Vitamine D-supplement verlaagt chronisch hartfalen

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamine D de kans op het krijgen van chronisch hartfalen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D het gehalte van tumornecrosefactor-alfa (TNFα) significant met 2.42 pg/mL [WMD = -2.42 pg/mL, 95% BI = -4.26 tot -0.57, p < 0.05] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D het gehalte van C-reactieve proteïne significant met 0.72 mg/L [WMD = -0.72 mg/L, 95% BI = -1.42 tot -0.02, p < 0.05] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D het gehalte van parathyreoïdhormoon significant met 13.44 pg/mL [WMD = -13.44 pg/mL, 95% BI = -21.22 tot -5.67, p < 0.05] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine D het gehalte van tumornecrosefactor-alfa, C-reactieve proteïne en parathyreoïdhormoon bij mensen met chronisch hartfalen verlaagde. Echter, het verbeterde niet de inspanningstolerantie en de functie van de linkerhartkamer.

Oorspronkelijke titel:
Vitamin D Supplementation in the Treatment of Chronic Heart Failure: A Meta-analysis of Randomized Controlled Trials by Jiang WL, Gu HB, […], Chen JC.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26415519

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine D en hart- en vaatziekten.

Bij hartfalen is de pompfunctie van het hart verminderd. Er zijn 2 vormen van hartfalen: systolisch en diastolisch hartfalen. Systolisch hartfalen komt het meeste voor. Diastolisch hartfalen komt vaker bij vrouwen voor.

De meeste artsen delen de ernst van hartfalen in vier categorieën in: functionele klasse I, II, III of IV volgens de New York Heart Association (NYHA). Deze klassen bieden een manier om de ernst van het hartfalen van de patiënten te meten op basis van de symptomen tijdens normale activiteiten.

Veelvoorkomende oorzaken van hartfalen zijn:

  • aandoening van de kransslagaders (coronaire hartziekte)
  • eerdere hartaanval (myocardinfarct)
  • hoge bloeddruk (hypertensie)
  • hartklepaandoening
  • aangeboren hartafwijkingen (congenitale hartafwijkingen)
  • vergroot hart (cardiomyopathie)
  • infectie van de binnenwand van het hart (endocarditis)
  • infectie van de hartspier (myocarditis)
  • diabetes

Veelvoorkomende risicofactoren van hartfalen zijn:

  • hoge bloeddruk (hypertensie)
  • hartaanval (myocardinfarct)
  • abnormale hartkleppen
  • vergroot hart (cardiomyopathie)
  • familiegeschiedenis van hartaandoeningen
  • diabetes

Om de kans op hartfalen te verkleinen moet de bloeddruk lager zijn dan 135/85. Vind hier meer studies over het verlagen van de bloeddruk.

Voedingsadvies: