Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Het effect van groene thee op het vetmetabolisme (vetstofwisseling) is tegenstrijdig en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verbetert het drinken van thee de vetstofwisseling?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 RCT’s met in totaal 1704 mensen met overgewicht of obesitas.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van groene thee het plasma totale cholesterolgehalte van mensen met overgewicht of obesitas significant met 3.38 mg/dL [WMD = -3.38 mg/dL, 95% BI = -6.42 tot -0.33 mg/dL] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het drinken van groene thee het plasma LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van mensen met overgewicht of obesitas significant met 5.29 mg/dL [WMD = -5.29 mg/dL, 95% BI = -7.92 tot -2.66 mg/dL] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het drinken van groene thee geen effect had op zowel het plasma HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) als het triglyceridengehalte van mensen met overgewicht of obesitas.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van groene thee zowel het plasma totale cholesterolgehalte als het LDL-cholesterolgehalte van mensen met overgewicht of obesitas verlaagde.  

Oorspronkelijke titel:
Effects of green tea on lipid metabolism in overweight or obese people: A meta-analysis of randomized controlled trials by Fen Y, Hui D, [...], Fu Er L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28636182

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overgewicht, cholesterol en groene theeconsumptie.

Deze maaltijden en producten uit de supermarkt zijn geschikt voor mensen met overgewicht.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van groenten en fruit de kans op het krijgen van nierkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 19 observationele studies (4 cohort, 1 gepooled en 14 patiënt-controle studies met in totaal 10215 mensen met nierkanker (niercelcarcinoom).  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van nierkanker significant met 27% verlaagde [SRR = 0.73, 95% BI = 0.63-0.85, I2 = 53.5%, p = 0.004]. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van veel groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van nierkanker niet significant met 13% verlaagde [SRR = 0.87, 95% BI = 0.72-1.06]. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat 1 portie groenten per dag, de kans op het krijgen van nierkanker significant met 10% verlaagde [SRR = 0.90, 95% BI = 0.84-0.96, I2 = 69.0%, p 0.001]. Echter, dit verlaagde risico nam niet meer significant toe boven 3 porties per dag. Significant omdat SRR = 1 niet in de 95% BI van 0.94 tot 0.96 zat. SRR = 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel fruit vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van nierkanker significant met 14% verlaagde [SRR = 0.86, 95% BI = 0.75-0.98, I2 = 47.4%, p = 0.012].

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van veel fruit vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van nierkanker niet significant met 10% verlaagde [SRR = 0.90, 95% BI = 0.73-1.10].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 1-3 porties groenten per dag en veel fruit de kans op het krijgen van nierkanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het verlaagde risico niet significant was in cohort studies.

Oorspronkelijke titel:
Consumption of fruits and vegetables and risk of renal cell carcinoma: a meta-analysis of observational studies by Zhang S, Jia Z, [...], Yang J.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5438616/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over groente- en fruitconsumptie en kanker.

Één portie groenten komt overeen met:

• 100 ml vers groentesap (bijvoorbeeld: wortelsap, rodebietensap of tomatensap)
• 1/4 komkommer
• 1/3 aubergine
• 1 tomaat
• 1 paprika
• 1 courgette
• 1 stronk witloof
• 7 kerstomaatjes
• 10 radijsjes
• 14 champignons
• 4 eetlepels gekookte groenten (worteltjes, bloemkool, broccoli, spinazie, asperges, rode kool, enz.)

Één portie fruit komt overeen met:

• 100 ml vers vruchtensap (sinaasappel, pompelmoes, bloedsinaasappel)
• 2 kiwi’s
• 1/2 meloen, pompelmoes, avocado of mango
• een handvol druiven
• 1 (kleine) banaan
• 1 appel of peer
• 1 perzik of nectarine
• 150 g aardbeien
• 3 mandarijntjes, pruimen of abrikozen
• 10 kersen

Onderzoeksvraag:
Eerdere studies naar de relatie tussen de consumptie van peulvruchten en het risico op prostaatkanker lieten tegenstrijdige resultaten zien en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van peulvruchten de kans op het krijgen van prostaatkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 prospectieve cohort studies met in totaal 281034 deelnemers, waarvan 10234 mensen met prostaatkanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel peulvruchten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.75-0.96, p = 0.010, I2 = 45.8%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses dat elke 20 gram peulvruchten per dag, de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 3.7% [95% BI = 1.5%-5.8%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel peulvruchten, minimaal 20 gram per dag, de kans op het krijgen van prostaatkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Legume intake and risk of prostate cancer: a meta-analysis of prospective cohort studies by Li J and Mao QQ.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28423366

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over peulvruchten en prostaatkanker.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van jodium de kans op het krijgen van schildklierkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 patiënt-controle studies met 2213 mensen met schildklierkanker en 2761 mensen zonder schildklierkanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een inname van meer dan 300 microgram jodium per dag via voeding, de kans op het krijgen van schildklierkanker significant met 26% [OR = 0.74, 95% BI = 0.60-0.92] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge consumptie van zoutwater vis (minimaal 3 keer per week), de kans op het krijgen van schildklierkanker significant met 28% [OR = 0.72, 95% BI = 0.55-0.95, p = 0.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge consumptie van schelpdieren (minimaal 3 keer per week), de kans op het krijgen van schildklierkanker significant met 30% [OR = 0.70, 95% BI = 0.52-0.96, p = 0.03] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van meer dan 300 microgram (mcg) jodium per dag, de kans op het krijgen van schildklierkanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat dit overzichtsartikel alleen maar patiënt-controle studies kende.

