Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van zuivelproducten of het slikken van calciunsupplementen en het verlagen van de vetmassa of de BMI onder volwassenen met overgewicht (BMI>25) of obesitas (BMI>30)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 14 RCT’s met minimal 12 weken onder volwassenen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van zuivelproducten de vetmassa significant verlaagde onder volwassenen met overgewicht of obesitas [SMD = -0.40, 95% BI = -0.77 tot -0.02].
Het verlagen van de vetmassa werd ook teruggevonden in goedopgezette RCT’s.  

De onderzoekers vonden dat het eten van zuivelproducten de BMI onder volwassenen met overgewicht of obesitas significant verlaagde [SMD = -0.46 kg/m², 95% BI = -0.67 tot -0.26].
Het verlagen van de BMI werd ook teruggevonden in goedopgezette RCT’s.  

De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen de vetmassa onder volwassenen met overgewicht of obesitas significant verlaagde [SMD = -0.15, 95% BI = -0.28 tot -0.02].
Echter, het verlagen van de vetmassa werd niet teruggevonden in goedopgezette RCT’s.  

De onderzoekers concludeerden dat er een causaal verband bestond tussen het eten van zuivelproducten en het verlagen van zowel de vetmassa als de BMI onder volwassenen met overgewicht of obesitas.  

Oorspronkelijke titel:
Meta-analysis of randomized controlled trials on calcium supplements and dairy products for changes in body weight and obesity indices by Hong JY, Lee JS, [...], Kim MK.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33292017/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zuivelproducten, BMI, calcium en overgewicht.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van calciumsupplementen in combinatie met vitamine D-supplementen de kans op het krijgen van osteoporose (botontkalking) bij postmenopauzale vrouwen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatten 10 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen in combinatie met vitamine D-supplementen, de totale botmineraaldichtheid bij postmenopauzale vrouwen significant verhoogde [SMD = 0.537, 95% BI = 0.227 tot 0.847].

De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen in combinatie met vitamine D-supplementen, de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom bij postmenopauzale vrouwen significant verhoogde [SMD = 0.233, 95% BI = 0.073 tot 0.392, p 0.001],

De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen in combinatie met vitamine D-supplementen, de botmineraaldichtheid van de armen bij postmenopauzale vrouwen significant verhoogde [SMD = 0.464, 95% BI = 0.186 tot 0.741],

De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen in combinatie met vitamine D-supplementen, de botmineraaldichtheid van de femurhals bij postmenopauzale vrouwen significant verhoogde [SMD = 0.187, 95% BI = 0.010 tot 0.364],

De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen in combinatie met vitamine D-supplementen, de kans op het krijgen van heupfracturen bij postmenopauzale vrouwen significant met 13.6% [RR = 0.864, 95% BI = 0.763 tot 0.979] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van calciumsupplementen in combinatie met maximaal 400 IE (10 mcg) vitamine D-supplementen per dag, de botmineraaldichtheid van de femurhals bij postmenopauzale vrouwen significant verhoogde [SMD = 0.335, 95% BI = 0.113 tot.558].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat zuivelproducten verrijkt met calcium en vitamine D, de totale botmineraaldichtheid bij postmenopauzale vrouwen significant verhoogde [SMD = 0.784, 95% BI = 0.322 tot 1.247].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat zuivelproducten verrijkt met calcium en vitamine D, de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom bij postmenopauzale vrouwen significant verhoogde [SMD = 0.320, 95% BI = 0.146 tot 0.494].

De onderzoekers concludeerden dat zuivelproducten verrijkt met calcium en vitamine D een gunstig effect hebben op de botmineraaldichtheid en dat het slikken van calciumsupplementen in combinatie met vitamine D-supplementen, de kans op het krijgen van heupfracturen bij postmenopauzale vrouwen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of combined calcium and vitamin D supplementation on osteoporosis in postmenopausal women: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Liu C, Kuang X […], Li D.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33237064/

Extra informatie van El Mondo:     
Vind hier meer studies over zuivelconsumptie, verhogen van botmineralendichtheid, vitamine D en calcium.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van vis de kans op zowel doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) als het krijgen van hart- en vaatziekte onder patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 prospectieve cohort studies met in totaal 57394 patiënten met suikerziekte type 2.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vis vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) onder patiënten met suikerziekte type 2 significant met 14% [relatieve risico = 0.86, 95% BI = 0.76 to 0.96, I2 = 50%, n = 8] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in studies waarbij gecorrigeerd werd voor de energie-inname.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel vis vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte onder patiënten met suikerziekte type 2 significant met 39% [relatieve risico = 0.61, 95% BI = 0.29 to 0.93, I2 = 68%, n = 3] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een monotone omgekeerde associatie was, met het grootste beschermende effect bij de visconsumptie van ongeveer 2-3 porties per week, in beide analyses.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 2-3 porties vis per week, de kans op zowel doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) als het krijgen van coronaire hartziekte onder patiënten met suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fish consumption and the risk of cardiovascular disease and mortality in patients with type 2 diabetes: a dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Jayedi A, Soltani S, […], Shab-Bidar S.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32410513/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie, hart- en vaatziekten en suikerziekte 2.

1 portie vis in deze studies komt overeen met 115 gram rawe vis.
 

Onderzoeksvraag:
Er zijn talloze onderzoeken naar het effect van alfa-liponzuur (ALA) op het krijgen van obesitas. Echter, er was geen dosis-afhankelijke meta-analyse beschikbaar over de effecten van de dosering en de duur van alfa-liponzuur-suppletie op het krijgen van obesitas. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het slikken van alfa-liponzuur supplementen het krijgen van obesitas?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen het lichaamsgewicht significant verlaagde [WMD = -2.29 kg, 95% BI = -2.98 tot -1.60, p 0.01].

De onderzoekers vonden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen de BMI significant verlaagde [WMD = -0.49 kg/m², 95% BI = -0.83 tot -0.15, p = 0.005].

De onderzoekers vonden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen de buikomtrek van vrouwen significant verlaagde [WMD = -4.099, 95% BI = -7.837 tot -0.361, p = 0.032].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van alfa-liponzuur supplementen het lichaamsgewicht en de BMI verlaagde. Verder verlaagde het slikken van alfa-liponzuur supplementen de buikomtrek van vrouwen.

Oorspronkelijke titel:
Alpha-lipoic acid supplementation significantly reduces the risk of obesity in an updated systematic review and dose response meta-analysis of randomised placebo-controlled clinical trials by Vajdi M and Farhangi MA.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32091656

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vetten en overgewicht.

Alfa-liponzuur is een zwavelhoudend vetzuur, dat van nature voorkomt in het menselijk lichaam.

Onderzoeksvraag:
Verbeteren het slikken van vitamine B3-supplementen de risicofactoren (cholesterolgehalte, triglyceridengehalte, HbA1c-gehalte en bloedsuikergehalte) van patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met in totaal 2110 patiënten with suikerziekte type 2.

De interventie-duur (duur van de studie) varieerde tussen 8 weken en 12 maanden.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [WMD = -0.28, 95% BI = -0.44 tot -0.12, p = 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het triglyceridengehalte significant verlaagde [WMD = -0.37, 95% BI = -0.52 tot -0.21, p 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [WMD = -0.42, 95% BI = -0.50 tot -0.34, p 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant verhoogde [WMD = 0.33, 95% BI = 0.21 tot 0.44, p 0.001]. 

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het totale cholesterolgehalte, het triglyceridengehalte en het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van patiënten met suikerziekte type 2 verlaagde, terwijl het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Effectiveness of niacin supplementation for patients with type 2 diabetes: A meta-analysis of randomized controlled trials by Xiang D, Zhang Q and Wang YT.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7373507/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, vitamine B3, het verlagen van cholesterolgehalte en suikerziekte type 2.
 

Onderzoeksvraag:
Suikerziekte type 2 is een chronische ziekte die onder de bevolking voorkomt. Echter, de insulineverlagende en de insulineresistentie-verbeterende effecten van inuline zijn nog niet bevestigd en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verbeteren inulinesupplementen het nuchter bloedsuikergehalte, de HOMA-IR waarde en het HbA1c-gehalte van patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 RCT’s met in totaal 661 deelnemers.
De interventie-duur (de duur van de studie) varieerde tussen 6 tot 12 weken.
De dosering van inulinesupplementen varieerden tussen 8.4 en 10 gram per dag.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.55, 95% BI = -0.73 tot -0.36, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen de HOMA-IR waarde significant verlaagden [SMD = -0.81, 95% BI = -1.59 tot -0.03, p = 0.042] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen het HbA1c-gehalte significant verlaagden [SMD = -0.69, 95% BI = -0.92 tot -0.46, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het insulinegehalte significant verlaagden [SMD = -2.62, 95% BI = -5.1 tot -0.14, p = 0.038] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, de HOMA-IR waarde significant verlaagden [SMD = -1.49, 95% BI = -2.44 tot -0.53, p = 0.002] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.57, 95% BI = -0.77 tot -0.37, p = 0.032] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.57, 95% BI = -0.77 tot -0.37, p = 0.032] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het HbA1c-gehalte significant verlaagden [SMD = -0.66, 95% BI = -0.9 tot -0.43, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers concludeerden dat 8.4 en 10 gram inulinesupplementen per dag gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte, de HOMA-IR waarde en het HbA1c-gehalte van patiënten met suikerziekte type 2 verbeterden.

