Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:.
Studies tonen aan dat suppletie met uien effectief kan zijn bij de behandeling van dyslipidemie. Echter, de resultaten blijven controversieel (tegenstrijdig) en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt suppletie met uien het cholesterolgehalte of anders gezegd, verlaagt het eten van uien causaal het cholesterolgehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 10 RCT’s met in totaal 446 deelnemers.  

Het aantal deelnemers per studie varieerde tussen 12 en 92.
De interventieduur varieerde tussen 2 en 12 weken.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met de placebogroep, dat suppletie met uien het HDL cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant verhoogde [MD = 2.29 mg/dL, 95% BI = 0.87 tot 3.72, I2 = 0%].  

De onderzoekers vonden vergeleken met de placebogroep, dat suppletie met uien het LDL cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [MD = -6.64 mg/dL, 95% BI = -10.91 tot -2.36, I2 = 32%].  
Dit significante, verlaagde effect bleef gelijk in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden vergeleken met de placebogroep, dat suppletie met uien het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [MD = -5.39 mg/dL, 95% BI = -10.68 tot -0.09, I2 = 49%].  

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat suppletie met uien het totale cholesterolgehalte van mensen met dyslipidemie significant verlaagde [MD = -17.23 mg/dL, 95% BI = -27.99 tot -6.47, I2 = 8%].  

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat suppletie met uien het LDL cholesterolgehalte van mensen met dyslipidemie significant verlaagde [MD = -12.70 mg/dL, 95% BI = -23.12 tot -2.27, I2 = 0%].  

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat suppletie met uien gedurende minimaal 10 weken het HDL cholesterolgehalte significant verhoogde [MD = 2.81 mg/dL, 95% BI = 1.08 tot 5.54, I2 = 17%].  

De onderzoekers concludeerden dat het eten van uien gedurende minimaal 10 weken het HDL cholesterolgehalte (goed cholesterol) causaal verhoogde, terwijl het totale en LDL cholesterolgehalte (slecht cholesterol) causaal verlaagde. Deze positieve effecten waren het grootst bij mensen met  dyslipidemie.

Oorspronkelijke titel:
Effect of onion on blood lipid profile: A meta-analysis of randomized controlled trials by Huang W, Tang G, [...], Wei Z.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8269690

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over significant/cohort/RCTs, groente consumptie, verlaging van het cholesterolgehalte en hart- en vaatziekten.

Bij dyslipidemie is het gehalte van het totale cholesterol en/of het LDL-cholesterol en/of de triglyceriden verhoogd en/of is er sprake van een verlaagd gehalte van het HDL-cholesterol. Dyslipidemie is vaak een voorbode van hart- en vaatziekten en diabetes type 2.

Een causaal verband kan gevonden worden in RCT’s.  
 

Onderzoeksvraag:.
Verlaagt het eten van groene bladgroenten, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van groene bladgroenten, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 7% [gepoolde RR = 0.93, 95% BI = 0.92 tot 0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses, dat het eten van groene bladgroenten, de kans op het krijgen van een herseninfarct significant met 8% [RR = 0.92, 95% BI = 0.88 tot 0.96] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses, dat het eten van groene bladgroenten, de kans op het krijgen van een hartziekte significant met 7% [RR = 0.93, 95% BI = 0.87 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van groene bladgroenten, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, met name een herseninfarct verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary intakes of green leafy vegetables and incidence of cardiovascular diseases by Ojagbemi A, Okekunle AP, […], Owolabi M.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34128951/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over significant/cohort/RCTs, groene bladgroenten en hart- en vaatziekten.

Groene bladgroenten zijn andijvie, boerenkool, brave hendrik, groenlof, krulandijvie, lamsoren, paksoi, palmkool, postelein, raapstelen, snijbiet, spinazie, waterkers en zuring.

Onderzoeksvraag:
De associatie tussen vleesconsumptie en de mortaliteit en morbiditeit van niet-overdraagbare ziekten is uitgebreid onderzocht. Ecther, de relatie tussen de consumptie van witvlees en de gezondheidseffecten blijft controversieel en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van witvlees de kans op mortaliteit en morbiditeit?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 22 prospectieve cohort studies met in totaal 3132149 deelnemers.

De gemiddelde NOS score was 6.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met de laagste consumptie, dat het eten van veel witvlees, de kans op doogaan aan alle oorzaken significant met 6% [gepoolded OR = 0.94, 95% BI = 0.90 tot 0.97, p 0.001, I2 = 95.6%, p 0.001] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel witvlees, de kans op doogaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
White Meat Consumption, All-Cause Mortality, and Cardiovascular Events: A Meta-Analysis of Prospective Cohort Studies by Lupoli R, Vitale M, […], Vaccaro O.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7924043/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over significant/cohort/RCTs, witvlees en hart- en vaatziekten.

Morbiditeit is een ziektecijfer. Morbiditeit geeft de verhouding aan van het aantal lijders aan een bepaalde ziekte tot de gehele gemeenschap binnen een bepaald tijdsbestek. De morbiditeitsgraad is een kengetal dat de mate van voorkomen van een bepaalde ziekte aangeeft.

Kip en gevogelte (zoals kalkoen, parelhoen, gans en eend) worden witvlees genoemd.

De kwaliteit van het bewijslast in de studies kan worden beoordeeld aan de hand van de Newcastle-Ottawa Scale (NOS)-score. Studie met een NOS-score boven de 6 wordt gezien als kwalitatief hoogstaand.
 

