Het warenwetbesluit Etikettering van levensmiddelen bepaalt wat de fabrikant wel en niet op de verpakking mag/moet zetten. De fabrikant mag van het warenwetbesluit Etikettering van levensmiddelen geen misleidende teksten op de verpakking zetten. Maar wanneer is er sprake van misleiding?

De Warenwet bestaat uit verschillende warenwetbesluiten. Deze zijn onder andere:

1. De eerste onbeschreven regel is: hoe ongezonder het product, des goedkoper het product is en dat verklaart ook waarom een ongezond product altijd goedkoper is dan zijn gezonde variant. Er zijn maar weinig fabrikanten te vinden die bereid zijn om een duurderer product dan de concurrent op de markt te brengen. Dat komt omdat het gezondheidsaspect niet de doorslagende factor bij het kopen van een product is.
2. De tweede onbeschreven regel is: hoe meer vet in product zit, des beter het product smaakt en ruikt.

Ja, want de fabrikant mag van de Warenwet de E-nummers op 2 manieren op de verpakking zetten. De eerste manier is als nummer en de tweede manier is voluit geschreven. Zo is vitamine C E300, citroenzuur E330, pectine E440, natriumcitraten E331, calciumlataat E327, lecithine E322, aspartaam E951 en sucralose E955.

De fabrikant hoeft van de Warenwet de E-nummers die in de gebruikte ingrediënten zitten niet op de verpakking van het uiteindelijke product te vermelden. Voorbeeld: de fabrikant gebruikt voor de productie van zijn soep melkwei dan hoeft hij de E-nummers van melkwei niet op de verpakking van zijn soep te vermelden.

De niet wettelijk verplichte voedingswaarde per 100 gram product op de verpakking is de berekende waarden op grond van de grondstofspecificaties en niet de gemeten waarden na elke productie. Het is namelijk niet rendabel en praktisch om na elke productie alle voedingswaarden te meten want het meten van alle voedingswaarden, zoals vet, suiker, natrium en vezels  kost de fabrikant namelijk dagen. Daarom is het vastgelegd in de Warenwet dat de fabrikant 20% naast mag zitten.

Tot op heden vindt de EFSA dat het gebruik van aspartaam nog altijd veilig voor de consument is ondanks de vele negatieve berichten in de media. Aangezien de EFSA het gebruik van aspartaam nog steeds toelaat, zal de fabrikant aspartaam blijven gebruiken.

De THT is namelijk de enige tekst die tijdens de productie op de verpakking wordt bedrukt. Andere teksten, zoals de voedingswaarde per 100 gram of de ingrediëntlijst staan al op de verpakking vermeld vóórdat de verpakking over de productielijn gaat. Met andere woorden de fabrikant krijgt de verpakking kant-en-klaar binnen. Het enige wat op de verpakking nog ontbreekt, is de THT.

Op de verpakking van een levensmiddel staan vaak claims op. Door de claim op de verpakking te zetten onderscheidt de fabrikant namelijk van zijn concurrent en dat heeft positief effect op de verkoop. Daarom doet de fabrikant alles aan om de claim op de verpakking te krijgen. Om de consument niet te misleiden, wordt elke claim daarom wettelijk vastgelegd.

Het warenwetbesluit 2006/1924/EC regelt de claims op de verpakking van levensmiddelen en voedingssupplementen. Er zijn 2 soorten claims op de verpakking van levensmiddelen en voedingssupplementen: