Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van vis de kans op zowel doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) als het krijgen van hart- en vaatziekte onder patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 prospectieve cohort studies met in totaal 57394 patiënten met suikerziekte type 2.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vis vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) onder patiënten met suikerziekte type 2 significant met 14% [relatieve risico = 0.86, 95% BI = 0.76 to 0.96, I2 = 50%, n = 8] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in studies waarbij gecorrigeerd werd voor de energie-inname.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel vis vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte onder patiënten met suikerziekte type 2 significant met 39% [relatieve risico = 0.61, 95% BI = 0.29 to 0.93, I2 = 68%, n = 3] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een monotone omgekeerde associatie was, met het grootste beschermende effect bij de visconsumptie van ongeveer 2-3 porties per week, in beide analyses.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 2-3 porties vis per week, de kans op zowel doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) als het krijgen van coronaire hartziekte onder patiënten met suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fish consumption and the risk of cardiovascular disease and mortality in patients with type 2 diabetes: a dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Jayedi A, Soltani S, […], Shab-Bidar S.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32410513/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie, hart- en vaatziekten en suikerziekte 2.

1 portie vis in deze studies komt overeen met 115 gram rawe vis.
 

Onderzoeksvraag:
Er zijn talloze onderzoeken naar het effect van alfa-liponzuur (ALA) op het krijgen van obesitas. Echter, er was geen dosis-afhankelijke meta-analyse beschikbaar over de effecten van de dosering en de duur van alfa-liponzuur-suppletie op het krijgen van obesitas. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het slikken van alfa-liponzuur supplementen het krijgen van obesitas?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen het lichaamsgewicht significant verlaagde [WMD = -2.29 kg, 95% BI = -2.98 tot -1.60, p 0.01].

De onderzoekers vonden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen de BMI significant verlaagde [WMD = -0.49 kg/m², 95% BI = -0.83 tot -0.15, p = 0.005].

De onderzoekers vonden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen de buikomtrek van vrouwen significant verlaagde [WMD = -4.099, 95% BI = -7.837 tot -0.361, p = 0.032].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen het lichaamsgewicht en de BMI verlaagde. Verder verlaagde het slikken van alfa-liponzuur supplementen de buikomtrek van vrouwen.

Oorspronkelijke titel:
Alpha-lipoic acid supplementation significantly reduces the risk of obesity in an updated systematic review and dose response meta-analysis of randomised placebo-controlled clinical trials by Vajdi M and Farhangi MA.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32091656

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vetten en overgewicht.

Alfa-liponzuur is een zwavelhoudend vetzuur, dat van nature voorkomt in het menselijk lichaam.

Onderzoeksvraag:
Verbeteren het slikken van vitamine B3-supplementen de risicofactoren (cholesterolgehalte, triglyceridengehalte, HbA1c-gehalte en bloedsuikergehalte) van patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met in totaal 2110 patiënten with suikerziekte type 2.

De interventie-duur (duur van de studie) varieerde tussen 8 weken en 12 maanden.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [WMD = -0.28, 95% BI = -0.44 tot -0.12, p = 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het triglyceridengehalte significant verlaagde [WMD = -0.37, 95% BI = -0.52 tot -0.21, p 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [WMD = -0.42, 95% BI = -0.50 tot -0.34, p 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant verhoogde [WMD = 0.33, 95% BI = 0.21 tot 0.44, p 0.001]. 

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het totale cholesterolgehalte, het triglyceridengehalte en het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van patiënten met suikerziekte type 2 verlaagde, terwijl het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Effectiveness of niacin supplementation for patients with type 2 diabetes: A meta-analysis of randomized controlled trials by Xiang D, Zhang Q and Wang YT.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7373507/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, vitamine B3, het verlagen van cholesterolgehalte en suikerziekte type 2.
 

Onderzoeksvraag:
Suikerziekte type 2 is een chronische ziekte die onder de bevolking voorkomt. Echter, de insulineverlagende en de insulineresistentie-verbeterende effecten van inuline zijn nog niet bevestigd en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verbeteren inulinesupplementen het nuchter bloedsuikergehalte, de HOMA-IR waarde en het HbA1c-gehalte van patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 RCT’s met in totaal 661 deelnemers.
De interventie-duur (de duur van de studie) varieerde tussen 6 tot 12 weken.
De dosering van inulinesupplementen varieerden tussen 8.4 en 10 gram per dag.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.55, 95% BI = -0.73 tot -0.36, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen de HOMA-IR waarde significant verlaagden [SMD = -0.81, 95% BI = -1.59 tot -0.03, p = 0.042] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen het HbA1c-gehalte significant verlaagden [SMD = -0.69, 95% BI = -0.92 tot -0.46, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het insulinegehalte significant verlaagden [SMD = -2.62, 95% BI = -5.1 tot -0.14, p = 0.038] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, de HOMA-IR waarde significant verlaagden [SMD = -1.49, 95% BI = -2.44 tot -0.53, p = 0.002] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.57, 95% BI = -0.77 tot -0.37, p = 0.032] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.57, 95% BI = -0.77 tot -0.37, p = 0.032] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het HbA1c-gehalte significant verlaagden [SMD = -0.66, 95% BI = -0.9 tot -0.43, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers concludeerden dat 8.4 en 10 gram inulinesupplementen per dag gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte, de HOMA-IR waarde en het HbA1c-gehalte van patiënten met suikerziekte type 2 verbeterden.

