Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Er zijn aanwijzingen dat essentiële voedingsstoffen sterk gecorreleerd zijn met het optreden van slokdarmkanker. Echter, de bevindingen in observationele studies naar de relatie tussen koolhydraten via voeding en zoutconsumptie en het risico op het krijgen van slokdarmkanker blijven controversieel en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt de inname van koolhydraten of zout via voeding de kans op het krijgen van slokdarmkanker?  

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 patiënt-controle studies en 1 cohort studie over koolhydratenconsumptie en 16 patiënt-controle studies en 2 cohort studies over zoutconsumptie.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in gepoolde analyses dat het eten van koolhydraten de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 38% [OR = 0.62, 95% BI = 0.50-0.77] verlaagde.

De onderzoekers vonden in patiënt-controle studies dat het eten van zout de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 97% [OR = 1.97, 95% BI = 1.50-2.61] verhoogde.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van zout de kans op het krijgen van slokdarmkanker significant met 4% [OR = 1.04, 95% BI = 1.00-1.08] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van zout de kans op het krijgen van slokdarmkanker verhoogde.  

Oorspronkelijke titel:
Associations of dietary carbohydrate and salt consumption with esophageal cancer risk: a systematic review and meta-analysis of observational studies by Banda KJ, Chiu HY, [...], Huang HC.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31995192

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over koolhydraten, zout en kanker.

Volgens de WHO komt een hoge zoutconsumptie overeen met meer dan 5 gram zout per dag.
Meer dan 5 gram zout per dag komt overeen met een dieet met meer dan 0.25 gram zout per 100 kcal. De makkelijkse manier om een dieet met meer dan 0.25 gram zout per 100 kcal te volgen, is door te kiezen voor alleen maar producten die ook meer dan 0.25 gram zout per 100 kcal bevatten. Deze producten in de supermarkt bevat meer dan 0.25 gram zout per dag.
Gebruik de 7-punten voedingsprofiel app om te zien of uw dagelijkse voeding ook meer dan 0.25 gram zout per dag bevat.

Onderzoeksvraag:
Ondanks het groeiende bewijs voor het verband tussen andere macronutriënten via voeding en de gezondheid van de botten, is er beperkte en inconsistente kennis beschikbaar over de inname van koolhydraten. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt het eten van koolhydraten de kans op het krijgen van fracturen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte observationele studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van koolhydraten en de kans op het krijgen van fracturen [gepoolde relatieve risico = 1.24, 95% BI = 0.84-1.84, p = 0.27, I2 = 57.7%, p = 0.05].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van koolhydraten de kans op het krijgen van fracturen niet verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary carbohydrate intake and risk of bone fracture: a systematic review and meta-analysis of observational studies by Mozaffari H, Daneshzad E and Azadbakht L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31982636

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over koolhydraten en ouderdom. 
 

Onderzoeksvraag:
Welke factoren worden in verband gebracht met het krijgen van maagkanker?  

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 232 observationele studies met in totaal 33831063 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een H. pylori infectie de kans op het krijgen van maagkanker significant met 156% [OR = 2.56, 95% BI = 2.18 tot 3.00] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat rokers een significante verhoogde kans van 61% [OR = 1.61, 95% BI = 1.49 tot 1.75] hadden op het krijgen van maagkanker.

De onderzoekers vonden dat ex-rokers een significante verhoogde kans van 43% [OR = 1.43, 95% BI = 1.29 tot 1.59] hadden op het krijgen van maagkanker.

De onderzoekers vonden dat drinkers een significante verhoogde kans van 19% [OR = 1.19, 95% BI = 1.10 tot 1.29] hadden op het krijgen van maagkanker.

De onderzoekers vonden dat ex-drinkers een significante verhoogde kans van 73% [OR = 1.73, 95% BI = 1.17 tot 2.56] hadden op het krijgen van maagkanker.

De onderzoekers vonden dat het eten van minimaal 3 keer fruit per week, de kans op het krijgen van maagkanker significant met 52% [OR = 0.48, 95% BI = 0.37 tot 0.63] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van ingemaakte groenten, de kans op het krijgen van maagkanker significant met 28% [OR = 1.28, 95% BI = 1.09 tot 1.51] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het eten van minimaal 3 keer groente per week, de kans op het krijgen van maagkanker significant met 38% [OR = 0.62, 95% BI = 0.49 tot 0.79] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het drinken van groene thee, de kans op het krijgen van maagkanker significant met 12% [OR = 0.88, 95% BI = 0.80 tot 0.97] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel roken, drinken als een H. pylori infectie de kans op het krijgen van maagkanker verhoogde, terwijl zowel minimaal 3 keer fruit en groente per week als groene thee de kans op het krijgen van maagkanker verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Risk factors for stomach cancer: a systematic review and meta-analysis by Poorolajal J, Moradi L, [...], Gohari-Ensaf F.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32023777

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over alcohol, groente en fruit, thee en kanker.