Oorspronkelijke titel:
Efficacy of inulin supplementation in improving insulin control, HbA1c and HOMA-IR in patients with type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Zhang W, Tang Y, […], Hu H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7263925/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, vezels en suikerziekte 2.

 

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van zuurbessen (barberries of azijnbes) en de positieve effecten op de risicofactoren (het insulinegehalte, het nuchter bloedsuikergehalte, het HbA1c gehalte en de HOMA-IR waarde) van suikerziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCT’s met in totaal 452 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van zuurbessen (barberries) het insulinegehalte significant verlaagde [Hedges's = -0.67, 95% BI = -1.31 tot -0.03, p = 0.04, I2 = 73.3%]. Echter, het had geen verlagend effect op het nuchter bloedsuikergehalte [WMD = -8.06 mg/dL, 95% BI = -20.46 tot 4.33, p = 0.23, I2 = 96.1%], het HbA1c gehalte [WMD = -0.83 %, 95% BI = -2.33 tot 0.67, p = 0.27, I2 = 88.3%], en de HOMA-IR waarde [WMD = -0.55, 95% BI = -1.60 tot 0.50, p = 0.30, I2 = 99.4%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van zuurbessen (barberries of azijnbes) het insulinegehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effect of Barberry (Berberis Vulgaris L.) on Glycemic Indices: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Safari Z, Farrokhzad A, […], Askari G.

Link:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0965229920302235?via%3Dihub

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, fruit en suikerziekte 2.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van coënzym Q10-supplementen het lichaamsgewicht en de BMI?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen verband tusssen het slikken van coënzym Q10-supplementen en het verlagen van het lichaamsgewicht [WMD = 0.28 kg, 95% BI = -0.91 tot 1.47, p = 0.64].
Geen verband omdat de gevonden p-waarde van 0.64 groter was dan de p-waarde van 0.05.
Geen verband werd ook teruggevonden in de subgroepenanalyses.

De onderzoekers vonden geen verband tusssen het slikken van coënzym Q10-supplementen en het verlagen van de BMI [WMD = -0.03, 95% BI = -0.4 tot 0.34, p = 0.86].
Geen verband werd ook teruggevonden in de subgroepenanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van coënzym Q10-supplementen zowel het lichaamsgewicht als de BMI niet verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of Q10 supplementation on body weight and body mass index: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled clinical trials by Saboori S, Rad EY, […], Falahi E.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31336462

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over geen verband/overzichtsartikel, coënzym Q10 en overgewicht.

Onderzoeksvraag:
Het is bekend dat een laag Insulin-like Growth Factor 1 (IGF-1) gehalte in het lichaam geassocieerd wordt met vele aandoeningen. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat sojaconsumptie het IGF-1 gehalte kan beïnvloeden, maar de bevindingen blijven onduidelijk en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt sojaconsumption het IGF-1 gehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 klinische studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat sojaconsummptie het IGF-1 gehalte significant verhoogde [WMD = 13.5 ng/mL, 95% BI = 5.2 tot 21.8, I2 = 97%].
Dit effect was het grootst bij ≤40 gram soja per dag [WMD = 11.7 ng/mL, 95% BI = 10.9 tot 12.6, I2 = 98%], bij een sojaconsumptie gedurende maximaal 12 weken [WMD = 26.6 ng/mL, 95% BI = 9.1 tot 44.1, I2 = 0.0%] en bij ongezonde personen [WMD = 36 ng/mL, 95% BI = 32.7 tot 39.4, I2 = 84%] ten opzichte van gezonde personen [WMD = 9.8 ng/mL, 95% BI = 8.9 tot 10.7, I2 = 90%].

