Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagde het drinken van koffie de kans op het krijgen van levercirrose?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 cohort studies en 4 patiënt-controle studies met in totaal 1990 mensen met levercirrose onder 432133 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose significant met 44% [gepoolde RR = 0.56, 95% BI = 0.44-0.68, I2 = 83.3%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose significant met 42% [gepoolde RR = 0.58, 95% BI = 0.41-0.76, I2 = 91.1%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose significant met 48% [gepoolde RR = 0.52, 95% BI = 0.40-0.63, I2 = 0.0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van alcoholgerelateerde levercirrose significant met 38% [gepoolde RR = 0.62, 95% BI = 0.51-0.73, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 2 kopjes koffie per dag, de kans op doodgaan aan levercirrose significant met 45% [gepoolde RR = 0.55, 95% BI = 0.35-0.74, I2 = 90.3%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van minimaal 2 kopjes koffie per dag, de kans op het krijgen van levercirrose verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Systematic review with meta-analysis: coffee consumption and the risk of cirrhosis by Kennedy OJ, Roderick P, […], Parkes J.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26806124

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het drinken van koffie.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van veel eieren de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 cohort studies met 8911 mensen met suikerziekte type 2 onder 219979 deelnemers.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel eieren vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 niet significant met 9% [95% BI = 0.99-1.20, I2 = 73.6%] verhoogde. Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel eieren vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder Amerikanen significant met 39% [95% BI = 1.21-1.60, I2 = 45.4%] verhoogde. Echter, dit significant verhoogde risico werd niet teruggevonden in andere bevolkingsgroepen. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van minimaal 3 eieren per week, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder Amerikanen significant verhoogde. Echter, dit significant verhoogde risico werd niet gevonden in andere bevolkingsgroepen.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van minimaal 3 eieren per week, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder Amerikanen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Egg consumption and risk of type 2 diabetes: a meta-analysis of prospective studies by Djoussé L Khawaja OA and Gaziano JM.

Link:
http://ajcn.nutrition.org/content/103/2/474.abstract

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een vegetarisch dieet de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten en kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 86 cross-sectionele studies en 10 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:                              
De onderzoekers vonden in cross-sectionele studies dat het BMI, het totale cholesterol, LDL-cholesterol en het glucosegehalte van vegetariers significant lager waren dan van vleeseters.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat vegetariers een 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.68 tot 0.82] significant verlaagde risico op het krijgen van ischemische hartziekte hadden dan vleeseters.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat vegetariers een 8% [RR = 0.92, 95% BI = 0.87 tot 0.98] significant verlaagde risico op het krijgen van kanker hadden dan vleeseters. Echter, dit verlaagde risico was niet significant voor het type kanker.

De onderzoekers vonden geen significant verschil tussen vegetariers en vleeseters voor de kans op het krijgen van cardiovasculaire en cerebrovasculaire ziekten, all-cause mortaliteit (doodgaan aan alle oorzaken) en kankermortaliteit (doodgaan aan kanker).

De onderzoekers vonden dat veganisten een 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.75 tot 0.95] significant verlaagde risico op het krijgen van kanker hadden dan vleeseters.

De onderzoekers concludeerden dat het volgen van een vegetarisch dieet de kans op het krijgen van ischemische hartziekte en kanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Vegetarian, vegan diets and multiple health outcomes: a systematic review with meta-analysis of observational studies by Dinu M, Abbate R, […], Sofi F.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26853923

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer over het verlagen van hart- en vaatziekten en kanker en  het volgen van een vegetarisch dieet.

Een vegetarisch dieet is een dieet zonder dierlijke producten met maximaal 35 En% vet, maximaal 7 En% verzadigd vet en minimaal 1.5 gram vezels per 100 kcal. Welke plantaardige producten uit de supermarkt maximaal 35 En% vet, maximaal 7 En% verzadigd vet en minimaal 1.5 gram vezels per 100 kcal bevatten, kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een hoog seleniumgehalte de kans op het krijgen van maagkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 patënt-controle studies en 3 cohort studies met in totaal 17834 deelnemers.  

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat een hoog seleniumgehalte de kans op het krijgen van maagkanker significant met 39% [OR = 0.61, 95% BI = 0.40-0.93, p = 0.02] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat een hoog seleniumgehalte de kans op het krijgen van maagkanker significant met 14% [OR = 0.86, 95% BI = 0.78-0.96, p = 0.006] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoog seleniumgehalte de kans op het krijgen van maagkanker onder Aziaten significant met 17% [OR = 0.83, 95% BI = 0.77-0.89, p 0.00001] verlaagde.
Onder blanken was dat 47% [OR = 0.53, 95% BI = 0.32-0.88, p = 0.02], onder vrouwen was dat 18% [OR = 0.82, 95% BI = 0.74-0.90, p 0.0001]. Echter, dit significant verlaagde risico werd niet teruggevonden in mannen [OR = 0.90, 95% BI = 0.80-1.02, p = 0.09].

De onderzoekers vonden dat een hoog serum seleniumgehalte de kans op het krijgen van maagkanker significant met 18% [OR = 0.82, 95% BI = 0.76-0.88, p 0.00001] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico was niet significant voor teennagelselenium [OR = 0.65, 95% BI = 0.40-1.07, p = 0.09].

De onderzoekers vonden dat een hoog seleniumgehalte de kans op het krijgen van maagkanker onder niet-rokers significant met 20% [OR = 0.80, 95% BI = 0.70-0.92, p = 0.001] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico was niet significant voor rokers [OR = 0.94, 95% BI = 0.77-1.14, p = 0.53]. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.  