Oorspronkelijke titel:
The relationship between iodine intake and the risk of thyroid cancer: A meta-analysis by Cao LZ, Peng XD, [...], Li S.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5440127/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over jodium, visconsumptie en kanker.
De conclusie van een overzichtsartikel is pas betrouwbaar wanneer het ook teruggevonden wordt in het overzichtsartikel van cohort studies.

Onderzoeksvraag:
Verbetert het slikken van vitamine K de insulinegevoeligheid?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met in totaal 1077 deelnemers. De duur van de interventie varieerde tussen 4 weken tot 3 jaar.
De deelnemers waren oude mannen, postmenopauzale vrouwen zonder diabetes aan het begin van de studie.

De studies hadden een hoge kwaliteit.
Er was heterogeniteit tussen de studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en de HOMA-IR waarde [gepoolde MD = -0.14, 95% BI = -0.35 tot 0.07, p = 0.19].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het nuchter bloedglucosegehalte [gepoolde MD = 0.02 mmol/L, 95% BI = -3.11 tot 3.70, p = 0.86].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het nuchter insulinegehalte [gepoolde MD = -0.34 µIU/mL, 95% BI = -1.13 tot 0.45, p = 0.40].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het leptinegehalte [gepoolde MD = 0.77 ng/mL, 95% BI = -1.32 tot 2.86].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het IL-6 gehalte [gepoolde MD = 0.14 pg/mL, 95% BI = -0.69 tot 0.97].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het CRP gehalte [gepoolde MD = -0.49 mg/L, 95% BI = -1.18 tot 0.20].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van vitamine K en het adiponectine gehalte [gepoolde MD = 0.82 µg/mL, 95% BI = -0.89 tot 2.53].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine K en de insulinegevoeligheid niet verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of vitamin K supplementation on insulin sensitivity: a meta-analysis and Suksomboon N, Poolsup N and Darli Ko Ko H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5422317/  

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en vitamine K.

Wanneer de insulinegevoeligheid toeneemt, daalt de kans op het krijgen van suikerziekte en andersom. De insulinegevoeligheid kan gemeten worden aan de hand van onder andere de HOMA-IR waarde, het nuchter bloedglucose- en insulinegehalte.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt lycopeen de kans op het krijgen van prostaatkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 42 studies met 43851 mensen met prostaatkanker onder 692012 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge inname van lycopeen via voeding de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.78-0.98, p = 0.017] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge lycopeenbloedwaarde de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.79-0.98, p = 0.019] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 mg lycopeen per dag via voeding, de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 1% [p = 0.026] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van de lycopeenbloedwaarde met 10 μg/dL de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 3.5% [p = 0.004] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen lycopeen en vergevorderde prostaatkanker. Echter, er was een trend tussen lycopeen en de agressiviteit van prostaatkanker [RR = 0.74, 95% BI = 0.55-1.00, p = 0.052].

De onderzoekers concludeerden dat zowel een hoge inname van lycopeen via voeding als een hoge lycopeenbloedwaarde de kans op het krijgen van prostaatkanker verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Increased dietary and circulating lycopene are associated with reduced prostate cancer risk: a systematic review and meta-analysis by Rowles JL, Ranard KM, […], Erdman JW Jr.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28440323

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over lycopeen en prostaatkanker.

Deze maaltijden leveren minimaal 2 mg lycopeen. Lycopeen is verantwoordelijk voor de rode kleur van tomaten.

Een hoge lycopeenbloedwaarde wordt verkregen door lycopeenrijke voeding te eten en/of lycopeensupplementen te slikken. Eet tomaten voor lycopeen.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van thee de kans op het krijgen van prostaatkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 observationele studies (4 cohort studies en 3 patiënt-controle studies met in totaal 1435 mensen met prostaatkanker onder 96332 deelnemers) en 3 RCTs (87 mensen in de interventiegroep en 92 mensen in controle groep).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 7 observationele studies dat het drinken van veel groene thee vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 8% [gepoolde RR = 0.92, 95% BI = 0.77-1.11, I2  =  0%, p = 0.46] verlaagde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden in 4 cohort studies dat het drinken van veel groene thee vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van prostaatkanker niet significant met 2.3% [gepoolde RR = 0.977, 95% BI = 0.80-1.19] verlaagde. Dit verlaagde risico was ook niet significant in 3 patiënt-controle studies [gepoolde RR = 0.623, 95% BI = 0.368-1.056, I2  =  0%, p = 0.46].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het drinken van 1-6 kopjes groene thee per dag en de kans op het krijgen van prostaatkanker.

