Allium groenten | Voedingsadvies El Mondo

Allium is de Latijnse naam voor look, een plantengeslacht met wereldwijd bijna zevenhonderd rassen. De meeste alliums zijn bolgewassen.
Tot de Allium groenten behoren knoflook, uien, sjalotten, bosui, bieslook en prei. De typische geur van Allium groenten wordt veroorzaakt door de zwavelhoudende verbindingen. Deze zwavelhoudende verbindingen hebben antioxidatieve werking.
Bij het snijden van een ui maakt het mes een aantal cellen kapot. Het enzym allinase komt hierdoor in aanraking met de aminozuursulfoxides en onder invloed van zuurstof wordt aminozuursulfoxides door het enzym allinase met behulp van pyridoxaalfosfaat omgezet in 1-propeensulfeenzuur. Dit 1-propeensulfeenzuur wordt op zijn beurt weer omgezet in het gas syn-propaanthial-S-oxide. Dit gas is uiteindelijk verantwoordelijk voor de tranende ogen.
De organische zwavelverbindingen die verantwoordelijk zijn voor de typische geur en smaak van uien zijn diallyl disulfide, diphenylthiosulfinate, quercetine en allicine .
Knoflook bevat 33 zwavelhoudende verbindingen. Allicine wordt beschouwd als de belangrijkste bioactieve zwavelverbinding in knoflook. Wanneer knoflook wordt gehakt of geplet, zet het enzym allinase (aanwezig in knoflook) alliine (aanwezig in intacte knoflook) om in allicine. De typische geur van gesneden knoflook is afkomstig van de afbraakproducten van allicine.
1 mg alliine staat gelijk aan 0.45 mg allicine.
1 gram knoflook levert 2.5-4.5 mg allicine. Dus een teentje knoflook van 2 gram levert 5-9 mg allicine.
De typische knoflookgeur in de mond na het eten van knoflook wordt veroorzaakt door de zwavelverbinding allylmethylsulfide.

Wetenschappelijke studies over Allium groenten:
De overzichtsartikelen (meta-analyses) van gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde dubbelblinde humane studies (RCT’s) geven antwoord op de volgende vraag:
“Is het slikken van voedingssupplementen zinvol?”. Ja bij een positieve conclusie en nee bij een negatieve conclusie.

De overzichtsartikelen (meta-analyses) van cohort studies of van patiënt-controle studies geven antwoord op de volgende vraag:
”Moet ik mijn voedingspatroon veranderen?”.