Voeding en gezondheid

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van noten de kans op het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 prospectieve cohort studies en 3 cross-sectionele studies. 

De bewijslast in de studies was erg laag voor alle blootstellingen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in gepoolde analyses geen verband tussen het eten van veel totale noten en het krijgen van suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in prospectieve cohort studies dat het eten van veel pindakaas de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 13% [RR = 0.87, 95% BI = 0.77 tot 0.98, I2 = 50.6%, p = 0.16] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico werd niet teruggevonden voor pinda’s en boomnoten.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel pindakaas de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat de studies niet goed opgezet waren (de bewijslast was erg laag).

Oorspronkelijke titel:
Nut consumption and type 2 diabetes risk: a systematic review and meta-analysis of observational studies by Becerra-Tomás N, Paz-Graniel I, […], Salas-Salvadó J.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33471083/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over notenconsumptie en suikerziekte.

Onderzoeksvraag:
Eerdere populatiestudies naar de associaties tussen de voedingsvetzuren, de plasma voedingsvetzurengehaltes en het risico op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie hebben onduidelijke resultaten opgeleverd en daarom werd dit overzichtsartikel (meta-analyse) uitgevoerd.

Verlaagt een hoge inname DHA of EPA via voeding of het hebben van een hoog plasma DHA- of EPA-gehalte, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 prospectieve cohort studies met in totaal 167581 deelnemers, waarvan 6318 mensen met leeftijdsgebonden maculaire degeneratie.
De follow-up duur varieerde tussen 3 en 28 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 gram DHA + EPA per dag via voeding, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie in een vroeg stadium significant met 33% [RR = 0.67, 95% BI = 0.51 tot 0.88] verlaagde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 gram DHA per dag via voeding, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie in een vroeg stadium significant met 50% [RR = 0.50, 95% BI = 0.32 tot 0.78] verlaagde.
Significant wil zeggen, er kan met 95% zekerheid gezegd worden, dat elke verhoging met 1 gram DHA per dag via voeding, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie in een vroeg stadium werkelijk met 50% verlaagde.

De onderzoekers vonden dat elke verhoging met 1 gram EPA per dag via voeding, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie in een vroeg stadium significant met 60% [RR = 0.40, 95% BI = 0.18 tot 0.87] verlaagde.
Significant omdat RR van 1 niet in de 95% BI van 0.18 tot 0.87 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat een hoog plasma DHA-gehalte, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie in een gevorderd stadium significant met 28% [RR = 0.72, 95% BI = 0.55 tot 0.95] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoog plasma EPA-gehalte, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie in een gevorderd stadium significant met 43% [RR = 0.57, 95% BI = 0.40 tot 0.81] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel een hoge inname van DHA of EPA via voeding (minimaal 1 gram DHA of 1 gram EPA per dag) als het hebben van een hoog plasma DHA- of EPA-gehalte, de kans op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary fatty acid intake, plasma fatty acid levels, and the risk of age-related macular degeneration (AMD): a dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Zhong Y, Wang K, [...], Yao K.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33469697/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over EPA + DHA en leeftijdsgebonden maculaire degeneratie. 

Een hoog plasma EPA- en DHA-gehalte kan verkregen worden door veel vette vissen te eten en/of EPA- en DHA-voedingsupplementen (visoliesupplementen) te slikken.
Vette vissen bevatten meer EPA en DHA dan niet vette vissen.
 

Onderzoeksvraag:
Eerdere studies naar het verband tussen het alcoholgebruik en het risico op het krijgen van fracturen hebben tegenstrijdige resultaten opgeleverd en daarom werd dit overzichtsartikel (meta-analyse) uitgevoerd.

Verhoogt het drinken van alcohol de kans op het krijgen van fractuur (botbreuk)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 38 prospectieve cohort studies met in totaal 5053117 deelnemers, waarvan 169560 mensen met een fractuur.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het drinken van alcohol de kans op het krijgen van totale fractuur significant met 35% [RR = 1.35, 95% BI = 1.01 tot 1.81] verhoogde.
Echter, dit significante verhoogde risico werd niet teruggevonden voor heupfractuur [RR = 1.19, 95% BI = 0.96 tot 1.48], fractuur veroorzaakt door botontkalking [RR = 2.01, 95% BI = 0.76 tot 5.34], wervelfractuur [RR = 0.98, 95% BI = 0.68 tot 1.40] en polsfractuur [RR = 0.99, 95% BI = 0.85 tot 1.16].
Significant omdat RR van 1 niet in de 95% BI van 1.01 tot 1.81 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers concludeerden dat het drinken van alcohol de kans op het krijgen van totale fractuur verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
A systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies on the association between alcohol intake and risk of fracture by Asoudeh F, Salari-Moghaddam A, […], Esmaillzadeh A.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33596741/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over alcohol en het voorkomen van fracturen. 
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt vitamine A suppletie de kans op het krijgen van bronchopulmonale dysplasie bij prematuur geboren baby’s (te vroeg geboren baby’s)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 RCT’s met 709 prematuur geboren baby’s in de vitamine A groep (interventiegroep) en 700 prematuur geboren baby’s in de niet vitamine A groep (de controle groep).