De onderzoekers vonden dat het drinken van 7 kopjes groene thee per dag, de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 19% [RR = 0.81, 95% BI = 0.67-0.97] verlaagde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het drinken van 9 kopjes groene thee per dag, de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 26% [RR = 0.74, 95% BI = 0.59-0.93] verlaagde. Significant omdat er RR van 1 niet in de 95% BI van 0.59 tot 0.93 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen risico/verband.

De onderzoekers vonden dat het drinken van 15 kopjes groene thee per dag, de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 44% [RR = 0.56, 95% BI = 0.35-0.92] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 3 RCTs een causaal verband tussen groene thee catechines en de verlaagde kans op het krijgen van prostaatkanker [RR = 0.38, 95% BI = 0.16-0.86, p = 0.02].

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van minimaal 7 kopjes groene thee per dag, de kans op het krijgen van prostaatkanker verlaagde. Dit verlaagde risico kwam door de catechines (een groep flavonoïden) in de groene thee.

Oorspronkelijke titel:
Green tea and the risk of prostate cancer: A systematic review and meta-analysis by Guo Y, Zhi F, […], Zhang X.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5380255/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over theeconsumptie en prostaatkanker.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van olijfolie de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 cohort studies met 15784 mensen met suikerziekte type 2 en  29 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel olijfolie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 16% [RR = 0.84, 95% BI = 0.77-0.92] verlaagde. Het significant verlaagde risico was non-lineair (niet rechtlijnig).

De onderzoekers vonden in RCT’s dat het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte type 2 in de olijfoliegroep significant lager was dan in de controle groep [MD = -0.27%, 95% BI = -0.37 tot -0.17].

De onderzoekers vonden in RCT’s dat het nuchter glucosegehalte van mensen met suikerziekte type 2 in de olijfoliegroep significant lager was dan in de controle groep [MD = -0.44 mmol/L, 95% BI = -0.66 tot -0.22]. 

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel olijfolie de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde. Dit verlaagde risico was causaal.

Oorspronkelijke titel:
Olive oil in the prevention and management of type 2 diabetes mellitus: a systematic review and meta-analysis of cohort studies and intervention trials by Schwingshackl L, Lampousi AM, […], Boeing H1.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28394365

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en olijfolieconsumptie.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van vitamine B2 het risico op het krijgen van borstkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 epidemiologische studies (cohort of patiënt-controle studies) met 12268 borstkankerpatiënten.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vitamine B2 vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van borstkanker significant met 15% [gepoolde RR = 0.85, 95% BI = 0.76-0.95, I2 = 40.7%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 mg vitamine B2 per dag via voeding de kans op het krijgen van borstkanker significant met 6% [RR = 0.94, 95% BI = 0.90-0.99] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel vitamine B2, minimaal 1 mg vitamine B2 per dag, de kans op het krijgen van borstkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary vitamin B2 intake and breast cancer risk: a systematic review and meta-analysis by Yu L, Tan Y and Zhu L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28035488

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over borstkanker en vitamine B2.

Onderzoeksvraag:
Hebben mensen met suikerziekte type 2 baat bij het volgen van een koolhydratenarm dieet?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 RCTs met in totaal 1376 mensen met suikerziekte type 2. 49% was man en de gemiddelde leeftijd was 58 jaar. De meerderheid had overgewicht. De studieduur varieerde tussen 3 en 24 maanden. Het koolhydratenenergiepercentage in de interventiegroep varieerde tussen 14 en 40 En%.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het volgen van een koolhydratendieet met gemiddeld 30 En% (14-45 En%) gedurende 3 tot 6 maanden het HbA1c-gehalte van mensen met suikerziekte type 2 significant met 0.34% [95% BI = 0.06 to 0.63] verlaagde. Echter, deze significante verlaging verdween na 1 jaar.

De onderzoekers vonden dat het glucoseverlagende effect toe nam naarmate het dieet minder koolhydraten bevat.

De onderzoekers concludeerden dat het volgen van een dieet met minder 45 En% koolhydraten gedurende 3 tot 6 maanden het HbA1c-gehalte verlaagde. Echter, deze significante verlaging verdween na 1 jaar.

Oorspronkelijke titel:
Systematic review and meta-analysis of dietary carbohydrate restriction in patients with type 2 diabetes by Snorgaard O, Poulsen GM, [...], Astrup A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5337734/

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en koolhydraten.

Een dieet met minder dan 45 En% koolhydraten is een dieet met veel producten die ook minder dan 45 En% koolhydraten bevatten oftewel het gemiddelde van alle dagelijks gegeten producten moet minder dan 45 En% koolhydraten bevatten. Welke producten uit de supermarkt minder dan 45 En% koolhydraten bevatten, kunt u hier opzoeken.