De onderzoekers concludeerden dat ≤40 gram soja per dag gedurende maximaal 12 weken het IGF-1 gehalte verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
The Effect of Soy Intervention on Insulin-Like Growth Factor 1 Levels: A Meta-Analysis of Clinical Trials by Jiawei Zeng J, Feng Y, […], Chen X.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32072706/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over soja en suikerziekte.

Insulin-like Growth Factor 1 (IGF-1) is een eiwit dat in de lever onder invloed van het groeihormoon wordt geproduceerd. IGF-1 geeft een stabielere weergave van het groeihormoon. Geeft de hypofyse weinig groeihormoon af, dan zal de lever minder IGF-1 produceren. IGF-1 verlaagt het bloedsuikergehalte in het lichaam. Suikerpatiënten hebben vaak een hoog bloedsuikergehalte.
 

Onderzoeksvraag:
Is er een verband tussen de verschillende voedingsgroepen (vlees, vis, gevogelte) en het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 28 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 33% [gepoolde relatieve risico = 1.33, 95% BI = 1.16 tot 1.52] verhoogde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel roodvlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 22% [gepoolde relatieve risico = 1.22, 95% BI = 1.16 tot 1.28] verhoogde.
Significant omdat gepoolde relatieve risico van 1 niet in de 95% BI van 1.16 tot 28 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bewerkt vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 25% [gepoolde relatieve risico = 1.25, 95% BI = 1.13 tot 1.37] verhoogde.
Significant wil zeggen, er kan met 95% zekerheid gezegd worden, dat het eten van veel bewerkt vlees de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 werkelijk met 25% verhoogde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel gevogelte en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.00, 95% BI = 0.93 tot 1.07].
Geen verband omdat gepoolde relatieve risico van 1 in de 95% BI van 0.93 tot 1.07 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel vis en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.01, 95% BI = 0.93 tot 1.10].

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 36% [relatieve risico = 1.36, 95% BI = 1.23 tot 1.49] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 gram roodvlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 31% [relatieve risico = 1.31, 95% BI = 1.19 tot 1.45] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 50 gram bewerkt vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 46% [relatieve risico = 1.46, 95% BI = 1.26 tot 1.69] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het dagelijks eten van 100 gram vlees, 100 gram roodvlees als 50 gram bewerkt vlees, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Meat and fish intake and type 2 diabetes: dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Yang X, Li Y, […], Li L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32302686

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en vis-, gevogelte en vleesconsumptie.
 

Onderzoeksvraag:
Resultaten met betrekking tot de associatie (het verband) tussen visconsumptie en het risico op het krijgen van het metabool syndroom (MetS) zijn dubbelzinnig (tegenstrijdig) en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 cross-sectionele studies en 6 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 20% [OR = 0.80, 95% BI = 0.66 tot 0.96, p = 0.017, I2 = 62.9%] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in cross-sectionele studies [OR = 0.80, 95% BI = 0.70 tot 1.02, p = 0.085, I2 = 50.1%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A systematic review and meta-analysis of the association between fish consumption and risk of metabolic syndrome by Karimi G, Heidari Z, [...], Haghighatdoost F.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32127332

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie en het metabole syndroom.

Onderzoeksvraag:
Het huidige bewijs over het verband tussen de inname van linolzuur (LA), het overheersende n-6 (ω-6) vetzuur en de mortaliteit is inconsistent en is niet samengevat in een systematische review of meta-analyse. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt de inname van linolzuur via voeding (het eten van linolzuur) of het hebben van een hoog linolzuurgehalte in het bloed de mortaliteit?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 44 prospectieve cohort studies met in totaal 811069 deelnemers, waarvan 170076 mensen doodgegaan waren aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit), 50786 mensen doodgegaan waren aan hart- en vaatziekten en 59684 mensen doodgegaan waren aan kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 13% [gepoolde RR = 0.87, 95% BI = 0.81 tot 0.94, I2 = 67.9%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 13% [gepoolde RR = 0.87, 95% BI = 0.82 tot 0.92, I2 = 3.7%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan kanker significant met 11% [gepoolde RR = 0.89, 95% BI = 0.85 tot 0.93, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.87 tot 0.95, I2 = 64.1%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 11% [gepoolde RR = 0.89, 95% BI = 0.85 tot 0.94, I2 = 28.9%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan kanker significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.84 tot 0.98, I2 = 26.3%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van veel linolzuur als het hebben van een hoog linolzuurgehalte, de kans op doodgaan aan alle oorzaken, hart- en vaatziekten en kanker verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Dietary intake and biomarkers of linoleic acid and mortality: systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Li J, Guasch-Ferré M, […], Hu FB.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32020162

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over linolzuur, ouderdom, hart- en vaatziekten en kanker.  
 

