuma.

Anti-citrullinated proteïne antilichamen (anti-CCP's) zijn antilichamen die aangemaakt worden tegen proteïnen in het lichaam die dan een proces ondergaan (citrullination = een moleculaire verandering in structuur). Ze zijn aanwezig bij ongeveer 60 tot 80 procent van de mensen met de diagnose reuma. Als u symptomen hebt die lijken op reuma en u test positief op het antilichaam, dan is de diagnose van reuma bijna een zekerheid.

Er zijn 2 soorten reuma: de anti-CCP positieve (ook wel seropositieve genoemd) en anti-CCP negatieve reuma (ook wel seronegatieve reuma genoemd).

In 2000 is een test ontwikkeld die antistoffen ontdekt die alleen bij mensen met reumatoïde artritis lijken voor te komen, de anti-CCP test. De anti-CCP test wordt gebruikt als hulpmiddel om de diagnose reumatoïde artritis vast te stellen. De anti-CCP test is met name nuttig om de ziekte in een vroeg stadium vast te stellen. Mensen die niet lijden aan reumatoïde artritis hebben geen antistoffen tegen CCP in het bloed.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van bessen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 22 RCT’s met in totaal 1251 deelnemers. De gemiddelde leeftijd varieerde tussen 21.5 tot 65.5 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant met 0.21 mmol/L [WMD = -0.21 mmol/L, 95% BI = -0.34 tot -0.07, p = 0.003, I2 = 62.5%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, de systolische bloeddruk significant met 2.72 mmHg [WMD = -2.72 mmHg, 95% BI = -5.32 tot -0.12, p = 0.04, I2 = 38%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het BMI significant met 0.36 kg/m² [WMD = -0.36 kg/m², 95% BI = -0.54 tot -0.18, p  0.00001] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het nuchter glucosegehalte significant met 0.10 mmol/L [WMD = -0.10 mmol/L, 95% BI = -0.17 tot -0.03, p = 0.004] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het HbA1c-gehalte significant met 0.20% [WMD = -0.20%, 95% BI = -0.39 tot -0.01, p = 0.04] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bessen vergeleken met weinig, het TNF-α-gehalte significant met 0.99 ρg/mL [WMD = -0.99  ρg/mL, 95% BI = -1.96 tot -0.02, p = 0.04] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel bessen gedurdende 8 weken of langer, het LDL-cholesterolgehalte significant verlaagde terwijl het HDL-cholesterol (goed cholesterol) significant verhoogde. 

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel blauwe bosbessen het LDL-cholesterolgehalte significant verlaagde terwijl het HDL-cholesterol significant verhoogde. 

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel zwarte frambozen het totale cholesterol- en LDL-cholesterolgehalte significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel bessen, met name blauwe bosbessen en zwarte frambozen gedurende 8 weken of langer, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of Berries Consumption on Cardiovascular Risk Factors: A Meta-analysis with Trial Sequential Analysis of Randomized Controlled Trials by Huang H, Chen G, […], Xue X.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4804301/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over fruit en hart- en vaatziekten.
 

Onderzoeksvraag:
Wat zijn de risicofactoren van blaaskanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden voor het krijgen van blaaskanker:
een significant verhoogde kans van 214% voor het roken;
een significant verhoogde kans van 83% voor de ex-rokers;
een significant verhoogde kans van 90% voor het roken van sigaretten;
een significant verhoogde kans van 90% voor het roken van pijp;
een significant verhoogde kans van 130% voor het roken van cigaar;
een significant verhoogde kans van 52% voor het slikken van antioxidanten;
een significant verhoogde kans van 10% voor het hebben van obesitas;
een significant verhoogde kans van 22% voor het eten van veel bewerkt vlees;
een significant verhoogde kans van 72% voor tabak-werkers;
een significant verhoogde kans van 58% voor verf-werkers;
een significant verhoogde kans van 53% voor schoorsteenvegers.
een significant verlaagde kans van 14% voor het hebben van een hoog activiteitsniveau;

een significant verlaagde kans van 39% voor een hoog seleniumgehalte;
een significant verlaagde kans van 25% voor een hoog vitamine D-gehalte;
een significant verlaagde kans van 18% voor een hoge vitamine A-inname;
een significant verlaagde kans van 18% voor een hoge vitamine E-inname;
een significant verlaagde kans van 16% voor een hoge folaat-inname;
een significant verlaagde kans van 23% voor een hoge fruit-inname;
een significant verlaagde kans van 17% voor een hoge groente-inname;
een significant verlaagde kans van 15% voor een hoge citrusfruit-inname;
een significant verlaagde kans van 16% voor een hoge kruisbloemige groente-inname;

Oorspronkelijke titel:
Modifiable risk factors for the prevention of bladder cancer: a systematic review of meta-analyses by Al-Zalabani AH, Stewart KF, [...], Zeegers MP.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27000312

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker, vitamines en mineralen, het eten van vlees en het uitvoeren van lichamelijke activiteiten.  
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van appels de kans op het krijgen van kanker?