De doseringen van vitamine A supplementen varieerden tussen 1500 tot 10000 IE (450 en 3003 microgram) en de studieduur was 4 weken.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat vitamine A suppletie de kans op het krijgen van bronchopulmonale dysplasie bij prematuur geboren baby’s significant met 37% [OR = 0.67, 95% BI = 0.52 tot 0.88, I2 = 0%] verlaagde.
Dit verlaagde risico veranderde niet in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat vitamine A suppletie de kans op het krijgen van bronchopulmonale dysplasie bij prematuur geboren baby’s (te vroeg geboren baby’s) verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Vitamin A supplementation prevents the bronchopulmonary dysplasia in premature infants: A systematic review and meta-analysis by Ding Y, Chen Z and Lu Y.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7837939/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zwangerschap en vitamine A.

Bronchopulmonale dysplasie (BPD) is een chronische longaandoening die voornamelijk ontstaat bij veel te vroeg geboren baby’s. Een draagtijd van een baby is 40 weken. Als een baby te vroeg geboren wordt, zijn de longen nog niet helemaal ontwikkeld waardoor ze niet goed werken. Het kindje heeft dan hulp nodig bij het ademhalen en krijgt daarom zuurstof. Door deze hulp kunnen de longen beschadigd raken.

De ontwikkeling van de longen begint vanaf week 4 tijdens de zwangerschap. Vanaf week 26 ontstaan de eerste grove longblaasjes. Vanaf week 32 ontstaan de uiteindelijke longblaasjes en na 34 à 35 weken zijn de longen van een ongeboren kind pas af.
 

Onderzoeksvraag:
Verbetert het slikken van carotenoïdensupplementen de cognitieve uitkomsten/prestaties (het geheugen) bij mensen zonder dementie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 RCT’s met in totaal 4402 mensen zonder dementie (2228 mensen in de carotenoïdengroep and 2174 mensen in de controle groep).
De leeftijd van de deelnemers varieerde tussen 45 en 78 jaar.

De studieduur varieerde tussen 2 weken en 12 maanden.
De doseringen van carotenoïdensupplementen varieerden tussen 0.5 mg/d tot 50 mg/d.
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van carotenoïdensupplementen een significant positief effect had op de cognitieve uitkomsten bij mensen zonder dementie [Hedge's g = 0.14, 95% BI = 0.08 tot 0.20, p 0.0001, I2 = 0.00%].
Dit significante postieve effect bleef gelijk in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van 0.5-50 mg carotenoïdensupplementen per dag, de cognitieve prestaties (het geheugen) bij mensen zonder dementie (45 en 78 jaar) verbeterde.

Oorspronkelijke titel:
Carotenoids and Cognitive Outcomes: A Meta-Analysis of Randomized Intervention Trials by Davinelli S, Ali S, […], Corbi G.

Link:
https://www.mdpi.com/2076-3921/10/2/223/htm 

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over carotenoïdensupplementen en dementie. 
 

Onderzoeksvraag:
Recente systematische reviews en meta-analyses van gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde onderzoeken (RCT's) hebben controversiële (tegenstrijdige) bevindingen gerapporteerd over de associaties tussen het slikken van calciumsupplementen en het risico op het krijgen van hart- en vaatziekten en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt het slikken van calciumsupplementen de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 13 RCT’s met in totaal 28935 deelnemers in de interventiegroep (groep met calciumsupplementen) en 14243 deelnemers in de controle groep (groep zonder calciumsupplementen.

De gemiddelde leeftijd was 66.3 jaar en 92.8% was vrouw.
Er was geen pulbicatiebias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen het risico op het krijgen van hart- en vaatziekten onder gezonde postmenopauzale vrouwen significant met 15% [RR = 1.15, 95% BI = 1.06 tot 1.25, I2 = 0.0%] verhoogde.
Dit verhoogde risico werd in de subgroepenanalyses teruggevonden voor 700-1000 mg calcium via voeding of 1000 mg calcium via voedingssupplementen.

De onderzoekers vonden dat het slikken van calciumsupplementen het risico op het krijgen van een coronaire hartiziekte onder gezonde postmenopauzale vrouwen significant met 16% [RR = 1.16, 95% BI = 1.05 tot 1.28, I2 = 0.0%] verhoogde.
Dit verhoogde risico werd in de subgroepenanalyses teruggevonden voor 700-1000 mg calcium via voeding of 1000 mg calcium via voedingssupplementen.

De onderzoekers concludeerden dat het dagelijks slikken van 1000 mg (elementaire) calcium via voedingssupplementen het risico op het krijgen van hart- en vaatziekten en coronaire hartziekte onder gezonde postmenopauzale vrouwen verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Calcium Supplements and Risk of Cardiovascular Disease: A Meta-Analysis of Clinical Trials by Myung SK, Kim HB, […], Oh SW.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33530332/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over calcium, ouderdom en hart- en vaatziekten.

Na de menopauze (de laatste menstruatie bij vrouwen) volgt de postmenopauze.
 

Onderzoeksvraag:
Voor zover zijn er geen bevindingen gerapporteerd in studies over de effecten van een koolhydratenarm dieet op het adiponectinegehalte en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verhoogt een koolhydratenarm dieet causaal het adiponectinegehalte bij volwassenen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 11 RCT’s met 534 deelnemers in de koolhydratenarm dieet groep en 513 deelnemers in de controle groep (groep zonder het koolhydratenarm dieet).

Het koolhydratenarme dieet bevatte 4 tot 34 En%.
De interventieduur varieerde tussen 6 en 152 weken.