De onderzoekers vonden dat een hoog seleniumgehalte de kans op doodgaan aan maagkanker significant met 10% [OR = 0.90, 95% BI = 0.84-0.97, p = 0.006, I2 = 49%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoog serum seleniumgehalte de kans op het krijgen van maagkanker onder vrouwen en niet-rokers verlaagde. Daarnaast verlaagde een hoog seleniumgehalte ook de kans op doodgaan aan maagkanker.

Oorspronkelijke titel:
Meta-analysis of the association between selenium and gastric cancer risk by Gong HY, He JG and Li BS.

Link:
http://www.impactjournals.com/oncotarget/index.php?journal=oncotarget&page=article&op=view&path[]=7205&path[]=20561

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over selenium en kanker.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van veel vitamine C de kans op het krijgen van alvleesklierkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 14 patiënt-controle studies (3818 mensen met alvleesklierkanker en 10115 mensen zonder alvleesklierkanker) en 6 cohort studies (met 1140 mensen met alvleesklierkanker onder 278000 deelnemers. De follow-up duur varieerde tussen 7.1 en 21 jaar).

Er was publicatie bias in patiënt-controle studies maar niet in cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 20 studies dat het eten van veel vitamine C vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 34% [OR = 0.66, 95% BI = 0.58-0.75, I2 = 35.8%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat een hoge consumptie van vitamine C vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van alvleesklierkanker significant met 42% [OR = 0.58, 95% BI = 0.52-0.66, I2 = 0%] verlaagde. Echter, dit verlaagde risico was niet significant onder cohort studies [ RR = 0.93, 95% BI = 0.78-1.11, I2 = 0%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel vitamine C de kans op het krijgen van alvleesklierkanker mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het verlaagde risico niet significant was in cohort studies en bovendien was er publicatie bias in patiënt-controle studies.

Oorspronkelijke titel:
Vitamin C Intake and Pancreatic Cancer Risk: A Meta-Analysis of Published Case-Control and Cohort Studies by Hua YF, Wang GQ, [...],, Lu CD.

Link:
http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0148816

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het eten van vitamine C en kanker.
Lees hier meer over cohort studies en publicatie bias.
Vitamine C-rijke maaltijden zijn maaltijden met minimaal 100 mg vitamine C.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van veel koolhyraten de kans op het krijgen van maagkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 21 studies met ongeveer 540000 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge consumptie van koolhydraten via voeding de kans op het krijgen van maagkanker niet significant met 17% [gepoolde RR = 1.17, 95% BI = 0.91-1.50] verhoogde. Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat een hoog GL-dieet de kans op het krijgen van maagkanker niet significant met 6% [gepoolde RR = 1.06, 95% BI = 0.90-1.26] verhoogde. Niet significant want RR van 1 zat in de 95% betrouwbaarheidsinterval van 0.90 tot 1.26. RR van 1 wil zeggen, er is geen risico. 

De onderzoekers vonden dat een hoog GI-dieet de kans op het krijgen van maagkanker niet significant met 17% [gepoolde RR = 1.17, 95% BI = 0.80-1.69] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een hoog GL-dieet de kans op het krijgen van maagkanker onder mannen significant met 41% [gepoolde RR = 1.41, 95% BI = 1.04-1.92] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een hoge consumptie van koolhydraten via voeding de kans op het krijgen van maagkanker onder mannen significant met 52% [gepoolde RR = 1.52, 95% BI = 1.10-2.08] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat een hoge consumptie van koolhydraten via voeding de kans op het krijgen van maagkanker onder Aziaten significant met 69% [gepoolde RR = 1.69, 95% BI = 1.36-2.09] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoge consumptie van koolhydraten via voeding, de kans op het krijgen van maagkanker onder mannen en Aziaten verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Association between dietary carbohydrate intake, glycemic index and glycemic load, and risk of gastric cancer by Ye Y, Wu Y, [...], Xia D.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26873099

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het eten van koolhyraten en kanker.

Een voeding met veel koolhydraten is een voeding met meer dan 70 En% koolhydraten. 70 En% koolhydraten wil zeggen dat het aantal gram koolhydraten 70% bijdraagt aan het totale caloriegehalte van de desbetreffende voeding.
Een hoog GI-dieet/GL-dieet is een dieet met meer dan 25 En% suikers en minder dan 1.3 gram vezels per 100 kcal. Welke producten uit de supermarkt minder dan 25% suikers en minstens 1.3 gram vezels per 100 kcal bevatten, kunt u hier opzoeken.

Onderzoeksvraag:
Wanneer is de beste tijd om gluten te introduceren bij baby’s?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 2 RCT’s, 10 cohort studies en 1 patiënt-controle studie.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het introduceren van gluten bij baby’s na 6 maanden vergeleken met 4-6 maanden na de geboorte, de kans op het krijgen van een glutenallergie significant met 25% [risk ratio = 1.25, 95% BI = 1.08-1.45] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het geven van borstvoeding vergeleken met zonder borstvoeding, de kans op het krijgen van een glutenallergie niet significant met 45% [OR = 0.55, 95% BI = 0.28-1.10, I2 = 92%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het introduceren van gluten bij baby’s na 6 maanden de kans op het krijgen van een glutenallergie verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Gluten Introduction to Infant Feeding and Risk of Celiac Disease: Systematic Review and Meta-Analysis by Pinto-Sánchez MI, Verdu EF, […], Moayyedi P.

