Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Hebben eiwittensupplementen een positief effect op de lichaamssamenstelling en de spierfunctie van gezonde volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 65 RCT’s met in totaal van 2907 deelnemers (1514 mannen en 1380 vrouwen, 13 onbekend geslacht).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat eiwittensupplementen de vetvrije massa bij volwassenen significant verhoogden [MD = 0.62 kg, 95% BI = 0.36 tot 0.88].
Dit effect werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyses en was niet afhankelijk van het moment van de inname van de eiwittensupplementen.

De onderzoekers vonden dat eiwittensupplementen de vetvrije massa bij ouderen significant verhoogden [MD = 0.46 kg, 95% BI = 0.23 tot 0.70].
Dit effect werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyses en was niet afhankelijk van het moment van de inname van de eiwittensupplementen.

De onderzoekers concludeerden dat eiwittensupplementen de vetvrije massa bij zowel gezonde volwassenen als ouderen verhoogden.

Oorspronkelijke titel:
The Role of Protein Intake and its Timing on Body Composition and Muscle Function in Healthy Adults: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Wirth J, Hillesheim E and Brennan L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32232404

Extra informatie van El Mondo:                      
Vind hier meer studies over de eiwittensupplementen en sportvoeding. 

Hoe meer vetvrije massa iemand heeft, hoe hoger de ruststofwisseling is. De ruststofwisseling is het energieverbruik van het lichaam in rust. Deze stofwisseling is nodig voor de levensprocessen zoals ademhalen en op temperatuur blijven. In rust betekent liggend in een aangename omgevingstemperatuur (ongeveer 22°C) met een lege maag.    

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van aardbeien en de verlaagde kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT’s.

Er was een geringe heterogeniteit tussen de studies.
Er was geen pubicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van aardbeien het C-reactieve eiwitgehalte significant verlaagde [0.63 mg/L, 95% BI = -1.04 tot -0.22].

De onderzoekers vonden dat het eten van aardbeien het totale cholesterolgehalte bij mensen met een cholesterolgehalte (aan het begin van de studie) hoger dan 5 mmol/L significant verlaagde [0.52 mmol/L, 95% BI = -0.88 tot -0.15].

De onderzoekers vonden dat het eten van aardbeien het LDL-cholesterolgehalte bij mensen met een cholesterolgehalte (aan het begin van de studie) hoger dan 3 mmol/L significant verlaagde [0.31 mmol/L, 95% BI = -0.60 tot -0.02].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van aardbeien zowel het C-reactieve eiwitgehalte als het totale en LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) bij mensen met een hoog totaal of LDL-cholesterolgehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of strawberry intervention on cardiovascular risk factors: a meta-analysis of randomized controlled trials by Gao Q, Qin LQ, […], Dong JY.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32238201

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over fruitconsumptie, het verlagen van het cholesterolgehalte en C-reatieve eiwitgehalte.

Een causaal verband kan aangetoond worden in studies, die RCT’s worden genoemd.

 

Onderzoeksvraag:
Is er een verband tussen de verschillende voedingsgroepen (vlees, vis, gevogelte) en het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 28 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 33% [gepoolde relatieve risico = 1.33, 95% BI = 1.16 tot 1.52] verhoogde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel roodvlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 22% [gepoolde relatieve risico = 1.22, 95% BI = 1.16 tot 1.28] verhoogde.
Significant omdat gepoolde relatieve risico van 1 niet in de 95% BI van 1.16 tot 28 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bewerkt vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 25% [gepoolde relatieve risico = 1.25, 95% BI = 1.13 tot 1.37] verhoogde.
Significant wil zeggen, er kan met 95% zekerheid gezegd worden, dat het eten van veel bewerkt vlees de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 werkelijk met 25% verhoogde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel gevogelte en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.00, 95% BI = 0.93 tot 1.07].
Geen verband omdat gepoolde relatieve risico van 1 in de 95% BI van 0.93 tot 1.07 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel vis en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.01, 95% BI = 0.93 tot 1.10].

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 36% [relatieve risico = 1.36, 95% BI = 1.23 tot 1.49] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 gram roodvlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 31% [relatieve risico = 1.31, 95% BI = 1.19 tot 1.45] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 50 gram bewerkt vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 46% [relatieve risico = 1.46, 95% BI = 1.26 tot 1.69] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het dagelijks eten van 100 gram vlees, 100 gram roodvlees als 50 gram bewerkt vlees, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Meat and fish intake and type 2 diabetes: dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Yang X, Li Y, […], Li L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32302686

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en vis-, gevogelte en vleesconsumptie.
 

Onderzoeksvraag:
Eerdere studies hebben geen consistente conclusie getrokken over de effecten van vitamine K in combinatie met vitamine D op de kwaliteit van het menselijke skelet. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt het slikken van vitamine K in combinatie met vitamine D de botmineraaldichtheid (botdichtheid)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met 971 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine K in combinatie met vitamine D de totale botmineraaldichtheid significant verhoogde [gepoolde effectengroote = 0.316, 95% BI = 0.031 tot 0.601].

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine K in combinatie met vitamine D het  ondergecarboxyleerd osteocalcine-gehalte significant verlaagde [gepoolde effectengroote = -0.945, 95% BI = -1.131 tot -0.778].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses, vergeleken met de groep zonder vitamine K2 en D, dat het slikken van maximaal 500 microgram vitamine K2 per dag in combinatie met vitamine D de totale botmineraaldichtheid significant verhoogde [effectengroote = 0.570, 95% BI = 0.196 tot 0.945].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine K, met name maximaal 500 microgram vitamine K2 per dag in combinatie met vitamine D de totale botmineraaldichtheid verhoogde en het  ondergecarboxyleerd osteocalcine-gehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The combination effect of vitamin K and vitamin D on human bone quality: a meta-analysis of randomized controlled trials by Kuang X, Liu C, […], Li D.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32219282

Extra informatie van El Mondo:                      
Vind hier meer studies over vitamine K en D en het verhogen van de botdichtheid.

De verhouding tussen ondergecarboxyleerde en gecarboxyleerde botproteïne osteocalcine wordt beschouwd als een gevoelige indicator voor de algehele vitamine K status (vitamine K-gehalte) van het lichaam.
 

Onderzoeksvraag:
Verschillende studies hebben aangetoond dat coeliakie (glutenallergie) geassocieerd kan worden met verschillende cardiale manifestaties. Boezemfibrilleren is een van de meest voorkomende aritmieën die een aanzienlijke morbiditeit kan veroorzaken. Echter, het risico op boezemfibrilleren bij patiënten met coeliakie blijft volgens epidemiologische studies onduidelijk. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Hebben patiiënten met coeliakie een verhoogde kans op het krijgen van boezemfibrilleren?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 cohort studies met in totaal 64397 deelnemers.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden voor patiiënten met coeliakie een significant, verhoogde kans van 38% op het krijgen van boezemfibrilleren [OR = 1.38, 95% BI = 1.01-1.88, p 0.001, I2 = 96%].

De onderzoekers concludeerden dat coeliakie (glutenallergie) de kans op het krijgen van boezemfibrilleren verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Celiac Disease and Risk of Atrial Fibrillation: A Meta-analysis and Systematic Review by Hidalgo DF, Boonpheng B, […], Intriago M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7077104/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten.
Boezemfibrilleren is een van de meest voorkomende hartritmestoornissen, ook wel bekend als atriumfibrilleren.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt visconsumptie de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, depressie, kanker en sterfte (mortaliteit)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 34 meta-analyses met in totaal 298 prospectieve cohort studies.
Het gepoolde relatieve risico (SRR) voor elke meta-analyse werd herberekend met behulp van een random-effects model.

De studies waren van matige kwaliteit.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van all-cause mortaliteit (doodgaan aan alle oorzaken) significant met 8% [SRR = 0.92, 95% BI = 0.87 tot 0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 25% [SRR = 0.75, 95% BI = 0.65 tot 0.87] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte significant met 12% [SRR = 0.88, 95% BI = 0.79 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een hartinfarct significant met 25% [SRR = 0.75, 95% BI = 0.65 tot 0.93] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 14% [SRR = 0.86, 95% BI = 0.75 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van hartfalen significant met 20% [SRR = 0.80, 95% BI = 0.67 tot 0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een depressie significant met 12% [SRR = 0.88, 95% BI = 0.79 tot 0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van leverkanker significant met 35% [SRR = 0.65, 95% BI = 0.48 tot 0.87] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat 100 gram vis per dag de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, depressie, leverkanker en sterfte (mortaliteit) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fish Consumption and the Risk of Chronic Disease: An Umbrella Review of Meta-Analyses of Prospective Cohort Studies by Jayedi A and Shab-Bidar S.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32207773

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie, kanker en hart- en vaatziekten.

Een kransslagaderaandoening, ook wel coronaire hartziekte (CHZ) genoemd, is een aandoening aan het hart waardoor de bloedtoevoer naar de hartspier belemmerd wordt.


 

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van zuivelproducten en de verhoogde botmineraaldichtheid bij gezonde postmenopauzale vrouwen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 RCT’s met 618 deelnemers.
Melk was het belangrijkste zuivelproduct in de RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden een significant verband tussen de consumptie van zuivelproducten en de verhoogde botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom bij gezonde postmenopauzale vrouwen [SMD = 0.21, 95% BI = 0.05 tot 0.37, p = 0.009].

De onderzoekers vonden een significant verband tussen de consumptie van zuivelproducten en de verhoogde botmineraaldichtheid van de dijbeenhals bij gezonde postmenopauzale vrouwen [SMD = 0.36, 95% BI = 0.19 tot 0.53, p  0.001].
Dit positieve effect werd in de supgroepenanalyses pas gevonden vanaf 18 maanden zuivelconsumptie.

De onderzoekers vonden een significant verband tussen de consumptie van zuivelproducten en de verhoogde botmineraaldichtheid van de heup bij gezonde postmenopauzale vrouwen [SMD = 0.37, 95% BI = 0.20 tot 0.55, p  0.001].
Dit positieve effect werd in de supgroepenanalyses pas gevonden vanaf 12 maanden zuivelconsumptie.

De onderzoekers vonden een significant verband tussen de consumptie van zuivelproducten en de verhoogde (totale) botmineraaldichtheid bij gezonde postmenopauzale vrouwen [SMD = 0.58, 95% BI = 0.39 tot 0.77, p  0.001].

De onderzoekers concludeerden dat een causaal verband bestond tussen het eten van zuivelproducten (met name melk) gedurende minimaal 12 maanden en de verhoogde botmineraaldichtheid bij gezonde postmenopauzale vrouwen.

Oorspronkelijke titel:
Effects of dairy products on bone mineral density in healthy postmenopausal women: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Shi Y, Zhan Y, [...], Jiang Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32185512

Extra informatie van El Mondo:                      
Vind hier meer studies over zuivelproducten en het verhogen van de botdichtheid (botmineraaldichtheid).

Na de menopauze (de laatste menstruatie) volgt de postmenopauze.
 

Onderzoeksvraag:
Verbetert zowel het eten van zuiveproducten als het slikken van probiotica de risicofactoren (zoals metabole syndroom, suikerziekte type 2, cholesterol) van hart- en vaatziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 20 prospectieve cohort studies en 52 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van gefermenteerde zuivelproducten de kans op het krijgen van een beroerte significant met 4% [RR = 0.96, 95% BI = 0.94 tot 0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van gefermenteerde zuivelproducten de kans op het krijgen van ischemische hartziekte significant met 4% [RR = 0.96, 95% BI = 0.94 tot 0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van gefermenteerde zuivelproducten de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekte significant met 4% [RR = 0.96, 95% BI = 0.94 tot 0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van yoghurt de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 27% [RR = 0.73, 95% BI = 0.70 tot 0.76] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van yoghurt de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 20% [RR = 0.80, 95% BI = 0.74 tot 0.87] verlaagde.

De onderzoekers vonden in RCT’s dat probiotica-suppletie in de vorm van zuivelmatrices tot een grotere verlaging van de vet-biomerkers leidde dan in de vorm van capsules/poedervorm bij mensen met een hoog cholesterolgehalte (hypercholesterolemie).

De onderzoekers vonden in RCT’s dat probiotica-suppletie in de vorm van capsules/poedervorm tot een grotere verlaging van de suikerziekte-biomerkers leidde dan in de vorm van zuivelmatrices bij mensen met suikerziekte.

De onderzoekers vonden in RCT’s dat probiotica-suppletie zowel in de vorm van capsules/poedervorm als zuivelmatrices tot een significante vermindering van de antropometrische parameters bij mensen met obesitas leidde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van gefermenteerde zuivelproducten, yoghurt als het slikken van probiotica de kans op het krijgen van hart- en vaatziekte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fermented Dairy Products, Probiotic Supplementation, and Cardiometabolic Diseases: A Systematic Review and Meta-analysis by Companys J, Pla-Pagà L, […], Valls RM.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32277831

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zuivelproducten, het metabole syndroom, probiotica, hart- en vaatziekte en suikerziekte.

Kefir, yoghurt, kwark en karnemelk zijn gefermenteerde zuivelproducten.
Probiotica zitten in gefermenteerde zuivelproducten.

Vet-biomerkers zijn triglyceriden- en cholesterolgehalte.
Suikerziekte-biomerkers zijn HbA1c-, nuchter insuline- en nuchter bloedsuikergehalte en de HOMA-IR waarde.
Antropometrische parameters zijn BMI en buikomtrek.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt een hoog LDL-cholesterolgehalte de kans op het krijgen van de ziekte van Alzheimer?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 patiënt-controle studies met in totaal 7033 deelnemers (2266 mensen met de ziekte van Alzheimer en 4767 mensen zonder dementie).

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in een fixed-model analyse dat mensen met de ziekte van Alzheimer een hoger LDL-cholesterolgehalte (>121 mg/dL) hadden dan mensen zonder dementie [SMD = 0.16, 95% BI = 0.10 tot 0.22, p 0.01].
Dit resultaat werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat 60- tot 70-jarigen met de ziekte van Alzheimer een hoger LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) hadden dan 60- tot 70-jarigen zonder dementie [SMD = 0.80, 95% BI = 0.23 tot 1.37, p 0.01].

De onderzoekers concludeerden dat een LDL-cholesterolgehalte hoger dan 121 mg/dL de kans op het krijgen van de ziekte van Alzheimer onder 60- tot 70-jarigen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Low-Density Lipoprotein Cholesterol and Alzheimer's Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis by Zhou Z, Liang Y, […], Zhao M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7002548/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over LDL cholesterol en ziekte van Alzheimer.
 

Onderzoeksvraag:
Eerdere studies naar de relatie tussen vitamine A-inname via voeding en het risico op het krijgen van eierstokkanker laten inconsistente (tegenstrijdige) resultaten zien en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt een hoge vitamine A-inname via voeding de kans op het krijgen van eierstokkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 patiënt-controle studies en 5 cohort studies met 4882 mensen met eierstokkanker onder 443179 deelnemers.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge vitamine A-inname via voeding de kans op het krijgen van eierstokkanker significant met 18.4% [RR = 0.816, 95% BI = 0.723 tot 0.920, I2 = 48.4%, p = 0.019] verlaagde.
Dit verlaagde risico bleef gelijk in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat een hoge vitamine A-inname via voeding de kans op het krijgen van eierstokkanker significant met 23.1% [RR = 0.769, 95% BI = 0.655 tot 0.902] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in cohort studies.