Oorspronkelijke titel:
Efficacy of inulin supplementation in improving insulin control, HbA1c and HOMA-IR in patients with type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Zhang W, Tang Y, […], Hu H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7263925/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, vezels en suikerziekte 2.

 

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van zuurbessen (barberries of azijnbes) en de positieve effecten op de risicofactoren (het insulinegehalte, het nuchter bloedsuikergehalte, het HbA1c gehalte en de HOMA-IR waarde) van suikerziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCT’s met in totaal 452 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van zuurbessen (barberries) het insulinegehalte significant verlaagde [Hedges's = -0.67, 95% BI = -1.31 tot -0.03, p = 0.04, I2 = 73.3%]. Echter, het had geen verlagend effect op het nuchter bloedsuikergehalte [WMD = -8.06 mg/dL, 95% BI = -20.46 tot 4.33, p = 0.23, I2 = 96.1%], het HbA1c gehalte [WMD = -0.83 %, 95% BI = -2.33 tot 0.67, p = 0.27, I2 = 88.3%], en de HOMA-IR waarde [WMD = -0.55, 95% BI = -1.60 tot 0.50, p = 0.30, I2 = 99.4%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van zuurbessen (barberries of azijnbes) het insulinegehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effect of Barberry (Berberis Vulgaris L.) on Glycemic Indices: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Safari Z, Farrokhzad A, […], Askari G.

Link:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0965229920302235?via%3Dihub

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, fruit en suikerziekte 2.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van coënzym Q10-supplementen het lichaamsgewicht en de BMI?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen verband tusssen het slikken van coënzym Q10-supplementen en het verlagen van het lichaamsgewicht [WMD = 0.28 kg, 95% BI = -0.91 tot 1.47, p = 0.64].
Geen verband omdat de gevonden p-waarde van 0.64 groter was dan de p-waarde van 0.05.
Geen verband werd ook teruggevonden in de subgroepenanalyses.

De onderzoekers vonden geen verband tusssen het slikken van coënzym Q10-supplementen en het verlagen van de BMI [WMD = -0.03, 95% BI = -0.4 tot 0.34, p = 0.86].
Geen verband werd ook teruggevonden in de subgroepenanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van coënzym Q10-supplementen zowel het lichaamsgewicht als de BMI niet verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of Q10 supplementation on body weight and body mass index: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled clinical trials by Saboori S, Rad EY, […], Falahi E.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31336462

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over geen verband/overzichtsartikel, coënzym Q10 en overgewicht.

Onderzoeksvraag:
Het is bekend dat een laag Insulin-like Growth Factor 1 (IGF-1) gehalte in het lichaam geassocieerd wordt met vele aandoeningen. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat sojaconsumptie het IGF-1 gehalte kan beïnvloeden, maar de bevindingen blijven onduidelijk en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt sojaconsumption het IGF-1 gehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 klinische studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat sojaconsummptie het IGF-1 gehalte significant verhoogde [WMD = 13.5 ng/mL, 95% BI = 5.2 tot 21.8, I2 = 97%].
Dit effect was het grootst bij ≤40 gram soja per dag [WMD = 11.7 ng/mL, 95% BI = 10.9 tot 12.6, I2 = 98%], bij een sojaconsumptie gedurende maximaal 12 weken [WMD = 26.6 ng/mL, 95% BI = 9.1 tot 44.1, I2 = 0.0%] en bij ongezonde personen [WMD = 36 ng/mL, 95% BI = 32.7 tot 39.4, I2 = 84%] ten opzichte van gezonde personen [WMD = 9.8 ng/mL, 95% BI = 8.9 tot 10.7, I2 = 90%].

De onderzoekers concludeerden dat ≤40 gram soja per dag gedurende maximaal 12 weken het IGF-1 gehalte verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
The Effect of Soy Intervention on Insulin-Like Growth Factor 1 Levels: A Meta-Analysis of Clinical Trials by Jiawei Zeng J, Feng Y, […], Chen X.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32072706/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over soja en suikerziekte.