Onderzoeksvraag:
De associaties tussen alcoholconsumptie en het krijgen van veneuze trombo-embolie zijn uitgebreid onderzocht, maar de conclusies waren inconsistent en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het drinken van alcohol de kans op het krijgen van veneuze trombo-embolie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 14 cohort studies en 4 patiënt-controle studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met niet-drinken, dat het drinken van alcohol de kans op het krijgen van veneuze trombo-embolie significant met 7% [RR = 0.93, 95% BI = 0.88 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden vergeleken met niet-drinken, dat het drinken van 0.1 tot 14 alcoholische dranken per week, de kans op het krijgen van veneuze trombo-embolie significant met 9% [RR = 0.91, 95% BI = 0.84 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden vergeleken met niet-drinken, dat het drinken van meer dan 14 alcoholische dranken per week, de kans op het krijgen van veneuze trombo-embolie niet significant met 9% [RR = 0.91, 95% BI = 0.78 tot 1.06] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van 0.1 tot 14 alcoholische dranken per week, de kans op het krijgen van veneuze trombo-embolie verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Meta-analysis of alcohol consumption and venous thromboembolism by Zhang X, Chen X, [...], Li K.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33824981/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over overzichtsartikel/cohort studies, alcoholconsumptie en hart- en vaatziekten.

Veneuze trombo embolie (VTE) een van de meest voorkomende en ernstigste complicaties na een heup- of knievervangende operatie. Meestal ontstaat het bloedstolsel in een ader van het been (ook wel diep veneuze trombose (DVT) genoemd) of blokkeert het een ader in de longen (ook wel longembolie genoemd).

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal (oorzakelijk) verband tussen het eten van rijstzemelenolie en het verlagen van het serum cholesterol- en triglyceridengehalte bij volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van rijstzemelenolie het serum totale cholesterolgehalte bij volwassenen signficant verlaagde [WMD = -7.29 mg/dL, 95% BI = -11.32 tot -3.25, p = 0.000].
Significant omdat de gevonden p-waarde van 0.000 kleiner was dan de p-waarde van 0.05.

De onderzoekers vonden dat het eten van rijstzemelenolie het serum LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) bij volwassenen signficant verlaagde [WMD = -7.62 mg/dL, 95% BI = -11.10 tot -4.14, p = 0.000].
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van rijstzemelenolie het serum trigyceridengehalte bij volwassenen signficant verlaagde [WMD = -9.19 mg/dL, 95% BI = -17.99 tot -0.38, p = 0.041].
Significant wil zeggen, er kan met 95% zekerheid gezegd worden, dat rijstzemelenolie het serum trigyceridengehalte werkelijk verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van rijstzemelenolie het serum cholesterol- en triglyceridengehalte bij volwassenen causaal verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The impact of rice bran oil consumption on the serum lipid profile in adults: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Pourrajab B, Sohouli MH, […], Shidfar F.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33715544/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/informatie over causaal verband/RCTs, olieconsumptie, hart- en vaatziekten en het verlagen van het cholesterolgehalte.

Onderzoeksvraag:
Cohortstudies rapporteren inconsistente (tegenstrijdige) associaties tussen de visconsumptie, een belangrijke bron van lange-keten ω-3-vetzuren (omega-3 vetzuren) en het risico op het krijgen van hart- en vaatziekten en mortaliteit. Of de associaties (verbanden) tussen mensen met en zonder hart- en vaatziekte verschillen, is niet bekend en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is het beschermende effect van visconsumptie op hart- en vaatziekten onder patiënten met en zonder hart- en vaatziekten hetzelfde?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 cohort studies met in totaal 191558 deelnemers. 

De gemiddelde leeftijd was 54.1 jaar en 47.9% was man.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van ten minste 175 gram vis per week, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten onder mensen met hart- en vaatziekten met significant met 16% [HR = 0.84, 95% BI = 0.73 to 0.96] verlaagde.
Dit verlaagde risico was niet meer significant bij een visconsumptie van 350 gram of hoger per week.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant onder mensen zonder hart- en vaatziekten.

De onderzoekers vonden dat het eten van ten minste 175 gram vis per week, de kans op doodgaan aan alle oorzaken onder mensen met hart- en vaatziekten significant met 18% [HR = 0.82, 95% BI = 0.74 to 0.91] verlaagde.
Dit verlaagde risico was niet meer significant bij een visconsumptie van 350 gram of hoger per week.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant onder mensen zonder hart- en vaatziekten.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 5 gram vis met een hoog omega-3 vetzurengehalte (oftewel vette vissen) per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekte onder mensen met hart- en vaatziekten significant met 6% [HR = 0.94, 95% BI = 0.92 to 0.97] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant onder mensen zonder hart- en vaatziekten.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 175 tot 350 gram vis per week, met name vette vis, de kans op het krijgen van zowel hart- en vaatziekten als doodgaan aan alle oorzaken onder mensen met hart- en vaatziekten verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Associations of Fish Consumption With Risk of Cardiovascular Disease and Mortality Among Individuals With or Without Vascular Disease From 58 Countries by Mohan D, Mente A, […], Yusuf S.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33683310/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie en hart- en vaatziekten.

Onderzoeksvraag:
Soja heeft verschillende gunstige effecten op hart- en vaatziekten. Echter, de resultaten in klinische onderzoeken (studies) zijn dubbelzinnig (tegenstrijdig) en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een causaal verband tussen het eten van soja en het verlagen van de bloeddruk bij volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 17 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat soja-suppletie de systolische bloeddruk (bovendruk) significant verlaagde [MD = -1.64, 95% BI = -3.25 tot -0.04 mmHg, I2 = 50.5%].
Dit significant verlaagde effect werd in de subgroepenanalyses teruggevonden in jonge deelnemers met een lage baseline (aan het begin van de studie) bloeddruk en gedurende maximaal 16 weken soja-suppletie (slikken van soja-supplementen).