De meta-regressie analyse liet zien dat leeftijd [β = 0.04, p = 0,15], baseline BMI [β = -0.15, p = 0.15], follow-up duur [β = 0.01, p = 0.17], energiepercentage koolhydraten [β = 0.004, p = 0.90], energiepercentage eiwit [β = -0.12, p = 0.08], energiepercentage vet [β = 0,20, p = 0.61] en baseline adiponectine [β = 0.001, p = 0.97] geen bronnen van heterogeniteit waren.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het volgen van een koolhydratenarm dieet het adiponectinegehalte significant verhoogde [0.02 µg/mL, 95% BI = 0.01 tot 0.03, p 0.001].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het volgen van een dieet met 30 En% koolhydraten het adiponectinegehalte significant verhoogde [0.12 µg/mL, 95% BI = 0.07 tot 0.18].
Echter, dit verhoogde effect was niet significant voor een dieet met ≥30 En% koolhydraten 0.50 µg/mL, 95% BI = -0.46 tot 1.48].

De onderzoekers concludeerden dat het volgen van een dieet met 30 En% koolhydraten gedurende 6 tot 152 weken het adiponectinegehalte bij volwassenen causaal verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Effect of low-carbohydrate diet on adiponectin level in adults: a systematic review and dose-response meta-analysis of randomized controlled trials by Shemirani F, Golzarand M, […], Mahmoudi M.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33455438/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over koolhydraten, suikerziekte en hart- en vaatziekten.

Adiponectine is een eiwit dat vrijwel uitsluitend wordt aangemaakt (geproduceerd) in de vetcellen. Adiponectine speelt een beschermend rol bij de initiatie en progressie van arteriosclerose (aderverkalking). Bij mensen met overgewicht, suikerziekte (diabetes) type 2, arteriosclerose en coronaire hartziekten is het adiponectine-gehalte (de adiponectine-concentratie) in het bloed verlaagd.
Een lage adiponectine-concentratie is geassocieerd met een verminderde insulinegevoeligheid. Een verminderde insulinegevoeligheid verhoogt de kans op het krijgen van suikerziekte type 2.

De makkelijkste manier om een dieet met 30 En% koolhydraten te volgen, is door te kiezen voor alleen maar producten/maaltijden die ook 30 En% koolhydraten bevatten. Deze producten uit de supermarkt bevatten 30 En% koolhydraten. 
30 En% koolhydraten wil zeggen dat het aantal gram koolhydraten maximaal 30 En% bijdraagt aan het totale caloriegehalte van het desbetreffende dieet.

Deze maaltijden bevatten 30 En% koolhydraten.

Onderzoeksvraag:
Van visolie is aangetoond dat het het risico op de stofwisselingsstoornissen vermindert. Echter, de effecten van interventie met visolie op het glucosemetabolisme en de insulinegevoeligheid zijn nog steeds controversieel, vooral bij kinderen en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Heeft het slikken van visoliesupplementen (EPA + DHA) een positief effect op de insulinegevoeligheid bij kinderen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 13 RCT’s met 567 kinderen in de placeco groep (groep zonder visolie-supplementen) en 565 kinderen in de visolie-supplementen groep.
Er was geen heterogeniteit tussen de studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van visolie-supplementen een positief effect had op de insulinegevoeligheid bij kinderen [WMD = -0.219, 95% BI = -0.392 tot -0.046, p = 0.013]..
Dit positief effect werden in de subgroepenanalyses teruggevonden voor studies tot 6 maanden, bij maximaal 1.5 g EPA + DHA per dag en bij een EPA:DHA ratio van ≥1.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van visolie-supplementen, met name bij maximaal 1.5 g EPA + DHA per dag gedurende 6 maanden, een positief effect had op de insulinegevoeligheid bij kinderen.

Oorspronkelijke titel:
Effect of Fish Oil on Insulin Sensitivity in Children: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized, Controlled Trials by Hou M, Zhou W, [...], Lv H.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33388274/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visoliesupplementen en suikerziekte.

Visoliesupplementen bevatten vaak EPA en DHA. EPA en DHA zijn 2 vetzuren die voornamelijk in vis zitten. Vetzuren zijn de bouwstoffen van vetten.

Suikerpatiënten hebben een verminderde insulinegevoeligheid. Dus een positief effect op de insulinegevoeligheid is gunstig voor suikerpatiënten.

De insulinegevoeligheid geeft aan hoeveel uw glucosewaarde zakt per aantal eenheden insuline.
 

Onderzoeksvraag:
Het verhogen van de maculaire pigment optische dichtheid (MPOD) als gevolg van een verhoogde maculaire concentratie van luteïne en zeaxanthine kan het risico op leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) verminderen. Daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Is er een causaal verband tussen het dagelijks eten van eieren en het verlaagde risico op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 5 RCT’s met in totaal 296 deelnemers.
Er was geen heterogeniteit tussen de studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van eieren de maculaire pigment optische dichtheid significant verhoogde [WMD = 0.037, 95% BI = 0.004 tot 0.069, p = 0.027].

De onderzoekers vonden dat het eten van eieren het serum luteïnegehalte significant verhoogde [WMD = 0.150 μmol/L, 95% BI = 0.037 tot 0.263, p = 0.009].

De onderzoekers concludeerden dat het dagelijks eten van eieren de maculaire pigment optische dichtheid en het serum luteïnegehalte verhoogde en daarmee het risico op het krijgen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
A positive effect of egg consumption on macular pigment and healthy vision: a systematic review and meta-analysis of clinical trials by Sikaroudi MK, Saraf-Bank S, […], Soltani S.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33491232/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer informatie/studies over significant/RCT’s, luteïne, eieren en leeftijdsgebonden maculaire degeneratie. 