Onderzoeksvraag:
De activiteit van de hepatitis B-virus (HBV) als risicofactor voor de incidentie en progressie van de chronische nierziekte is nog niet opgehelderd. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt een hepatitis B-virus infectie de kans op het krijgen van chronische nierziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 33 studies met in totaal 7849849 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 11 cohort studies met in totaal 1056645 deelnemers, dat een hepatitis B-virus infectie de kans op het krijgen van chronische nierziekte significant met 40% [adjusted HR = 1.40, 95% BI = 1.16 tot 1.69, p < 0.001, I2 = 49.5%, p < 0.0001] verhoogde.

De onderzoekers vonden in 10 cross-sectionele studies met in totaal 3222545 deelnemers, geen verband tussen een hepatitis B-virus infectie en de prevalentie van chronische nierziekte [adjusted OR = 1.04, 95% BI = 0.90 tot 1.218, p = 0.5].

De onderzoekers concludeerden dat een hepatitis B-virus infectie de kans op het krijgen van chronische nierziekte verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
HBV infection is a risk factor for chronic kidney disease: Systematic review and meta-analysis by Fabrizi F, Cerutti R, […], Messa P.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32037008

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over nierziekte. 
 

Onderzoeksvraag:
Epidemiologische studies hebben het verband onderzocht tussen de consumptie van noten en het risico op het krijgen van verschillende kankersoorten. De huidige bevindingen zijn echter inconsistent en er is geen definitieve conclusie getrokken uit de prospectieve studies. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van noten de kans op het krijgen van kanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 33 cohort studies met meer dan 50000 kankergevallen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel noten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van kanker significant met 10% [RR = 0.90, 95% BI = 0.85-0.95] verlaagde.
Dit verlaagde risico was allleen terug te vinden voor boomnoten.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel noten vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van kanker aan het spijsverteringsstelsel significant met 17% [RR = 0.83, 95% BI = 0.77-0.89] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 20 gram noten per dag, de kans op het krijgen van kanker significant met 10% [RR = 0.90, 95% BI = 0.82-0.99] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 20 gram boomnoten per dag, de kans op het krijgen van kanker aan het spijsverteringsstelsel verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Nut Consumption and Risk of Cancer: A Meta-analysis of Prospective Studies by Long J, Ji Z, […], Cheng L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32041895

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over noten en kanker.

Onderzoeksvraag:
Vermindert een LDL-cholesterolverlagende behandeling het risico op het krijgen van ernstige vaataandoeningen (een samenstelling van cardiovasculaire mortaliteit, niet-fataal hartinfarct, niet-fatale ischemische beroerte of coronaire revascularisatie)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 52 RCT’s met in totaal 327037 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verlaging van het LDL-cholesterolgehalte met 1 mmol/L de kans op het krijgen van ernstige vaataandoeningen significant met 19% [relatieve risico = 0.81, 95% BI = 0.78 tot 0.84, p < 0.0001] verlaagde.
Dit verlaagde risico was onafhankelijk van het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) aan het begin van de studie, de aanwezigheid van diabetes [p = 0.878 voor interactie] of chronische nierziekte [p = 0.934 voor interactie].

De onderzoekers concludeerden dat elke verlaging van het LDL-cholesterolgehalte met 1 mmol/L de kans op het krijgen van ernstige vaataandoeningen (een samenstelling van cardiovasculaire mortaliteit, niet-fataal hartinfarct, niet-fatale ischemische beroerte of coronaire revascularisatie) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Intensive LDL cholesterol-lowering treatment beyond current recommendations for the prevention of major vascular events: a systematic review and meta-analysis of randomised trials including 327 037 participants by Wang N, Fulcher J, […], Lal S.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31862150

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het verlagen van het cholesterolgehalte en hart- en vaatziekten.

Onderzoeksvraag:
De werkzaamheid van n-3 vetzurensupplementen ter preventie van zwangerschap-geïnduceerde hypertensie of pre-eclampsie blijft onduidelijk en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlagen n-3 vetzurensupplementen (EPA en/of DHA en/of ALA) hypertensie of pre-eclampsie tijdens de zwangerschap?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 14 RCTs. 