Insulin-like Growth Factor 1 (IGF-1) is een eiwit dat in de lever onder invloed van het groeihormoon wordt geproduceerd. IGF-1 geeft een stabielere weergave van het groeihormoon. Geeft de hypofyse weinig groeihormoon af, dan zal de lever minder IGF-1 produceren. IGF-1 verlaagt het bloedsuikergehalte in het lichaam. Suikerpatiënten hebben vaak een hoog bloedsuikergehalte.
 

Onderzoeksvraag:
Is er een verband tussen de verschillende voedingsgroepen (vlees, vis, gevogelte) en het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 28 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 33% [gepoolde relatieve risico = 1.33, 95% BI = 1.16 tot 1.52] verhoogde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel roodvlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 22% [gepoolde relatieve risico = 1.22, 95% BI = 1.16 tot 1.28] verhoogde.
Significant omdat gepoolde relatieve risico van 1 niet in de 95% BI van 1.16 tot 28 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bewerkt vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 25% [gepoolde relatieve risico = 1.25, 95% BI = 1.13 tot 1.37] verhoogde.
Significant wil zeggen, er kan met 95% zekerheid gezegd worden, dat het eten van veel bewerkt vlees de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 werkelijk met 25% verhoogde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel gevogelte en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.00, 95% BI = 0.93 tot 1.07].
Geen verband omdat gepoolde relatieve risico van 1 in de 95% BI van 0.93 tot 1.07 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel vis en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.01, 95% BI = 0.93 tot 1.10].

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 36% [relatieve risico = 1.36, 95% BI = 1.23 tot 1.49] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 gram roodvlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 31% [relatieve risico = 1.31, 95% BI = 1.19 tot 1.45] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 50 gram bewerkt vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 46% [relatieve risico = 1.46, 95% BI = 1.26 tot 1.69] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het dagelijks eten van 100 gram vlees, 100 gram roodvlees als 50 gram bewerkt vlees, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Meat and fish intake and type 2 diabetes: dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Yang X, Li Y, […], Li L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32302686

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en vis-, gevogelte en vleesconsumptie.
 

Onderzoeksvraag:
Resultaten met betrekking tot de associatie (het verband) tussen visconsumptie en het risico op het krijgen van het metabool syndroom (MetS) zijn dubbelzinnig (tegenstrijdig) en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 cross-sectionele studies en 6 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 20% [OR = 0.80, 95% BI = 0.66 tot 0.96, p = 0.017, I2 = 62.9%] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in cross-sectionele studies [OR = 0.80, 95% BI = 0.70 tot 1.02, p = 0.085, I2 = 50.1%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A systematic review and meta-analysis of the association between fish consumption and risk of metabolic syndrome by Karimi G, Heidari Z, [...], Haghighatdoost F.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32127332

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie en het metabole syndroom.

Onderzoeksvraag:
Het huidige bewijs over het verband tussen de inname van linolzuur (LA), het overheersende n-6 (ω-6) vetzuur en de mortaliteit is inconsistent en is niet samengevat in een systematische review of meta-analyse. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt de inname van linolzuur via voeding (het eten van linolzuur) of het hebben van een hoog linolzuurgehalte in het bloed de mortaliteit?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 44 prospectieve cohort studies met in totaal 811069 deelnemers, waarvan 170076 mensen doodgegaan waren aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit), 50786 mensen doodgegaan waren aan hart- en vaatziekten en 59684 mensen doodgegaan waren aan kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 13% [gepoolde RR = 0.87, 95% BI = 0.81 tot 0.94, I2 = 67.9%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 13% [gepoolde RR = 0.87, 95% BI = 0.82 tot 0.92, I2 = 3.7%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan kanker significant met 11% [gepoolde RR = 0.89, 95% BI = 0.85 tot 0.93, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.87 tot 0.95, I2 = 64.1%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 11% [gepoolde RR = 0.89, 95% BI = 0.85 tot 0.94, I2 = 28.9%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan kanker significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.84 tot 0.98, I2 = 26.3%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van veel linolzuur als het hebben van een hoog linolzuurgehalte, de kans op doodgaan aan alle oorzaken, hart- en vaatziekten en kanker verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Dietary intake and biomarkers of linoleic acid and mortality: systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Li J, Guasch-Ferré M, […], Hu FB.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32020162

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over linolzuur, ouderdom, hart- en vaatziekten en kanker.  
 