De onderzoekers vonden dat een hoge vitamine A-inname via voeding de kans op het krijgen van eierstokkanker onder Noord-Amerikanen significant met 17.5% [RR = 0.825, 95% BI = 0.720 tot 0.946] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoge vitamine A-inname via voeding de kans op het krijgen van eierstokkanker onder Noord-Amerikanen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary vitamin A intake and the risk of ovarian cancer: A meta-analysis by Wang Q and He C.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7138903/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het eten van vitamine A en kanker.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van thee de kans op hart- en vaatziekten en doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) onder volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 39 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 kopje thee (236.6 ml oftewel 280 mg flavonoïden voor zwarte thee en 338 mg flavonoïden voor groene thee) per dag, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 4% verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 kopje thee (236.6 ml oftewel 280 mg flavonoïden voor zwarte thee en 338 mg flavonoïden voor groene thee) per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 2% verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 kopje thee (236.6 ml oftewel 280 mg flavonoïden voor zwarte thee en 338 mg flavonoïden voor groene thee) per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 4% verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 kopje thee (236.6 ml oftewel 280 mg flavonoïden voor zwarte thee en 338 mg flavonoïden voor groene thee) per dag, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) significant met 4% verlaagde.

De onderzoekers vonden in subgroepenanalyses dat elke verhoging met 1 kopje thee (236.6 ml oftewel 280 mg flavonoïden voor zwarte thee en 338 mg flavonoïden voor groene thee) per dag, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten onder ouderen significant met 11% [gepoolde adjusted RR = 0.89, 95% BI = 0.83 tot 0.96, p = 0.001, I2 = 72.4%, n = 4] verlaagde.

De onderzoekers vonden in subgroepenanalyses dat elke verhoging met 1 kopje thee (236.6 ml oftewel 280 mg flavonoïden voor zwarte thee en 338 mg flavonoïden voor groene thee) per dag, de kans op doodgaan aan alle oorzaken onder ouderen significant met 8% [gepoolde adjusted RR = 0.92, 95% BI = 0.90 tot 0.94, p 0.0001, I2 = 0.3%, n = 3] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het dagelijks drinken van thee, minimaal 1 kopje thee (236.6 ml oftewel 280 mg flavonoïden voor zwarte thee en 338 mg flavonoïden voor groene thee) de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten en doodgaan aan alle oorzaken onder ouderen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dose-Response Relation between Tea Consumption and Risk of Cardiovascular Disease and All-Cause Mortality: A Systematic Review and Meta-Analysis of Population-Based Studies by Chung M, Zhao N, […], Wallace TC.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32073596

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over thee en hart- en vaatziekten.
 

Onderzoeksvraag:
Epidemiologische onderzoeken (studies) naar de relatie tussen nitriet- of nitraatconsumptie en het risico op non-Hodgkin-lymfoom (een zeldzame vorm van lymfklierkanker) blijven controversieel en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt de inname van nitriet of nitraat via voeding de kans op het krijgen van non-Hodgkin-lymfoom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 patiënt-controle studies en 4 cohort studies met in totaal 8067 mensen met non-Hodgkin-lymfoom.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge nitrietconsumptie de kans op het krijgen van non-Hodgkin-lymfoom significant met 55% [OR = 1.55, 95% BI = 1.27-1.88, I2 = 41.8%, p = 0.161] verhoogde en dan met name de diffuus grootcellig B-cel lymfoom [OR = 1.55, 95% BI = 1.07-2.26] en bij vrouwen [OR = 1.50, 95% BI = 1.15-1.95].
Significant omdat OR van 1 niet in de 95% BI van 1.27 tot 1.88 zat. OR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden geen verband tussen een hoge nitraatconsumptie en de kans op het krijgen van non-Hodgkin-lymfoom [OR = 1.02, 95% BI = 0.94-1.10, I2 = 14.2%, p = 0.308].

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging met 1 microgram nitriet per dag via voeding, de kans op het krijgen van non-Hodgkin-lymfoom significant met 26% [OR = 1.26, 95% BI = 1.09-1.42, I2 = 55.0%, p = 0.083] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat de inname van nitriet via voeding (minimaal 1 microgram nitriet per dag) de kans op het krijgen van non-Hodgkin-lymfoom, met name de diffuus grootcellig B-cel lymfoom bij vrouwen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
The relationship between consumption of nitrite or nitrate and risk of non-Hodgkin lymphoma by Yu M, Li C, [...], Jin J.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6969097/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over significant/cohort studies en kanker.

Nitriet (in levensmiddelen als E250) zorgt voor een rode kleur van vleeswaren en ossenworst.
Nitriet vermindert de gevoeligheid voor oxidatie van onverzadigde vetten/vetzuren. Oxidatie van onverzadigde vettten/vetzuren leiden tot ranzigheid in het product.
Nitriet verlengt de houbaarheid van vleeswaren. Het nitriet (aanwezig als HNO₂) is in staat om de bacteriecellen binnen te dringen en met de bacteriële eiwitten te reageren, zodat allerlei essentiële processen in de bacterie verstoord raken. Door deze verstoring gaat de bacterie uiteindelijk dood.

 

Onderzoeksvraag:
Resultaten met betrekking tot de associatie (het verband) tussen visconsumptie en het risico op het krijgen van het metabool syndroom (MetS) zijn dubbelzinnig (tegenstrijdig) en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 cross-sectionele studies en 6 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 20% [OR = 0.80, 95% BI = 0.66 tot 0.96, p = 0.017, I2 = 62.9%] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in cross-sectionele studies [OR = 0.80, 95% BI = 0.70 tot 1.02, p = 0.085, I2 = 50.1%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van vis de kans op het krijgen van het metabole syndroom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A systematic review and meta-analysis of the association between fish consumption and risk of metabolic syndrome by Karimi G, Heidari Z, [...], Haghighatdoost F.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32127332

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie en het metabole syndroom.