De onderzoekers vonden dat soja-suppletie de diastolische bloeddruk (onderdruk) significant verlaagde [MD = -1.21, 95% BI = -2.29 tot -0.12 mmHg, I2 = 50.7%].
Dit significant verlaagde effect werd in de subgroepenanalyses teruggevonden in jonge deelnemers met een lage baseline (aan het begin van de studie) bloeddruk en gedurende maximaal 16 weken soja-suppletie.

De onderzoekers concludeerden dat soja-suppletie gedurende maximaal 16 weken de bloeddruk bij volwassenen causaal verlaagde. 

Oorspronkelijke titel:
Soy intake is associated with lowering blood pressure in adults: A systematic review and meta-analysis of randomized double-blind placebo-controlled trials by Mosallanezhad Z, Ranjbar S, […], Jalali M.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33636295/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over soja, het verlagen van de bloeddruk en hart- en vaatziekten.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van omega-3 vetzuren of vis de kans op het krijgen van veneuze trombo embolie (VTE)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 prospectieve cohort studies.

De follow-up duur (de duur van de studies) varieerde van 0.5 tot 19 jaar.
De grootte van de studies varieerde tussen 595 en 80263 deelnemers.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van vis en de kans op het krijgen van veneuze trombo embolie (VTE) [multi-variable adjusted RR = 1.02, 95% BI = 0.93 tot 1.11, p = 0.709, I2 = 33%, p = 0.176].
Geen verband werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat het eten van omega-3 vetzuren de kans op het krijgen van veneuze trombo embolie (VTE) significant met 11% verlaagde [multi-variable adjusted RR = 0.89, 95% BI = 0.80 tot 0.98, p = 0.024, I2 = 0%, p = 0.469].
Dit significant verlaagde risico werd ook teruggevonden in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat het eten van omega-3 vetzuren de kans op het krijgen van recidief veneuze trombo embolie (VTE) significant met 55% verlaagde [multi-variable adjusted RR = 0.45, 95% BI = 0.25 tot 0.81, p = 0.008, I2 = 26.4%, p = 0.244].
Significant omdat de gevonden p-waarde van 0.008 kleiner was dan de p-waarde van 0.05.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van omega-3 vetzuren de kans op het krijgen van recidief veneuze trombo embolie verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Associations of Fish and Omega-3 Fatty Acids Consumption With the Risk of Venous Thromboembolism. A Meta-Analysis of Prospective Cohort Studies by Zhang Y, Ding J, [...],Li Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7793732/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over omega-3 vetzuren, visconsumptie en hart- en vaatziekten.

Veneuze trombo embolie (VTE) is een van de meest voorkomende en ernstigste complicaties na een heup- of knievervangende operatie. Meestal ontstaat het bloedstolsel in een ader van het been: diep veneuze trombose (DVT) of blokkeert het een ader in de longen: een longembolie.
Een veneuze trombo embolie kan behandeld worden met een directwerkend oraal anticoagulans (DOAC) of met de combinatie van een laagmoleculairgewicht-heparine (LMWH) en een vitamine K-antagonist (VKA) als initiële behandeling, gevolgd door een 3-6 maanden durende de onderhoudsbehandeling met een vitamine K-antagonist.

 

Onderzoeksvraag:
Veel studies hebben het verband tussen de ijzer-inname via voeding en de sterfte als gevolg van hart- en vaatziekten onderzocht, maar de resultaten waren inconsistent (tegenstrijdig) en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt een hoge ijzer-inname via voeding de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 19 prospectieve cohort studies met in totaal 720427 deelnemers, waarvan 46045 mensen zijn doodgegaan aan hart- en vaatziekten.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden wanneer vergeleken werd met de laagste inname, verhoogde de hoogste inname van heme-ijzer via voeding, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 19% [gepoolde RR = 1.19, 95% BI = 1.01 tot 1.39].

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 mg heme-ijzer (heem-ijzer) per dag via voeding, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 25% [gepoolde RR = 1.25, 95% BI = 1.17 tot 1.33] verhoogde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 mg heme-ijzer per dag via voeding, de kans op doodgaan aan een beroerte significant met 17% [gepoolde RR = 1.17, 95% BI = 1.04 tot 1.32] verhoogde.

De onderzoekers vonden een lineair verband tussen de ijzer-inname via voeding en doodgaan aan hart- en vaatziekten [p non-lineair > 0.05].

De onderzoekers concludeerden dat een hoge inname van heme-ijzer via voeding (minstens 1 mg per dag), de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary iron intake and risk of death due to cardiovascular diseases: A systematic review and dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Han M, Guan L, […], Lu J.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32674239/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over ijzer en het verlagen van hart- en vaatziekten.

Heme-ijzer zit in vlees en vleesproducten. Het heme-ijzergehalte van levensmiddelen kunt u opzoeken in de NEVO-tabel.

Heme-ijzer (als onderdeel van hemoglobine) is verantwoordelijk voor de rode kleur van het vlees. Dus hoe roder het vlees, des hoger het gehalte aan heme-ijzer is.
100 gram pekelvlees levert 2.6 mg heme-ijzer.
100 gram runderrookvlees levert 2.1 mg heme-ijzer.
100 gram lamsvlees 10 g vet gem. rauw levert 1.2 mg heme-ijzer.
100 gram kalfsvlees >5 g vet gem. rauw levert 0.9 mg heme-ijzer.
100 gram vleeswaren levert 0.8 mg heme-ijzer.
100 gram varkensvlees >15 g vet rauw gem. levert 0.4 mg heme-ijzer.
100 gram kipfilet rauw levert 0.2 mg heme-ijzer.
 