Een dieet met minder dan 45 En% koolhydraten heeft alleen effect wanneer het destreffende dieet ook maximaal 30 En% vet bevat. Dus een dieet met minder dan 45 En% koolhydraten ziet in de praktijk als volgt uit: een dieet met maximaal 45 En% koolhydraten, maximaal 30 En% vet (waarvan maximiaal 7 En% verzadigd vet) en minimaal 20 En% eiwit. Welke producten u hiervoor moet eten kunt u hier opzoeken.

45 En% koolhydraten wil zeggen dat het aantal gram koolhydraten 45% mag bijdragen aan het desbetreffende dieet. Dus als een dieet 2000 kcal bevat, dan mag het dieet niet meer dan 225 gram koolhydraten bevatten. 225 gram koolhydraten leveren 900 kcal want 1 gram koolhydraat levert 4 kcal. 900 kcal is dan 45% van 2000 kcal.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het vetzuur CLA het nuchter glucosegehalte en de buikomtrek?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 32 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van CLA het nuchter glucosegehalte niet significant met 0.075 mg/dL verlaagde [SMD = 0.075 mg/dL, 95% BI = -0.099 tot 0.249, p = 0.399]. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het slikken van CLA de buikomtrek niet significant met 0.149 cm verlaagde [SMD = -0.149 cm, 95% BI = -0.522 tot 0.225, p = 0.435].

De onderzoekers vonden dat voedsel verrijkt met CLA het nuchter glucosegehalte niet significant met 0.126 mg/dL verlaagde [SMD = 0.126 mg/dL, 95% BI = -0.100 tot 0.352, p = 0.274].

De onderzoekers vonden dat voedsel verrijkt met CLA de buikomtrek niet significant met 0.233 cm verlaagde [SMD = -0.233 cm, 95% BI = -0.625 tot 0.159, p = 0.244].

De onderzoekers concludeerden dat zowel het slikken van CLA als het eten van voedsel verrijkt met CLA het nuchter glucosegehalte en de buikomtrek niet verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of conjugated linoleic acid as a supplement or enrichment in foods on blood glucose and waist circumference in humans: A meta-analysis by Rahbar AR, Ostvar A, […], Rahbar A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28176632

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overgewicht en vetconsumptie.
CLA staat voor geconjugeerd linolzuur (engels: Conjugated Linoleic Acid, 9-cis-1-trans-octadecadieenzuur). Het is een trans isomeer van het vetzuur linolzuur. Dat wil zeggen dat het net als linolzuur een meervoudig onverzadigd omega-6 vetzuur is, maar in plaats van een kromme vetzuurketen (cis) een rechte (trans) keten heeft.

Chemische structuren van CLA.

Mensen met overgwicht hebben vaak een hoger nuchter glucosegehalte en een groter buikomtrek.

Deze maaltijden en producten uit de supermarkt zijn geschikt voor mensen met overgewicht.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamine C het glucosegehalte, het HbA1c-gehalte en het insulinegehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 22 RCTs met 937 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in gepoolde analyses (alle studies bij elkaar) geen verband tussen zowel het slikken van vitamine C en het glucosegehalte, het HbA1c-gehalte als het insulinegehalte.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses (om extra informatie te krijgen) dat het slikken van vitamine C het glucosegehalte van suikerpatiënten type 2 significant met 0.44 mmol/L [95% BI = -0.81 tot -0.07, p = 0.01] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses (om extra informatie te krijgen) dat het slikken van vitamine C langer dan 30 dagen het HbA1-gehalte significant met 0.53% [95% BI = -0.79 tot -0.10, p = 0.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het effect van het slikken van vitamine C afhankelijk was van het baseline BMI (BMI aan het begin van studie), het baseline plasma glucosegehalte en de duur van de studie. 
Verder had het slikken van vitamine C meer effect op het nuchter insulinegehalte [-13.63 pmol/L, 95% BI = -22.73 tot -4.54, p 0.01] dan op het postprandiale insulinegehalte.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine C gedurende minimaal 30 dagen het glucosegehalte van suikerpatiënten type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of vitamin C supplementation on glycaemic control: a systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials by Ashor AW, Werner AD, […], Siervo M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28294172

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en vitamine C.

Deze maaltijden leveren minimaal 100 mg vitamine C.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van koolhydraten het risico op het krijgen van dikke darmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 patiënt-controle studies en 9 prospectieve cohort studies met 14402 mensen met dikke darmkanker onder 846004 deelnemers.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel koolhydraten en het risico op het krijgen van dikke darmkanker [gepoolde RR = 1.08, 95% BI = 0.93-1.23, I2 = 68.3%, p 0.001]. Geen verband omdat RR van 1 in de 95% BI van 0.93 tot 1.23 zat. RR van 1 betekent geen risico.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel koolhydraten en het risico op het krijgen van colonkanker [gepoolde RR = 1.09, 95% BI = 0.95-1.25, I2 = 48.3%]. 

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel koolhydraten en het risico op het krijgen van rectumkanker [gepoolde RR = 1.17, 95% BI = 0.98-1.39, I2 = 17.8%]. 

De onderzoekers vonden in zowel patiënt-controle studies [RR = 1.40, 95% BI = 0.93-2.09] als cohort studies [RR = 0.99, 95% BI = 0.85-1.15] geen verband tussen het eten van veel koolhydraten en het risico op het krijgen van dikke darmkanker.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel koolhydraten en de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder Amerikanen, Europeanen en Aziaten.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel koolhydraten het risico op het krijgen van dikke darmkanker onder mannen significant met 23% [RR = 1.23, 95% BI = 1.01-1.57] verhoogde. Echter, dit significant verhoogde risico werd niet teruggevonden onder vrouwen.
Significant omdat RR van 1 niet in de 95% BI van 1.01 tot 1.57 zat.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel koolhydraten het risico op het krijgen van dikke darmkanker onder mannen, maar niet onder vrouwen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
A meta-analysis between dietary carbohydrate intake and colorectal cancer risk: Evidence from 17 observational studies by Huang J, Pan G, [...], Zhu Z.

Link:
http://www.bioscirep.org/content/ppbioscirep/early/2017/03/15/BSR20160553.full.pdf

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over dikke darmkanker en koolhydraten.

Een dieet met veel koolhydraten is een dieet met meer dan 70 En% koolhydraten. 70 En% koolhydraten wil zeggen, dat het aantal gram koolhydraten 70% bijdraagt aan het totale caloriegehalte van het desbetreffende dieet. Een dieet met meer dan 70 En% koolhydraten bestaat voornamelijk uit producten/maaltijden met meer dan 70 En% koolhydraten. Welke producten uit de supermarkt meer dan 70 En% koolhydraten bevatten, kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van magnesiumsupplementen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten onder suikerpatiënten type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het nuchter plasma glucosegehalte van suikerpatiënten type 2 significant met 4.641 mg/dL [95% BI = -7.602 tot -1.680, p = 0.002] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie (te laag magnesiumgehalte in het lichaam).

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) van suikerpatiënten type 2 significant met 3.197 mg/dL [95% BI = 1.455 tot 4.938, p 0.001] verhoogde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van suikerpatiënten type 2 significant met 10.668 mg/dL, 95% BI = -19.108 tot -2.228, p = 0.013] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het plasma triglyceridengehalte (bloedvetgehalte) van suikerpatiënten type 2 significant met 15.323 mg/dL [95% BI = -28.821 tot -1.826, p = 0.026] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen de systolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 3.056 mmHg [95% BI = -5.509 tot -0.603, p = 0.015] verlaagde. Dit significante effect was groter onder suikerpatiënten met een hypomagnesiëmie.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van magnesiumsupplementen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten onder suikerpatiënten type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of magnesium supplementation on type 2 diabetes associated cardiovascular risk factors: a systematic review and meta-analysis by Verma H and Garg R.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28150351

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over, magnesium, hart- en vaatziekten en suikerziekte.
Overgewicht is de belangrijkste oorzaak van suikerziekte type 2. Suikerziekte type 2 verhoogt de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten.
Hartpatiënten hebben een hoog LDL-cholesterol, een hoog triglyceridengehalte, een hoge bloeddruk en een laag HDL-cholesterolgehalte. Lees hier hoe u het LDL-cholesterolgehalte en een hoge bloeddruk kunt verlagen.

Deze producten uit de supermarkt zijn geschikt voor hartpatiënten.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van appels en peren de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 onafhankelijke prospectieve cohort studies met 14120 mensen met suikerziekte type 2 onder 228315 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel appels en peren vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 18% [multivariate-adjusted RR = 82, 95% BI = 0.75-0.88, I2 = 0.00%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging met 1 portie appels en peren per week, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 3% [multivariate-adjusted RR = 97, 95% BI = 0.96-0.98, p voor trend 0.001] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel appels en peren, minstens 1 portie per week de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Apple and pear consumption and type 2 diabetes mellitus risk: a meta-analysis of prospective cohort studies by Guo XF, Yang B, […], Li D.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28186516

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier over suikerziekte en de positieve kant van fruitconsumptie.
1 portie appel in dit overzichtsartikel is een kleine appel.
1 portie peer in dit overzichtsartikel is een halve peer.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van vitamine E de kans op het krijgen van longkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 cohort studies met 4164 mensen met longkanker onder 435532 deelnemers.  

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vitamine E vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van longkanker significant met 16% [gepoolde RR = 0.84, 95% BI = 0.76-0.93, I2 = 41.1%] verlaagde. Echter, dit significant verlaagde risico werd alleen teruggevonden onder Europeanen en Amerikanen maar niet onder Aziaten.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 mg vitamine E via voeding per dag, de kans op het krijgen van longkanker significant met 5% [gepoolde RR = 0.95, 95% BI = 0.91-0.99] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel vitamine E, minimaal 2 mg per dag de kans op het krijgen van longkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Association of dietary vitamin E intake with risk of lung cancer: a dose-response meta-analysis by Zhu YJ, Bo YC, [...], Qiu CG.

Link:
http://apjcn.nhri.org.tw/server/APJCN/26/2/271.pdf

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en vitamine E.
Deze maaltijden leveren minimaal 5 mg vitamine E.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van phyto-oestrogenen, zoals isoflavonen en lignanen de kans op het krijgen van dikke darmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 16 studies (patiënt-controle studies en cohort studies).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van veel fyto-oestrogenen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 24% [RR = 0.76, 95% BI = 0.69- 0.84] verlaagde. Echter, dit significant verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies [RR = 0.95, 95% BI = 0.85-1.06]. Niet significant want RR van 1 werd teruggevonden in de 95% BI van 0.85 tot 1.06. RR van 1 wil zeggen geen risico.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van veel isoflavonen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 23% [RR = 0.77, 95% BI = 0.69- 0.85] verlaagde. Echter, dit significant verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies [RR = 0.94, 95% BI = 0.84-1.05]. Significant want RR van 1 werd niet teruggevonden in de 95% BI van 0.69 tot 0.85.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van veel lignanen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van dikke darmkanker significant met 30% [RR = 0.70, 95% BI = 0.56- 0.89] verlaagde. Echter, dit significant verlaagde risico werd niet teruggevonden in cohort studies [RR = 1.00, 95% BI = 0.64-1.57]. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses dat elke verhoging met 20 mg isoflavonen per dag, de kans op het krijgen van dikke darm tumoren onder Aziaten significant met 8% [RR = 0.92, 95% BI 0.86-0.97] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat 20 mg isoflavonen per dag, de kans op het krijgen van dikke darm tumoren onder Aziaten verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Phyto-oestrogens and colorectal cancer risk: a systematic review and dose-response meta-analysis of observational studies by Jiang R, Botma A, […], Chang-Claude J.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28091359

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over soja en dikke darmkanker.
Isoflavonen zitten in soja en sojaproducten.

Deze maaltijden leveren minimaal 30 mg isoflavonen.
Dikke darm tumoren kunnen uitgroeien tot dikke darmkanker.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een hoog serum seleniumgehalte de kans op het krijgen van prostaatkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 patiënt-controle studies, 4 cohort studies en 1 RCT met in totaal 6136 mensen met prostaatkanker onder 34901 deelnemers.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoog serum seleniumgehalte de kans op het krijgen van prostaatkanker significant met 24% [gepoolde OR = 0.76, 95% BI = 0.64, 0.91, I2  =  60.8%, p  = 0.001] verlaagde. Dit significant verlaagde risico werd alleen teruggevonden in patiënt-controle studies, rokers en ex-rokers en onder hooggradige prostaatkankerpatiënten.

De onderzoekers concludeerden dat een hoog serum seleniumgehalte de kans op het krijgen van hooggradige prostaatkanker onder rokers en ex-rokers mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het verlaagde risico niet significant was onder cohort studies.

Oorspronkelijke titel:
Serum selenium levels and prostate cancer risk: A MOOSE-compliant meta-analysis by Cui Z, Liu D, […], Liu G.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5293444/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over prostaatkanker en selenium.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van vitamines en mineralen de bloeddruk van suikerpatiënten type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT's met in totaal 723 mensen met suikerziekte type 2 waarvan 54% mannen waren. De leeftijd varieerde tussen 50.7 en 66.8 jaar. De duur van de suikerziekte varieerde tussen 4.6 en 8.6 jaar. De interventieduur (de duur van de studie) varieerde tusssen 3 en 52 weken.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van 500-1500 mg vitamine C per dag, de diastolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 2.88 mmHg [95% BI = -5.31 tot -0.46, p = 0.020, I2 = 34.9%] verlaagde. Echter, het verlaagde niet de systolische bloeddruk [WMD = -3.93 mmHg, 95% BI = -14.78 tot 6.92, p = 0.478, I2 = 80.4%, p  = 0.024].

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de diastolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 2.44 mmHg [95% BI = -3.49 tot -1.39, p  0.001, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine D de systolische bloeddruk van suikerpatiënten type 2 significant met 4.56 mmHg [95% BI = -7.65 tot -1.47, p = 0.004] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine C of vitamine D de bloeddruk van suikerpatiënten type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of individual micronutrients on blood pressure in patients with type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of randomized clinical trials by de Paula TP, Kramer CK, [...], Azevedo MJ.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5233957/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte, vitamine C en D.

Welke producten uit de supermarkt geschikt zijn voor mensen met een hoge bloeddruk, kunt u hier vinden.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van folaat (foliumzuur) de kans op het krijgen van slokdarmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 1 cohort studie en 18 patiënt-controle studies.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel folaat vegeleken met weinig, de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 37% [OR = 0.63, 95% BI = 0.56-0.71] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoog serum folaatgehalte vegeleken met een laag, de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 29% [OR = 0.71, 95% BI = 0.55-0.92] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 microgram folaat per dag, de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 12% [OR = 0.88, 95% BI = 0.83-0.95] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van veel folaat (minimaal 100 microgram per dag) als een hoog bloed folaatgehalte de kans op het krijgen van slokdarmkanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat dit overzichtsartikel alleen maar patënt-controle studies kende.