Het serum luteïnegehalte in het lichaam kan verhoogd worden door voeding te eten die veel luteïne bevattten en/of luteïne-supplementen te slikken.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van veel β-cryptoxanthine de kans op het krijgen van zowel botontkalking als heupfracturen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 cohort studies, 4 patiënt-controle studies en 4 cross-sectionele studies met in totaal 100496 deelnmemers. 

De methodologische kwaliteit van alle studies werden als "redelijk" tot "goed" beoordeeld.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel β-cryptoxanthine de kans op het krijgen van botontkalking significant met 24% [OR = 0.76, 95% BI = 0.66 tot 0.88, p = 0.0002, I2 = 36%, p = 0.11] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel β-cryptoxanthine de kans op het krijgen van botontkalking onder vrouwen significant met 28% [OR = 0.72, 95% BI = 0.58 tot 0.91, p = 0.005, I2 = 59%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel β-cryptoxanthine de kans op het krijgen van botontkalking onder mannen significant met 20% [OR = 0.80, 95% BI = 0.65 tot 1.00, p = 0.05, I2 = 11%] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel β-cryptoxanthine de kans op het krijgen van heupfracturen significant met 28% [OR = 0.72, 95% BI = 0.60 tot 0.87, p = 0.0008, I2 = 55%] verlaagde.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het eten van veel β-cryptoxanthine de kans op het krijgen van heupfracturen onder vrouwen significant met 29% [OR = 0.71, 95% BI = 0.54 tot 0.94, p = 0.02, I2 = 71%] verlaagde.
Dit verlaagde risico was echter niet signifcant onder mannen.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van veel β-cryptoxanthine de kans op het krijgen van zowel botontkalking als heupfracturen verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Effects of β-Cryptoxanthin on Improvement in Osteoporosis Risk: A Systematic Review and Meta-Analysis of Observational Studies by Kim SJ, Anh NH, […], Kwon SW.

Link:
https://www.mdpi.com/2304-8158/10/2/296/htm

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over β-cryptoxanthine, botontkalking en ouderdom. 
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt een hoge inname van cholesterol de kans op het krijgen van diabetes (suikerziekte) tijdens de zwangerschap (zwangerschapsdiabetes)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 3 cohort studies, 4 cross-sectionele studies en 2 patënt-controle studies met in totaal 30123 deelnemers, waarvan 3237 vrouwen met zwangerschapdiabetes.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden vergeleken met de laagste inname, verhoogde de hoogste inname van cholesterol de kans op het krijgen van zwangerschapsdiabetes significant met 49% [gepoolde RR = 1.49, 95% BI = 1.18 tot 1.88].

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses dat elke verhoging met 100 mg cholesterol per dag, de kans op het krijgen van zwangerschapsdiabetes significant met 32% [gepoolde RR = 1.32, 95% BI = 1.20 tot 1.45] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoge inname van cholesterol (minimaal 100 mg per dag) de kans op het krijgen van zwangerschapsdiabetes verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Dietary Cholesterol Intake and Risk of Gestational Diabetes Mellitus: A Meta-Analysis of Observational Studies by Gao F and Cui CY.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33416437/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zwangerschap, diabetes (suikerziekte) en het verlagen van cholesterol.

Het cholesterolgehalte in levensmiddelen kunt u hier vinden.
 

Onderzoeksvraag:
Er zijn aanwijzingen dat het slikken van vitamine C supplementen een mogelijke therapie kan zijn bij het behandelen van suikerziekte type 2. Echter, de effectiviteit en de kwaliteit van het bewijs vereisen verdere evaluatie en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verbetert het slikken van vitamine C supplementen de glykemische controle, de cardiovasculaire risicofactoren en de oxidatieve stress bij patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 28 RCT’s met in totaal 1574 deelnemers.
De interventieduur was 6 maanden.
De grootte per studie was 100 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in RCT’s met een matige bewijslast, dat het slikken van vitamine C supplementen de systolische bloeddruk significant verlaagde [MD = -6.27, 95% BI = -9.60 tot -2.96 mmHg, p = 0.0002].

De onderzoekers vonden in RCT’s met een lage bewijslast, dat het slikken van vitamine C supplementen het HbA1c-gehalte significant verlaagde [MD = -0.54%, 95% BI = -0.90 tot -0.17, p = 0.004].

De onderzoekers vonden in RCT’s met een lage bewijslast, dat het slikken van vitamine C supplementen de diastolische bloeddruk significant verlaagde [MD = -3.77, 95% BI = -6.13 tot -1.42 mmHg, p = 0.0002].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine C supplementen de bloeddruk bij patiënten met suikerziekte type 2 mogelijk verlaagde. Mogelijk omdat de RCT’s een lage tot matige bewijslast hadden.

Oorspronkelijke titel:
Effects of Vitamin C Supplementation on Glycemic Control and Cardiovascular Risk Factors in People With Type 2 Diabetes: A GRADE-Assessed Systematic Review and Meta-analysis of Randomized Controlled Trials by Mason SA, Keske MA and Wadley GD.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33472962/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over vitamine C, het verlagen van de bloeddruk en suikerziekte.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt suikerziekte type 1 de botmineraaldichtheid bij kinderen en adolescenten?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 cross-sectionele studies met in totaal 1522 kinderen en adolescenten.   
Er was geen publicatie bias.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat suikerziekte type 1 de Z-score van de botmineraaldichtheid van het hele lichaam bij kinderen en adolescenten significant verlaagde [gepoolde WMD = -0.47, 95% BI = -0.92 tot -0.02, I2 = 80.2%].
Dit resultaat bleef gelijk in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers vonden dat suikerziekte type 1 de Z-score van de botmineraaldichtheid van de lumbale wervelkolom bij kinderen en adolescenten significant verlaagde [gepoolde WMD = -0.41, 95% BI = -0.69 tot -0.12, I2 = 80.3%].
Dit resultaat bleef gelijk in de sensitiviteitsanalyses.