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van psylliumvezel en de verbeteringen van de risicofactoren van suikerziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 RCT’s met in totaal 395 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het triglyceridengehalte significant verlaagde [WMD = -19.18 mg/dL, 95% BI = -31.76 tot -6.60, I2 = 98%].

De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [WMD = -8.96 mg/dL, 95% BI = -13.39 tot -4.52, I2 = 97%].

De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het nuchter bloedglucosegehalte significant verlaagde [WMD = -31.71 ml/dL, 95% BI = -50.04 tot -13.38, I2 = 97%].

De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het HbA1c-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.91%, 95% BI = -1.31 tot -0.51, I2 = 99%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van psylliumvezel het triglyceridengehalte, het LDL-cholesterolgehalte, het nuchter bloedglucosegehalte en het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The effect of psyllium consumption on weight, body mass index, lipid profile, and glucose metabolism in diabetic patients: A systematic review and dose-response meta-analysis of randomized controlled trials by Xiao Z, Chen H, [...], Wei Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31919936

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vezels en suikerziekte.

Psylliumvezels zijn de buitenste schilletjes van de zaadjes van de plant die we in het Latijn plantago ovata noemen.

Onderzoeksvraag:
Genisteïne is een fyto-oestrogeen met mogelijke gezondheidsvoordelen ter preventie van hart- en vaatziekten. Echter, het bewijs met betrekking tot het positieve effect op hypertensie (een hoge bloeddruk) is niet doorslaggevend en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het slikken van genisteïne-supplementen de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van genisteïne-supplementen de systolische bloeddruk niet verlaagde [WMD = -5.32 mmHg, 95% BI = -14.59 tot 3.96].

De onderzoekers vonden dat het slikken van genisteïne-supplementen de diastolische bloeddruk niet verlaagde [WMD = -2.06 mmHg, 95% BI = -6.41 tot 2.28].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van genisteïne-supplementen gedurende minimaal 6 maanden de systolische bloeddruk van patiënten met het metabole syndroom significant met 13.73 mmHg [WMD = -13.73 mmHg, 95% BI = -18.10 tot -9.37] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van genisteïne-supplementen gedurende minimaal 6 maanden de diastolische bloeddruk van patiënten met het metabole syndroom significant met 5.18 mmHg [WMD = -5.18 mmHg, 95% BI = -6.62 tot -3.74] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van genisteïne-supplementen gedurende minimaal 6 maanden de bloeddruk van patiënten met het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of genistein on blood pressure: A systematic review and meta-analysis by Hemati N, Asis M, […], Abdollahi M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31955737

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over genisteïne, overgewicht, het metabole syndroom en het verlagen van de bloeddruk.

Onderzoeksvraag:
Eerdere bevindingen over de associatie (het verband) tussen peulvruchten en soja en het risico op het krijgen van suikerziekte type 2 zijn tegenstrijdig. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van peulvruchten of soja de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 cohort studies met in totaal 565810 deelnemers, waarvan 32093 mensen met suikerziekte type 2. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van peulvruchten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet verlaagde [RR = 0.95, 95% BI = 0.79 tot 1.14, I2 = 84.8%].

De onderzoekers vonden dat het eten van soja de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet verlaagde [RR = 0.83, 95% BI = 0.68 tot 1.01, I2 = 90.8%].
Geen verband omdat RR van 1 in de 95% BI van 0.68 tot 1.01 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het drinken van sojamelk de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet verlaagde [RR = 0.89, 95% BI = 0.71 tot 1.11, I2 = 91.7%].

De onderzoekers vonden dat het eten van tofu de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 8% [RR = 0.92, 95% BI = 0.84 tot 0.99] verlaagde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van soja-eiwitten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 16% [RR = 0.84, 95% BI = 0.75 tot 0.95] verlaagde.
Significant omdat RR van 1 niet in de 95% BI van 0.75 tot 0.95 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van soja-isoflavonen de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.81 tot 0.96] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van tofu, soja-eiwitten als soja-isoflavonen de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Legume and soy intake and risk of type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Tang J, Wan Y, […], Feng F.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31915830

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over soja en suikerziekte.
 

Onderzoeksvraag:
De relatie tussen het serum kopergehalte in het lichaam en overgewicht/obesitas blijft controversieel en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt een hoog serum kopergehalte de kans op het krijgen van overgewicht/obesitas?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het serum kopergehalte van kinderen met obesitas significant hoger was dan van kinderen zonder obesitas [SMD = 0.74, 95% = 0.16 tot 1.32].

De onderzoekers vonden dat het serum kopergehalte van volwassenen met obesitas significant hoger was dan van volwassenen zonder obesitas [SMD = 0.39, 95% = 0.02 tot 0.76].