Er was geen publicatie bias.

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 20 patiënt-controle studies en 21 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van longkanker significant met 25% [OR = 0.75, 95% BI = 0.63-0.88, p = 0.001, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van longkanker significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.84-0.94, p 0.001, I2 = 53%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 34% [OR = 0.66, 95% BI = 0.54-0.81, p 0.001, I2 = 55%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van borstkanker significant met 21% [OR = 0.79, 95% BI = 0.73-0.87, p 0.001, I2 = 1%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van maag-darmkanker significant met 50% [OR = 0.50, 95% BI = 0.36-0.69, p 0.001, I2 = 90%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers concludeerden dat het dagelijks eten van veel appels, de kans op het krijgen van longkanker verlaagde. Verder verlaagde het dagelijks eten van veel appels mogelijk de kans op het krijgen van dikke darmkanker, borstkanker en maag-darmkanker. Mogelijk omdat dit verlaagde risico niet terug werd gevonden in cohort studies.   

Oorspronkelijke titel:
Apple intake and cancer risk: a systematic review and meta-analysis of observational studies by Fabiani R, Minelli L and Rosignoli P.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27000627

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en het eten van fruit.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamine D de bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 studies die de systolische bloeddruk van 1134 patiënten met suikerziekte type 2 analyseerden en 13 studies die de diastolische bloeddruk van 793 patiënten met suikerziekte type 2 analyseerden.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de systolische bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2 niet significant met 0.121 mmHg [95% BI = -0.355 tot 0.113, p = 0.311, I2 = 74.2%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de diastolische bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2 significant met 0.160 mmHg [95% BI = -0.298 tot -0.022, p = 0.023, I2 = 0.0%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine D de diastolische bloeddruk maar niet de systolische bloeddruk van mensen met suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of vitamin D on blood pressure in patients with type 2 diabetes mellitus by Lee KJ and Lee YJ.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26902507

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2, vitamine D en het verlagen van de bloeddruk.

 

Onderzoeksvraag:
Verlagen lichamelijke activiteiten het CRP-gehalte (een biomerker voor ontstekingen in het lichaam)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 43 studies met in total 3575 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat lichamelijke activiteiten het CRP-gehalte significant met 0.53 mg/L [WMD = -0.53 mg/L, 95% BI = -0.74 tot -0.33] verlaagden.

De onderzoekers vonden geen significant verschil [p = 0.20] tussen het CRP-gehalte van gezonde mensen en mensen met hart- en vaatziekten.

De onderzoekers concludeerden dat lichamelijke activiteiten het CRP-gehalte van zowel gezonde mensen als mensen met hart- en vaatziekten verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Effects of exercise on c-reactive protein in healthy patients and in patients with heart disease: A meta-analysis by Hammonds TL, Gathright EC, […], Hughes JW.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26916454

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over chronische ziekten en lichamelijke activiteiten.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van verzadigd vet de kans op het krijgen van een beroerte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 prospectieve studies met 11074 mensen met een beroerte onder 476569 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie de kans op het krijgen van een beroerte significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.82-0.96] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie de kans op het krijgen van een fatale beroerte significant met 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.59-0.94] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie de kans op het krijgen van een beroerte onder Oost-Aziaten significant met 21% [RR = 0.79, 95% BI = 0.69-0.90] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden onder niet Oost-Aziaten.

De onderzoekers vonden dat een verzadigd vetconsumptie tot 25 gram per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 19% [RR = 0.81, 95% BI = 0.71-0.92] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor 25 gram verzadigd vet en hoger per dag.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie, de kans op het krijgen van een beroerte onder mannen significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.75-0.96] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor vrouwen.

De onderzoekers vonden dat een hoge verzadigd vetconsumptie, de kans op het krijgen van een beroerte bij een BMI minder 24 significant met 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.65-0.87] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor BMI van 24 en hoger.

De onderzoekers concludeerden dat een verzadigd vetconsumptie tot 25 gram per dag, de kans op het krijgen van een fatale beroerte onder mannen met een BMI tot 24 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Can dietary saturated fat be beneficial in prevention of stroke risk? A meta-analysis by Cheng P, Wang J, [...], Zhang H.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26979840

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over (verzadigd) vet en het verlagen van een beroerte.