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van n-3 vetzurensupplementen, de kans op het krijgen van pre-eclampsie tijdens de zwangerschap significant met 18% [RR = 0.82, 95% BI = 0.70 tot 0.97, p = 0.024, I2 = 19.0%] verlaagde.
Het verlaagde echter niet hypertensie (hoge bloeddruk) tijdens de zwangerschap [RR = 0.98, 95% BI = 0.90 tot 1.07, p = 0.652, I2 = 0%].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van n-3 vetzurensupplementen, de kans op het krijgen van pre-eclampsie tijdens de zwangerschap verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Efficacy of n-3 fatty acids supplementation on the prevention of pregnancy induced-hypertension or preeclampsia: A systematic review and meta-analysis by Bakouei F, Delavar MA, […], Taheri Z.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32039806

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zwangerschap, het verlagen van de bloeddruk en n-3 vetzuren.

Pre-eclampsie is een zwangerschapscomplicatie die gekenmerkt wordt door een combinatie van te hoge bloeddruk en eiwitverlies via de urine.
 

Hieronder vindt u wetenschappelijke onderzoeken (overzichtsartikelen) naar het verband tussen voeding en zwangerschap & lactatie:
Één zwaluw maakt nog geen zomer. Dus een énkele wetenschappelijke studie over een bepaald onderwerp zegt niet zoveel maar een overzichtsartikel (=een verzameling van wetenschappelijke studies over een bepaald onderwerp) van RCT's geeft wel antwoord op de volgende vraag:
”Is het zinvol om voedingssupplementen te slikken?”. Ja bij een positieve conclusie en nee bij een negatieve conclusie.

Één zwaluw maakt nog geen zomer. Dus een énkele wetenschappelijke studie over een bepaald onderwerp zegt niet zoveel maar een overzichtsartikel (=een verzameling van wetenschappelijke studies over een bepaald onderwerp) van cohort of patënt-controle studies geeft wel antwoord op de volgende vraag:
”Moet ik mijn voedingspatroon veranderen of niet?”.

1. Probiotica-supplementen tijdens zwangerschap verlagen eczeem bij nakomelingen
2. Een hoger vitamine D-gehalte tijdens zwangerschap verlaagt MS bij nakomeling
3. N-3 vetzurensupplementen verlagen pre-eclampsie tijdens de zwangerschap

Onderzoeksvraag:
De uitkomsten met betrekking tot cognitieve stoornissen bij hartfalen zijn verschillend omdat het bewijs gefragmenteerd en de steekproefgrootte klein is. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt hartfalen de kans op het krijgen van dementie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 studies met in totaal 2406680 mensen met hartfalen.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat hartfalen de kans op het krijgen van dementie, veroorzaakt door alle oorzaken significant met 28% [OR/RR  =  1.28, 95% BI = 1.15 tot 1.43, I2 = 70.0%, p <  0.001] verhoogde.
Dit verhoogde risico bleef gelijk in de sensitiviteitsanalyse.
Significant omdat OR/RR van 1 niet in de 95% BI van 1.15 tot 1.43 zat. OR/RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

Echter, de onderzoekers vonden geen verband tussen hartfalen en de kans op het krijgen van de ziekte van Alzheimer [OR/RR  =  1.38, 95% BI = 0.90 tot 2.13, I2 = 74.8%, p <  0.008].
Geen verband werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyse.
Geen verband omdat OR/RR van 1 in de 95% BI van 0.90 tot 2.13 zat. OR/RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers concludeerden dat hartfalen de kans op het krijgen van dementie, maar niet de ziekte van Alzheimer, verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Associations between heart failure and risk of dementia: A PRISMA-compliant meta-analysis by Li J, Wu Y, [...], Nie J.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7004760/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hartfalen en dementie. 
 

Onderzoeksvraag:
Gegevens uit in-vitro en dierenstudies ondersteunen het preventieve effect van thee (Camellia sinensis) tegen colorectale kanker (dikke darmkanker). Verder evalueerden veel epidemiologische studies het verband tussen theeconsumptie en het risico op het krijgen van colorectale kanker, maar de resultaten waren inconsistent. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het drinken van thee de kans op het krijgen van dikke darmkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 20 cohort studies met in totaal 2068137 deelnemers, waarvan 21437 mensen met dikke darmkanker.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van veel thee, de kans op het krijgen van dikke darmkanker niet significant met 3% [gepoolde RR = 0.97, 95% BI = 0.94-1.01, I2 = 24.0%, p = 0.093] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses, dat het drinken van veel thee, de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder vrouwen significant met 7% [gepoolde RR = 0.93, 95% BI = 0.86-1.00, p < 0.05] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant onder mannen [RR = 0.97, 95% BI = 0.90-1.04].

De onderzoekers vonden in studies waarbij gecorrigeerd werd voor kofieconsumptie, dat het drinken van veel thee, de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder vrouwen niet significant met 3% [gepoolde RR = 0.97, 95% BI = 0.87-1.09, p > 0.05] verlaagde.

De onderzoekers vonden in studies waarbij niet gecorrigeerd werd voor kofieconsumptie, dat het drinken van veel thee, de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder vrouwen significant met 10% [gepoolde RR = 0.90, 95% BI = 0.82-1.00, p < 0.05] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van veel thee, de kans op het krijgen van dikke darmkanker onder vrouwen mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat het verlaagde risico niet significant was in studies waarbij gecorrigeerd werd voor kofieconsumptie.

Oorspronkelijke titel:
Tea consumption and colorectal cancer risk: a meta-analysis of prospective cohort studies by Zhu MZ, Lu DM, […], Liu ZH.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32078065

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over thee en dikke darmkanker.

Onderzoeksvraag:
De resultaten van epidemiologische studies naar de relatie tussen de consumptie van groente en fruit en het risico op longkanker waren inconsistent bij deelnemers met verschillende rookstatus en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van groente en fruit de kans op het krijgen van longkanker?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 prospectieve cohort studies.
De follow-up duur varieerde tussen 4 en 12.9 jaar.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel fruit de kans op het krijgen van longkanker onder rokers significant met 14% [gepoolde RR = 0.86, 95% BI = 0.78 tot 0.94, I2 = 0.0%, p = 0.642] verlaagde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel fruit de kans op het krijgen van longkanker onder ex-rokers significant met 9% [gepoolde RR = 0.91, 95% BI = 0.84 tot 0.99, I2 = 0.0%, p = 0.653] verlaagde.
Significant omdat RR van 1 niet in de 95% BI van 0.84 tot 0.99 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van groente de kans op het krijgen van longkanker onder rokers significant met 13% [gepoolde RR = 0.87, 95% BI = 0.78 tot 0.94, I2 = 25.4%, p = 0.226] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 100 gram fruit per dag, de kans op het krijgen van longkanker onder rokers significant met 5% [RR = 0.95, 95% BI = 0.93 tot 0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 100 gram fruit per dag, de kans op het krijgen van longkanker onder ex-rokers significant met 5% [RR = 0.95, 95% BI = 0.97 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van 100 gram groente per dag, de kans op het krijgen van longkanker onder rokers significant met 3% [RR = 0.97, 95% BI = 0.96 tot 1.00] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 100 gram groente per dag of het eten van 100 gram fruit per dag, de kans op het krijgen van longkanker onder rokers verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Associations of Fruit and Vegetable Intake with Lung Cancer Risk in Participants with Different Smoking Status: A Meta-Analysis of Prospective Cohort Studies by Wang C, Yang T, [...], Li D.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6723574/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over groenteconsumptie en kanker.

Onderzoeksvraag:
De afgelopen jaren zijn hart- en vaatziekten een aandachtspunt en een wereldwijd probleem geworden. Er zijn tegenstrijdige onderzoeken naar de relatie tussen de inname van volkoren of graanvezels en het risico op diabetes type 2 (suikerziekte type 2). Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 cohort studies en 1 patiënt-controle studie met in totaal 434903 deelnemers, waarvan 14728 mensen met suikerziekte type 2.
De gemiddelde follow-up duur was 12.6 jaar in de cohort studies.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 26% [gecombineerde RR = 0.74, 95% BI = 0.67 tot 0.82, I2 = 56.8%, p = 0.06] verlaagde.
Dit verlaagde risico was in de sensitiviteitsanalyses 32% [gecombineerde RR = 0.68, 95% BI = 0.64 tot 0.73, I2 = 0.0%, p = 0.452].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder mannen significant met 32% [RR = 0.68, 95% BI = 0.49 tot 0.88] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 onder vrouwen significant met 26% [RR = 0.74, 95% BI = 0.64 tot 0.77] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van (volkoren)graanvezels de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Whole grain and cereal fiber intake and the risk of type 2 diabetes: a meta-analysis by Wang Y, Duan Y, […], Jin Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6627783/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en graanvezels.
 