De onderzoekers concludeerden dat suikerziekte type 1 de botmineraaldichtheid, met name van de lumbale wervelkolom bij kinderen en adolescenten verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Association between type 1 diabetes mellitus and reduced bone mineral density in children: a meta-analysis by Zhu Q, J Xu J, […], Shi J.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33404757/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over het verhogen van de botmineraaldichtheid en suikerziekte.

De botmineraaldichtheid kan verhoogd worden door krachttraining.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt het slikken van omega-3 supplementen (EPA en DHA) de spiermassa en de loopsnelheid bij ouderen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatten 10 RCT’s met 552 deelnemers.

De duur van de interventie varieerde tussen 10 en 24 weken.
De dosering varieerde tussen 0.16 en 2.6 g/dag EPA en tussen 0 en 1.8 g/dag DHA.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van minimaal 2 gram omega-3 supplementen per dag, de spiermassa bij ouderen significant deed toenemen [SMD = 0.67 kg, 95% BI = 0.16 tot 1.18 p 0.05].

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat het slikken van omega-3 supplementen gedurende minimaal 6 maanden, de loopsnelheid bij ouderen significant deed toenemen [SMD = 1.78 m/sec, 95% BI = 1.38 tot 2.17, p 0.05].

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van minimaal 2 gram omega-3 supplementen (EPA en DHA) per dag, de spiermassa bij ouderen deed toenemen, terwijl het slikken van omega-3 supplementen (EPA en DHA) gedurende minimaal 6 maanden, de loopsnelheid bij ouderen deed toenemen. 

Oorspronkelijke titel:
Effects of Omega-3 Fatty Acids on Muscle Mass, Muscle Strength and Muscle Performance among the Elderly: A Meta-Analysis by Huang YH, Chiu WC, […], Wang YH.

Link:
https://www.mdpi.com/2072-6643/12/12/3739/htm

Extra informatie van El Mondo:     
Vind hier meer studies over EPA en DHA en ouderdom.

Onderzoeksvraag:
Bestaat er een dosisafhankelijke relatie tussen de inname van eiwit en mortaliteit (doodgaan aan)?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatten 32 prospectieve cohort studies met in totaal 113039 doden (16429 aan hart- en vaatziekten en 22303 aan kanker onder 715128 deelnemers.

De follow-up duur varieerde tussen 3.5 en 32 jaar.
Het aantal deelnemers per studie varieerde tussen 288 en 135335 en de leeftijd varieerde tussen 19 en 101 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoge inname van de totale eiwitten, vergeleken met een lage inname, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) significant met 6% [gepoolde effectgrootte = 0.94, 95% BI = 0.89 tot 0.99, I2 = 58.4%, p 0.001] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van plantaardige eiwitten, vergeleken met een lage inname, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) significant met 8% [gepoolde effectgrootte = 0.92, 95% BI = 0.87 tot 0.97, I2 = 57.7%, p = 0.003] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een hoge inname van plantaardige eiwitten, vergeleken met een lage inname, de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten significant met 12% [gepoolde HR = 0.88, 95% BI = 0.80 tot 0.96, I2 = 63.7%, p = 0.001] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant voor doodgaan aan kanker.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel totale eiwitten of dierlijke eiwitten en de kans op doodgaan aan hart- en vaatziekten.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel totale eiwitten of dierlijke eiwitten en de kans op doodgaan aan kanker.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyses, dat elke verhoging met 3 energieprocent (3 En%) plantaardige eiwitten per dag, de kans op doodgaan aan alle oorzaken significant met 5% [gepoolde effectgrootte = 0.95, 95% BI = 0.95 tot 0.98, p 0.001] verlaagde.

De onderzoekers concludeerden dat een hoge inname van plantaardige eiwitten, de kans op zowel doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) als hart- en vaatziekten verlaagde. Verder, verlaagde een hoge inname van de totale eiwitten, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit).

Oorspronkelijke titel:
Dietary intake of total, animal, and plant proteins and risk of all cause, cardiovascular, and cancer mortality: systematic review and dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Naghshi S, Sadeghi O, […], Esmaillzadeh A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7374797/

Extra informatie van El Mondo:     
Vind hier meer studies over eiwittenconsumptie, hart- en vaatziekten en kanker.

Een eiwitrijk dieet is een dieet met 20-35 En% eiwit. De makkelijkste manier om een eiwitrijk dieet te volgen, is door te kiezen voor alleen maar producten/maaltijden met met 20-35 En% eiwit. Deze producten uit de supermarkt bevatten 20-35 En% eiwit.
20-35 En% eiwit wil zeggen dat het aantal gram eiwitten 20-35% bijdraagt aan het totale kcal van het desbetreffende dieet.

Onderzoeksvraag:
Verlaagt het eten van vis de kans op zowel doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) als het krijgen van hart- en vaatziekte onder patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 prospectieve cohort studies met in totaal 57394 patiënten met suikerziekte type 2.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vis vergeleken met weinig, de kans op doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) onder patiënten met suikerziekte type 2 significant met 14% [relatieve risico = 0.86, 95% BI = 0.76 to 0.96, I2 = 50%, n = 8] verlaagde.
Echter, dit verlaagde risico was niet significant in studies waarbij gecorrigeerd werd voor de energie-inname.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel vis vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van coronaire hartziekte onder patiënten met suikerziekte type 2 significant met 39% [relatieve risico = 0.61, 95% BI = 0.29 to 0.93, I2 = 68%, n = 3] verlaagde.