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen de inname van anthocyaninen via voeding en het verlaagde kans op het krijgen van ontstekingen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 32 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat de inname van anthocyaninen via voeding het C-reactieve proteïne-gehalte (CRP-gehalte) significant verlaagde [-0.33 mg/L, 95% BI = -0.55 tot -0.11, p = 0.003].

De onderzoekers vonden dat de inname van anthocyaninen via voeding het interleukin-6 gehalte significant verlaagde [-0.41 ρg/mL, 95% BI = -0.70 tot -0.13, p = 0.004].

De onderzoekers vonden dat de inname van anthocyaninen via voeding het tumornecrosefactor-alfa gehalte (TNF-α gehalte) significant verlaagde [-0.64 ρg/mL, 95% BI = -1.18 tot -0.09, p = 0.023].

De onderzoekers vonden dat de inname van anthocyaninen via voeding het intercellulair adhesiemolecuul-1 significant verlaagde [-52.4 ng/mL, 95% BI = -85.7 tot -19.1, p = 0.002].

De onderzoekers vonden dat de inname van anthocyaninen via voeding het vasculair adhesiemolecuul-1 gehalte (VCAM-1 gehalte) significant verlaagde [-49.6 ng/mL, 95% BI = -72.7 tot -26.5, p  0.001].

De onderzoekers vonden dat de inname van anthocyaninen via voeding het adiponectine gehalte significant verhoogde [0.75 μg/mL, 95% BI = 0.23 tot 1.26, p = 0.004].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat de inname van meer dan 300 mg anthocyaninen per dag via voeding het CRP, IL-6, TNF-α en VCAM-1 gehalte significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat de inname van meer dan 300 mg anthocyaninen per dag via voeding het CRP, IL-6, TNF-α en VCAM-1 gehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Impact of dietary anthocyanins on systemic and vascular inflammation: Systematic review and meta-analysis on randomised clinical trials by Fallah AA, Sarmast E, […], Jafari T.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31669599

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over chronische ziekte en anthocyaninen.

Ontstekingen in het lichaam kan gemeten worden aan de hand van de volgende biomerker; de zogename ontstekingsbevorderende (pro-inflammatoire) cytokines. De ontstekingsbevorderende (pro-inflammatoire) cytokines zijn het C-reactieve proteïne (CRP), IL-1, interleukine-6 (IL-6), IL-8, MCP-1, het vasculair adhesiemolecuul-1 (VCAM-1) en tumornecrosefactor-alfa (TNF-α).

 

Onderzoeksvraag:
Studies naar de associatie tussen de inname van koolhydraten en het risico op het krijgen van slokdarmkanker laten inconsistente (tegenstrijdige) resultaten zien en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van koolhydraten de kans op het krijgen van slokdarmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 13 patiënt-controle studies met in totaal 3033 patiënten.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel koolhydraten, de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 37.3% [gepoolde OR = 0.627, 95% BI = 0.505 tot 0.778, I2 = 59.9%, p = 0.001] verlaagde.
Dit verlaagde risico werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel koolhydraten, de kans op het krijgen van slokdarm adenocarcinoom significant met 43.1% [gepoolde OR = 0.569, 95% BI = 0.417 tot 0.777] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel koolhydraten, de kans op het krijgen van slokdarm plaveiselcelcarcinoom significant met 33.5% [gepoolde OR = 0.665, 95% BI = 0.453 tot 0.975] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepanalyses dat het verband significant was in de populatiegebaseerde patiënt-controle studies, maar niet in de ziekenhuisgebaseerde patiënt-controle studies.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel koolhydraten de kans op het krijgen van slokdarmkanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat dit overzichtsartikel alleen maar patiënt-controle studies bevatte en geen cohort studies.  

Oorspronkelijke titel:
Dietary carbohydrate intake and the risk of esophageal cancer: a meta-analysis by Xuan F, Li W, […], Liu C.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7042123/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het eten van koolhydraten en kanker.

Onderzoeksvraag:
Welke soorten lichamelijke trainingen (trillingen van het hele lichaam (whole body vibration training), aërobe training, krachttraining en gecombineerde training) verhogen de botdichtheid (botmineraaldichtheid) van de lumbale wervelkolom en de femorale nek bij postmenopauzale vrouwen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 16 RCT’s with 1624 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen significante verandering in de botdichtheid van de lumbale wervelkolom na lichamelijke trainingen [MD = 0.01 g/cm², 95% BI = -0.01 tot 0.02].

De onderzoekers vonden geen significante verandering in de botdichtheid van de femorale nek na lichamelijke trainingen [MD = 0.00 g/cm², 95% CI = -0.01 to 0.01].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat de botdichtheid van de lumbale wervelkolom [MD = 0.01, 95% CI = 0.00 tot 0.02] aanzienlijk toenam als de trillingen van het hele lichaam (whole body vibration training) als interventie werden gebruikt in vergelijking met RCT's die gebruikt maakten van aërobe training [MD = -0.01, 95% CI = -0.02 tot -0.01], krachttraining [MD = 0.01, 95% CI = - 0.04 tot 0.06] en gecombineerde training [MD = 0.03, 95% CI = - 0.01 tot 0.08].

Daarentegen, vonden de onderzoekers dat de botdichtheid van de lumbale wervelkolom [MD = -0.01, 95% CI = -0.02 tot -0.01] aanzienlijk afnam wanneer aërobe training werd gebruikt als interventie in vergelijking met RCT's die gebruikt maakten van krachttraining, gecombineerde training of whole body vibration training.