Onderzoeksvraag:
Het urinezuurgehalte in het lichaam is verantwoordelijk voor ongeveer 50% van de extracellulaire antioxidantenactiviteit, wat suggereert dat hyperurikemie (een stofwisselingsstoornis waarbij een extreem hoog urinezuurgehalte aanwezig is in het bloed) een beschermende rol kan spelen bij ziekten die gekenmerkt worden door hoge niveaus van oxidatieve stress, zoals osteoporose. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt een hoog urinezuurgehalte de botdichtheid?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 19 cross-sectionele studies met in totaal 55859 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 6 studies dat de botdichtheid van het wervelkolom bij mensen met een hoog urinezuurgehalte significant hoger was dan bij mensen met een normaal urinezuurgehalte [SMD = 0.29, 95% BI = 0.22 tot 0.35, I2 = 47%].

De onderzoekers vonden in 7 studies dat de botdichtheid van de heup bij mensen met een hoog urinezuurgehalte significant hoger was dan bij mensen met een normaal urinezuurgehalte [SMD = 0.29, 95% BI = 0.24 tot 0.34, I2 = 33%].

De onderzoekers vonden in 6 studies dat de botdichtheid van de dijhals bij mensen met een hoog urinezuurgehalte significant hoger was dan bij mensen met een normaal urinezuurgehalte [SMD = 0.25, 95% BI = 0.16 tot 0.34, I2 = 71%].

De onderzoekers vonden in 3 studies dat een verhoging van het urinezuurgehalte met 1 standaarddeviatie, de kans op het krijgen van nieuwe fracturen signficant met 17% [HR = 0.83, 95% BI = 0.74 tot 0.92, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoog urinezuurgehalte de botdichtheid verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Hyperuricemia protects against low bone mineral density, osteoporosis and fractures: a systematic review and meta-analysis by Veronese N, Carraro S, […], Cereda E.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27636234

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over ouderdom en urinezuur.

Onderzoeksvraag:
Creatinesupplementen zijn bedoeld om de prestaties te verbeteren, maar er zijn aanwijzingen dat creatinesupplementen de lever- en nierfuncties kunnen beschadigen, de kwaliteit van leven kan verminderen en de mortaliteit kan verhogen. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt het slikken van creatinesupplementen de kans op het krijgen van nierschade?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van creatinesupplementen het serum creatininegehalte niet significant [SMD = 0.48, 95% BI = 0.24-0.73, p = 0.001, I2 = 22%] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van creatinesupplementen het plasma ureumgehalte niet significant [SMD = 1.10, 95% BI = 0.34-1.85, p = 0.004, I2 = 28%] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van creatinesupplementen de kans op het krijgen van nierschade niet verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of Creatine Supplementation on Renal Function: A Systematic Review and Meta-Analysis by de Souza ESA, Pertille A, […], de Oliveira JJ.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31375416

Extra informatie van El Mondo:
Lees hier meer over sportvoeding, creatine en nierziekte.

Onderzoeksvraag:
De incidentie van diabetes mellitus type 2 (suikerziekte type 2) is de afgelopen jaren in de VS toegenomen. De consumptie van vetarme zuivelproducten wordt in verband gebracht met het verlaagde risico op het krijgen van suikerziekte type 2. Echter, de studies hebben nog geen duidelijke correlatie (verband) aangetoond. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een causaal verband tussen het eten van vetarme zuivelproducten en de verlaagde kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 30 RCTs met in totaal 2900 deelnemers.
De gemiddelde leeftijd varieerde tussen 18 en 63 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van vetarme zuivelproducten de HOMA-IR waarde significant verlaagde [MD = -1.21, 95% BI = -1.74 tot -0.67, p < 0.00001, I2 = 92%].

De onderzoekers vonden dat het eten van vetarme zuivelproducten de buikomtrek significant verlaagde [MD = -1.09 cm, 95% BI = 1.68 tot -0.58, p < 0.00001, I2 = 94%].

De onderzoekers vonden dat het eten van vetarme zuivelproducten het lichaamsgewicht significant verlaagde [MD = 0.42 kg, p < 0.00001, I2 = 92%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van vetarme zuivelproducten de HOMA-IR waarde, de buikomtrek en het lichaamsgewicht verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effects of Dairy Intake on Insulin Resistance: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Clinical Trials by Sochol KM, Johns TS, […], Melamed ML.

Link:
https://www.mdpi.com/2072-6643/11/9/2237/htm

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en zuivelproducten.
 

Onderzoeksvraag:
Bevindingen uit observationele studies en klinische studies naar het verband tussen vitamine E en dementie blijven controversieel. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt een hoog vitamine E-gehalte in het bloed de kans op het krijgen van dementie, zoals de ziekte van Alzheimer en leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 31 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met de ziekte van Alzheimer significant lager was dan van mensen zonder de ziekte van Alzheimer [SMD = -0.97, 95% BI = -1.27 tot -0.68, p < 0.00001].

