Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van kalium de  bloeddruk van mensen met een hoge bloeddruk (140/90 mmHg)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 23 RCT’s met in totaal 1213 mensen met een hoge bloeddruk. De studieduur was minimaal 4 weken.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van kalium de systolische bloeddruk (bovendruk) van mensen met een hoge bloeddruk significant met 4.25 mmHg [95% BI = -5.96 tot -2.53, I2 = 41%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van kalium de diastolische druk (onderdruk) van mensen met een hoge bloeddruk significant met 2.54 mmHg [95% BI = -4.05 tot -1.02, I2 = 65%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van kalium de systolische bloeddruk van Amerikanen met een hoge bloeddruk significant met 2.64 mmHg [95% BI = -5.25 tot -0.03] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van kalium de systolische bloeddruk van Europeanen met een hoge bloeddruk significant met 4.56 mmHg [95% BI = -6.51 tot -2.62] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van kalium de systolische bloeddruk van Aziaten met een hoge bloeddruk significant met 5.21 mmHg [95% BI = -9.63 tot -0.79] verlaagde.

De onderzoekers vonden een dosisafhankelijk verband tussen het slikken van kalium en het verlagen van de bloeddruk.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van kalium gedurende minimaal 4 weken de bloeddruk van mensen met een hoge bloeddruk verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Oral potassium supplementation for management of essential hypertension: A meta-analysis of randomized controlled trials by Poorolajal J, Zeraati F, […], Maleki A.

Link:
http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0174967

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het verlagen van de bloeddruk en kalium.

Onderzoeksvraag:
Verbetert het slikken van vitamine K de insulinegevoeligheid?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met in totaal 1077 deelnemers. De duur van de interventie varieerde tussen 4 weken tot 3 jaar.
De deelnemers waren oude mannen, postmenopauzale vrouwen zonder diabetes aan het begin van de studie.

De studies hadden een hoge kwaliteit.
Er was heterogeniteit tussen de studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en de HOMA-IR waarde [gepoolde MD = -0.14, 95% BI = -0.35 tot 0.07, p = 0.19].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het nuchter bloedglucosegehalte [gepoolde MD = 0.02 mmol/L, 95% BI = -3.11 tot 3.70, p = 0.86].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het nuchter insulinegehalte [gepoolde MD = -0.34 µIU/mL, 95% BI = -1.13 tot 0.45, p = 0.40].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het leptinegehalte [gepoolde MD = 0.77 ng/mL, 95% BI = -1.32 tot 2.86].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het IL-6 gehalte [gepoolde MD = 0.14 pg/mL, 95% BI = -0.69 tot 0.97].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het CRP gehalte [gepoolde MD = -0.49 mg/L, 95% BI = -1.18 tot 0.20].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het adiponectine gehalte [gepoolde MD = 0.82 µg/mL, 95% BI = -0.89 tot 2.53].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine K en de insulinegevoeligheid niet verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of vitamin K supplementation on insulin sensitivity: a meta-analysis and Suksomboon N, Poolsup N and Darli Ko Ko H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5422317/  

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en vitamine K.

Wanneer de insulinegevoeligheid toeneemt, daalt de kans op het krijgen van suikerziekte en andersom. De insulinegevoeligheid kan gemeten worden aan de hand van onder andere de HOMA-IR waarde, het nuchter bloedglucose- en insulinegehalte.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt magnesium de  bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 cohort studies met 20119 mensen met een hoge bloeddruk onder 180566 deelnemers.

De hoeveelheid magnesium via voeding varieerde tussen 96 en 425 mg per dag en het serum magnesiumgehalte varieerde tussen 0.66 en 0.95 mmol/L.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel magnesium vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk significant met 8% [RR = 0.92, 95% BI = 0.86-0.98, I2  = 0%, p = 0.48] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 mg magnesium via voeding per dag, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk significant met 5% [RR = 0.95, 95% BI = 0.90-1.00, I2 = 39.3%, p = 0.13] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het serum magnesiumgehalte en het verlagen van de bloeddruk [RR = 0.91, 95% BI = 0.80-1.02 p = 0.10, I2 = 0%, p = 0.48].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel magnesium, minimaal 100 mg per dag, de kans op het krijgen van een hoge bloeddruk verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dose-response relationship between dietary magnesium intake, serum magnesium concentration and risk of hypertension: a systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Han H, Fang X, […], Cao Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5420140/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en magnesium.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van eieren de kans op het krijgen van hartfalen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 prospectieve cohort studies met in totaal 105999 deelnemers waarvan 5059 mensen met hartfalen.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten 1 of meer eieren per dag, de kans op het krijgen van hartfalen significant met 25% [gepoolde RR = 1.25, 95% BI = 1.12-1.39, p = 0.00, I2 = 0%] verhoogde. Dit significant verhoogde risico bleef gehandhaafd in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat het eten 1 of meer eieren per dag, de kans op het krijgen van hartfalen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Egg Consumption and Incidence of Heart Failure: A Meta-Analysis of Prospective Cohort Studies by Khawaja O, Singh H, […], Djoussé L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5367008/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en het eten van eieren.