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van psylliumvezel en de verbeteringen van de risicofactoren van suikerziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 RCT’s met in totaal 395 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het triglyceridengehalte significant verlaagde [WMD = -19.18 mg/dL, 95% BI = -31.76 tot -6.60, I2 = 98%].

De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [WMD = -8.96 mg/dL, 95% BI = -13.39 tot -4.52, I2 = 97%].

De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het nuchter bloedglucosegehalte significant verlaagde [WMD = -31.71 ml/dL, 95% BI = -50.04 tot -13.38, I2 = 97%].

De onderzoekers vonden dat het eten van psylliumvezel het HbA1c-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.91%, 95% BI = -1.31 tot -0.51, I2 = 99%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van psylliumvezel het triglyceridengehalte, het LDL-cholesterolgehalte, het nuchter bloedglucosegehalte en het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The effect of psyllium consumption on weight, body mass index, lipid profile, and glucose metabolism in diabetic patients: A systematic review and dose-response meta-analysis of randomized controlled trials by Xiao Z, Chen H, [...], Wei Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31919936

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vezels en suikerziekte.

Psylliumvezels zijn de buitenste schilletjes van de zaadjes van de plant die we in het Latijn plantago ovata noemen.

Onderzoeksvraag:
Genisteïne is een fyto-oestrogeen met mogelijke gezondheidsvoordelen ter preventie van hart- en vaatziekten. Echter, het bewijs met betrekking tot het positieve effect op hypertensie (een hoge bloeddruk) is niet doorslaggevend en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het slikken van genisteïne-supplementen de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van genisteïne-supplementen de systolische bloeddruk niet verlaagde [WMD = -5.32 mmHg, 95% BI = -14.59 tot 3.96].

De onderzoekers vonden dat het slikken van genisteïne-supplementen de diastolische bloeddruk niet verlaagde [WMD = -2.06 mmHg, 95% BI = -6.41 tot 2.28].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van genisteïne-supplementen gedurende minimaal 6 maanden de systolische bloeddruk van patiënten met het metabole syndroom significant met 13.73 mmHg [WMD = -13.73 mmHg, 95% BI = -18.10 tot -9.37] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van genisteïne-supplementen gedurende minimaal 6 maanden de diastolische bloeddruk van patiënten met het metabole syndroom significant met 5.18 mmHg [WMD = -5.18 mmHg, 95% BI = -6.62 tot -3.74] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van genisteïne-supplementen gedurende minimaal 6 maanden de bloeddruk van patiënten met het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of genistein on blood pressure: A systematic review and meta-analysis by Hemati N, Asis M, […], Abdollahi M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31955737

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over genisteïne, overgewicht, het metabole syndroom en het verlagen van de bloeddruk.

Onderzoeksvraag:
Eerdere bevindingen over de associatie (het verband) tussen peulvruchten en soja en het risico op het krijgen van suikerziekte type 2 zijn tegenstrijdig. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van peulvruchten of soja de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 cohort studies met in totaal 565810 deelnemers, waarvan 32093 mensen met suikerziekte type 2. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van peulvruchten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet verlaagde [RR = 0.95, 95% BI = 0.79 tot 1.14, I2 = 84.8%].

De onderzoekers vonden dat het eten van soja de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet verlaagde [RR = 0.83, 95% BI = 0.68 tot 1.01, I2 = 90.8%].
Geen verband omdat RR van 1 in de 95% BI van 0.68 tot 1.01 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het drinken van sojamelk de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet verlaagde [RR = 0.89, 95% BI = 0.71 tot 1.11, I2 = 91.7%].

De onderzoekers vonden dat het eten van tofu de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 8% [RR = 0.92, 95% BI = 0.84 tot 0.99] verlaagde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van soja-eiwitten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 16% [RR = 0.84, 95% BI = 0.75 tot 0.95] verlaagde.
Significant omdat RR van 1 niet in de 95% BI van 0.75 tot 0.95 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van soja-isoflavonen de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.81 tot 0.96] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van tofu, soja-eiwitten als soja-isoflavonen de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Legume and soy intake and risk of type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Tang J, Wan Y, […], Feng F.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31915830

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over soja en suikerziekte.