Link:
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0022347615010458

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zwangerschap.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van vitamine C de kans op het krijgen van cervicale neoplasie (het voorstadium van baarmoederhalskanker)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 1 prospectieve cohort studie en 11 patiënt-controle studies.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in de overall analyse, dat het eten van vitamine C de kans op het krijgen van cervicale neoplasie (het voorstadium van baarmoederhalskanker) significant met 42% [OR = 0.58, 95% BI = 0.44 tot 0.75, p 0.001] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 50 mg vitamine C per dag, de kans op het krijgen van cervicale neoplasie (het voorstadium van baarmoederhalskanker) significant met 8% [OR = 0.92, 95% BI = 0.89 tot 0.94, p 0.05] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat minimaal 50 mg vitamine C per dag, de kans op het krijgen van cervicale neoplasie (het voorstadium van baarmoederhalskanker) mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het overzichtsartikel alleen maar patiënt-controle studies kende.

Oorspronkelijke titel:
Association between vitamin C Intake and the risk of cervical neoplasia: A meta-analysis by Cao D, Shen K, [...], Wu D.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26731169

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het eten van vitamine C en kanker.

Baarmoederhalskanker komt voor bij vrouwen van alle leeftijden, maar het meest bij vrouwen van 35 tot 50 jaar. Bij baarmoederhalskanker speelt het humaan papillomavirus (HPV) een rol. Dit virus wordt door geslachtsgemeenschap overgebracht. HPV komt bij veel vrouwen voor: ongeveer 80 procent van de vrouwen krijgt ooit een HPV-infectie.

Deze maaltijden leveren minimaal 100 mg vitamine C.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het drinken van koffie de kans op het krijgen van een melanoom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 2 patiënt-controle studies met 846 mensen met melanoom en 843 mensen zonder melanoom en 5 prospectieve cohort studies met 844246 deelnemers, waarvan 5737 mensen met melanoom.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van veel caffeïnebevattende koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een melanoom significant met 19% [gepoolde RR = 0.81, 95% BI = 0.68-0.97, I2 = 63.5%] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant voor caffeïnevrije koffie [gepoolde RR = 0.92, 95% BI = 0.81-1.05, I2 = 0%]. Niet signficant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 kopje koffie per dag, de kans op het krijgen van een melanoom significant met 4.5% [RR = 0.955, 95% BI = 0.912-0.999] verlaagde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het drinken van veel caffeïnebevattende koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een melanoom significant met 16% [gepoolde RR = 0.84, 95% BI = 0.71-0.99] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in patiënt-controle studies [gepoolde RR = 0.76, 95% BI = 0.36-1.62] verlaagde. Niet significant want RR van 1 zat in de 95% BI van 0.36 tot 1.62. RR van 1 wil zeggen, er is geen risico.

De onderzoekers vonden dat het drinken van veel caffeïnebevattende koffie vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van een melanoom onder vrouwen significant met 24% [gepoolde RR = 0.76, 95% BI = 0.61-0.95] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant onder mannen [gepoolde RR = 1.11, 95% BI = 0.91-1.36].

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van veel caffeïnebevattende koffie de kans op het krijgen van een melanoom, met name onder vrouwen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Higher Caffeinated Coffee Intake Is Associated with Reduced Malignant Melanoma Risk: A Meta-Analysis Study by Liu J, Shen B, [...], Cai J.

Link:
http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0147056

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het drinken van koffie en kanker.

Een melanoom (melanoom betekent letterlijk: zwart gezwel) is een vorm van huidkanker, die ontstaat uit de pigmentcellen van de huid (de melanocyten). Overal in de huid zitten deze melanocyten. In de melanocyten wordt een bruin pigment aangemaakt, dat de kleur geeft aan de huid. Dit pigment beschermt de huid tegen de schadelijke effecten van zonlicht. De pigmentcellen zijn gelijkmatig verdeeld over de gehele huid. In moedervlekken liggen heel veel van deze pigmentcellen in een kluitje bij elkaar.

Het is de meest levensbedreigende vorm van huidkanker, omdat relatief snel uitzaaiingen ontstaan. Melanoom komt het meest voor bij mensen tussen de 40 en 60 jaar.

 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van ijzersupplementen het ijzertekort onder ouderen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 3 RCT’s met in totaal 440 deelnemers. De leeftijd varieerde tussen 70 en 83 jaar.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van ijzersupplementen gedurende 4 tot 6 weken het hemoglobinegehalte van ouderen met bloedarmoede signifiant met 0.35 g/dL [95% BI = 0.12-0.59, p = 0.003] verhoogde.

De onderzoekers vonden geen significant verschil voor de bijwerkingen, voor de duur van een ziekenhuisopname en de mortaliteit.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van ijzersupplementen gedurende 4 tot 6 weken het hemoglobinegehalte van ouderen met bloedarmoede met 0.35 g/dL verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Systematic review and meta-analysis: what is the evidence for oral iron supplementation in treating anaemia in elderly people? by Tay HS and Soiza RL.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25644019

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over ijzer en ouderdom.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van groenten en fruit de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 prospectieve cohort studies. De studieduur varieerde tussen 4 en 24 jaar.  

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel fruit vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 9% [RR = 0.91, 95% BI = 0.87-0.96, I2 = 11.2%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bosbessen vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 25% [RR = 0.75, 95% BI = 0.66-0.84] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel donkergroene bladgroenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 13% [RR = 0.87, 95% BI = 0.81-0.93, I2 = 0.0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel geelgekleurde groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 28% [RR = 0.72, 95% CI 0.57-0.90] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel kruisbloemige groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 18% [RR = 0.82, 95% BI = 0.67-0.99] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel fruit, vooral bessen, maar ook donkergroene bladgroenten, gele groenten, kruisbloemige groenten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Higher intake of fruits, vegetables or their fiber reduces the risk of type 2 diabetes: A meta‐analysis by Wang PY, Fang JC, [...],Xie SY.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4718092/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en groenten en fruit.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van zuivelproducten de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 31 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van zuiveproducten de kans op het krijgen van een beroerte significant met 9% [SRRE = 0.91, 95% BI = 0.83 - 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van kaas de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 18% [SRRE = 0.82, 95% BI = 0.72 - 0.93] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van kaas de kans op het krijgen van een beroerte significant met 13% [SRRE = 0.87, 95% BI = 0.77 - 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van calcium uit zuivelproducten de kans op het krijgen van een beroerte significant met 31% [SRRE = 0.69, 95% BI = 0.60 - 0.81] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van zuivelproducten de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, met name een beroerte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dairy consumption and CVD: a systematic review and meta-analysis by Alexander DD, Bylsma LC, […], Fryzek JP.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26786887

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en het verlagen van een beroerte.
 

Onderzoeksvraag:
Het bewijs uit epidemiologische studies over de relatie tussen serum vitamine D-concentraties en reumatoïde artritis (RA) is inconsistent en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt een hoge serum vitamine D-bloedwaarde de kans op het krijgen van reumatoïde artritis?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 observationele studies met 2148 reumatoïde artritis-patiënten en 1991 gezonde controles.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het serum vitamine D-bloedwaarde van reumatoïde artritis-patiënten significant met 16.52 nmol/L [95% BI = -18.85 tot -14.19 nmol/L, I2 = 46%, p = 0.04] lager lag ten opzichte van gezonde mensen.

De onderzoekers vonden een negatieve relatie tussen het serum vitamine D-bloedwaarde (25OHD) en de ziekte activiteitsindex [25OHD versus de activiteitsindex DAS28 van reumotoïde artritis: r = -0.13, 95% BI = -0.16 tot -0.09 en 25OHD versus het C-reactieve proteïne: r = -0.12, 95% BI = -0.23 tot -0.00].

De onderzoekers concludeerden dat een lage serum vitamine D-bloedwaarde de kans op het krijgen van reumatoïde artritis verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Serum Vitamin D Level and Rheumatoid Arthritis Disease Activity: Review and Meta-Analysis by Lin J, Liu J, […], Chen W.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4709104/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine D.
Lees hier meer over overzichtsartikel, 95% BI en significant.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een hoge blootstelling aan selenium de kans op het krijgen van kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 patiënt-controle studies, 14 cohort studies, 19 geneste patiënt-controle studies, 5 patiënt-cohort studies en 5 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge blootstelling aan selenium de kans op het krijgen van kanker significant met 22% [gepoolde OR = 0.78, 95% BI = 0.73-0.83, Q = 423.52, p = 0.000, I2 = 73.3%, Begger’s test zc = 2.55, p = 0.011 en Egger’s test t = -2.61, p = 0.010] verlaagde. Er was publicatie bias.

De onderzoekers vonden dat een hoog serum/plasma bloedseleniumgehalte de kans op het krijgen van kanker significant met 25% [gepoolde OR = 0.75, 95% BI = 0.69-0.82, I2 = 78.8%] verlaagde. Er was publicatie bias maar de funnel plot was symmetrisch.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het serum/plasma bloedseleniumgehalte met 10 ug/L de kans op het krijgen van kanker significant met 5% [95% BI = 0.94-0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het teennagelseleniumgehalte met 0.1 ug/g de kans op het krijgen van kanker met 6% [OR = 0.94, 95% BI = 0.92-0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoog teennagelseleniumgehalte de kans op het krijgen van

kanker significant 26% [OR = 0.74, 95% BI = 0.62-0.87, Q = 70.95, p = 0.000, I2 = 56.3% Begger’s test zc = 0.05, p = 0.961 en Egger’s test t = 0.52, p = 0.605] verlaagde. Er was geen publicatie bias.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het slikken van selenium en het verlaagde risico op het krijgen van kanker [gepoolde OR = 0.91, 95% BI = 0.80-1.03, I2 = 55.4%]. Er was geen publicatie bias. Geen verband want OR van 1 zat in de 95% BI van 0.80 tot 1.03. OR van 1 wil zeggen, er is geen risico.  

De onderzoekers concludeerden dat zowel een hoog teennagelseleniumgehalte als een hoog serum/plasma bloedseleniumgehalte de kans op het krijgen van kanker verlaagde. Echter, het slikken van selenium verlaagde niet de kans op het krijgen van kanker.

Oorspronkelijke titel:
Selenium Exposure and Cancer Risk: an Updated Meta-analysis and Meta-regression by Cai X, Wang C, [...], Wang F.

Link:
http://www.nature.com/articles/srep19213

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over selenium en kanker.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het toedienen van L-carnitine het Lp(a) bloedconcentratie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCTs met 200 deelnemers in de L-carnitine groep en 175 in de controle groep. De dosering varieerde tussen 3 gram L-carnitine per week tot 4 gram L-carnitine per dag. De suppletie-duur varieerde tussen 1 tot 24 weken.

Er was publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het toedienen van L-carnitine het Lp(a) bloedconcentratie signficant met 8.82 mg/dL [95% BI = -10.09 tot -7.55, p  0.001] verlaagde.

Dit verlaagde risico was alleen significant via het slikken van L-carnitine [WMD = -9.00 mg/dL, 95% BI = -10.29 tot -7.72, p  0.001] maar niet via de intraveneuze route [WMD = -2.91 mg/dL, 95% BI = -10.22 tot 4.41, p = 0.436].

Verder was dit verlaagde risico onafhankelijk van de dosis [slope = -0.30,  95% BI = -4.19 tot 3.59, p = 0.878] en de duur van de therapie [slope = 0.18, 95% BI = -0.22 tot 0.59, p = 0.374].

De onderzoekers vonden dat het toedienen van L-carnitine ook het totale cholesterolgehalte signficant met 9.49 mg/dL [95% BI = -17.07 tot -1.92, p = 0.014] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat toedienen van L-carnitine via de mond het Lp(a) bloedconcentratie mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat er sprake was van publicatie bias.

Oorspronkelijke titel:
Impact of L-carnitine on plasma lipoprotein(a) concentrations: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Serban MC, Sahebkar A, […], Banach M.

Link:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4709689/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten en L-carnitine.
Een hoog gehalte aan lipoproteïne(a), afgekort Lp(a), is een risicofactor voor het optreden van hart- en vaatziekten. Lp(a) is een lipoproteïne dat sterk lijkt op het “slechte” LDL-cholesterol.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van kruisbloemige groenten of citrusvruchten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 prospectieve cohort studies met in totaal 306723 deelnemers waarvan 16544 mensen met suikerziekte type 2. De studieduur varieerde tussen 4.6 en 24 jaar.  

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 4 cohort studies dat het eten van veel kruisbloemige groenten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 16% [SRR = 0.84, 95% BI = 0.73 tot 0.96, I2 = 54.4%] verlaagde.
Dit verlaagde risico was onafhankelijk van roken, alcoholgebruik, BMI en lichamelijke activiteiten (de risicofactoren van hart- en vaatziekten).

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van citrusvruchten en de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 [SRR = 1.02, 95% BI = 0.96 tot 1.08, I2 = 0%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel kruisbloemige groenten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Consumption of citrus and cruciferous vegetables with incident type 2 diabetes mellitus based on a meta-analysis of prospective study by Jia X, Zhong L, [...], Sun S.

Link:
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1751991815001825

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2.
Kruisbloemige groenten zijn verschillende soorten kolen, broccoli en spruitjes.

Onderzoeksvraag:.
De associaties tussen de inname van anthocyaninen en anthocyanine-rijke bessen en het risico op het krijgen van hart- en vaatziekten moeten nog worden vastgesteld. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt zowel het slikken van gezuiverde anthocyaninensupplementen als het eten van anthocyanine-rijke bessen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten? 

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 44 RCT’s met in totaal 2353 deelnemers en 15 prospectieve cohort studies met in totaal 554638 deelnemers.
The gemiddelde interventieduur van de RCT’s was 8 weken. 22 van de 44 RCT’s waren van hoge kwaliteit.
De gemiddeld follow-up duur van de 15 cohort studies was 12 jaar. 12 van deze 15 studies waren van hoge kwaliteit.

Er was geen publicatie bias, behalve bij het effect van gezuiverde anthocyaninensupplementen op het HDL cholesterolgehalte.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van RCT’s dat het slikken van gezuiverde anthocyaninensupplementen het LDL cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [WMD = -5.43 mg/dL, 95% BI = -8.96 tot -1.90 mg/dL, p = 0.003].
 

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van RCT’s dat het slikken van gezuiverde anthocyaninensupplementen het triglyceridengehalte significant verlaagde [WMD = -6.18 mg/dL, 95% CI = -11.67 tot -0.69 mg/dL, p = 0.027, I2 = 0%].

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van RCT’s dat het slikken van gezuiverde anthocyaninensupplementen het HDL cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant verhoogde [WMD = 2.76 mg/dL, 95% CI = 1.34 tot 4.18 mg/dL, p 0.001, I2 = 43.5%].
Dit verhoogde effect werd ook teruggevonden in de subgroepenanalyses.

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van RCT’s dat het slikken van gezuiverde anthocyaninensupplementen het tumornecrosefactor-alfa (TNF-α) gehalte significant verlaagde [WMD = -1.62 pg/mL, 95% BI = -2.76 tot -0.48 pg/mL, p = 0.005, I2 = 0%].

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van RCT’s dat het slikken van gezuiverde anthocyaninensupplementen het CRP-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.028 mg/dL, 95% BI = -0.050 tot -0.005 mg/dL, p = 0.014, I2 = 26%].

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van RCT’s dat suppletie van anthocyanine-rijke bessen (bosbes, cranberry, bilberry en zwarte bes) het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [WMD = -4.48 mg/dL, 95% BI = -8.94 tot -0.02 mg/dL, p = 0.049].  

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van RCT’s dat suppletie van anthocyanine-rijke bessen (bosbes, cranberry, bilberry en zwarte bes) het CRP-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.046 mg/dL, 95% BI = -0.070 tot -0.022 mg/dL, p 0.001, I2 = 0%].

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van cohort studies dat de inname van anthocyaninen via voeding, de kans op het krijgen van coronaire hatziekte significant met 17% [relatieve risico = 0.83, 95% BI = 0.72 tot 0.95, p = 0.009, I2 = 51.2%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van cohort studies dat de inname van anthocyaninen via voeding, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 27% [relatieve risico = 0.73, 95% BI = 0.55 tot 0.97, p = 0.03, I2 = 76.7%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in gepoolde analyses van cohort studies dat de inname van anthocyaninen via voeding, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 9% [relatieve risico = 0.91, 95% BI = 0.87 tot 0.96, p 0.001, I2 = 0%] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico werd in de subgroepenanalyses alleen teruggevonden bij vrouwen maar niet bij mannen.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het slikken van gezuiverde anthocyaninensupplementen gedurende 8 weken als het eten van anthocyanine-rijke bessen (bosbes, cranberry, bilberry en zwarte bes) de kans op het krijgen van en doodgaan aan hart- en vaatziekten verlaagden. 

Oorspronkelijke titel:
Anthocyanins, Anthocyanin-Rich Berries, and Cardiovascular Risks: Systematic Review and Meta-Analysis of 44 Randomized Controlled Trials and 15 Prospective Cohort Studies by Xu L, Tian Z, […], Yang Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8714924/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over bessen, anthocyaninen, het verlagen van het cholesterolgehalte en het verlagen van hart- en vaatziekten.

Onderzoeksvraag:.
Eerdere studies hebben de relatie tussen HDL-cholesterol en de overlijdensrisico's door alle oorzaken en door hart- en vaatziekten niet volledig beschreven. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het hebben van een hoog HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) de kans op doodgaan aan zowel alle oorzaken als hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 32 prospectieve cohort studies met in totaal 369904 deelnemers, waarvan 33473 doden (9426 doden aan hart- en vaatziekten).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoog HDL-cholesterolgehalte (goed colesterol) de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 18% [RR = 0.82, 95% BI = 0.73 to 0.93] verlaagde.
Dit verlaagde risico was het hoogste bij 1.34 mmol/L HDL-cholesterolgehalte.

De onderzoekers vonden dat een hoog HDL-cholesterolgehalte de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 36% [RR = 0.64, 95% BI = 0.46 to 0.89] verlaagde.
Dit verlaagde risico was het hoogste bij 1.55 mmol/L HDL-cholesterolgehalte.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het HDL-cholesterolgehalte met 1 mmol/L de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.79 to 0.92] verlaagde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.
 

De onderzoekers vonden dat elke verhoging van het HDL-cholesterolgehalte met 1 mmol/L de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 23% [RR = 0.77, 95% BI = 0.69 to 0.87] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het HDL cholesterolgehalte tot 2.05 mmol/L de kans op doodgaan aan alle oorzaken verlaagde, terwijl het HDL cholesterolgehalte tot 2.33 mmol/L de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten verlaagde. 

Oorspronkelijke titel:
A dose-response meta-analysis to evaluate the relationship between high-density lipoprotein cholesterol and all-cause and cardiovascular disease mortality by Liu L, Han M, […], Hong F.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34676492/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over significant/cohort/RCTs, het verlagen van het cholesterolgehalte en het verlagen van hart- en vaatziekten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het volgen van een eiwitrijk dieet causaal het lichaamsgewicht bij volwassenen met overgewicht of obesitas?  

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 37 RCT’s.
De gemiddelde studieduur was 32 weken (8-104 weken).
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het volgen van een eiwitdieet met 18 tot 59 energieprocent (18-59 En% eiwit), het lichaamsgewicht significant met 1.6 kg [95% BI = 1.2 tot 2.0 kg, I2 = 56%] verlaagde.
Dit resultaat werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat het volgen van een eiwitdieet met 18 tot 59 energieprocent (18-59 En% eiwit) gedurende 32 weken, het lichaamsgewicht bij volwassenen met overgewicht of obesitas causaal verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Are Dietary Proteins the Key to Successful Body Weight Management? A Systematic Review and Meta-Analysis of Studies Assessing Body Weight Outcomes after Interventions with Increased Dietary Protein by Hansen TT, Astrup A and Sjödin A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8468854/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overgewicht en eiwit.

Een eiwitdieet met 18 tot 59 energieprocent (18-59 En% eiwit) wilt zeggen dat het aantal gram eiwit 18 tot 59% bijdraagt aan het totale kcal van het desbetreffende dieet.
Dus als een dieet 2000 kcal bevat, draagt 90 gram eiwit 18% bij aan 2000 kcal. 90 gram eiwit levert 360 kcal want 1 gram eiwit levert 4 cal. 360 kcal draagt dus 18% bij aan een dieet van 2000 kcal.

De makkelijkste manier om een dieet met 18-59 En% eiwit te volgen, is door te kiezen voor alleen maar producten/maaltijden die ook 18-59 En% eiwit bevatten. Deze producten uit de supermarkt bevatten 18-59 En% eiwit. 
Echter, de meest praktische manier om een dieet met 18-59 En% eiwit te volgen, is al uw dagelijks gegeten producten/maaltijden moeten gemiddeld 18-59 En% eiwit bevatten.

Gebruik de 7-punten voedingsprofiel app om te zien of uw dagelijks voeding ook 18-59 En% eiwit bevat.

Een eiwitrijk dieet is een dieet met minimaal 20 En% eiwit.

Onderzoeksvraag:
De associatie tussen vitamine C consumptie en het metabole syndroom (MetS) is geëvalueerd in de verschillende epidemiologische onderzoeken maar de resultaten zijn tegenstrijdig. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt een hoge vitamine C inname via voeding of het hebben van een hoog vitamine C gehalte in het bloed de kans op het krijgen van het metabole syndroom?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 2 cohort studies en 26 cross-sectionele studies met in totaal 110771 deelnemers.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met een lage inname dat een hoge inname van vitamine C via voeding, de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 7% [multivariable-adjusted RR = 0.93, 95% BI = 0.88 tot 0.97, p = 0.003, I2 = 54.5%, p = 0.003] verlaagde.

De onderzoekers vonden vergeleken met een lager vitamine C gehalte dat een hoger vitamine C gehalte in het lichaam de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 40% [multivariable-adjusted RR = 0.60, 95% BI = 0.49 tot 0.74, I2 = 22.7%, p = 0.249] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel een hoge vitamine C inname via voeding als het hebben van een hoog vitamine C gehalte in het bloed, de kans op het krijgen van het metabole syndroom verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Vitamin C and Metabolic Syndrome: A Meta-Analysis of Observational Studies by Guo H, Ding J, [...], Zhang Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8531097/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine C en het metabole syndroom.

Een hoge vitamine C consumptie via voeding komt in de praktijk neer op 200 tot 300 gram groente en 2-5 stuks fruit per dag. Vitamine  C zit namelijk in groente en fruit.