Hartpatiënten worden aangeraden deze producten uit de supermarkt te eten

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van yoghurt de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 prospectieve cohort studies met in totaal 291236 deelnemers. De inname van yoghurt werd bepaald aan de hand van food-frequency questionnaire (FFQ). De follow-up duur (de duur van de studie) was gemiddeld meer dan 10 jaar.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel yoghurt vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten niet significant met 1% [RR = 1.01, 95% BI = 0.95-1.08, I2 = 52%] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses dat het eten van minimaal 200 gram yoghurt per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 8% [RR = 0.92, 95% BI = 0.85-1.00] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van minimaal 200 gram yoghurt per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Consumption of Yogurt and the Incident Risk of Cardiovascular Disease: A Meta-Analysis of Nine Cohort Studies by Wu L and Sun D.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5372978/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en het eten van zuivelproducten.
Hartpatiënten worden aangeraden deze producten uit de supermarkt te eten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van olijfolie de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 cohort studies met 15784 mensen met suikerziekte type 2 en  29 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel olijfolie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 16% [RR = 0.84, 95% BI = 0.77-0.92] verlaagde. Het significant verlaagde risico was non-lineair (niet rechtlijnig).

De onderzoekers vonden in RCT’s dat het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte type 2 in de olijfoliegroep significant lager was dan in de controle groep [MD = -0.27%, 95% BI = -0.37 tot -0.17].

De onderzoekers vonden in RCT’s dat het nuchter glucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 in de olijfoliegroep significant lager was dan in de controle groep [MD = -0.44 mmol/L, 95% BI = -0.66 tot -0.22]. 

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel olijfolie de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde. Dit verlaagde risico was causaal.

Oorspronkelijke titel:
Olive oil in the prevention and management of type 2 diabetes mellitus: a systematic review and meta-analysis of cohort studies and intervention trials by Schwingshackl L, Lampousi AM, […], Boeing H1.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28394365

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en olijfolieconsumptie.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van sesamzaad de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 gecontroleerde studies in mensen met in totaal 843 deelnemers.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van sesamzaad de systolische bloeddruk significant met 3.23 mmHg [95% BI = -5.67 tot -0.79, I2 = 33%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van sesamzaad de diastolische bloeddruk niet significant met 2.08 mmHg [95% BI = -4.85 tot 0.69, I2 = 62%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van sesamzaad de systolische bloeddruk (bovendruk) maar niet de diastolische bloeddruk (onderdruk) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Can sesame consumption improve blood pressure? A systematic review and meta-analysis of controlled trials by Khosravi-Boroujeni H, Nikbakht E, [...], Khalesi S.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28387047

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en het verlagen van de bloeddruk.

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met suikerziekte type 2 baat bij het volgen van een koolhydratenarm dieet?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 RCTs met in totaal 1376 mensen met suikerziekte type 2. 49% was man en de gemiddelde leeftijd was 58 jaar. De meerderheid had overgewicht. De studieduur varieerde tussen 3 en 24 maanden. Het koolhydratenenergiepercentage in de interventiegroep varieerde tussen 14 en 40 En%.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het volgen van een koolhydratendieet met gemiddeld 30 En% (14-45 En%) gedurende 3 tot 6 maanden het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 0.34% [95% BI = 0.06 to 0.63] verlaagde. Echter, deze significante verlaging verdween na 1 jaar.

De onderzoekers vonden dat het glucoseverlagende effect toe nam naarmate het dieet minder koolhydraten bevat.

De onderzoekers concludeerden dat het volgen van een dieet met minder 45 En% koolhydraten gedurende 3 tot 6 maanden het HbA1c-gehalte verlaagde. Echter, deze significante verlaging verdween na 1 jaar.

Oorspronkelijke titel:
Systematic review and meta-analysis of dietary carbohydrate restriction in patients with type 2 diabetes by Snorgaard O, Poulsen GM, [...], Astrup A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5337734/

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en koolhydraten.

Een dieet met minder dan 45 En% koolhydraten is een dieet met veel producten die ook minder dan 45 En% koolhydraten bevatten oftewel het gemiddelde van alle dagelijks gegeten producten moet minder dan 45 En% koolhydraten bevatten. Welke producten uit de supermarkt minder dan 45 En% koolhydraten bevatten, kunt u hier opzoeken.

Een dieet met minder dan 45 En% koolhydraten heeft alleen effect wanneer het destreffende dieet ook maximaal 30 En% vet bevat. Dus een dieet met minder dan 45 En% koolhydraten ziet in de praktijk als volgt uit: een dieet met maximaal 45 En% koolhydraten, maximaal 30 En% vet (waarvan maximiaal 7 En% verzadigd vet) en minimaal 20 En% eiwit. Welke producten u hiervoor moet eten kunt u hier opzoeken.