Oorspronkelijke titel:
Folate intake, serum folate levels and esophageal cancer risk: an overall and dose-response meta-analysis by Zhao Y, Guo C, […], Li H.

Link:
http://www.impactjournals.com/oncotarget/index.php?journal=oncotarget&page=article&op=view&path[]=14432&path[]=46030

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over folaat/foliumzuur en kanker.
Lees hier meer over cohort studies, publicatie bias en patiënt-controle studies.

Deze maaltijden leveren minimaal 100 microgram folaat/foliumzuur.


 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt astma de kans op het krijgen van longkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 18 cohort studies met in totaal 16375202 deelnemers.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat astma de kans op het krijgen van longkanker significant met 44% [OR = 1.44, 95% BI = 1.31-1.59, p 0.00001, I2 = 83%] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat astma de kans op het krijgen van longkanker onder niet rokers significant met 28% [OR = 1.28, 95% BI = 1.10-1.50, p = 0.002, I2 = 0%] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat astma de kans op het krijgen van longkanker onder blanken significant met 53% [OR = 1.53, 95% BI = 1.37-1.72, p 0.00001, I2 = 56%] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat astma de kans op het krijgen van longkanker onder Aziaten significant met 52% [OR = 1.52, 95% BI = 1.15-2.01, p 0.00001, I2 = 93%] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat astma de kans op het krijgen van longkanker onder mannen significant met 38% [OR = 1.38, 95% BI = 1.31-1.46, p 0.00001, I2 = 24%] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat astma de kans op het krijgen van longkanker onder vrouwen significant met 68% [OR = 1.68, 95% BI = 1.45-1.95, p 0.00001, I2 = 63%] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses geen verband tussen astma en de kans op het krijgen van longadenocarcinoom [OR = 1.01, 95% BI = 0.69-1.50, p = 0,95, I2 = 45%].

De onderzoekers concludeerden dat astma de kans op het krijgen van longkanker verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Asthma and the risk of lung cancer: a meta-analysis by Qu YL, Liu J, [...], Hou SJ.

Link:
http://www.impactjournals.com/oncotarget/index.php?journal=oncotarget&page=article&op=view&path[]=14595&path[]=46568

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over chronische ziekten en kanker.

Longadenocarcinomen zijn de meest voorkomende vorm van longkanker en hebben de mogelijkheid om zich te verspreiden naar andere weefsels. Een van de moeilijkheden van het behandelen longadenocarcinomen is dat als de oorspronkelijke tumor niet volledig vernietigd of verwijderd kan terugkomen. Het roken van sigaretten, waaronder passief (secondhand) roken, is de belangrijkste oorzaak van longadenocarcinomen. Ongeveer 1% van de longadenocarcinomen worden gedreven door oncogeen ROS1-rearrangement.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van vet de kans op het krijgen van non-Hodgkin-lymfeklierkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 2 cohort studies en 8 patiënt-controle studies.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van vet het risico op non-Hodgkin-lymfeklierkanker significant met 26% [RR = 1.26, 95% BI = 1.12-1.42] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van vet het risico op diffuus grootcellig B cel lymfoom (een soort non-Hodgkin-lymfeklierkanker) significant met 41% [RR = 1.41, 95% BI = 1.08-1.84] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van vet het risico op non-Hodgkin-lymfeklierkanker, met name diffuus grootcellig B cel lymfoom verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Fat Consumption and Non-Hodgkin's Lymphoma Risk: A Meta-analysis by Han TJ, Li JS, [...], Xu HZ.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28094569

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vetconsumptie en kanker.
Lees hier meer over patiënt-controle studies, cohort studies en overzichtsartikel.

Een dieet met veel vet is een dieet met meer dan 35 En% vet en meer dan 10 En% verzadigd vet.

Een dieet met weinig vet is een dieet met maximaal 30 En% vet en maximaal 7 En% verzadigd vet.
Een vetarm dieet bestaat grotendeels uit producten met maximaal 30 En% vet en maximaal 7 En% verzadigd vet. Welke producten uit de supermarkt maximaal 30 En% vet en maximaal 7 En% verzadigd vet bevatten, kunt u hier opzoeken.

Deze maaltijden passen in een vetarm dieet.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van vezels de kans op het krijgen van alvleesklierkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 13 patiënt-controle studies en 1 cohort studie met in totaal 3287 mensen met alvleesklierkanker.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vezels vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 48% [OR = 0.52, 95% BI = 0.44-0.61, I2 = 7.3%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 10 gram vezels per dag, de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 12% [OR = 0.88, 95% BI = 0.84-0.92] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel vezels (minimaal 10 gram per dag) de kans op het krijgen van alvleesklierkanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat dit overzichtsartikel alleen maar patiënt-controle studies kende.