De onderzoekers vonden dat een monotone omgekeerde associatie was, met het grootste beschermende effect bij de visconsumptie van ongeveer 2-3 porties per week, in beide analyses.

De onderzoekers concludeerden dat het eten van 2-3 porties vis per week, de kans op zowel doodgaan aan alle oorzaken (all-cause mortaliteit) als het krijgen van coronaire hartziekte onder patiënten met suikerziekte type 2 verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Fish consumption and the risk of cardiovascular disease and mortality in patients with type 2 diabetes: a dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Jayedi A, Soltani S, […], Shab-Bidar S.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32410513/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over visconsumptie, hart- en vaatziekten en suikerziekte 2.

1 portie vis in deze studies komt overeen met 115 gram rawe vis.
 

Onderzoeksvraag:
Verbeteren het slikken van vitamine B3-supplementen de risicofactoren (cholesterolgehalte, triglyceridengehalte, HbA1c-gehalte en bloedsuikergehalte) van patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 RCT’s met in totaal 2110 patiënten with suikerziekte type 2.

De interventie-duur (duur van de studie) varieerde tussen 8 weken en 12 maanden.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het totale cholesterolgehalte significant verlaagde [WMD = -0.28, 95% BI = -0.44 tot -0.12, p = 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het triglyceridengehalte significant verlaagde [WMD = -0.37, 95% BI = -0.52 tot -0.21, p 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) significant verlaagde [WMD = -0.42, 95% BI = -0.50 tot -0.34, p 0.001]. 

De onderzoekers vonden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) significant verhoogde [WMD = 0.33, 95% BI = 0.21 tot 0.44, p 0.001]. 

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van vitamine B3-supplementen het totale cholesterolgehalte, het triglyceridengehalte en het LDL-cholesterolgehalte (slecht cholesterol) van patiënten met suikerziekte type 2 verlaagde, terwijl het HDL-cholesterolgehalte (goed cholesterol) verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Effectiveness of niacin supplementation for patients with type 2 diabetes: A meta-analysis of randomized controlled trials by Xiang D, Zhang Q and Wang YT.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7373507/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, vitamine B3, het verlagen van cholesterolgehalte en suikerziekte type 2.
 

Onderzoeksvraag:
Verhogen isoflavonensupplementen (zoals genisteïne) de botmineraaldichtheid van postmenopauzale vrouwen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatten 63 RCT’s met in totaal 6427 postmenopauzale vrouwen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het slikken van isoflavonensupplementen de botmineraaldichtheid (botdichtheid) van de lumbale wervelkolom significant verhoogde [MD = 21.34 mg/cm², 95% BI = 8.21 tot 34.47 mg/cm², p = 0.001].
Dit positieve effect werd teruggevonden voor 54 mg genisteïne of 600 mg ipriflavone (een synthetisch isoflavon) per dag.

De onderzoekers vonden dat het slikken van isoflavonensupplementen de botmineraaldichtheid (botdichtheid) van de femurhals significant verhoogde [MD = 28.88 mg/cm², 95% BI = 15.05 tot 42.71 mg/cm², p 0.0001].
Dit positieve effect werd teruggevonden voor 54 mg genisteïne of 600 mg ipriflavone per dag.

De onderzoekers vonden dat het slikken van isoflavonensupplementen de botmineraaldichtheid (botdichtheid) van de pols (distale radius) significant verhoogde [MD = 19.27 mg/cm², 95% BI = 5.65 tot 32.89 mg/cm², p = 0.006].
Dit positieve effect werd teruggevonden voor 54 mg genisteïne of 600 mg ipriflavone per dag.

De onderzoekers concludeerden dat 54 mg genisteïne-supplementen of 600 mg ipriflavone (een synthetisch isoflavon) per dag, de botmineraaldichtheid van postmenopauzale vrouwen verhoogden.

Oorspronkelijke titel:
Effects of Isoflavone Interventions on Bone Mineral Density in Postmenopausal Women: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Sansai K, Takuathung MN, [...], Koonrungsesomboon N.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32524173/

Extra informatie van El Mondo:     
Vind hier meer studies over genisteïne, ouderdom en het verhogen van botmineraaldichtheid.

Onderzoeksvraag:
Suikerziekte type 2 is een chronische ziekte die onder de bevolking voorkomt. Echter, de insulineverlagende en de insulineresistentie-verbeterende effecten van inuline zijn nog niet bevestigd en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verbeteren inulinesupplementen het nuchter bloedsuikergehalte, de HOMA-IR waarde en het HbA1c-gehalte van patiënten met suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 9 RCT’s met in totaal 661 deelnemers.
De interventie-duur (de duur van de studie) varieerde tussen 6 tot 12 weken.
De dosering van inulinesupplementen varieerden tussen 8.4 en 10 gram per dag.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.55, 95% BI = -0.73 tot -0.36, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen de HOMA-IR waarde significant verlaagden [SMD = -0.81, 95% BI = -1.59 tot -0.03, p = 0.042] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden dat inulinesupplementen het HbA1c-gehalte significant verlaagden [SMD = -0.69, 95% BI = -0.92 tot -0.46, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het insulinegehalte significant verlaagden [SMD = -2.62, 95% BI = -5.1 tot -0.14, p = 0.038] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, de HOMA-IR waarde significant verlaagden [SMD = -1.49, 95% BI = -2.44 tot -0.53, p = 0.002] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.57, 95% BI = -0.77 tot -0.37, p = 0.032] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte significant verlaagden [SMD = -0.57, 95% BI = -0.77 tot -0.37, p = 0.032] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers vonden in de subgroepenanalyses dat inulinesupplementen gedurende minimaal 8 weken, het HbA1c-gehalte significant verlaagden [SMD = -0.66, 95% BI = -0.9 tot -0.43, p = 0.0] van patiënten met suikerziekte type 2.