45 En% koolhydraten wil zeggen dat het aantal gram koolhydraten 45% mag bijdragen aan het desbetreffende dieet. Dus als een dieet 2000 kcal bevat, dan mag het dieet niet meer dan 225 gram koolhydraten bevatten. 225 gram koolhydraten leveren 900 kcal want 1 gram koolhydraat levert 4 kcal. 900 kcal is dan 45% van 2000 kcal.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamine C het glucosegehalte, het HbA1c-gehalte en het insulinegehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 22 RCTs met 937 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in gepoolde analyses (alle studies bij elkaar) geen verband tussen zowel het slikken van vitamine C en het glucosegehalte, het HbA1c-gehalte als het insulinegehalte.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses (om extra informatie te krijgen) dat het slikken van vitamine C het glucosegehalte van suikerpatiënten type 2 significant met 0.44 mmol/L [95% BI = -0.81 tot -0.07, p = 0.01] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses (om extra informatie te krijgen) dat het slikken van vitamine C langer dan 30 dagen het HbA1-gehalte significant met 0.53% [95% BI = -0.79 tot -0.10, p = 0.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het effect van het slikken van vitamine C afhankelijk was van het baseline BMI (BMI aan het begin van studie), het baseline plasma glucosegehalte en de duur van de studie. 
Verder had het slikken van vitamine C meer effect op het nuchter insulinegehalte [-13.63 pmol/L, 95% BI = -22.73 tot -4.54, p 0.01] dan op het postprandiale insulinegehalte.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine C gedurende minimaal 30 dagen het glucosegehalte van suikerpatiënten type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of vitamin C supplementation on glycaemic control: a systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials by Ashor AW, Werner AD, […], Siervo M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28294172

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en vitamine C.

Deze maaltijden leveren minimaal 100 mg vitamine C.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van veel lycopeen of het hebben van een hoge lycopeenbloedwaarde de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 14 observationele studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel lycopeen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 13% [risk ratio = 0.87, 95% BI = 0.79-0.96] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoge lycopeenbloedwaarde de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 26% [risk ratio = 0.74, 95% BI = 0.62-0.87] verlaagde. Significant want risk ratio van 1 zat niet in de 95% BI van 0.62 tot 0.87. Risk ratio van 1 betekent geen risico/verband.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel lycopeen de kans op het krijgen van coronaire hartziekten significant met 13% [risk ratio = 0.87, 95% BI = 0.76-0.98] verlaagde. Echter, dit significant verlaagde risico verdween bij een hoge lycopeenbloedwaarde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel lycopeen de kans op het krijgen van een beroerte significant met 17% [risk ratio = 0.83, 95% BI = 0.67-0.96] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge lycopeenbloedwaarde de kans op het krijgen van een beroerte significant met 35% [RR = 0.65, 95% BI = 0.42-0.87] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van veel lycopeen als het hebben van een hoge lycopeenbloedwaarde de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten (waaronder coronaire hartziekten en beroerte) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Lycopene and risk of cardiovascular diseases: A meta-analysis of observational studies by Song B, Liu K, […], Xu Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28318092

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en lycopeen.
Een hoge lycopeenbloedwaarde wordt verkregen door veel lycopeen te eten en/of lycopeensupplementen te slikken.

Deze maaltijden bevatten veel lycopeen.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van magnesiumsupplementen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten onder suikerpatiënten type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het nuchter plasma glucosegehalte van suikerpatiënten type 2 significant met 4.641 mg/dL [95% BI = -7.602 tot -1.680, p = 0.002] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie (te laag magnesiumgehalte in het lichaam).

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) van suikerpatiënten type 2 significant met 3.197 mg/dL [95% BI = 1.455 tot 4.938, p 0.001] verhoogde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van suikerpatiënten type 2 significant met 10.668 mg/dL, 95% BI = -19.108 tot -2.228, p = 0.013] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het plasma triglyceridengehalte (bloedvetgehalte) van suikerpatiënten type 2 significant met 15.323 mg/dL [95% BI = -28.821 tot -1.826, p = 0.026] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen de systolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 3.056 mmHg [95% BI = -5.509 tot -0.603, p = 0.015] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van magnesiumsupplementen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten onder suikerpatiënten type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of magnesium supplementation on type 2 diabetes associated cardiovascular risk factors: a systematic review and meta-analysis by Verma H and Garg R.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28150351

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over, magnesium, hart- en vaatziekten en suikerziekte.
Overgewicht is de belangrijkste oorzaak van suikerziekte type 2. Suikerziekte type 2 verhoogt de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten.
Hartpatiënten hebben een hoog LDL-cholesterol, een hoog triglyceridengehalte, een hoge bloeddruk en een laag HDL-cholesterolgehalte. Lees hier hoe u het LDL-cholesterolgehalte en een hoge bloeddruk kunt verlagen.

Deze producten uit de supermarkt zijn geschikt voor hartpatiënten.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van appels en peren de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 onafhankelijke prospectieve cohort studies met 14120 mensen met suikerziekte type 2 onder 228315 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel appels en peren vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 18% [multivariate-adjusted RR = 82, 95% BI = 0.75-0.88, I2 = 0.00%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging met 1 portie appels en peren per week, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 3% [multivariate-adjusted RR = 97, 95% BI = 0.96-0.98, p voor trend 0.001] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel appels en peren, minstens 1 portie per week de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Apple and pear consumption and type 2 diabetes mellitus risk: a meta-analysis of prospective cohort studies by Guo XF, Yang B, […], Li D.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28186516

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en de positieve kant van fruitconsumptie.
1 portie appel in dit overzichtsartikel is een kleine appel.
1 portie peer in dit overzichtsartikel is een halve peer.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt een laag folaatgehalte of vitamine B12-gehalte de kans op het krijgen van perifere neuropathie bij suikerpatiënten type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 16 studies over het serum folaatgehalte (1190 suikerpatiënten met perifere neuropathie en 1501 suikerpatiënten zonder perifere neuropathie) en 18 studies over het serum vitamine B12-gehalte (1239 suikerpatiënten met perifere neuropathie en 1562 suikerpatiënten zonder perifere neuropathie).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het serum folaatgehalte van suikerpatiënten met perifere neuropathie significant lager was dan van suikerpatiënten zonder perifere neuropathie [WMD = -1.64, 95% BI = -2.46 tot -0.81]. In de subgroepenanalyse werd dit significant verschil alleen teruggevonden onder de Chinese bevolking.