De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen significant lager was dan van mensen zonder leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen [SMD = -0.72, 95% BI = -1.12 tot -0.32, p < 0.0005].

De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met milde cognitieve stoornissen significant lager was dan van mensen zonder milde cognitieve stoornissen [SMD = -0.72, 95% BI = -1.12 tot -0.32, p < 0.0005].

De onderzoekers concludeerden dat een hoog vitamine E-gehalte in het bloed de kans op het krijgen van dementie, met name de ziekte van Alzheimer en leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A meta-analysis of peripheral tocopherol levels in age-related cognitive decline and Alzheimer's disease by Ashley S, Bradburn S and Murgatroyd C.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31661399

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine E en dementie.

Een hoog vitamine E-gehalte in het bloed wordt verkregen door producten te eten die veel vitamine E bevattten en/of vitamine E-supplementen te slikken.

Onderzoeksvraag:
Bevindingen uit observationele studies en klinische studies naar het verband tussen vitamine E en dementie blijven controversieel. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt een hoog vitamine E-gehalte in het bloed de kans op het krijgen van dementie, zoals de ziekte van Alzheimer en leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 31 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met de ziekte van Alzheimer significant lager was dan van mensen zonder de ziekte van Alzheimer [SMD = -0.97, 95% BI = -1.27 tot -0.68, p < 0.00001].

De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen significant lager was dan van mensen zonder leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen [SMD = -0.72, 95% BI = -1.12 tot -0.32, p < 0.0005].

De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met milde cognitieve stoornissen significant lager was dan van mensen zonder milde cognitieve stoornissen [SMD = -0.72, 95% BI = -1.12 tot -0.32, p < 0.0005].

De onderzoekers concludeerden dat een hoog vitamine E-gehalte in het bloed de kans op het krijgen van dementie, met name de ziekte van Alzheimer en leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A meta-analysis of peripheral tocopherol levels in age-related cognitive decline and Alzheimer's disease by Ashley S, Bradburn S and Murgatroyd C.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31661399

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine E en dementie.

Een hoog vitamine E-gehalte in het bloed wordt verkregen door producten te eten die veel vitamine E bevattten en/of vitamine E-supplementen te slikken.

Onderzoeksvraag:
Bevindingen uit observationele studies en klinische studies naar het verband tussen vitamine E en dementie blijven controversieel. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt een hoog vitamine E-gehalte in het bloed de kans op het krijgen van dementie, zoals de ziekte van Alzheimer en leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 31 studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met de ziekte van Alzheimer significant lager was dan van mensen zonder de ziekte van Alzheimer [SMD = -0.97, 95% BI = -1.27 tot -0.68, p < 0.00001].

De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen significant lager was dan van mensen zonder leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen [SMD = -0.72, 95% BI = -1.12 tot -0.32, p < 0.0005].

De onderzoekers vonden dat het vitamine E-gehalte van mensen met milde cognitieve stoornissen significant lager was dan van mensen zonder milde cognitieve stoornissen [SMD = -0.72, 95% BI = -1.12 tot -0.32, p < 0.0005].

De onderzoekers concludeerden dat een hoog vitamine E-gehalte in het bloed de kans op het krijgen van dementie, met name de ziekte van Alzheimer en leeftijdsgebonden cognitieve stoornissen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A meta-analysis of peripheral tocopherol levels in age-related cognitive decline and Alzheimer's disease by Ashley S, Bradburn S and Murgatroyd C.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31661399

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine E en dementie.

Een hoog vitamine E-gehalte in het bloed wordt verkregen door producten te eten die veel vitamine E bevattten en/of vitamine E-supplementen te slikken.

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van druiven en het verlaagde effect op de bloedvetten, zoals het triglyceriden- en cholesterolgehalte in volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 48 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van druiven het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [MD = -6.196 mg/dL, 95% BI = -9.203 tot -3.189].

De onderzoekers vonden dat het eten van druiven het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [MD = -4.964 mg/dL, 95% BI = -7.594 tot -2.334].

De onderzoekers vonden dat het eten van druiven het triglyceridengehalte significant verlaagde [MD = -7.641 mg/dL, 95% BI = -12.120 tot -3.162].

De onderzoekers concludeerden dat er een causaal verband bestond tussen het eten van druiven en het verlaagde effect op het triglyceriden- en totale en LDL-cholesterolgehalte in volwassenen.