De onderzoekers concludeerden dat whole body vibration training een effectieve methode was om de botdichtheid van de lumbale wervelkolom bij postmenopauzale vrouwen te verbeteren.

Oorspronkelijke titel:
The Impact of Different Modes of Exercise Training on Bone Mineral Density in Older Postmenopausal Women: A Systematic Review and Meta-analysis Research by Mohammad Rahimi GR, Smart NA, […], Mohammad Rahimi N.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32055889  

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer over sportvoeding.

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen lijnzaadsuppletie en het verlagen van het plasma Lp(a)-gehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCT’s met in totaal 629 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat lijnzaadsuppletie het plasma Lp(a)-gehalte significant verlaagde [MD = -2.06 mg/dL, 95% BI = -3.846 tot -0.274, p = 0.024, I2 = 0%, p = 0.986].
Dit verlaagde effect werd alleen teruggevonden bij een langdurige suppletie van lijnzaad.

De onderzoekers concludeerden dat een langdurige suppletie van lijnzaad het plasma Lp(a)-gehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Impact of flaxseed supplementation on plasma lipoprotein(a) concentrations: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Hadi A, Askarpour M, […], Ghavami A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32073724

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en lijnzaad.

Het plasma Lp(a)-gehalte is een risicofactor voor slagaderverkalking. Slagaderverkalking, ook wel atherosclerose genoemd, is een langzaam proces in de bloedvaatwand, dat ervoor zorgt dat de slagaders (arteriën) steeds nauwer worden. Uiteindelijk kan atherosclerose leiden tot een hart- of herseninfarct.

Een causaal verband kan aangetoond worden in een RCT. Lees hier meer over verschillende wetenschappelijkje studies.

Onderzoeksvraag:
Omega-3 vetzuren in combiatie met vitamine E of D supplement kan een belangrijke benadering zijn om de metabole status bij zwangerschapsdiabetes te verbeteren, maar de resultaten zijn tegenstrijdig. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt omega-3 vetzurensupplement in combinatie met vitamine E of D supplement de kans op het krijgen van zwangerschapsdiabetes?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat omega-3 vetzurensupplement in combinatie met vitamine E of D supplement het nuchter plasma glucosegehalte significant verlaagde [MD = -10.47, 95% BI = -15.33 tot -5.61, p  0.0001].

De onderzoekers vonden dat omega-3 vetzurensupplement in combinatie met vitamine E of D supplement de HOMA-IR waarde significant verlaagde [MD = -1.6, 95% BI = -2.44 tot -0.77, p = 0.0002].

De onderzoekers vonden dat omega-3 vetzurensupplement in combinatie met vitamine E of D supplement het malondialdehyde-gehalte significant verlaagde [MD = -1.00, 95% BI = -1.05 tot -0.95, p  0.00001].

De onderzoekers vonden dat omega-3 vetzurensupplement in combinatie met vitamine E of D supplement het triglyceridengehalte significant verlaagde [MD = -26.22, 95% BI = -38.94 tot -13.51, p  0.0001].

De onderzoekers vonden dat omega-3 vetzurensupplement in combinatie met vitamine E of D supplement de antioxidantencapaciteit significant verhoogde [MD = 173.51, 95% BI = 164.72 tot 182.30, p  0.00001].

De onderzoekers concludeerden dat omega-3 vetzurensupplement in combinatie met vitamine E of D supplement de kans op het krijgen van zwangerschapsdiabetes verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Influence of omega-3 fatty acid and vitamin co-supplementation on metabolic status in gestational diabetes: A meta-analysis of randomized controlled studies by Li F, Pei L, […], Ye H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32145487

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over omega-3 vetzuren, vitamine D en E, zwangerschap en suikerziekte.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt de inname van vitamines of mineralen na het vaststellen van kanker, de kans op het terugkeren van kanker of doodgaan aan kanker onder de overlevenden van kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte observationele studies en RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 4 observationele studies, dat calciumsuppletie de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) onder de overlevenden van kanker significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.77 tot 1.00, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 3 observationele studies, dat calciumsuppletie de kans op doodgaan aan kanker onder de overlevenden van kanker significant met 29% [RR = 0.71, 95% BI = 0.53 tot 0.95, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 3 observationele studies en 2 RCT’s, dat vitamine D-suppletie de kans op doodgaan aan alle oorzaken onder de overlevenden van kanker significant met 14% [RR = 0.86, 95% BI = 0.76 tot 0.99, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 4 observationele studies, dat vitamine C-suppletie de kans op doodgaan aan alle oorzaken onder de overlevenden van borstkanker significant met 21% [RR = 0.79, 95% BI = 0.68 tot 0.92, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 2 observationele studies, dat vitamine D-suppletie de kans op doodgaan aan alle oorzaken onder de overlevenden van borstkanker significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.72 tot 0.99, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 3 observationele studies, dat vitamine E-suppletie de kans op doodgaan aan alle oorzaken onder de overlevenden van borstkanker significant met 24% [RR = 0.76, 95% BI = 0.64 tot 0.90, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 2 observationele studies, dat multivitamine-suppletie de kans op het terugkeren van borstkanker significant met 21% [RR = 0.79, 95% BI = 0.64 tot 0.97, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 2 observationele studies, dat vitamine C-suppletie de kans op het terugkeren van borstkanker significant met 24% [RR = 0.76, 95% BI = 0.64 tot 0.91, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 2 observationele studies, dat vitamine E-suppletie de kans op het terugkeren van borstkanker significant met 31% [RR = 0.69, 95% BI = 0.55 tot 0.85, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat de inname van vitamines of mineralen (met name calcium, vitamine C, D en E) na het vaststellen van kanker, de kans op het terugkeren van kanker of doodgaan aan kanker onder de overlevenden van kanker, verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Supplement Use after Cancer Diagnosis in Relation to Total Mortality, Cancer Mortality and Recurrence: A Systematic Review and Meta-Analysis by Kanellopoulou A, Riza E, […], Benetou V.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32148118

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over calcium, vitamine C, D en E en dikke darmkanker, borstkanker en kanker.