De onderzoekers concludeerden dat 8.4 en 10 gram inulinesupplementen per dag gedurende minimaal 8 weken, het nuchter bloedsuikergehalte, de HOMA-IR waarde en het HbA1c-gehalte van patiënten met suikerziekte type 2 verbeterden.

Oorspronkelijke titel:
Efficacy of inulin supplementation in improving insulin control, HbA1c and HOMA-IR in patients with type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials by Zhang W, Tang Y, […], Hu H.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7263925/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, vezels en suikerziekte 2.

 

Onderzoeksvraag:
Er zijn aanwijzingen dat carotenoïden het risico op het krijgen van blaaskanker kunnen verminderen, maar de associatie (het verband) is onduidelijk en daarom werd dit overzichtsartikel uitgevoerd.

Verlaagt het eten van carotenoïden (zoals, beta-cryptoxanthine, alfa-caroteen, beta-caroteen en luteïne en zeaxanthine) of het hebben van een hoog carotenoidengehalte, de kans op het krijgen van blaaskanker onder mannen en vrouwen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte of 22 studies (patënt-controle en cohort studies) met in totaal 516740 volwassenen.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat een hoog luteïne- en zeaxanthinegehalte de kans op het krijgen van blaaskanker significant met 47% [RR = 0.53, 95% BI = 0.33 tot 0.84] verlaagde.
Significant omdat RR van 1 niet in de 95% BI van 0.33 tot 0.84 zat. RR van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging met 1 gram beta-cryptoxanthine via voeding per dag, de kans op het krijgen van blaaskanker significant met 42% [RR = 0.58, 95% BI = 0.36 tot 0.94] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging van het alfa-caroteengehalte met 1 μmol/L, de kans op het krijgen van blaaskanker significant met 76% [RR = 0.24, 95% BI = 0.08 tot 0.67] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging van het beta-caroteengehalte met 1 μmol/L, de kans op het krijgen van blaaskanker significant met 27% [RR = 0.73, 95% BI = 0.57 tot 0.94] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging van het beta-caroteengehalte met 1 μmol/L, de kans op het krijgen van blaaskanker significant met 27% [RR = 0.73, 95% BI = 0.57 tot 0.94] verlaagde.

De onderzoekers vonden in dosisafhankelijke analyse dat elke verhoging van het luteïne- en zeaxanthinegehalte met 1 μmol/L, de kans op het krijgen van blaaskanker significant met 56% [RR = 0.44, 95% BI = 0.28 tot 0.67] verlaagde. 

De onderzoekers concludeerden dat een hoge inname van beta-cryptoxanthine via voeding en een hoog gehalte aan alfa-caroteen-, beta-caroteen en luteïne en zeaxanthine de kans op het krijgen van blaaskanker verlaagden.

Oorspronkelijke titel:
Carotenoid Intake and Circulating Carotenoids Are Inversely Associated With the Risk of Bladder Cancer: A Dose-Response Meta-analysis by Wu S, Liu Y, […], Ramirez AG.

Link:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31800007/

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over carontenoïden en blaaskanker.

Het carotenoïdengehalte in het lichaam kan verhoogd worden door carotenoïdenrijke voeding te eten en/of carotenoïdensupplementen te slikken.

Onderzoeksvraag:
Voorkomt het slikken van B-vitamines (vitamine B1, B6, B12 en foliumzuur alleen of gecombineerd) supplementen de cognitieve achteruitgang bij gezonde mensen?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatten 20 RCT’s met in totaal 12697 deelnemers. De studiegrootte varieerde tussen 23 en 2919 deelnemers per studie. 8 RCT’s werden gebruikt in de meta-analyse. De interventie van 7 van deze 8 RCT’s duurde minimaal 2 jaar.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden geen effect tussen het sliken van B-vitamines en het verbeteren van de cognitieve functie bij gezonde mensen [SMD = 0.02, 95% BI = -0.034 tot 0.08].
Geen effect werd ook teruggevonden in de sensiviteitsanalyse.

De onderzoekers concludeerden dat het slikken van B-vitamines (vitamine B1, B6, B12 en foliumzuur alleen of gecombineerd) supplementen de cognitieve achteruitgang bij gezonde mensen niet voorkomt.

Oorspronkelijke titel:
Vitamin B-Can It Prevent Cognitive Decline? A Systematic Review and Meta-Analysis by Behrens A, Graessel E, [...], Donath C.

Link:
https://systematicreviewsjournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13643-020-01378-7

Extra informatie van El Mondo:     
Vind hier meer studies over vitamine B1, B6, B12, foliumzuur en dementie.