De onderzoekers vonden dat het serum vitamine B12-gehalte van suikerpatiënten met perifere neuropathie significant lager was dan van suikerpatiënten zonder perifere neuropathie [WMD = -70.86, 95% BI = -101.55 tot -40.17]. In de subgroepenanalyse werd dit significant verschil alleen teruggevonden onder de Chinese bevolking.

De onderzoekers concludeerden dat zowel een laag serum folaatgehalte als vitamine B12-gehalte de kans op het krijgen van perifere neuropathie onder suikerpatiënten type 2, met name onder de Chinese bevolking verhoogden.

Oorspronkelijke titel:
Serum folate, vitamin B12 levels and diabetic peripheral neuropathy in type 2 diabetes: A meta-analysis by Wang D, Zhai JX and Liu DW.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28081987

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte, folaat (ook wel foliumzuur genoemd) en vitamine B12.

Perifere neuropathie is een moeilijke term voor ziektes van de lange zenuwen naar de benen en de armen (het woord “perifeer” staat voor handen en voeten). Deze neuropathie veroorzaakt onder andere pijn, doofheid en gevoelloosheid in handen en voeten.

Hoge glucosewaarden en forse glucose-schommelingen, wat vaak bij suikerpatiënten het geval is, verstoren de stofwisseling van de zenuwen, waardoor ze onvoldoende voeding en zuurstof krijgen. Een gebrek aan voeding en zuurstof is schadelijk voor de zenuwen. Ze kunnen op een gegeven moment beschadigd raken. Beschadigde zenuwen bij suikerziekte wordt diabetische neuropathie genoemd. Als er één zenuw beschadigd raak, heet dit mononeuropathie en wanneer meerdere zenuwen getroffen zijn, heet dat polyneuropathie.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamines en mineralen de bloeddruk van suikerpatiënten type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT's met in totaal 723 mensen met suikerziekte type 2 waarvan 54% mannen waren. De leeftijd varieerde tussen 50.7 en 66.8 jaar. De duur van de suikerziekte varieerde tussen 4.6 en 8.6 jaar. De interventieduur (de duur van de studie) varieerde tusssen 3 en 52 weken.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van 500-1500 mg vitamine C per dag, de diastolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 2.88 mmHg [95% BI = -5.31 tot -0.46, p = 0.020, I2 = 34.9%] verlaagde. Echter, het verlaagde niet de systolische bloeddruk [WMD = -3.93 mmHg, 95% BI = -14.78 tot 6.92, p = 0.478, I2 = 80.4%, p  = 0.024].

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de diastolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 2.44 mmHg [95% BI = -3.49 tot -1.39, p  0.001, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de systolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 4.56 mmHg [95% BI = -7.65 tot -1.47, p = 0.004] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine C of vitamine D de bloeddruk van suikerpatiënten type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of individual micronutrients on blood pressure in patients with type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of randomized clinical trials by de Paula TP, Kramer CK, [...], Azevedo MJ.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5233957/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte, vitamine C en D.

Welke producten uit de supermarkt geschikt zijn voor mensen met een hoge bloeddruk, kunt u hier vinden.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het hebben van overgewicht de kans op het krijgen van atriale fibrillatie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 25 prospectieve studies met in totaal 83006 mensen met atriale fibrillatie (hartritmestoornis) onder 2405381 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het BMI met 5 punten de kans op het krijgen van atriale fibrillatie significant met 28% [RR = 1.28, 95% BI = 1.20-1.38, I2 = 97%] verhoogde. Significant wil zeggen, er kan met 95% betrouwbaarheid gezegd worden dat elke verhoging van het BMI met 5 punten de kans op het krijgen van atriale fibrillatie met 28% verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het buikomtrek met 10 cm de kans op het krijgen van atriale fibrillatie significant met 18% [RR = 1.18, 95% BI = 1.12-1.25, I2 = 73%, n = 5] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het heupomtrek met 10 cm de kans op het krijgen van atriale fibrillatie significant met 32% [RR = 1.32, 95% BI = 1.16-1.51, I2 = 91%, n = 3] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van de taille-heupverhouding met 0.1 punt de kans op het krijgen van atriale fibrillatie significant met 9% [RR = 1.09, 95% BI = 1.02-1.16, I2 = 44%, n = 4] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het vetmassa met 5 kg de kans op het krijgen van atriale fibrillatie significant met 9% [RR = 1.09, 95% BI = 1.02-1.16, I2 = 94%, n = 4] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het lichaamsgewicht met 5 kg de kans op het krijgen van atriale fibrillatie significant met 10% [RR = 1.10, 95% BI = 1.08-1.13, I2 = 74%, n = 10] verhoogde.