De onderzoekers vonden geen significant verschil tussen het serum kopergehalte van kinderen met overgewicht en kinderen zonder overgewicht [SMD = 1.52, 95% =  -0.07 tot 3.12].

De onderzoekers vonden geen significant verschil tussen het serum kopergehalte van volwassenen met overgewicht en volwassenen zonder overgewicht [SMD = 0.16, 95% =  -0.06 tot 0.38].

De onderzoekers vonden een significant verschil in de SMD tussen kinderen met obesitas die gediagnosticeerd werden door gewicht-voor-lengte en kinderen zonder obesitas [SMD = 1.56, 95% BI = 0.57 tot 2.55].  

De onderzoekers vonden een significant verschil in de SMD tussen volwassenen met obesitas die gediagnosticeerd werden door het BMI (WHO) en volwassenen zonder obesitas [SMD = 0.54, 95% BI = 0.08 tot 1.01].  

De onderzoekers concludeerden dat zowel kinderen als volwassenen met obesitas een hoog serum kopergehalte in het lichaam hadden.

Oorspronkelijke titel:
The Relationship Between Serum Copper and Overweight/Obesity: a Meta-analysis by Gu K, Li X, […], Jiang X.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31300957

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over koper en overgewicht.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt zink de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 16 studies.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 7 prospectieve cohort studies en 1 cross-sectionele studie (146027 deelnemers tussen 18 en 84 jaar, waarvan 11511 mensen met suikerziekte type 2) dat een hoge zinkinname via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 13% [OR = 0.87, 95% BI = 0.78 tot 0.98, I2 = 64.5%, p = 0.003] verlaagde.
Dit verlaagde risico was sterker en duidelijker op het platteland in vergelijking tot stedelijke gebieden [platteland: OR = 0,59, 95% BI = 0.48 tot 0.73, I2 = 0.0%, p = 0.843 versus stedelijke gebieden: OR = 0.94, 95% BI = 0.86 tot 1.02, I2 = 43.9%, p = 0.113].

De onderzoekers vonden geen verband tussen een hoge zinkinname (zowel via voeding als voedingssupplementen) en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [OR = 0.95, 95% BI = 0.82 tot 1.11, I2 = 56.5%, p = 0.129].

De onderzoekers vonden geen verband tussen een hoge zinkinname via voedingssupplementen en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [OR = 0.94, 95% BI = 0.75 tot 1.19, I2 = 85.4%, p = 0.009].

De onderzoekers vonden dat een hoog serum/plasma zinkgehalte de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 64% [OR = 1.64, 95% BI = 1.25 tot 2.14, I2 > 22.5%, p = 0.275] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoge zinkinname via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde, terwijl een hoog serum/plasma zinkgehalte, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 juist verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Zinc Intake and Status and Risk of Type 2 Diabetes Mellitus: A Systematic Review and Meta-Analysis by Fernández-Cao JC, Warthon-Medina M, […], Lowe NM.

Link:
https://www.mdpi.com/2072-6643/11/5/1027/htm

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en zink. 

Het serum/plasma zinkgehalte kan verhoogd worden door producten te eten die veel zink bevattten en/of zinksupplementen te slikken.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van groenten of fruit de kans op het krijgen van het metabole syndroom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 cross-sectionele studies en 2 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram fruit per dag, de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 3% verlaagde [OR = 0.97, 95% BI = 0.95 tot 0.99, I2 = 26.7%]. 
Dit verlaagde risico was niet significant voor elke verhoging met 100 gram groente per dag [OR = 0.98, 95% BI = 0.96 tot 1.01, I2 = 54.6%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van fruit, minimaal 100 gram per dag, de kans op het krijgen van het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fruit and vegetable consumption and the metabolic syndrome: a systematic review and dose-response meta-analysis by Lee M, Lim M and Kim J.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31514758

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over groente en fruit en het metabole syndroom.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt magnesium de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 35 cohort studies en 26 RCT’s (1168 deelnemers).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met de laagste inname, verlaagde de hoogste inname van magnesium via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 22%.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 mg magnesium via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 6% verlaagde.

De onderzoekers vonden in 26 RCT’s met in totaal 1168 deelnemers, dat het slikken van magnesiumsupplementen het nuchter plasma glucosegehalte significant verlaagde [SMD = -0.32, 95% BI = -0.59 tot -0.05].

De onderzoekers vonden in 26 RCT’s met in totaal 1168 deelnemers, dat het slikken van magnesiumsupplementen de orale glucosetolerantietest significant verbeterde [SMD = -0.30, 95% BI = -0.58 tot -0.02].