Onderzoeksvraag:
Eerdere studies missen consistente conclusies over de vraag of astaxanthine daadwerkelijk verband houdt met de verschillende gezondheidsvoordelen, zoals wordt beweerd en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verbetert het eten van astaxanthine causaal de risicofactoren van suikerziekte of hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 14 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van astaxanthine het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant verhoogde [WMD = 1.473 mg/dL, 95% BI = 0.319 tot 2.627, p = 0.012].

De onderzoekers vonden dat het eten van astaxanthine gedurende minimaal 12 weken het CRP-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.528 mg/L, 95% BI = -0.990 tot -0.066].

De onderzoekers vonden dat het eten van minimaal 12 mg astaxanthine per dag het CRP-gehalte significant verlaagde [WMD = -0.389 mg/dL, 95% BI = -0.596 tot -0.183].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van astaxanthine het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) causaal verhoogde, terwijl het eten van minimaal 12 mg astaxanthine per dag gedurende minimaal 12 weken het CRP-gehalte causaal verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The effects of astaxanthin supplementation on obesity, blood pressure, CRP, glycemic biomarkers, and lipid profile: A meta-analysis of randomized controlled trials by Xia W, Tang N, [...], Zhu Y.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32755613/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over astaxanthine, cholesterol en het verlagen van het CRP-gehalte.

Astaxanthine is een roodachtige carotenoïde en wordt aangetroffen in de microalgen van de bloedregenalg. Zalm, forel, zeebrasem, garnalen, kreeft, vis en eieren bevatten ook veel astaxanthine.

De concentratie van astaxanthine is 1% tot 3% in microalgen.
Een gebruikelijke dosis die aan mensen wordt geadviseerd is 2-12 mg astaxanthine per dag.

Een causaal verband kan aangetoond worden in RCT’s.

Onderzoeksvraag:
Dyslipidemie is wereldwijd een veel voorkomende stofwisselingsziekte en ook een belangrijke risicofactor voor hart- en vaatziekten. Koffie is geliefd bij mensen over de hele wereld maar de associatie tussen koffieconsumptie en bloedlipiden heeft inconsistente resultaten opgeleverd en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een causaal verband tussen het drinken van koffie en dyslipidemie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 12 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van koffie het totale cholesterolgehalte significant verhoogde [WMD = 0.21 mmol/L, 95% BI = 0.04 tot 0.39, p = 0.017].
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het drinken van koffie het triglyceridengehalte significant verhoogde [WMD = 0.12 mmol/L, 95% BI = 0.03 tot 0.20, p = 0.006].
Significant omdat de gevonden p-waarde van 0.006 kleiner was dan de p-waarde van 0.05.

De onderzoekers vonden dat het drinken van koffie het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verhoogde [WMD = 0.14 mmol/L, 95% BI = 0.05 tot 0.24, p = 0.003].

De onderzoekers vonden dat het drinken van koffie het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) niet significant verlaagde [WMD = -0.01 mmol/L, 95% BI = -0.06 tot 0.04, p = 0.707].
Niet significant wil zeggen, er is geen verband bij een 95% betrouwbaarheid.
 

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses, een signficant, positief en non-lineair verband tussen het drinken van koffie en de toename in het gehalte van het totale cholesterol, LDL-cholesterol en triglyceriden.

De onderzoekers concludeerden dat er een causaal verband bestond tussen het drinken van koffie (≥3 kopjes per dag) en dyslipidemie.

Oorspronkelijke titel:
Effect of coffee consumption on dyslipidemia: A meta-analysis of randomized controlled trials by Du Y, Lv Y, […], Luo Q.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33239163/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over significant/RCTs/causaal verband, het verlagen van het cholesterol, koffieconsumptie en het verlagen van hart- en vaatziekten.

Bij dyslipidemie is het gehalte van het totale cholesterol en/of het LDL-cholesterol en/of de triglyceriden verhoogd en/of is er sprake van een verlaagd gehalte van het HDL-cholesterol. Dyslipidemie is vaak een voorbode van hart- en vaatziekten en diabetes type 2.

Onderzoeksvraag:
De inname van natrium via voeding heeft veel aandacht gekregen als een mogelijke risicofactor voor hart- en vaatziekten. Echter, het bewijs voor het dosisafhankelijke verband tussen de natriuminname via voeding en het risico op het krijgen van hart- en vaatziekten is onduidelijk en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een dosisafhankelijk verband tussen de natriuminname via voeding en het risico op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 36 cohort studies met in totaal 616905 deelnemers.
De follow-up duur varieerde tussen 2.7 en 29 jaar.
De gemiddelde NOS waarde (geeft de kwaliteit van de studies weer) van de studies was 8.0.
De dagelijkse natriuminname varieerde tussen 1 en 7.5 gram.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge natriuminname via voeding de kans op het krijgen hart- en vaatziekten significant met 19% [rate ratio = 1.19, 95% BI = 1.08 tot 1.30] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses, dat elke verhoging met 1 gram natrium via voeding per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten significant met 6% [rate ratio = 1.06, 95% BI = 1.01 tot 1.11] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat elke verhoging met 1 gram natrium via voeding per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten met 6% verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Sodium Intake and Risk of Cardiovascular Disease: A Systematic Review and Dose-Response Meta-Analysis by Wang YJ, Yeh TL, [...], Chien KL.

Link:
https://www.mdpi.com/2072-6643/12/10/2934/htm

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zoutconsumptie en het verlagen van hart- en vaatziekten.

1 gram zout (natriumchloride) komt overeen met 0.4 gram natrium.