De onderzoekers vonden een non-lineair verband tussen het BMI en de kans op het krijgen van atriale fibrillatie [p-non-lineair 0.0001] met een sterke associatie bij een hoger BMI.

De onderzoekers concludeerden dat algemene en abdominale adipositas (vetlijvigheid) en het hebben van een hoger lichaamsvet, de kans op het krijgen van atriale fibrillatie verhoogden.

Oorspronkelijke titel:
Body mass index, abdominal fatness, fat mass and the risk of atrial fibrillation: a systematic review and dose-response meta-analysis of prospective studies by Aune D, Sen A, […], Vatten LJ.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28194602

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten, overgewicht, vetconsumptie, overzichtsartikel/significant.

Overgewicht kan vastgesteld worden aan de hand van het BMI, buikomtrek, heupomtrek, taille-heupverhouding en het vetmassa.

Hartpatiënten hebben vaak overgewicht.

Voorkamerfibrillatie (VKF), ook wel atriale fibrillatie (AF) genoemd, is de meest frequent voorkomende hartritmestoornis, die meer dan 5% van de bevolking ouder dan 65 jaar treft. Atriale fibrillatie kan het gevolg zijn van een onderliggende hartziekte of spontaan optreden.

 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van tomaten of het slikken van lycopeen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten onder volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van tomaten het LDL-cholesterolgehalte significant met 0.22 mmol/L [p = 0.006] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van tomaten het plasma IL-6 gehalte significant met 0.25 punt [p = 0.03] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van tomaten de flow-gemedieerde dilatatie (flow-mediated dilatation, FMD) significant met 2.53% [p = 0.01] verbeterde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van lycopeen de systolische bloeddruk (de bovendruk) significant met 5.66 mmHg [p = 0.002] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van tomaten als het slikken van lycopeen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten onder volwassenen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Tomato and lycopene supplementation and cardiovascular risk factors: A systematic review and meta-analysis by Cheng HM, Koutsidis G, […], Lara J.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28129549

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en groenteconsumptie, carotenoiden.

Hartpatiënten hebben vaak een hoog LDL-cholescholgehalte en een hoge bloeddruk.

Deze producten uit de supermarkt zijn geschikt voor hartpatiënten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van peulvruchten de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 prospectieve cohort studies met in totaal 367000 deelnemers, waarvan 18475 mensen met hart- en vaatziekten (7451 mensen met een coronaire hartziekte en 6336 mensen met een beroerte).

Er was weinig of geen heterogeniteit tussen de studies en er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel peulvruchten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van zowel hart- en vaatziekten als coronaire hartziekte significant met 10% [RR = 0.90, 95% BI = 0.84-0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van peulvruchten en het krijgen van een beroerte.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel peulvruchten de kans op het krijgen van zowel hart- en vaatziekten als coronaire hartziekte verlaagde. Echter, het eten van peulvruchten verlaagde niet de kans op het krijgen van een beroerte.

Oorspronkelijke titel:
Legume consumption and CVD risk: a systematic review and meta-analysis by Marventano S, Izquierdo Pulido M, […], Grosso G.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28077199

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en groenteconsumptie.

De Gezondheidsraad (het hoogste Nederlandse voedingsadviesorgraan) raadt minimaal 200 gram groenten per dag aan. Waarom u dagelijks minimaal 200 gram groenten moet eten, kunt u hier lezen.

Deze maaltijden leveren peulvruchten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van soja de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 prospectieve cohort studies en 7 patiënt-controle studies met in totaal 17269 mensen met hart- en vaatziekten waarvan 6265 mensen met een beroerte, 10806 mensen met coronaire hartziekte en 198 mensen met andere oorzaken. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel soja vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 26% [SRR = 0.74, 95% BI = 0.58-0.95] verlaagde. Dit significant verlaagde risico werd met name teruggevonden in patiënt-controle studies [SRR = 0.63, 95% BI = 0.51-0.77], onder Aziaten [SRR = 0.77, 95% BI = 0.67-0.90] en onder vrouwen [SRR = 0.83, 95% BI = 0.69-0.99].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van tofu de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 20% [SRR = 0.80, 95% BI = 0.64-1.00] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van soja de kans op het krijgen van een beroerte significant met 18% [SRR = 0.82, 95% BI = 0.68-0.99] verlaagde. Significant wil zeggen, er kan met 95% betrouwbaarheid gezegd worden dat het eten van soja het krijgen van een beroerte verlaagt.  

De onderzoekers vonden dat het eten van soja de kans op het krijgen van een coronaire hartziekte significant met 17% [SRR = 0.83, 95% BI = 0.72-0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen soja-isoflavonen en de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, een beroerte of coronaire hartziekte.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van soja, met name tofu de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, een beroerte en coronaire hartziekte, met name onder Aziaten en vrouwen verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor soja-isoflavonen.

Oorspronkelijke titel:
Association between consumption of soy and risk of cardiovascular disease: A meta-analysis of observational studies by Yan Z, Zhang X, […], Dong W.

Link:
http://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/2047487316686441

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en sojaconsumptie. Beroerte en coronaire hartziekte zijn de subgroepen binnen hart- en vaatziekten.