Oorspronkelijke titel:
Effects of grape products on blood lipids: a systematic review and dose-response meta-analysis of randomized controlled trials by Ghaedi E, Moradi S, [...], Mohammadi H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31517353

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over fruitconsumptie, RCT’s en het verlagen van het cholesterolgehalte.

Hartpatiënten hebben vaak een hoog LDL-cholesterolgehalte en triglyceridengehalte.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het slikken van omega-3 vetzuren de kans op het krijgen van ontstekingen bij nierpatiënten met hemodialyse?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met 371 nierpatiënten met hemodialyse.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van omega-3 vetzuren het serum CRP-gehalte van  nierpatiënten met hemodialyse significant met 1.95 mg/dL [SMD = = -1.95 mg/dL, 95% BI = -3.09 tot -0.80] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het slikken van omega-3 vetzuren het serum hooggevoelige CRP-gehalte van nierpatiënten met hemodialyse significant met 2.09 mg/dL [SMD = = -2.09 mg/dL, 95% BI = -3.62 tot -0.56] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van omega-3 vetzuren zowel het serum CRP- als hooggevoelige CRP-gehalte van nierpatiënten met hemodialyse verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effect of Omega-3 Supplementation on Serum Levels of Inflammatory Biomarkers and Albumin in Hemodialysis Patients: A Systematic Review and Meta-analysis by Dezfouli M, Moeinzadeh F, [...], Feizi A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31420233

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over nierziekte, omega-3 vetzuren en chronische ziekten.
 

Onderzoeksvraag:
De ziekte van Parkinson is de meest voorkomende neurodegeneratieve ziekte na de ziekte van Alzheimer. Terwijl de exacte etiologie van de ziekte van Parkinson onbekend blijft, lijkt het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson verband te houden met een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Dit omvat ook abnormale blootstelling aan de sporenelementen. Daarom, werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt een hoog gehalte aan sporenelementen de kans op het krijgen van de ziekte van Parkinson?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 56 patiënt-controle studies met 588 mensen in de seleniumgroep en 721 in de controlegroep, 2190 in de kopergroep en 2522 in de controlegroep, 2956 in de ijzergroep en 3469 in de controlegroep en 1798 in de zinkgroep en 1913 in de controlegroep.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat bij mensen met de ziekte van Parkinson het seleniumgehalte in het hersenvocht significant hoger was dan bij mensen zonder de ziekte van Parkinson [+51.6%, WMD = 5.49, 95% BI = 2.82 tot 8.15].
Echter, het seleniumgehalte in het bloedserum was gelijk tussen deze 2 groepen [-0.2%, WMD = -0.22, 95% BI = -8.05 tot 7.62].  

De onderzoekers vonden dat bij mensen met de ziekte van Parkinson het kopergehalte in het hersenvocht niet significant hoger was dan bij mensen zonder de ziekte van Parkinson [+4.5%, WMD = 1.87, 95% BI = -3.59 tot 7.33].
Echter, het kopergehalte in het bloedserum was niet significant lager bij mensen met de ziekte van Parkinson [WMD = -42.79, 95% BI = -134.35 tot 48.76].  

De onderzoekers vonden dat bij mensen met de ziekte van Parkinson het ijzergehalte in het hersenvocht significant hoger was dan bij mensen zonder de ziekte van Parkinson [+9.5%, WMD = 9.92, 95% BI = 1.23 to 18.61].
Echter, het ijzergehalte in het bloedserum/plasma was significant lager bij mensen met de ziekte van Parkinson [-5.7%, WMD = -58.19, 95% BI = -106.49 tot -9.89].  

De onderzoekers vonden dat bij mensen met de ziekte van Parkinson het zinkgehalte in het hersenvocht signifcant lager was dan bij mensen zonder de ziekte van Parkinson [-10.8%, WMD = -7.34, 95% BI = -14.82 tot -0.14].
Het zinkgehalte in het bloedserum/plasma was ook significant lager bij mensen met de ziekte van Parkinson [-7.5%, WMD = -79.93, 95% BI = -143.80 tot -16.06].  

De onderzoekers concludeerden dat zowel een hoog selenium- als ijzergehalte in de hersenvocht de ziekte van Parkinson verhoogden, terwijl een hoog zinkgehalte in de hersenvocht de ziekte van Parkinson juist verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Selenium and Other Trace Elements in the Etiology of Parkinson's Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis of Case-Control Studies by Adani G, Filippini T, […], Vinceti M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31454800

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over selenium, ijzer, zink, koper en chronische ziekten.
 