Oorspronkelijke titel:
Dietary fiber intake is inversely associated with risk of pancreatic cancer: a meta-analysis by Mao QQ, Lin YW, […], Xie LP.

Link:
http://apjcn.nhri.org.tw/server/APJCN/26/1/89.pdf

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vezelconsumptie en kanker.
Lees hier meer over patiënt-controle studies, cohort studies en overzichtsartikel.

Deze maaltijden leveren minimaal 10 gram vezels.

Een dagelijkse voeding met veel vezels is een voeding met minimaal 1.5 gram vezels per 100 kcal. Een voeding met minimaal 1.5 gram vezels per 100 kcal bestaat grotendeels uit producten met minimaal 1.5 gram vezels per 100 kcal. Welke producten uit de supermarkt minimaal 1.5 gram vezels per 100 kcal bevatten, kunt u hier opzoeken.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt abdominale obesitas (teveel buikvet) de kans op het krijgen van longkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 prospectieve cohort studies met 5827 mensen met longkanker onder 831535 deelnemers. 

De follow-up duur varieerde tussen 7 en 15.1 jaar.
De afzonderlijke studies werden gecorrigeerd voor potentiële confounders, zoals leeftijd, lichamelijke activiteit en roken.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 10 cm in buikomtrek de kans op het krijgen van longkanker significant met 10% [RR = 1.10, 95% BI = 1.04-1.17, I2 = 27.7%] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 0.1 punt in de taille-heupverhouding, de kans op het krijgen van longkanker significant met 5% [RR = 1.05, 95% BI = 1.00-1.11, I2 = 25.2%] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een hoge taille-heup verhouding, de kans op het krijgen van longkanker onder ex-rokers significant met 11% [RR = 1.11, 95% BI = 1.00-1.23] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een grote buikomtrek de kans op het krijgen van longkanker onder niet rokers significant met 11% [RR = 1.11, 95% BI = 1.00-1.23] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een grote buikomtrek de kans op het krijgen van longkanker onder ex-rokers significant met 12% [RR = 1.12, 95% BI = 1.03-1.22] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een grote buikomtrek de kans op het krijgen van longkanker onder rokers significant met 16% [RR = 1.16, 95% BI = 1.08-1.25] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat abdominale obesitas de kans op het krijgen van longkanker verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Abdominal Obesity and Lung Cancer Risk: Systematic Review and Meta-Analysis of Prospective Studies by Hidayat K, Du X, […], Shi B.

Link:
http://www.mdpi.com/2072-6643/8/12/810/htm

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en overgewicht.

Abdominale obesitas oftewel teveel buikvet kan vastgesteld worden aan de hand van de buikomtrek en de taille-heupverhouding (omtrek taille gedeeld door omtrek heupen).

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van carotenoïden de kans op het krijgen van heupfractuur?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 prospectieve cohort studies en 2 patiënt-controle studies met in totaal 140265 deelnemers, waarvan 4324 mensen met fracturen. De leeftijd was 50 jaar en ouder (50-80 jaar). 80% van de studies was post-menopauzale vrouwen.

De follow-up duur van de cohort studies varieerde tussen 3.7 en 18 jaar.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel carotenoïden vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van heupfractuur niet significant met 28% [OR = 0.72, 95% BI = 0.51-1.01, I2 = 59.4%, p = 0.06] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel beta-caroteen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van heupfractuur significant met 28% [OR = 0.72, 95% BI = 0.54-0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het bloed carotenoïdengehalte en de kans op het krijgen van heupfractuur [OR = 0.83, 95% BI = 0.59-1.17].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel beta-caroteen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van heupfractuur onder mannen significant met 47% [OR = 0.57, 95% BI = 0.40-0.81] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel beta-caroteen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van heupfractuur onder mensen ouder dan 60 jaar significant met 43% [OR = 0.57, 95% BI = 0.40-0.81] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel beta-caroteen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van heupfractuur onder mensen met een normaal gewicht (BMI ≤ 25) significant met 38% [OR = 0.62, 95% BI = 0.40-0.96, p = 0.03] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel beta-caroteen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van heupfractuur onder Aziaten significant met 38% [OR = 0.62, 95% BI = 0.40-0.96, p = 0.03] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel beta-caroteen de kans op het krijgen van heupfractuur onder Aziatische mannen ouder dan 60 jaar met een normaal gewicht verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Carotenoids and risk of fracture: a meta-analysis of observational studies by Xu J, Song C, [...], X L.

Link:
http://www.impactjournals.com/oncotarget/index.php?journal=oncotarget&page=article&op=view&path[]=13678&path[]=43468

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over ouderdom en carotenoïden.

Beta-caroteen geeft de karakteristieke kleur aan oranje en gele groenten en fruit.
Deze maaltijd bevat veel beta-caroteen.