Voedingsadvies El Mondo
De ingrediëntenlijst van een levensmiddel is te vergelijken met de pincode van een bankpasje. Niemand geeft graag de pincode prijs en zo geeft de fabrikant ook niet graag prijs wat in het product zit. Het is niet zo dat de fabrikant niet wil dat de consument weet wat in het product zit. De fabrikant is niet bang voor de consument maar is wel bang voor de concurrent. Op het moment dat de ingrediëntenlijst heel makkelijk te lezen is, is het eitje voor de concurrent om het product na te maken. Daar zit geen enkele fabrikant op te wachten.
De levensmiddelenindustrie wordt namelijk niet beschermd door het patentrecht (het alleenrecht om het product te mogen produceren om zo de ontwikkelingskosten terug te verdienen). Aangezien de levensmiddelenindustrie geen patentrecht kent, wordt het product binnen een week door de concurrent nagemaakt zodra het product op de markt komt. Dat is ook de reden waarom de huismerken goedkoper zijn dan de A-merken. De huismerken zijn namelijk nagemaakte A-merken die goed worden verkocht in de supermarkt.
Aangezien de fabrikant niet wil dat het net gelanceerde product direct nagemaakt wordt, wordt de ingrediëntenlijst zo geschreven dat de concurrent moeite heeft om de ingrediëntenlijst te doorgronden. Als de directe concurrent al moeite heeft om de ingrediëntenlijst te lezen, tast de consument helemaal in het duister.
De Warenwet verplicht de fabrikant de ingrediëntenlijst op de verpakking te zetten. Echter als consument is goed om te weten, dat de ingrediëntenlijst niet altijd weergeeft wat in het product zit want de ingrediëntenlijst staat al op de verpakking vermeld vóórdat het product überhaupt gemaakt wordt. Zo kan het zijn dat de ingrediëntenlijst aangeeft dat in dit product vitamine D zit, terwijl tijdens de productie geen vitamine D wordt toegevoegd want tijdens de producite kwam de fabrikant achter dat hij geen vitamine D meer in huis heeft!