Onderzoeksvraag:
Observationeel bewijs suggereert dat een hoge notenconsumptie de glykemische controle verbetert. Echter, het is onduidelijk of deze associatie causaal is en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een causaal verband tussen het eten van noten en de verbeterde glykemische controle, zoals HOMA-IR, nuchter insulinegehalte en nuchter bloedglucosegehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 40 RCT’s met in totaal 2832 deelnemers met een gemiddelde interventieduur (duur van de studie) van 3 maanden.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van boomnoten of pinda’s de HOMA-IR waarden verbeterde [WMD = -0.23, 95% BI = -0.40 tot -0.06, I2 = 51.7%].

De onderzoekers vonden dat het eten van boomnoten of pinda’s het nuchter insulinegehalte verbeterde [WMD = -0.40 μIU/mL, 95% BI = -0.73 tot -0.07 μIU/mL, I2 = 49.4%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van boomnoten of pinda’s gedurende 3 maanden de HOMA-IR waarden en het nuchter insulinegehalte verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
The effect of nuts on markers of glycemic control: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Tindall AM, Johnston EA, […], Petersen KS.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30722007

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte en het eten van noten.

Suikerpatiënten hebben een verhoogd nuchter insulinegehalte.

Onderzoeksvraag:
Kaliumarme diëten worden aanbevolen om het serum kaliumgehalte in het lichaam te verminderen en complicaties van chronische nierziekte te voorkomen, maar het bewijsmateriaal dat deze aanbeveling ondersteunt, is niet systematisch beoordeeld. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Hebben patiënten met chronische nierziekte baat bij een kaliumarm dieet?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 studies met in totaal 3,489 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in studies van zeer lage kwaliteit dat beperkt (1.295 mg/d) versus onbeperkt (1.570 mg/d) kaliuminname via voeding, het serum kaliumgehalte met 0.22 mEq/L [95% BI = -0.33 tot -0.10, I2 = 0%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in studies van zeer lage kwaliteit vergeleken met een hoge (4.414 mg/d) kaliuminname via voeding, dat een lage (1.670 mg/d) kaliuminname, het risico op doodgaan met 40% [HR = 0.60, 95% BI = 0.40 tot 0.89, I2 = 56%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in studies van zeer lage kwaliteit vergeleken met een hoge (4.558 mg/d) kaliuminname via voeding, dat een lage (1.725 mg/d) kaliuminname de ziekteprogressie niet significant versnelde [HR = 1.14, 95% BI = 0.77 tot 1.70, I2 = 57%].

De onderzoekers concludeerden dat studies van zeer lage kwaliteit de consensus ondersteunt dat kaliumbeperking (maximaal 1.295 mg per dag) via voeding, het serum kaliumgehalte verlaagde en de kans op doodgaan bij mensen met chronische nierziekte verlaagde bij maximaal 1.670 mg kalium per dag. Echter, er zijn gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT’s) van hoge kwaliteit nodig om deze bevindingen te bevestigen.

Oorspronkelijke titel:
Effect of Dietary Potassium Restriction on Serum Potassium, Disease Progression, and Mortality in Chronic Kidney Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis by Morris A, Krishnan N, […], Lycett D.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31734057

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over kalium, nierziekte en chronische ziekten.
Het kaliumgehalte van levensmiddelen kunt u hier opzoeken.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het hebben van een laag vitamine B12-gehalte of een laag folaatgehalte de kans op het krijgen van een depressie onder ouderen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 studies over folaat (foliumzuur) (7949 deelnemers) en 9 studies over vitamine B12 (6308 deelnemers).

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het hebben van een laag vitamine B12-gehalte, de kans op het krijgen van een depressie onder ouderen significant met 20% [OR = 1.20, 95% BI = 1.02-1.42] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat het hebben van een laag folaatgehalte, de kans op het krijgen van een depressie onder ouderen significant met 23% [OR = 1.23, 95% BI = 1.07-1.43] verhoogde.

De onderzoekers vonden in de supgroepenanalyses dat het hebben van een laag vitamine B12-gehalte, de kans op het krijgen van een depressie bij vrouwelijke ouderen significant met 33% [OR = 1.33, 95% BI = 1.02-1.74] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat het hebben van zowel een laag vitamine B12-gehalte als een laag folaatgehalte, de kans op het krijgen van een depressie onder ouderen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Folate and B12 serum levels in association with depression in the aged: a systematic review and meta-analysis by Petridou ET, Kousoulis AA, [...], Stefanadis C.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26055921

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over foliumzuur, vitamine B12 en ouderdom.