Isoflavonen zijn de polyfenolen in sojaproducten. Tot de sojaproducten behoren onder andere tofu, tempeh en miso.

Deze maaltijden bevatten tofu.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van soja de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 prospectieve cohort studies en 7 patiënt-controle studies met in totaal 17269 mensen met hart- en vaatziekten waarvan 6265 mensen met een beroerte, 10806 mensen met coronaire hartziekte en 198 mensen met andere oorzaken. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel soja vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 26% [SRR = 0.74, 95% BI = 0.58-0.95] verlaagde. Dit significant verlaagde risico werd met name teruggevonden in patiënt-controle studies [SRR = 0.63, 95% BI = 0.51-0.77], onder Aziaten [SRR = 0.77, 95% BI = 0.67-0.90] en onder vrouwen [SRR = 0.83, 95% BI = 0.69-0.99].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van tofu de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 20% [SRR = 0.80, 95% BI = 0.64-1.00] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van soja de kans op het krijgen van een beroerte significant met 18% [SRR = 0.82, 95% BI = 0.68-0.99] verlaagde. Significant wil zeggen, er kan met 95% betrouwbaarheid gezegd worden dat het eten van soja het krijgen van een beroerte verlaagt.  

De onderzoekers vonden dat het eten van soja de kans op het krijgen van een coronaire hartziekte significant met 17% [SRR = 0.83, 95% BI = 0.72-0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen soja-isoflavonen en de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, een beroerte of coronaire hartziekte.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van soja, met name tofu de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, een beroerte en coronaire hartziekte, met name onder Aziaten en vrouwen verlaagde. Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor soja-isoflavonen.

Oorspronkelijke titel:
Association between consumption of soy and risk of cardiovascular disease: A meta-analysis of observational studies by Yan Z, Zhang X, […], Dong W.

Link:
http://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/2047487316686441

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en sojaconsumptie. Beroerte en coronaire hartziekte zijn de subgroepen binnen hart- en vaatziekten.

Isoflavonen zijn de polyfenolen in sojaproducten. Tot de sojaproducten behoren onder andere tofu, tempeh en miso.

Deze maaltijden bevatten tofu.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het drinken van frisdrank de kans op het krijgen van het metabole syndroom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 cross-sectionele studies en 4 prospectieve cohort studies met in totaal 56244 deelnemers. De leeftijd varieerde tussen 6 en 98 jaar. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in gepoolde analyses dat het drinken van frisdrank de kans op het krijgen van het metabole syndroom verhoogde.

De onderzoekers vonden in cross-sectionele studies dat het drinken van suikergezoete frisdrank de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 46% [RR = 1.46, 95% BI = 1.18-1.91] verhoogde. Echter, dit significant verhoogde risico werd niet teruggevonden in cohort studies.

De onderzoekers vonden in cross-sectionele studies dat het drinken van zoetstofgezoete frisdrank de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 145% [RR = 2.45, 95% BI = 1.15-5.14] verhoogde.

De onderzoekers vonden in prospectieve cohort studies dat het drinken van zoetstofgezoete frisdrank de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 32% [RR = 1.32, 95% BI = 1.21-1.44] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van frisdrank, met name zoetstofgezoete frisdrank de kans op het krijgen van het metabole syndroom verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Soft drink intake and the risk of metabolic syndrome: A systematic review and meta-analysis by Narain A, Kwok CS and Mamas MA.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28074617

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over overgewicht en het metabole syndroom.

Mensen met het metabole syndroom wordt aangeraden te kiezen voor maaltijden/producten met maximaal 30 En% vet, waarvan maximaal 7 En% verzadigd vet en minimaal 1.5 gram vezels per 100 kcal. Welke producten/maaltijden uit de supermarkt geschikt zijn voor mensen met het metabole syndroom kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van flavonoïden de kans op mortaliteit?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel flavonoïden vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) significant met 18% [RR = 0.82, 95% BI = 0.72-0.92] verlaagde. Het risico was het laagste bij 200 mg flavonoïden per dag.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel flavonoïden vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten niet significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.70-1.03] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel flavonoïden vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan coronaire hartziekte niet significant met 26% [RR = 0.74, 95% BI = 0.54-1.02] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 200 mg flavonoïden per dag de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) verlaagde. Echter, het verlaagde niet de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten of coronaire hartziekte.

Oorspronkelijke titel:
Dietary total flavonoids intake and risk of mortality from all causes and cardiovascular disease in the general population: a systematic review and meta-analysis of cohort studies by Liu XM, Liu YJ, [...], He QQ.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28054441

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en flavonoïden.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van calciumsupplementen het cholesterolgehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 22 clinische studies met in totaal 4071 deelnemers.

De studieduur varieerde tussen 2 weken en 5 jaar.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant met 0.12 mmol/L [95% BI = -0.22 tot -0.02, I2 = 78.6%] verlaagde. Echter, het effect nam af wanneer naast calcium ook vitamine D werd geslikt.

De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant met 0.05 mmol/L [95% BI = 0.00 tot 0.10, I2 = 97.1%] verhoogde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van calciumsupplementen en het triglyceridengehalte.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van calciumsupplementen het slechte cholesterolgehalte (LDL-cholesterol) verlaagde en het goede cholesterolgehalte (HDL-cholesterol) verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
The Effects of Dietary Calcium Supplements Alone or With Vitamin D on Cholesterol Metabolism: A Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Chen C, Ge S, […], Li C.