Onderzoeksvraag:
Is er een causaal verband tussen het eten van zuurbessen (barberries of azijnbes) en de positieve effecten op de risicofactoren (het insulinegehalte, het nuchter bloedsuikergehalte, het HbA1c gehalte en de HOMA-IR waarde) van suikerziekte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 7 RCT’s met in totaal 452 deelnemers.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van zuurbessen (barberries) het insulinegehalte significant verlaagde [Hedges's = -0.67, 95% BI = -1.31 tot -0.03, p = 0.04, I2 = 73.3%]. Echter, het had geen verlagend effect op het nuchter bloedsuikergehalte [WMD = -8.06 mg/dL, 95% BI = -20.46 tot 4.33, p = 0.23, I2 = 96.1%], het HbA1c gehalte [WMD = -0.83 %, 95% BI = -2.33 tot 0.67, p = 0.27, I2 = 88.3%], en de HOMA-IR waarde [WMD = -0.55, 95% BI = -1.60 tot 0.50, p = 0.30, I2 = 99.4%].

De onderzoekers concludeerden dat het eten van zuurbessen (barberries of azijnbes) het insulinegehalte verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
The Effect of Barberry (Berberis Vulgaris L.) on Glycemic Indices: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials by Safari Z, Farrokhzad A, […], Askari G.

Link:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0965229920302235?via%3Dihub

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over overzichtsartikel/significant, fruit en suikerziekte 2.
 

Onderzoeksvraag:
Verlaagt een hoger vitamine D-gehalte tijdens de zwangerschap de kans op het krijgen van MS bij de nakomeling?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 4 patiënt-controle studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden een significant verlaagde kans van 37% [OR = 0.63, 95% BI = 0.47 tot 0.84] op het krijgen van MS bij de nakomeling bij vrouwen met een hoger vitamine D-gehalte tijdens de zwangerschap.
Dit verlaagde kans werd ook teruggevonden in de gestratificeerde analyses.

De onderzoekers concludeerden dat een hoger vitamine D-gehalte tijdens de zwangerschap, de kans op het krijgen van MS bij de nakomeling verlaagde.

Oorspronkelijke titel:
Gestational vitamin D and offspring risk of multiple sclerosis: a systematic review and meta-analysis by Jasper EA, Nidey NL, […], Ryckman KK.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32014337

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over zwangerschap en vitamine D.
 

Onderzoeksvraag:
Verhoogt de ziekte van Alzheimer de kans op het krijgen van een beroerte?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 8 studies met in totaal 121719 deelnemers, waarvan 73044 mensen met de ziekte van Alzheimer.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat de ziekte van Alzheimer de kans op het krijgen van een hemorragische beroerte (hersenbloeding) significant met 42%  [relatieve risico = 1.42, 95% BI = 1.23- tot 1.64] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat de ziekte van Alzheimer de kans op het krijgen van een hemorragische beroerte (hersenbloeding) verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Risk of hemorrhagic and ischemic stroke in patients with Alzheimer disease: A synthesis of the literature by Waziry R, Chibnik LB, […], Hofman A.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31949087

Extra informatie van El Mondo:                      
Vind hier meer studies over het verlagen van een beroerte en de ziekte van Alzheimer.

Onderzoeksvraag:
Is er een verband tussen de verschillende voedingsgroepen (vlees, vis, gevogelte) en het krijgen van suikerziekte type 2?

Studieopzet:
Dit overzichtsartikel bevatte 28 prospectieve cohort studies.

Resultaten en conclusies:
De onderzoekers vonden dat het eten van veel vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 33% [gepoolde relatieve risico = 1.33, 95% BI = 1.16 tot 1.52] verhoogde.
Significant wil zeggen, er is een verband bij een 95% betrouwbaarheid.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel roodvlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 22% [gepoolde relatieve risico = 1.22, 95% BI = 1.16 tot 1.28] verhoogde.
Significant omdat gepoolde relatieve risico van 1 niet in de 95% BI van 1.16 tot 28 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden dat het eten van veel bewerkt vlees vergeleken met weinig, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 25% [gepoolde relatieve risico = 1.25, 95% BI = 1.13 tot 1.37] verhoogde.
Significant wil zeggen, er kan met 95% zekerheid gezegd worden, dat het eten van veel bewerkt vlees de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 werkelijk met 25% verhoogde.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel gevogelte en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.00, 95% BI = 0.93 tot 1.07].
Geen verband omdat gepoolde relatieve risico van 1 in de 95% BI van 0.93 tot 1.07 zat. Gepoolde relatieve risico van 1 wil zeggen, er is geen verband/risico.

De onderzoekers vonden geen verband tussen het eten van veel vis en het krijgen van suikerziekte type 2 [gepoolde relatieve risico = 1.01, 95% BI = 0.93 tot 1.10].

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 36% [relatieve risico = 1.36, 95% BI = 1.23 tot 1.49] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 100 gram roodvlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 31% [relatieve risico = 1.31, 95% BI = 1.19 tot 1.45] verhoogde.

De onderzoekers vonden in dosis-afhankelijke analyses, dat het eten van 50 gram bewerkt vlees per dag, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 significant met 46% [relatieve risico = 1.46, 95% BI = 1.26 tot 1.69] verhoogde.

De onderzoekers concludeerden dat zowel het dagelijks eten van 100 gram vlees, 100 gram roodvlees als 50 gram bewerkt vlees, de kans op het krijgen van suikerziekte type 2 verhoogde.

Oorspronkelijke titel:
Meat and fish intake and type 2 diabetes: dose-response meta-analysis of prospective cohort studies by Yang X, Li Y, […], Li L.

Link:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/32302686

Extra informatie van El Mondo:
Vind hier meer studies over suikerziekte type 2 en vis-, gevogelte en vleesconsumptie.