25 gram verzadigd vet per dag komt overeen met een dieet/producten met 11.3 En% verzadigd vet. Welke producten uit de supermarkt maximaal 11.3 En% verzadigd vet bevatten, kunt u hier opzoeken.
Welke maaltijden maximaal 11.3 En% verzadigd vet bevatten, kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van alcohol de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 prospectieve observationele studies met in totaal 706716 deelnemers (275711 mannen en 431005 vrouwen), waarvan  31621 mensen met suikerziekte type 2.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies een non-lineair verband tussen het drinken van alcohol en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [p-trend 0.001, p-non-lineair 0.001].  

De onderzoekers vonden zowel in mannen als vrouwen een non-lineair verband tussen het drinken van alcohol en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [mannen: p-trend 0.001, p-non-lineair 0.001 en vrouwen: p-trend 0.001, p-non-lineair 0.001].  

De onderzoekers vonden dat het licht drinken van alcohol de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 17% [RR = 0.83, 95% BI = 0.73-0.95, p = 0.005] verlaagde.   

De onderzoekers vonden dat het matig drinken van alcohol de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 26% [RR = 0.74, 95% BI = 0.67-0.82, p 0.001] verlaagde.   

De onderzoekers vonden geen verband tussen het overmatig drinken van alcohol en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2.

De onderzoekers concludeerden dat een lichte tot matige alcoholconsumptie de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Association between alcohol consumption and the risk of incident type 2 diabetes: a systematic review and dose-response meta-analysis by Li XH, Yu FF, […], He J.

Link:
http://ajcn.nutrition.org/content/103/3/818.abstract

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en alcoholconsumptie.

Een lichte tot matige alcoholconsumptie komt in de praktijk overeen met 1-3 glazen alcohol per dag.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van foliumzuur de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder mensen met een ontstekingsdarmziekte (IBD)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 studies met in totaal 4517 patiënten.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van foliumzuur de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder mensen met een ontstekingsdarmziekte (IBD) significant met 42% [gepoolde HR = 0.58, 95% BI = 0.37-0.80, I2 = 29.7%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van foliumzuur de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder mensen met een ontstekingsdarmziekte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Folic Acid Supplementation May Reduce Colorectal Cancer Risk in Patients With Inflammatory Bowel Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis by Burr NE, Hull MA and Subramanian V.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26905603

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over dikke darmkanker en foliumzuur.

De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa worden geclassificeerd als inflammatoire darmziekten oftewel ontstekingsdarmziekte en kunnen worden gekenmerkt door chronische ontsteking van het maagdarmkanaal.

De ziekte van Crohn is een chronische ontsteking die meestal voorkomt in de dunne en/of dikke darm, die vaak tussen het vijftiende en dertigste levensjaar de eerste klachten geeft.

Colitis ulcerosa of kortweg colitis is een chronische ontsteking van de dikke darm.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van koffie de kans op het krijgen van mondkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 patiënt-controle studies en 4 cohort studies met in totaal 5021 mondkankerpatiënten en 2832706 mensen zonder kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van veel koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van mondkanker significant met 37% [OR = 0.63, 95% BI = 0.52-0.75] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het drinken van veel koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van mondkanker significant met 40% [OR = 0.60, 95% BI = 0.49-0.74] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het drinken van veel koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van mondkanker significant met 34% [OR = 0.66, 95% BI = 0.45-0.98] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van veel koffie de kans op het krijgen van mondkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Coffee consumption associated with reduced risk of oral cancer: a meta-analysis by Li YM, Peng J and Li LZ.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26972538

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en koffieconsumptie.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt granaatappelsap het CRP-gehalte (een biomerker voor ontstekingen in het lichaam)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 RCT’s met 216 deelnemers in de granaatappelsapgroep en 211 in de controle groep.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat granaapappelsap het CRP-gehalte niet significant met 0.22 mg/L [WMD = -0.22 mg/L, 95% BI = -0.45 tot 0.01, p = 0.061] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het effect van granaatappelsap op het CRP-gehalte niet afhankelijk was van de duur van de suppletie [slope = 0.003, 95% BI = -0.005 tot 0.011, p = 0.444].

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van granaatappelsap het CRP-gehalte niet verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of supplementation with pomegranate juice on plasma C-reactive protein concentrations: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Sahebkar A, Gurban C,[…], Serban MC.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26922037

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over chronische ziekten.