Onderzoeksvraag:
Epidemiologische studies naar de relatie tussen visconsumptie en het krijgen van coronaire hartziekten (CHD) hebben inconsistente resultaten opgeleverd en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van vis de kans op het krijgen van coronaire hartziekte of doodgaan aan coronaire hartziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 40 prospectieve cohort studies (22 cohort studies met in totaal 918783 deelnemers, waarvan 28261 mensen met coronaire hartziekte en 27 cohort studies met in totaal 1139553 deelnemers, waarvan 10568 doden als gevolg van coronaire hartziekte).

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge visconsumptie de kans op het krijgen van coronaire hartziekte significant met 9% [RR = 0.91, 95% BI = 0.84 tot 0.97, I2 = 47.4%] verlaagde.
Dit significant verlaagde risico bleef gelijk in de sensivititeitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat een hoge visconsumptie de kans op doodgaan aan coronaire hartziekte significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.77 tot 0.94, I2 = 51.3%] verlaagde.
Dit significant verlaagde risico bleef gelijk in de sensivititeitsanalyses.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat een hoge visconsumptie de kans op het krijgen van coronaire hartziekte onder vrouwen significant met 15% [RR = 0.85, 95% BI = 0.78 tot 0.92, I2 = 5.6%] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant onder mannen.

De onderzoekers vonden in studies met een follow-up duur van minimaal 10 jaar dat een hoge visconsumptie de kans op het krijgen van coronaire hartziekte significant met 9% [RR = 0.91, 95% BI = 0.84 tot 0.99, I2 = 51.5%] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in studies met een follow-up duur tot 10 jaar.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses, dat elke verhoging met 20 gram vis per dag, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte significant met 4% [RR = 0.96, 95% BI = 0.95 tot 0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses, dat elke verhoging met 20 gram vis per dag, de kans op doodgaan aan coronaire hartziekte significant met 4% [RR = 0.96, 95% BI = 0.95 to 0.98] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoge visconsumptie zowel de kans op het krijgen van coronaire hartziekte als doodgaan aan coronaire hartziekte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fish Consumption and Coronary Heart Disease: A Meta-Analysis by Zhang B, Xiong K, […], Ma A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7468748

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies/voedingsadviezen over visconsumptie en het verlagen van hart- en vaatziekten.

Coronaire hartziekten of ischemische hartziekten, zijn ziekten van het hart die het gevolg zijn van slagaderverkalking (atherosclerose) of afwijkingen in de kransslagaders (coronairarteriën).

Een hoge visconsumptie komt in de praktijk neer op minimaal 2 keer per week visconsumptie (150 gram vis per keer).

Onderzoeksvraag:
Observationele studies met betrekking tot het verband tussen de inname van homocysteïnemetabolisme-gerelateerde B-vitamines (vitamine B6, folaat en vitamine B12) en het risico op het krijgen van een beroerte hebben inconsistente resultaten opgeleverd. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt de inname van vitamine B6, B12 of folaat (foliumzuur) de kans op het krijgen van een beroerte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 1 geneste patiënt-controle studie en 11 prospectieve cohort studies met in totaal 389,938 deelnemers, waarvan 10,749 mensen met een beroerte.

De gemiddelde kwaliteitsscore van de studies was 7.4.
De follow-up duur varieerde tussen 4.2 en 19 jaar.

Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met de laatste categorie, dat de hoogste categorie van inname van vitamine B6 via voeding, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 16% verlaagde [RR = 0.84, 95% BI = 0.73 tot 0.97, I2 = 48.8%].  

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse, dat elke verhoging met 0.5 mg vitamine B6 per dag via voeding, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 6% verlaagde [RR = 0.94, 95% BI = 0.89 tot 0.99, I2 = 77.0%].  

De onderzoekers vonden vergeleken met de laatste categorie, dat de hoogste categorie van inname van folaat via voeding, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 15% verlaagde [RR = 0.85, 95% BI = 0.78 tot 0.94, I2 = 11.5%].  

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse, dat elke verhoging met 100 microgram folaat per dag via voeding, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 6% verlaagde [RR = 0.94, 95% BI = 0.90 tot 0.98, I2 = 46.8%].  

De onderzoekers vonden geen verband tussen vitamine B12-inname en de kans op het krijgen van een beroerte.

De onderzoekers concludeerden dat zowel de inname van vitamine B6 via voeding (minimaal 0.5 mg per dag) als de inname van folaat via voeding (minimaal 100 microgram folaat per dag) de kans op het krijgen van een beroerte verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Intake of Homocysteine Metabolism-Related B-Vitamins and the Risk of Stroke: A Dose-Response Meta-Analysis of Prospective Studies by Chen L, Li Q, [...], Wang F.

Link:
https://academic.oup.com/advances/advance-article/doi/10.1093/advances/nmaa061/5854025

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine B6, vitamine B12, folaat en het verlagen van een beroerte.

Onderzoeksvraag:
Hypertensie (hoge bloeddruk) wordt beschouwd als een belangrijke en onafhankelijke risicofactor voor hart- en vaatziekten en talrijke studies hebben een omgekeerde correlatie tussen vitamine C-inname en bloeddruk waargenomen. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt een laag vitamine C-gehalte in het bloed de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 cross-sectionele studies en 7 patiënt-controle studies met in totaal 22200 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het vitamine C-gehalte van mensen met een hoge bloeddruk significant lager was dan van mensen zonder een hoge bloeddruk [MD = -15.13 μmol/L, 95% BI = -24.19 tot -6.06, p = 0.001, I2 = 98%].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyse dat het vitamine C-gehalte van mensen met een hoge bloeddruk die antihypertensiva (geneesmiddelen die de bloeddruk verlagen) slikten, 15.97 μmol/L lager lag dan van mensen zonder een hoge bloeddruk.