Onderzoeksvraag:
Er zijn verschillende epidemiologische studies (onderzoeken) uitgevoerd om de associatie (het verband) tussen de inname van vitamine C-georiënteerde voedingsmiddelen en het risico op het krijgen van fracturen en het verlies van de botmineraaldichtheid te evalueren, maar de resultaten blijven controversieel. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt de inname van veel vitamine C-rijke voedingsmiddelen het risico op het krijgen van heupfracturen, botontkalking en het verlies van de botmineraaldichtheid?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 cohort studies, 11 patiënt-controle studies en 2 cross-sectionele studies met in totaal 19484 deelnemers.

Er was geen publicatie bias.

De methodologische kwaliteit van de studies was over het algemeen goed.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat de inname van veel vitamine C-rijke voedingsmiddelen het risico op het krijgen van heupfracturen significant met 34% [gepoolde RR = 0.66, 95% BI = 0.47 tot 0.94, I2 = 79.5%, p = 0.000] verlaagde.
Dit verlaagde risico was significant in patiënt-controle studies [RR = 0.58, 95% BI = 0.38 tot 0.89] maar niet in cohort studies [RR = 0.92, 95% BI = 0.59 tot 1.44].

De onderzoekers vonden dat de inname van veel vitamine C-rijke voedingsmiddelen het risico op het krijgen van botontkalking significant met 34% [gepoolde RR = 0.66, 95% BI = 0.48 tot 0.92, I2 = 79.5%, p = 0.000] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat de inname van veel vitamine C-rijke voedingsmiddelen het verlies van de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom significant verlaagde [gepoolde r = 0.15, 95% BI = 0.09 tot 0.23].

De onderzoekers vonden dat de inname van veel vitamine C-rijke voedingsmiddelen het verlies van de botmineraaldichtheid van de dijbeenhals significant verlaagde [gepoolde r = 0.20, 95% BI = 0.11 tot 0.34].

De onderzoekers concludeerden dat de inname van veel vitamine C-rijke voedingsmiddelen het risico op het krijgen van heupfracturen, botontkalking en het verlies van de botmineraaldichtheid van de dijbeenhals en de lumbale wervelkolom verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Can Dietary Intake of Vitamin C-Oriented Foods Reduce the Risk of Osteoporosis, Fracture, and BMD Loss? Systematic Review With Meta-Analyses of Recent Studies by Zeng LF, Luo MH, […], Liu J.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7008177/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine C en botontkalking.
 

Onderzoeksvraag:
Het huidige bewijs over het verband tussen de inname van linolzuur (LA), het overheersende n-6 (ω-6) vetzuur en de mortaliteit is inconsistent en is niet samengevat in een systematische review of meta-analyse. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt de inname van linolzuur via voeding (het eten van linolzuur) of het hebben van een hoog linolzuurgehalte in het bloed de mortaliteit?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 44 prospectieve cohort studies met in totaal 811069 deelnemers, waarvan 170076 mensen doodgegaan waren aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit), 50786 mensen doodgegaan waren aan hart- en vaatziekten en 59684 mensen doodgegaan waren aan kanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 13% [gepoolde RR = 0.87, 95% BI = 0.81 tot 0.94, I2 = 67.9%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 13% [gepoolde RR = 0.87, 95% BI = 0.82 tot 0.92, I2 = 3.7%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel linolzuur de kans op doodgaan aan kanker significant met 11% [gepoolde RR = 0.89, 95% BI = 0.85 tot 0.93, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.87 tot 0.95, I2 = 64.1%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 11% [gepoolde RR = 0.89, 95% BI = 0.85 tot 0.94, I2 = 28.9%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het linolzuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op doodgaan aan kanker significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.84 tot 0.98, I2 = 26.3%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het eten van veel linolzuur als het hebben van een hoog linolzuurgehalte, de kans op doodgaan aan alle oorzaken, hart- en vaatziekten en kanker verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Dietary intake and biomarkers of linoleic acid and mortality: systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies by Li J, Guasch-Ferré M, […], Hu FB.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32020162

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over linolzuur, ouderdom, hart- en vaatziekten en kanker.  
 

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen de inname van granaatappel en het verlaagde risico op het krijgen van ontstekingen bij volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 16 RCT’s met in totaal 572 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat granaatappel het hs-CRP-gehalte significant verlaagde [WMD = -6.57 mg/L, 95% BI = -10.04 tot -3.10, p = 0.000].

De onderzoekers vonden dat granaatappel het IL6-gehalte significant verlaagde [WMD = -1.68 pg/mL, 95% BI = -3.52 tot -0.157, p = 0.000].