De onderzoekers vonden in 26 RCT’s met in totaal 1168 deelnemers, dat het slikken van magnesiumsupplementen het nuchter insulinegehalte significant verlaagde [SMD = -0.17, 95% BI = -0.30 tot -0.04].

De onderzoekers vonden in 26 RCT’s met in totaal 1168 deelnemers, dat het slikken van magnesiumsupplementen de HOMA-IR waarden significant verlaagde [SMD = -0.41, 95% BI = -0.71 tot -0.11].

De onderzoekers vonden in 26 RCT’s met in totaal 1168 deelnemers, dat het slikken van magnesiumsupplementen ook het triglyceridengehalte, de systolische bloeddruk en de diastolische bloeddruk significant verlaagde. 

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van magnesium, minimaal 100 gram per dag als het slikken van magnesiumsupplementen, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Association of Magnesium Consumption with Type 2 Diabetes and Glucose Metabolism: a Systematic Literature Review and Pooled Study with Trial Sequential Analysis by Zhao B, Deng H, [...], Zhang W.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31758631

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en magnesium.  
 

Onderzoeksvraag:
Observationeel bewijs suggereert dat een hoge notenconsumptie de glykemische controle verbetert. Echter, het is onduidelijk of deze associatie causaal is en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een causaal verband tussen het eten van noten en de verbeterde glykemische controle, zoals HOMA-IR, nuchter insulinegehalte en nuchter bloedglucosegehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 40 RCT’s met in totaal 2832 deelnemers met een gemiddelde interventieduur (duur van de studie) van 3 maanden.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van boomnoten of pinda’s de HOMA-IR waarden verbeterde [WMD = -0.23, 95% BI = -0.40 tot -0.06, I2 = 51.7%].

De onderzoekers vonden dat het eten van boomnoten of pinda’s het nuchter insulinegehalte verbeterde [WMD = -0.40 μIU/mL, 95% BI = -0.73 tot -0.07 μIU/mL, I2 = 49.4%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van boomnoten of pinda’s gedurende 3 maanden de HOMA-IR waarden en het nuchter insulinegehalte verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
The effect of nuts on markers of glycemic control: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Tindall AM, Johnston EA, […], Petersen KS.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30722007

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en het eten van noten.

Suikerpatiënten hebben een verhoogd nuchter insulinegehalte.

Onderzoeksvraag:
De incidentie van diabetes mellitus type 2 (suikerziekte type 2) is de afgelopen jaren in de VS toegenomen. De consumptie van vetarme zuivelproducten wordt in verband gebracht met het verlaagde risico op het krijgen van suikerziekte type 2. Echter, de studies hebben nog geen duidelijke correlatie (verband) aangetoond. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een causaal verband tussen het eten van vetarme zuivelproducten en de verlaagde kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 30 RCTs met in totaal 2900 deelnemers.
De gemiddelde leeftijd varieerde tussen 18 en 63 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van vetarme zuivelproducten de HOMA-IR waarde significant verlaagde [MD = -1.21, 95% BI = -1.74 tot -0.67, p 0.00001, I2 = 92%].

De onderzoekers vonden dat het eten van vetarme zuivelproducten de buikomtrek significant verlaagde [MD = -1.09 cm, 95% BI = 1.68 tot -0.58, p 0.00001, I2 = 94%].

De onderzoekers vonden dat het eten van vetarme zuivelproducten het lichaamsgewicht significant verlaagde [MD = 0.42 kg, p 0.00001, I2 = 92%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van vetarme zuivelproducten de HOMA-IR waarde, de buikomtrek en het lichaamsgewicht verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effects of Dairy Intake on Insulin Resistance: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Clinical Trials by Sochol KM, Johns TS, […], Melamed ML.

Link:
https://www.mdpi.com/2072-6643/11/9/2237/htm

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en zuivelproducten.
 

Onderzoeksvraag:
De afgelopen jaren zijn hart- en vaatziekten een aandachtspunt en een wereldwijd probleem geworden. Er zijn tegenstrijdige onderzoeken naar de relatie tussen de inname van volkoren of graanvezels en het risico op diabetes type 2 (suikerziekte type 2). Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 cohort studies en 1 patiënt-controle studie met in totaal 434903 deelnemers, waarvan 14728 mensen met suikerziekte type 2.
De gemiddelde follow-up duur was 12.6 jaar in de cohort studies.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 26% [gecombineerde RR = 0.74, 95% BI = 0.67 tot 0.82, I2 = 56.8%, p = 0.06] verlaagde.
Dit verlaagde risico was in de sensitiviteitsanalyses 32% [gecombineerde RR = 0.68, 95% BI = 0.64 tot 0.73, I2 = 0.0%, p = 0.452].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder mannen significant met 32% [RR = 0.68, 95% BI = 0.49 tot 0.88] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder vrouwen significant met 26% [RR = 0.74, 95% BI = 0.64 tot 0.77] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Whole grain and cereal fiber intake and the risk of type 2 diabetes: a meta-analysis by Wang Y, Duan Y, […], Jin Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6627783/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en graanvezels.
 