Link:
http://journals.lww.com/jcnjournal/Abstract/publishahead/The_Effects_of_Dietary_Calcium_Supplements_Alone.99526.aspx

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten, cholesterol en calcium.  

 

Onderzoeksvraag:
Verbetert het eten van hazelnoten de risicofactoren (zoals cholesterol- en trigyceridengehalte) van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 clinische studies met in totaal 425 deelnemers (46% was man, 54% was vrouw en de leeftijd varieerde tussen 18 en 55 jaar). De gemiddelde interventieduur was 74.7 dagen (28 en 84 dagen). De gemiddelde dosering was 38.7 gram hazelnoten per dag (29 en 69 gram hazelnoten per dag).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 3 RCT’s dat het eten van hazelnoten het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant met 0.150 mmol/L [95% HPD = -0.308 tot -0.003] verlaagde.  

De onderzoekers vonden dat het eten van hazelnoten geen effect had op het totale cholesterolgehalte [gepoolde MD = -0.127 mmol/L, 95% HPD = -0.284 tot 0.014].  

De onderzoekers vonden dat het eten van hazelnoten geen effect had op het HDL- cholesterolgehalte [gepoolde MD = 0.002 mmol/L, 95% HPD = -0.140 tot 0.147].  

De onderzoekers vonden dat het eten van hazelnoten geen effect had op het triglyceridengehalte [gepoolde MD = 0.045 mmol/L, 95% HPD = -0.195 tot 0.269].  

De onderzoekers vonden dat het eten van hazelnoten geen effect had op het BMI [gepoolde MD = 0.062 kg/m², 95% HPD = -0.293 tot 0.469].  

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 38.7 gram hazelnoten per dag gedurende 74.7 dagen het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) verlaagde terwijl het lichaamsgewicht niet deed toenemen.

Oorspronkelijke titel:
Effects of Hazelnut Consumption on Blood Lipids and Body Weight: A Systematic Review and Bayesian Meta-Analysis by Perna S, Giacosa A, […], Rondanelli M.

Link:
http://www.mdpi.com/2072-6643/8/12/747/htm

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en cholesterol.

Hazelnoot bevat 82-83% mono-onverzadigde vetzuren, voornamelijk oliezuur. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat mono-onverzadigde vetzuren in olijfolie verantwoordelijk is voor het verlagen van het cholesterolgehalte.
Verder zijn hazelnoten rijk aan vitamine E, fytosterolen, L-arginine, polyfenolen, folaat en vezels.

Hazelnoten en amandelen hebben min of meer dezelfde vetsamenstelling.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van noten de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, kanker en mortaliteit?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 20 prospectieve cohort studies met in totaal 819448 deelnemers.

1 portie noten was 28 gram.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 12 cohort studies met 12331 mensen met een coronaire hartziekte onder 315397 deelnemers, dat het eten van veel noten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een coronaire hartziekte significant met 24% [gepoolde RR = 0.76, 95% BI = 0.69-0.84, I2 = 42%, p = 0.06] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 1 portie noten (28 gram) per dag de kans op het krijgen van een coronaire hartziekte significant met 29% [gepoolde RR = 0.71, 95% BI = 0.63-0.80, I2 = 47%, p = 0.04] verlaagde.
De onderzoekers vonden een non-lineair verband tussen het eten van noten en de kans op het krijgen van een coronaire hartziekte, met een geringe toename in de risicovermindering boven 15-20 gram noten per dag.

De onderzoekers vonden in 12 cohort studies met 18655 mensen met hart- en vaatziekten onder 376228 deelnemers, dat het eten van veel noten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 19% [gepoolde RR = 0.81, 95% BI = 0.74-0.89, I2 = 52%, p = 0.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 1 portie noten (28 gram) per dag de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 21% [gepoolde RR = 0.79, 95% BI = 0.70-0.88, I2 = 60%, p = 0.004] verlaagde.

De onderzoekers vonden een non-lineair verband tussen het eten van noten en de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten; met geen toename meer in de risicovermindering boven 15 gram noten per dag.

De onderzoekers vonden in 3 cohort studies dat het eten van veel boomnoten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 24% [gepoolde RR = 0.76, 95% BI = 0.69-0.84, I2 = 0%, p = 0.92] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 3 cohort studies dat elke verhoging met 10 gram boomnoten per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 25% [gepoolde RR = 0.75, 95% BI = 0.67-0.84, I2 = 0%, p = 0.84] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 5 cohort studies dat het eten van veel pinda’s vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 24% [gepoolde RR =0.76, 95% BI = 0.70-0.81, I2 = 0%, p = 0.90] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 5 cohort studies dat elke verhoging met 10 gram pinda’s per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 36% [gepoolde RR = 0.64, 95% BI = 0.50-0.81, I2 = 77%, p = 0.001] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 9 cohort studies met 18490 mensen met kanker onder 304285 deelnemers, dat het eten van veel noten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van kanker significant met 18% [gepoolde RR = 0.82, 95% BI = 0.74-0.89, I2 = 28%, p = 0.21] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 1 portie noten (28 gram) per dag de kans op het krijgen van kanker significant met 15% [gepoolde RR = 0.85, 95% BI = 0.76-0.94, I2 = 42%, p = 0.10] verlaagde.