De onderzoekers vonden dat een hoog serum vitamine C-gehalte de systolische bloeddruk significant verlaagde [Fisher′s Z = -0.17, 95% BI = -0.20 tot -0.15, p 0.00001].

De onderzoekers vonden dat een hoog serum vitamine C-gehalte de diastolische bloeddruk significant verlaagde [Fisher′s Z = -0.15, 95% BI = -0.20 tot -0.10, p 0.00001].

De onderzoekers concludeerden dat een hoog serum vitamine C-gehalte de bloeddruk verlaagde en mensen met een hoge bloeddruk hadden een lager vitamine C-gehatle dan mensen zonder een hoge bloeddruk.

Oorspronkelijke titel:
Association between Serum Vitamin C and the Blood Pressure: A Systematic Review and Meta-Analysis of Observational Studies by Ran L, Zhao W, […], Bu H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7211237/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine C en het verlagen van de bloeddruk.

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het drinken van thee en het verlagende effect op de bloeddruk bij mensen met een hoge bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 RCT’s met in totaal 408 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het regelmatig drinken van thee de systolische bloeddruk bij mensen met een hoge bloeddruk significant verlaagde [WMD = -4.81 mmHg, 95% BI = -8.40 tot -1.58, p = 0.004].
Ook na het weglaten van de meest heterogene RCT’s verlaagde het regelmatig drinken van thee de systolische bloeddruk [WMD = -3.53 mmHg].

De onderzoekers vonden dat het regelmatig drinken van thee de diastolische bloeddruk bij mensen met een hoge bloeddruk significant verlaagde [WMD = -1.98 mmHg, 95% BI = -3.77 tot -0.20, p = 0.029].
Ook na het weglaten van de meest heterogene RCT’s verlaagde het regelmatig drinken van thee de diastolische bloeddruk [WMD = -0.99 mmHg].

De onderzoekers vonden in de meta-regressie dat het drinken van thee gedurende minimaal 3 maanden, zowel de systolische als de diastolische bloeddruk bij mensen met een hoge bloeddruk significant verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het bloeddrukverlagende effect groter was bij groene thee dan bij zwarte thee.

De onderzoekers concludeerden dat het regelmatig drinken van thee, met name groene thee gedurende minimaal 3 maanden, de bloeddruk bij mensen met een hoge bloeddruk verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effects of Regular Consumption of Green or Black Tea Beverage on Blood Pressure in Those With Elevated Blood Pressure or Hypertension: A Systematic Review and Meta-Analysis by Mahdavi-Roshan M, Salari A, […], Ashouri A.

Link:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0965229919316899?via%3Dihub

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over thee en het verlagen van de bloeddruk.

Onderzoeksvraag:
Epidemiologische studies, inclusief klinische studies, suggereren een verband tussen de inname van kalium en de bloeddruk. Echter, de kracht en de vorm van deze relatie is onzeker en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een dosisafhankelijk verband tussen kalium-inname en het verlagende effect op de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 32 RCT’s met een duur van minimal 4 weken.  

De dosering van kalium varieerde tussen 30 en 140 mmol (1173 en 5474 mg) per dag.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden een U-vormige relatie tussen kalium-inname en bloeddruk met een bloeddrukdaling tot 30 mmol (1173 mg) kalium-inname per dag en een bloeddrukstijging boven 80 mmol (3128 mg) kalium per dag.

De onderzoekers vonden dat de bloeddrukverlagende effecten van kalium-inname sterker waren bij deelnemers met hypertensie (een hoge bloeddruk) en bij een hoge natriuminname.

De onderzoekers vonden dat de bloeddruk steeg met een hoge kaliumuitscheiding via de urine bij deelnemers met hypertensie die met antihypertensiva (geneesmiddelen die de bloeddruk verlagen) werden behandeld, maar niet bij hun onbehandelde tegenhangers.

De onderzoekers concludeerden dat er een U-vormige relatie bestond tussen kalium-inname en bloeddruk met een bloeddrukdaling tot 30 mmol (1173 mg) kalium-inname per dag en een bloeddrukstijging boven 80 mmol (3128 mg) kalium-inname per dag.

Oorspronkelijke titel:
Potassium Intake and Blood Pressure: A Dose‐Response Meta‐Analysis of Randomized Controlled Trials by Filippini T, Naska A, […], Whelton PK.

Link:
https://www.ahajournals.org/doi/full/10.1161/JAHA.119.015719?url_ver=Z39.88-2003&rfr_id=ori%3Arid%3Acrossref.org&rfr_dat=cr_pub++0pubmed&

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over kalium en het verlagen van de bloeddruk.

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van tomaten en het verlagen van het cholesterol-, triglyceriden- of het nuchter bloedsuikergehalte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 6 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van tomaten het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [WMD = -4.39 mg/dL, 95% BI = -7.09 tot -1.68, I2 = 48%, p = 0.05].

De onderzoekers vonden dat het eten van tomaten het triglyceridengehalte significant verlaagde [WMD = -3.94 mg/dL, 95% BI = -7.67 tot -0.21, I2 = 90%, p = 0.001].
Dit verlaagde effect was het grootst bij jonge deelnemers.

De onderzoekers vonden dat het eten van tomaten het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [WMD = -2.09 mg/dL, 95% BI = -3.73 tot -0.81, I2 = 78%, p = 0.001].
Dit verlaagde effect was het grootst bij jonge deelnemers.

De onderzoekers vonden dat het eten van tomaten het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant verhoogde [WMD = 2.25 mg/dL, 95% BI = 0.41 tot 4.10, I2 = 97%, p = 0.001].