Onderzoeksvraag:
Epidemiologische onderzoeken naar de relatie tussen de inname van calcium via voeding en het risico op het krijgen van het metabole syndroom hebben controversiële resultaten opgeleverd. Daarom werd dit overzichtsartikel (meta-analyse) uitgevoerd.

Verlaagt calcium-inname via voeding de kans op het krijgen van het metabole syndroom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 cross-sectionele studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel calcium vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 20% [gepoolde OR = 0.80, 95% BI = 0.70 tot 0.91] verlaagde.

De onderzoekers vonden een non-lineair verband tussen het eten van calcium en de kans op het krijgen van het metabole syndroom.

De onderzoekers vonden dat het eten van 280 mg calcium per dag, de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 13% [OR = 0.87, 95% BI = 0.82 tot 0.93] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van minimaal 280 mg calcium per dag, de kans op het krijgen van het metabole syndroom mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat dit overzichtsartikel alleen maar cross-sectionele studies en geen cohort studies bevatte.

Oorspronkelijke titel:
Dietary calcium intake and the risk of metabolic syndrome: evidence from observational studies by Cheng L, Hu D and Jiang W.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30846011

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over calcium, het metabole syndroom en overgewicht.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt een hoog homocysteïnegehalte de kans op het krijgen van cognitieve stoornissen, zoals dementie en ziekte van Alzheimer?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 28 prospectieve cohort studies met in totaal 28257 deelnemers, waarvan 2557 mensen met cognitieve stoornissen (1035 mensen met dementie door alle oorzaken, 530 mensen met de ziekte van Alzheimer, 92 mensen met vasculaire dementie en >900 mensen met cognitieve stoornissen maar zonder dementie).

De gemiddelde follow-up duur varieerde tussen 2.7 en 35 jaar.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden een duidelijk lineair, dosisafhankelijk verband tussen het homocysteïnegehalte en de ziekte van Alzheimer.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het homocysteïnegehalte met 5 μmol/L, de kans op het krijgen van de ziekte van Alzheimer significant met 15% [gepoolde RR = 1.15, 95% BI = 1.04 to 1.26, I2 = 56.6%, n = 5] verhoogde.
Dit verhoogde risico bleef gehandhaafd in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat een hoog homocysteïnegehalte de kans op het krijgen van de ziekte van Alzheimer verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Hyperhomocysteinemia and risk of incident cognitive outcomes: An updated dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Zhou F and Chen S.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30826501

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over de ziekte van Alzheimer.

Onderzoeksvraag:
Verbetert een voeding met een lage n-6/n-3 ratio  de risicofactoren (zoals nuchter glucosegehalte, het HbA1c-gehalte, enz.) van suikerziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT’s.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een voeding met een lage n-6/n-3 ratio het nuchter suikergehalte niet verlaagde [WMD = 0.057 mmol/L, 95% BI = -0.090 tot 0.204 mmol/L].

De onderzoekers vonden dat een voeding met een lage n-6/n-3 ratio het nuchter insulinegehalte niet verlaagde [WMD = -0.757 mIU/L, 95% BI = -2.419 tot 0.904 mIU/L].

De onderzoekers vonden dat een voeding met een lage n-6/n-3 ratio de HOMA-IR waarde niet verlaagde [WMD = -0.201, 95% BI = -0.566 tot 0.165].

De onderzoekers vonden dat een voeding met een lage n-6/n-3 ratio het HbA1c-gehalte niet verlaagde [WMD = -0.063%, 95% BI = -0.061 tot 0.186%].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat een lage n-6/n-3 ratio het nuchter insulinegehalte onder Noord-Amerikanen significant verlaagde [WMD = -3.473 mIU/L, 95% BI = -5.760 tot -1.185 mIU/L].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat een voeding met een lage n-6/n-3 ratio het nuchter insulinegehalte van mensen met suikerziekte significant verlaagde [WMD = -3.010 mIU/L, 95% BI = -5.371 tot -0.648 mIU/L].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat een voeding met een lage n-6/n-3 ratio de HOMA-IR waarde van mensen met suikerziekte significant verlaagde [WMD = -0.460, 95% BI = -0.908 tot -0.012].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat een voeding met een lage n-6/n-3 ratio gedurende minimaal 8 weken, het nuchter insulinegehalte significant verlaagde [WMD = -2.782 mIU/L, 95% BI = -4.946 tot -0.618 mIU/L].