Een hoog vitamine C gehalte in het lichaam kan verkregen worden door levensmiddelen te eten die veel vitamine C bevatten en/of vitamine C supplementen te slikken.

Onderzoeksvraag:
De associaties tussen de koolhydratenconsumptie en diverse gezondheidsresultaten blijven controversieel en verwarrend. Daarom werd dit overzichtsartikel (meta-analyse) uitgevoerd.

Wat is het verband tussen de koolhydratenconsumptie (het eten van koolhydraten) en de diverse gezondheidsresultaten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 43 meta-analyses van observationele studies met 23 gezondheidsresultaten, waaronder kanker (n = 26), mortaliteit (n = 4), stofwisselingsziekten (n = 4), het spijsverteringsstelsel (n = 3) en andere uitkomsten [coronaire hartziekte (n = 2), beroerte (n = 1), ziekte van Parkinson (n = 1) en botbreuk (n = 2)].
Dit overkoepelende overzichtsartikel bevatten 281 individuele studies met in totaal 13164365 deelnemers.

33.3% van de studies werd als hoge kwaliteit en 66.7% als matige kwaliteit beschouwd.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van koolhydraten de kans op het krijgen van het metabole syndroom significant met 25% [adjusted OR = 1.25, 95% BI = 1.15 tot 1.37, zeer suggestief bewijs] verhoogde.  

De onderzoekers vonden dat het eten van koolhydraten de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 19% [adjusted HR = 1.19, 95% BI = 1.09 tot 1.30, suggestief bewijs] verhoogde.  

De onderzoekers vonden dat het eten van koolhydraten de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 43% [adjusted HR = 0.57, 95% BI = 0.42 tot 0.78, suggestief bewijs] verlaagde.  

De onderzoekers concludeerden dat er geen overtuigend bewijs was voor een duidelijke rol van de inname van koolhydraten. Echter, zeer suggestief bewijs liet zien dat de inname van koolhydraten de kans op het krijgen van het metabool syndroom verhoogde. Daarnaast, liet suggestief bewijs zien dat de inname van koolhydraten het risico op doodgaan aan alle oorzaken verhoogde terwijl het risico op het krijgen van slokdarmkanker juist verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Carbohydrate and Diverse Health Outcomes: Umbrella Review of 30 Systematic Reviews and Meta-Analyses of 281 Observational Studies by Liu YS, Wu QJ […], Zhao YH.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8116488/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over koolhydraten en het metabole syndroom.

Onderzoeksvraag:
Chemotherapie-geïnduceerde perifere neuropathie is een veel voorkomend symptoom, maar profylactische (preventieve) maatregelen kunnen nog steeds niet effectief worden uitgevoerd. Bovendien is de werkzaamheid van vitamine E bij het voorkomen van perifere neurotoxiciteit veroorzaakt door chemotherapie niet overtuigend en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd. 

Verlaagt vitamine E suppletie de kans op het krijgen van chemotherapie-geïnduceerde perifere neuropathie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met in totaal 488 kankerpatiënten.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat suppletie met 600 mg vitamine E per dag, de kans op het krijgen van chemotherapie-geïnduceerde perifere neuropathie signifcant met 69% [risk ratio = 0.31, 95% BI = 0.14 tot 0.65, p = 0.002, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat suppletie met vitamine E de kans op het krijgen van chemotherapie-geïnduceerde perifere neuropathie bij kankerpatiënten die cisplatine kregen signifcant met 72% [risk ratio = 0.28, 95% BI = 0.14 tot 0.54, p = 0.0001, I2 = 0%] verlaagde.
Echter, dit signficante verlaagde risico werd niet teruggevonden bij kankerpatiënten die oxaliplatine kregen [risk ratio = 1.08, 95% BI = 0.95 tot 1.22, p = 0.24, I2 = 34%].

De onderzoekers vonden dat suppletie met vitamine E de surale sensorische amplitude na 3 chemokuren significant verlaagde [MD = -2.66, 95% BI = -5.09 tot -0.24, p = 0.03, I2 = 0%].
Echter, dit significante verlaagde effect werd niet teruggevonden na 6 chemokuren [MD = -1.28, 95% BI = -3.11 tot 0.54, p = 0.17, I2 = 40%].

De onderzoekers vonden dat kankerpatiënten die vitamine E kregen, hadden een grotere verbetering van de neurotoxiciteitsscore en een lagere incidentie van reflexen en distale paresthesieën (paresthesieën = het tintelend, jeukend en/of brandend gevoel of de gevoelloosheid in de ledematen dat ontstaat door een druk op een zenuw) dan de controlegroep (groep zonder vitamine E suppletie).

De onderzoekers concludeerden dat 600 mg vitamine E suppletie per dag tot een bescheiden verbetering leidde in de preventie (het voorkomen) van chemotherapie-geïnduceerde perifere neuropathie, met name bij kankerpatiënten die cisplatine kregen.

Oorspronkelijke titel:
Protective Effects of Vitamin E on Chemotherapy-Induced Peripheral Neuropathy: A Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Miao H, Li R [...], Wen Z.

Link:
https://www.karger.com/Article/FullText/515620

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine E en kanker.

Chemotherapie is een behandeling van kanker met cytostatica. Cytostatica zijn stoffen die de kankercellen doden of afremmen en zich via het bloed verspreiden.

Cisplatine behoort tot een groep geneesmiddelen die cytostatica genoemd worden en die gebruikt worden voor de behandeling van kanker.