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van tomaten en het nuchter bloedsuikergehalte [WMD = 0.59 mg/dL, 95% BI = -0.28 tot 1.46, I2 = 95%, p = 0.001].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van tomaten het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) verhoogde, terwijl het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) en het triglyceridengehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of Tomato Consumption on Fasting Blood Glucose and Lipid Profiles: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Li H, Chen, A, [...],Yin X.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32243013/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het eten van tomtaten en het verlagen van het cholesterolgehalte.

Hartpatiënten hebben vaak een hoog LDL cholesterolgehalte, een laag HDL-cholesterolgehalte en een hoog triglyceridengehalte.

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het eten van calcium of het slikken van calciumsupplementen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 26 prospectieve cohort studies en 16 RCT’s.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van 200 tot 1500 mg calcium per dag, de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten niet verlaagde [relatieve risk = 0.96, 95% BI = 0.87 tot 1.05].
Geen verband omdat relatieve risk van 1 in de 95% BI van 0.87 tot 1.05 zat. Relatieve risk van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van 200 tot 1500 mg calcium per dag, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte niet verlaagde [relatieve risk = 0.98, 95% BI = 0.88 tot 1.08].

De onderzoekers vonden in cohort studies dat het eten van 200 tot 1500 mg calcium per dag, de kans op het krijgen van een beroerte niet verlaagde [relatieve risk = 0.94, 95% BI = 0.85 tot 1.04].

De onderzoekers vonden in RCT’s dat slikken calciumsupplementen, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte significant met 20% verhoogde [relatieve risk = 1.20, 95% BI = 1.08 tot 1.33, I2 = 0.0%].
Significant omdat relatieve risk van 1 niet in de 95% BI van 1.08 tot 1.33 zat. Relatieve risk van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden in RCT’s dat slikken calciumsupplementen, de kans op het krijgen van een hartinfarct significant met 21% verhoogde [relatieve risk = 1.21, 95% BI = 1.08 tot 1.35, I2 = 0.0%].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van calciumsupplementen, de kans op het krijgen van zowel coronaire hartziekte als een hartinfarct verhoogde. Echter, dit verhoogde risico werd niet teruggevonden voor calcium via voeding (het eten van calcium). 

Oorspronkelijke titel:
The Evidence and Controversy Between Dietary Calcium Intake and Calcium Supplementation and the Risk of Cardiovascular Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis of Cohort Studies and Randomized Controlled Trials by Yang C, Shi X, […], Sun G.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31625814/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over calcium en het verlagen van hart- en vaatziekten en een beroerte.

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van eieren en het verhogen of verlagen van de bloeddruk?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 15 RCT’s met in totaal 748 deelnemers.
De gemiddelde leeftijd varieerde tussen 23.3 en 67.1 jaar.
De eiconsumptie in alle studies varieerde tussen 1 en 3 hele eieren per dag.
De duur van de studies varieerde tussen 3 en 12 weken.
Er was geen publicatie bias.
Er was geen heterogeniteit tussen de studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van eieren de systolische bloeddruk niet verhoogde [WMD = 0.046 mmHg, 95% BI = - 0.792 tot 0.884, p = 0.914, I2 = 0.0%, p = 0.453]. Dit resultaat bleef gelijk in de subgroepen- en de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat het eten van eieren de diastolische bloeddruk niet verlaagde [WMD =  = - 0.603 mmHg, 95% BI = - 1.521 tot 0.315, p = 0.198, I2 = 38.1%, p = 0.067]. Dit resultaat bleef gelijk in de subgroepen- en de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 1 tot 3 eieren per dag gedurende 3 tot 12 weken de bloeddruk niet verhoogde of verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of Egg Consumption on Blood Pressure: a Systematic Review and Meta-analysis of Randomized Clinical Trials by Kolahdouz-Mohammadi R, Malekahmadi M, […], Soltani S.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7189334/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over de eiconsumptie en het verlagen van de bloeddruk.

Een causaal verband kan aangetoond worden in studies, die RCT’s worden genoemd.

 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van magnesium de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 en een beroerte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 53 prospectieve cohort studies met in totaal 1912634 deelnemers, waarvan 76678 mensen met suikerziekte type 2 of een beroerte.

De deelnemers waren bij aanvang van de studies (at baseline) overwegend van middelbare leeftijd, met een gemiddelde magnesiuminname van 370 mg/dag voor de hoogste categorie en 232 mg/dag voor de laagste categorie.

De gemiddelde duur van de studies was 10.7 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in 35 cohort studies met in totaal 1219636 deelnemers, waarvan 56540 mensen met suikerziekte type 2, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 22% [RR = 0.78, 95% BI = 0.75 to 0.81, p 0.001, I2 = 35.6%, p = 0.021] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 8 cohort studies waarbij gecorrigeerd werd voor de graanvezels, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 21% [RR = 0.79, 95% BI = 0.73 to 0.83, p 0.001] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 18 cohort studies met in totaal 692998 deelnemers, waarvan 20138 mensen met een beroerte, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.83 to 0.94, p 0.001, I2 = 0%, p = 0.529] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 5 cohort studies waarbij gecorrigeerd werd voor calcium, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.80 to 0.99, p = 0.040] verlaagde.

De onderzoekers vonden in 18 cohort studies met in totaal 692998 deelnemers, waarvan 20138 mensen met een ischemische beroerte, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.81 to 0.95, p = 0.001, I2 = 16.9%, p = 0.265] verlaagde.

De onderzoekers vonden in subgroepenanalyses, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een beroerte onder vrouwen significant met 9% [RR = 0.91, 95% BI = 0.83 to 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden in subgroepenanalyses, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een ischemische beroerte onder vrouwen significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.79 to 1.00] verlaagde.