De onderzoekers vonden een non-lineair verband tussen het eten van noten en de kans op het krijgen van kanker.

De onderzoekers vonden in 3 cohort studies dat het eten van veel boomnoten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van kanker significant met 18% [gepoolde RR = 0.82, 95% BI = 0.76-0.90, I2 = 0%, p = 0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 3 cohort studies dat elke verhoging met 10 gram boomnoten per dag, de kans op het krijgen van kanker significant met 20% [gepoolde RR = 0.80, 95% BI = 0.72-0.89, I2 = 0%, p = 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 5 cohort studies dat het eten van veel pinda’s vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van kanker significant met 7% [gepoolde RR = 0.93, 95% BI = 0.87-0.99, I2 = 19%, p = 0.30] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 5 cohort studies dat elke verhoging met 10 gram pinda’s per dag, de kans op het krijgen van kanker niet significant met 8% [gepoolde RR = 0.92, 95% BI = 0.82-1.03, I2 = 30%, p = 0.22] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 15 cohort studies met 85870 doden aan alle oorzaken onder 819448 deelnemers, dat het eten van veel noten vergeleken met weinig de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) significant met 19% [gepoolde RR = 0.81, 95% BI = 0.77-0.85, I2 = 41%, p = 0.05] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 1 portie noten (28 gram) per dag de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 22% [gepoolde RR = 0.78, 95% BI = 0.72-0.84, I2 = 66%, p 0.0001] verlaagde.

De onderzoekers vonden een non-lineair verband tussen het eten van noten en de kans op doodgaan aan alle oorzaken; met geen toename meer in de risicovermindering boven 15-20 gram noten per dag.

De onderzoekers vonden in 4 cohort studies dat het eten van veel boomnoten vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 20% [gepoolde RR = 0.80, 95% BI = 0.74-0.86, I2 = 58%, p = 0.07] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 3 cohort studies dat elke verhoging met 10 gram boomnoten per dag, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 18% [gepoolde RR = 0.82, 95% BI = 0.75-0.90, I2 = 70%, p = 0.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 5 cohort studies dat het eten van veel pinda’s vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 15% [gepoolde RR = 0.85, 95% BI = 0.81-0.89, I2 = 34%, p = 0.19] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 5 cohort studies dat elke verhoging met 10 gram pinda’s per dag, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 23% [gepoolde RR = 0.77, 95% BI = 0.69-0.86, I2 = 64%, p = 0.03] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 2 cohort studies dat het eten van veel pindakaas vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 11% [gepoolde RR = 0.89, 95% BI = 0.80-0.99, I2 = 31%, p = 0.23] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 2 cohort studies dat elke verhoging met 10 gram pindakaas per dag, de kans op doodgaan aan alle oorzaken niet significant met 6% [gepoolde RR = 0.94, 95% BI = 0.86-1.02, I2 = 0%, p = 0.76] verlaagde.

De onderzoekers schatten dat er in 2013 zo’n 4.4 miljoen doden (waarvan 1.19 miljoen aan hart- en vaatziekten, 469000 aan kanker, 1.07 miljoen aan ziekten aan het ademhalingsstelsel en 139000 aan suikerziekte) waren die veroorzaakt werden door het eten van minder dan 20 gram noten per dag.

De onderzoekers concludeerden dat eten van 15-20 gram noten per dag, met name boomnoten en pinda, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, kanker en all-cause mortaliteit verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Nut consumption and risk of cardiovascular disease, total cancer, all-cause and cause-specific mortality: a systematic review and dose-response meta-analysis of prospective studies by Aune D, Keum N, […], Norat T.

Link:
https://bmcmedicine.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12916-016-0730-3

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en hart- en vaatziekten.
Boomnoten zijn onder andere cashewnoten, walnoten, hazelnoot en eikel.

 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamine D het triglyceriden- en cholesterolgehalte van suikerpatiënten type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D het serum triglyceridengehalte van suikerpatiënten type 2 significant met 3.74 mg/dL [95% BI = -7.13 tot -0.34, p = 0.031] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van suikerpatiënten type 2 significant met 2.55 mg/dL [95% BI = -4.83 tot -0.26, p = 0.029] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) van suikerpatiënten type 2 significant met 0.72 mg/dL (95% BI = -1.27 tot -0.17, p = 0.010] verlaagde. Echter, deze verlaging was verwaarloosbaar.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het effect van vitamine D op zowel het triglyceriden- als cholesterolgehalte afhankelijk was van de dosering, de duur van de studies en het vitamine D-gehalte van de deelnemers aan het begin van de studie.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine D het triglyceriden- en het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van suikerpatiënten type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of vitamin D on serum lipid profile in patients with type 2 diabetes: A meta-analysis of randomized controlled trials by Jafari T, Fallah AA and Barani A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27020528

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer studies over vitamine D, het verlagen van het cholesterolgehalte en suikerziekte.

Mensen met overgewicht hebben vaak zowel een hoog triglyceriden als LDL-cholesterogehalte. Overgewicht verhoogt de kans op het krijgen suikerziekte type 2, hart- en vaatzieken en kanker.