C-reactive protein (CRP) is een acute fase eiwit. Het wordt gemaakt in de lever en wordt een paar uur na ontsteking verspreid in de bloedbaan. Verhoogde waarden worden onder andere gevonden na een hartaanval, tijdens infectie en na een chirurgische ingreep. CRP wordt vaak bepaald om te controleren op aanwijzingen voor ontsteking. Chronische ziekten worden veroorzaakt door teveel ontstekingen in het lichaam.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van flavonolen de kans op het krijgen van slokdarm- en maagkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 prospectieve cohort studies en 8 patiënt-controle studies met in totaal 4593 kankerpatiënten en 519378 mensen zonder kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van slokdarmkanker niet significant met 12% [OR = 0.88, 95% BI = 0.73-1.08] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker significant met 20% [OR = 0.80, 95% BI = 0.70-0.91] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van slokdarmkanker niet significant met 10% [OR = 0.90, 95% BI = 0.61-1.34] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker niet significant met 8% [OR = 0.92, 95% BI = 0.72-1.18] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van non-cardia maagkanker significant verlaagde. Echter, dit verlaagde risico was niet significant voor cardia maagkanker.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker onder vrouwen maar niet onder mannen significant verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker onder rokers maar niet onder niet-rokers significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel flavonolen de kans op het krijgen van maagkanker, met name non-cardia maagkanker onder vrouwelijke rokers mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het verlaagde risico niet significant was in cohort studies.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Flavonols Intake and Risk of Esophageal and Gastric Cancer: A Meta-Analysis of Epidemiological Studies by Xie Y, Huang S and Su Y.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4772054/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker.

De belangrijkste bronnen van flavonolen zijn thee, wijn en uien. Flavonolen zijn flavonoïden.

 

Onderzoeksvraag:
Is er een verband tussen PUFA’s en de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 prospectieve cohort studies met in totaal 56204 deelnemers waarvan 20497 mensen met een verhoogde bloeddruk. De follow-up duur varieerde tussen 3 en 20 jaar.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 20 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk niet significant met 2% [gepoolde RR = 0.98, 95% BI = 0.94-1.03, p voor trend = 0.23] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van vis de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk niet significant met 4% [SRR = 0.96, 95% BI = 0.81-1.14, I2 = 44.70%] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel PUFA’s vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk niet significant met 20% [SRR = 0.80, 95% BI = 0.58-1.10, I2 = 79.30%] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoge PUFA-bloedwaarde vergeleken met een lage, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk significant met 37% [SRR = 0.67, 95% BI = 0.55-0.83, I2 = 47.40%] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoge DHA-bloedwaarde vergeleken met een lage, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk significant met 36% [SRR = 0.64, 95% BI = 0.45-0.88] verlaagde. Echter, dit beschermende effect werd niet teruggevonden voor een hoge DHA-consumptie via voeding [SRR = 0.80, 95% BI = 0.58-1.10].

De onderzoekers concludeerden dat een hoge PUFA- en DHA-bloedwaarde de bloeddruk verlaagden. Echter de bloeddruk werd niet verlaagd door het eten van veel PUFA of DHA.

Oorspronkelijke titel:
Fish, Long-Chain n-3 PUFA and Incidence of Elevated Blood Pressure: A Meta-Analysis of Prospective Cohort Studies by Yang B, Shi MQ, [...], Li D.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4728669/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over PUFA’s, DHA en het verlagen van de bloeddruk.
PUFA’s zijn alfa-linoleenzuur, EPA en DHA. Welke vissen veel EPA en DHA bevatten, kunt u hier opzoeken.
Een hoge PUFA of DHA-bloedwaarde wordt verkregen door veel PUFA’s of DHA via voeding en/of voedingssupplementen binnen te krijgen.

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met het metabole syndroom (het voorstadium van suikerziekte type II) baat bij krachttraining?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat krachttraining de systolische bloeddruk van mensen met het metabole syndroom significant met 4.08 mmHg [95% BI = -1.33 tot -6.82, p 0.01, I2 = 0%] verlaagde.

Echter, de onderzoekers vonden geen significante verlaging voor krachttraining en
het nuchter glucosegehalte [-0.04 mmol/L, 95% BI = -0.12 tot 0.21, p > 0.05, I2 = 0%];
het HDL-cholesterolgehalte [0.00, 95% BI = -0.05 tot 0.04, p > 0.05, I2 = 0%];
het triglyceridengehalte [-0.03, 95% BI = -0.14 tot 0.20, p > 0.05, I2 = 0%];
de diastolische bloeddruk [-1.39 mmHg, 95% BI = -0.19 tot 2.98, p = 0.08, I2 = 0%] en
de buikomtrek [-1.09 cm, 95% BI = -0.12 tot 2.30, p = 0.08, I2 = 0%].

De onderzoekers vonden dat krachttraining de kans op doodgaan aan een beroerte en hartziekte bij mensen met het metabole syndroom significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat krachttraining de systolische bloeddruk, doodgaan aan een beroerte en hartziekte bij mensen met het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Resistance training reduces systolic blood pressure in metabolic syndrome: a systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials by Lemes ÍR, Ferreira PH, […], Júnior NJ.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26964146

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer studies over het metabole syndroom, suikerziekte type II en krachttraining.