De onderzoekers vonden in subgroepenanalyses, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een beroerte onder mensen met een BMI ≥ 25 significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.82 to 0.96] verlaagde.

De onderzoekers vonden in subgroepenanalyses, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een ischemische beroerte onder mensen met een BMI ≥ 25 significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.81 to 0.96] verlaagde.

De onderzoekers vonden in studies met minimaal 12 jaar follow-up, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 11% [RR = 0.89, 95% BI = 0.83 to 0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden in studies met minimaal 12 jaar follow-up, vergeleken met de laagste categorie, dat het eten van 370 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van een ischemische beroerte significant met 12% [RR = 0.88, 95% BI = 0.81 to 0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 mg magnesium via voeding per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 6% [RR = 0.94, 95% BI = 0.93 to 0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 mg magnesium via voeding per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 2% [RR = 0.98, 95% BI = 0.97 to 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 mg magnesium via voeding per dag, de kans op het krijgen van een ischemische beroerte significant met 2% [RR = 0.98, 95% BI = 0.97 to 0.99] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van minimaal 100 mg magnesium per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 en een (ischemische) beroerte met name onder vrouwen en mensen met een BMI ≥ 25 (mensen met overgewicht) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Association of magnesium intake with type 2 diabetes and total stroke: an updated systematic review and meta-analysis by Zhao B, Zeng L, [...], Zhang W.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7103847/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, magnesium, BMI, suikerziekte 2 en het verlagen van een beroerte.
 

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van aardbeien en de verlaagde kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT’s.

Er was een geringe heterogeniteit tussen de studies.
Er was geen pubicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van aardbeien het C-reactieve eiwitgehalte significant verlaagde [0.63 mg/L, 95% BI = -1.04 tot -0.22].

De onderzoekers vonden dat het eten van aardbeien het totale cholesterolgehalte bij mensen met een cholesterolgehalte (aan het begin van de studie) hoger dan 5 mmol/L significant verlaagde [0.52 mmol/L, 95% BI = -0.88 tot -0.15].

De onderzoekers vonden dat het eten van aardbeien het LDL-cholesterolgehalte bij mensen met een cholesterolgehalte (aan het begin van de studie) hoger dan 3 mmol/L significant verlaagde [0.31 mmol/L, 95% BI = -0.60 tot -0.02].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van aardbeien zowel het C-reactieve eiwitgehalte als het totale en LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) bij mensen met een hoog totaal of LDL-cholesterolgehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of strawberry intervention on cardiovascular risk factors: a meta-analysis of randomized controlled trials by Gao Q, Qin LQ, […], Dong JY.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32238201

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over fruitconsumptie, het verlagen van het cholesterolgehalte en C-reatieve eiwitgehalte.

Een causaal verband kan aangetoond worden in studies, die RCT’s worden genoemd.

 

Onderzoeksvraag:
Verschillende studies hebben aangetoond dat coeliakie (glutenallergie) geassocieerd kan worden met verschillende cardiale manifestaties. Boezemfibrilleren is een van de meest voorkomende aritmieën die een aanzienlijke morbiditeit kan veroorzaken. Echter, het risico op boezemfibrilleren bij patiënten met coeliakie blijft volgens epidemiologische studies onduidelijk. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Hebben patiiënten met coeliakie een verhoogde kans op het krijgen van boezemfibrilleren?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 cohort studies met in totaal 64397 deelnemers.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden voor patiiënten met coeliakie een significant, verhoogde kans van 38% op het krijgen van boezemfibrilleren [OR = 1.38, 95% BI = 1.01-1.88, p 0.001, I2 = 96%].

De onderzoekers concludeerden dat coeliakie (glutenallergie) de kans op het krijgen van boezemfibrilleren verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Celiac Disease and Risk of Atrial Fibrillation: A Meta-analysis and Systematic Review by Hidalgo DF, Boonpheng B, […], Intriago M.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7077104/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over hart- en vaatziekten.
Boezemfibrilleren is een van de meest voorkomende hartritmestoornissen, ook wel bekend als atriumfibrilleren.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt visconsumptie de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, depressie, kanker en sterfte (mortaliteit)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 34 meta-analyses met in totaal 298 prospectieve cohort studies.
Het gepoolde relatieve risico (SRR) voor elke meta-analyse werd herberekend met behulp van een random-effects model.

De studies waren van matige kwaliteit.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van all-cause mortaliteit (doodgaan aan alle oorzaken) significant met 8% [SRR = 0.92, 95% BI = 0.87 tot 0.97] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 25% [SRR = 0.75, 95% BI = 0.65 tot 0.87] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte significant met 12% [SRR = 0.88, 95% BI = 0.79 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een hartinfarct significant met 25% [SRR = 0.75, 95% BI = 0.65 tot 0.93] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een beroerte significant met 14% [SRR = 0.86, 95% BI = 0.75 tot 0.99] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van hartfalen significant met 20% [SRR = 0.80, 95% BI = 0.67 tot 0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van een depressie significant met 12% [SRR = 0.88, 95% BI = 0.79 tot 0.98] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 100 gram vis per dag, de kans op het krijgen van leverkanker significant met 35% [SRR = 0.65, 95% BI = 0.48 tot 0.87] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat 100 gram vis per dag de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten, depressie, leverkanker en sterfte (mortaliteit) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fish Consumption and the Risk of Chronic Disease: An Umbrella Review of Meta-Analyses of Prospective Cohort Studies by Jayedi A and Shab-Bidar S.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32207773

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie, kanker en hart- en vaatziekten.

Een kransslagaderaandoening, ook wel coronaire hartziekte (CHZ) genoemd, is een aandoening aan het hart waardoor de bloedtoevoer naar de hartspier belemmerd wordt.