De onderzoekers vonden dat granaatappel het TNF-α-gehalte significant verlaagde [WMD = -2.37 pg/mL, 95% BI = -3.67 tot -1.07, p = 0.00].

De onderzoekers concludeerden dat granaatappel het hs-CRP-gehalte, het IL6-gehalte en het TNF-α-gehalte bij volwassenen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The effects of pomegranate supplementation on biomarkers of inflammation and endothelial dysfunction: A meta-analysis and systematic review by Wang P, Zhang Q, [...], Yao G.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32147056

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over ontstekingen en fruit.

Ontstekingen in het lichaam kan gemeten worden aan de hand van de biomerkers, zoals het hooggevoelige C-reactieve proteïne (hs-CRP) gehalte, het interleukine-6 (IL-6) gehalte en het tumornecrosefactor-alfa (TNF-α) gehalte.
Ontstekingen in het lichaam kunnen de weerstand verlagen. Een lage weerstand maakt het lichaam vatbaar maken voor ziektes.

Onderzoeksvraag:
Vitamine C als supplement wordt voorgesteld bij de behandeling van hypertensie (een hoge bloeddruk). Echter, het blijft controversieel of vitamine C de bloeddruk kan verlagen bij patiënten met primaire hypertensie en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het slikken van vitamine C-supplementen de bloeddruk van mensen met primaire hypertensie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCTs met in totaal 614 deelnemers.

Er was geen pubicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine C-supplementen de systolische bloeddruk van mensen met primaire hypertensie significant verlaagde [WMD  = -4.09, 95% BI = -5.56 tot -2.62, p 0 .001, I2  =  35%, p = 0.15].

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine C-supplementen de diastolische bloeddruk van mensen met primaire hypertensie significant verlaagde [WMD  = -2.30, 95% BI = -4.27 tot -0.331, p  = 0 .02, I2 =  75%, p = 0 .0002].

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine C-supplementen gedurende minimaal 6 weken de systolische bloeddruk van mensen met primaire hypertensie significant verlaagde [WMD  = -4.77, 95% BI = -6.46 tot -3.08, p   0 .001, I2  =  27%, p = 0 .24].

De onderzoekers vonden dat het slikken van minimaal 500 mg vitamine C-supplementen per dag, de systolische bloeddruk van mensen met primaire hypertensie significant verlaagde [WMD  =  -5.01, 95% BI = -8.55 tot -1.48, p  = 0.005, I2  =  44%, p =  0.13].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van minimaal 500 mg vitamine C-supplementen per dag gedurende minimaal 6 weken, de systolische bloeddruk van mensen met primaire hypertensie verlaagde. 

Oorspronkelijke titel:
Effects of vitamin C supplementation on essential hypertension: A systematic review and meta-analysis by Guan Y, Dai P and Wang H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7034722/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine C en de bloeddruk.

Primaire hypertensie of essentiële hypertensie is de meest voorkomende vorm van hoge bloeddruk. 90-95% van de mensen met hypertensie heeft primaire hypertensie.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het hebben van een grote (ongezonde) buikomtrek de kans op het krijgen van leverkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 prospectieve cohort studies met 2547188 deelnemers. De gemiddelde leeftijd was 51 jaar en de gemiddelde follow-up duur (duur van de studie) was 7.8 jaar.

De gemiddelde kwaliteit (NOS-score) van de studies was 7.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het hebben van een grote buikomtrek de kans op het krijgen van leverkanker significant met 59% [HR = 1.59, 95% BI = 1.38-1.83, I2 = 0%, p = 0.42] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het hebben van een grote (ongezonde) buikomtrek de kans op het krijgen van leverkanker verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Waist Circumference and Risk of Liver Cancer: A Systematic Review and Meta-Analysis of over 2 Million Cohort Study Participants by Rahmani J, Kord Varkaneh H, [...], Zhang Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7024879/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kanker en overgewicht.

Een gezonde buikomtrek is 68-80 cm voor vrouwen en 79-94 cm voor mannen.
Een grote buikomtrek voor vrouwen is minimal 80 cm en voor mannen minimal 94 cm.

Onderzoeksvraag:
Klinische onderzoeken naar de cardiovasculaire beschermende effecten van quercetine bij mensen hebben tegenstrijdige resultaten opgeleverd en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het slikken van quercetinesupplementen de bloeddruk en het gehalte aan bloedvetten (zoals triglyceriden- en cholelesterolgehalte)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 RCT’s met in totaal 896 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van quercetinesupplementen de systolische bloeddruk significant verlaagde [WMD = -3.09 mmHg, 95% BI = -4.59 tot -1.59, p = 0.0001].

De onderzoekers vonden dat het slikken van quercetinesupplementen de diastolische bloeddruk significant verlaagde [WMD = -2.86 mmHg, 95% BI = -5.09 tot -0.63, p = 0.01].

De onderzoekers vonden dat het slikken van quercetinesupplementen gedurende minimal 8 weken het HDL-cholesterolgehalte significant verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van quercetinesupplementen gedurende minimal 8 weken het triglyceridengehalte significant verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van quercetinesupplementen gedurende minimal 8 weken de bloeddruk en het triglyceridengehalte verlaagde, terwijl het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of quercetin supplementation on plasma lipid profiles, blood pressure, and glucose levels: a systematic review and meta-analysis by Huang H, Liao D, [...], Pu R.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31940027

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het verlagen van het cholesterolgehalte en de bloeddruk, RCT’s /significant en quercetine.