De onderzoekers concludeerden dat patiënten met suikerziekte baat hadden bij een voeding met een lage n-6/n-3 ratio gedurende minimaal 8 weken.

Oorspronkelijke titel:
Effect of low-ratio n-6/n-3 PUFA on blood glucose: a meta-analysis by Li N, Yue H, […], Xu T.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31292599

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en n-6/n-3 ratio.

De n-6/n-3 ratio van een product kan opgezocht worden in de NEVO-tabel

Onderzoeksvraag:
Hoewel veel studies aangetoond hebben dat een lage zinkstatus (zinkgehalte in het lichaam) in verband wordt gbracht met het krijgen van diabetes (suikerziekte), zijn de vermeende effecten van zinksuppletie (het slikken van zinksupplementen) op de glykemische controle niet doorslaggevend en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verbetert het slikken van zinksupplementen de risicofactoren (zoals nuchter glucosegehalte, het HbA1c-gehalte, enz.) van suikerziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 32 RCT’s met in totaal 1700 deelnemers, verdeeld over 14 landen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van zinksupplementen het nuchter glucosegehalte significant verlaagde [WMD = -14.15 mg/dL, 95% BI = -17.36 tot -10.93 mg/dL]. Het verlaagde effect was het grootst bij mensen met suikerziekte en bij anorganisch zinksupplement.

De onderzoekers vonden dat het slikken van zinksupplementen het glucosegehalte 2 uur post prandiaal (2 uur na de maaltijd) significant verlaagde [WMD = -36.85 mg/dL, 95% BI = -62.05 tot -11.65 mg/dL].

De onderzoekers vonden dat het slikken van zinksupplementen het nuchter insulinegehalte significant verlaagde [WMD = -1.82 mU/L, 95% BI = -3.10 tot -0.54 mU/L].

De onderzoekers vonden dat het slikken van zinksupplementen de HOMA-IR waarde significant verlaagde [WMD = -0.73, 95% BI = -1.22 tot -0.24].

De onderzoekers vonden dat het slikken van zinksupplementen het HbA1c-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.55%, 95% BI = -0.84 tot -0.27%].

De onderzoekers vonden dat het slikken van zinksupplementen het hooggevoelige CRP-gehalte (hooggevoelige C-reactieve proteïne) significant verlaagde [WMD = -1.31 mg/L, 95% BI = -2.05 tot -0.56 mg/L].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van zinksupplementen de risicofactoren van suikerziekte verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
Zinc supplementation improves glycemic control for diabetes prevention and management: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Wang X, Wu W, [...], Wang F.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31161192

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en zink.

Onderzoeksvraag:
Eiwitten in voeding, inclusief die verkregen uit dierlijke en plantaardige bronnen, zijn inconsistent gecorreleerd met het risico op het krijgen van diabetes mellitus type 2 (suikerziekte type 2). Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een relatie tussen het eten van eiwit en het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 cohort studies met in totaal 487956 deelnemers, waarvan 38350 mensen met suikerziekte type 2.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge totale eiwit-inname via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 10% [RR = 1.10, p = 0.006] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een hoge dierlijk eiwit-inname via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 13% [RR = 1.13, p = 0.013] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een matige plantaardig eiwit-inname via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 6% [RR = 0.94, p 0.001] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel een hoge totale eiwit-inname als een hoge dierlijk eiwit-inname via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogden. Terwijl een matige plantaardig eiwit-inname via voeding, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 juist verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary protein intake and subsequent risk of type 2 diabetes: a dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Ye J, Yu Q, [...], Wang Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30929078

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en eiwit.

Een dieet met een hoge eiwitconsumptie is een dieet met minimaal 35 En% eiwit. Deze producten uit de supermarkt bevatten minimaal 35 En% eiwit.
35 En% eiwit wil zeggen dat het aantal gram eiwit 35% bijdraagt aan het totale kcal van het dieet. Als het dieet 2000 kcal bevat, draagt 175 gram eiwit 35% bij aan deze 2000 kcal.
1 gram eiwit levert 4 kcal. Dus 175 gram eiwit levert 700 kcal en 700 kcal is 35% van 2000 kcal.

Een dieet met een matige eiwitconsumptie is een dieet met 20-25 En% eiwit. De makkelijkste manier om een dieet met een matige eiwitconsumptie te volgen, is door te kiezen voor alleen maar producten/maaltijden die ook 20-25 En% eiwit bevatten. Deze producten uit de supermarkt bevatten 20-25 En% eiwit.