 

Onderzoeksvraag:
Met de toenemende incidentie van osteoporose (botontkalking) worden vitamine K en calcium in veel onderzoeken in verband gebracht met botmineraaldichtheid (BMD) en ondergecarboxyleerd osteocalcine (UcOC), maar de resultaten van de onderzoeken naar het gecombineerde effect van vitamine K en calcium op botmineraaldichtheid en ondergecarboxyleerd osteocalcine in mensen zijn inconsequent (tegenstrijdig). Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt het sikken van vitamine K supplementen in combinatie met calciumsupplementen de botmineraaldichtheid?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 RCT’s met in totaal 1346 patiënten.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine K supplementen in combinatie met calciumsupplementen de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom significant verhoogde [SMD = 0.20, 95% BI = 0.07 tot 0.32, I2 = 46.9%, p = 0.049].
Echter, dit significant verhoogde effect was niet signifcant in de trim and fill methode (waarbij gecorrigeerd werd voor publicatie bias) [SMD = 0.067, 95% BI = -0.044 tot 0.178].

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine K supplementen in combinatie met calciumsupplementen het gehalte van ondergecarboxyleerd osteocalcine significant verlaagde [SMD = -1.71, 95% BI = -2.45 tot -0.96, I2 = 95.7%, p  0.01].
Dit significant verlaagde effect werd ook teruggevonden in analyses waarbij gecorrigeerd werd voor publicatie bias [SMD = - 0.947, 95% BI = -1.211 tot -0.687].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van  ≤100 µg/d vitamine K supplementen in combinatie met calciumsupplementen de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom significant verhoogde [SMD = 0.40, 95% BI = 0.20 tot 0.61, I2 = 49.9%].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van vitamine K2 supplementen in combinatie met calciumsupplementen de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom significant verhoogde [SMD = 0.30, 95% BI = 0.10 tot 0.51, I2 = 0%].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van vitamine K supplementen in combinatie met  ≤1000 mg/d calciumsupplementen de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom significant verhoogde [SMD = 0.19, 95% BI = 0.05 tot 0.32, I2 = 62.3%].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van vitamine K supplementen in combinatie met calciumsupplementen gedurende maximaal 1 jaar de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom significant verhoogde [SMD = 0.38, 95% BI = 0.19 tot 0.57, I2 = 40%].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van ≤100 µg/d vitamine K2 supplementen in combinatie met  ≤1000 mg/d calciumsupplementen gedurende maximaal 1 jaar de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
The combined effect of vitamin K and calcium on bone mineral density in humans: a meta-analysis of randomized controlled trials by Hu L, Ji J, [...], Yu B.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8515712/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/publicatie bias/RCT’s, vitamine K, calcium en botontkalking.

Een hoog gehalte aan ondergecarboxyleerd osteocalcine verhoogt de kans op het krijgen van botontkalking.

Ondergecarboxyleerd osteocalcine (ucOC of PIVKA-osteocalcine) is een gevoeliger marker voor vitamine K-insufficiëntie.

De incidentie is het aantal nieuwe zieken of ziekten in een populatie over een bepaalde periode.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van magnesiumsupplementen krampen in de benen tijdens de zwangerschap?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 RCT’s met in totaal 332 zwangere vrouwen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen de frequentie van de krampen in de benen tijdens de zwangerschap niet verlaagde [WMD = -0.47, 95% BI = -1.14 tot 0.20, p = 0.167].

De onderzoekers vonden dat het slikken van magnesiumsupplementen het herstel van de krampen in de benen tijdens de zwangerschap niet verlaagde [OR = 0.47, 95% BI = 0.14 to 1.52, p = 0.207].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van magnesiumsupplementen niet effectief was bij de behandeling van de krampen in de benen tijdens de zwangerschap.

Oorspronkelijke titel:
Effect of oral magnesium supplementation for relieving leg cramps during pregnancy: A meta-analysis of randomized controlled trials by Liu J, Song G, [...], Meng T.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34247796/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zwangerschap en magnesium.

Onderzoeksvraag:.
Is er een dosisafhankeljijk verband tussen het eten van natrium en kalium, gemeten in meerdere 24-uurs urine, en de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 prospectieve cohort studies met in totaal 10709 gezonde volwassenen (54.2% vrouwen), waarvan 571 mensen met hart- en vaatziekten.
De gemiddelde leeftijd was 51.5±12.6 jaar.
De gemiddelde follow-up duur was 8.8 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden voor elke verhoging met 1000 mg natrium in de 24-uurs urine, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 18% [hazard ratio = 1.18, 95% BI = 1.08 tot 1.29] verhoogde.

De onderzoekers vonden voor elke verhoging met 1000 mg kalium in de 24-uurs urine, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 18% [hazard ratio = 0.82, 95% BI = 0.72 tot 0.94] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een hogere natrium- en lagere kaliumconsumptie, zoals gemeten in de meerdere 24-uurs urine, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten verhoogde. Deze verhoogde risico was dosisafhankelijk.

Oorspronkelijke titel:
24-Hour Urinary Sodium and Potassium Excretion and Cardiovascular Risk by Ma Y, He FJ, […], Hu FB.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34767706/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over significant/cohort/RCTs, zout- en kaliumconsumptie en het verlagen van hart- en vaatziekten.

De 24-uurs urine is de hoeveelheid urine die verzameld is gedurende 1 dag. Het bepalen van het natriumgehalte in de 24-uurs urine is een betrouwbare manier om de zoutiname via voeding bij een (proef)persoon gedurende 1 dag vast te stellen. Een hogere zoutinname leidt tot een hogere natriumgehalte in de 24-uurs urine. Zout bestaat uit natrium en chloride en verlaat het lichaam via de urine.

1 gram zout oftewel natriumchoride levert 400 mg natrium en 600 mg chloride. Dus 1000 mg natrium in de 24-uurs urine komt overeen met 2.5 (1000 mg/400 mg) gram zout.